คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : My son ของผมตกพระเจ้าได้หนึ่งที่
ผมอยาถามว่าเป็นอะไรับออผมมามั้ยอบนอนทับันั ผมหายใไม่ออ แ่็ทำใปลุไม่ไ้ โรสน่ะามราวับภาพวาอนนอน็ยัามไม่มีที่ิ
เป็นภาพที่ผมอยาเอาล้อมาถ่ายเ็บแล้วใส่รอบเอาึ้นหิ้บูา นอาทอมน้อยแล้วนี่ือรั้แรที่ลั่รัใรสันนานี้
โรสทำให้ผมหลนแทบลั่
อยาับอีสัรอบีมั้ยนะ ไม่ไ้สิผมหายไปทั้วันเลยนี่โนทอมน้อยโรธไปอีหลายอาทิย์หรืออาเป็นเือนเลย็ไ้ ิแล้วใที่พอฟู็ห่อเหี่ยวล
แอบหอมแ้มอำลัใสัหน่อยละัน ผมยันัวึ้นยับให้โรสนอนหนุนแนแทน่อน้มหน้าลไปหอมที่มับไล่ลมาที่แ้มและลำอาวที่เห็นรอยรัสีุหลาบ
" อื้อ ะแอบลัหลับเราเหรอ " เสียหวานทีู่แหบพร่าว่าปิัึ้น้าหูผมเพราะอนนี้ผมุหน้าอยู่ที่ลำอาวอเา
" โรสะในมิินี้เวลาเท่าับ้านอหรือเปล่า "
ผมถามเพื่อวามแน่ใเพราะที่นี้อาะเหมือนมิิามนิยายที่ผมเยอ่านมา็ไ้
" อื้อไม่เท่าหรอ เวลาในนี้24 ั่วโม เท่าับ 24 นาทีอ้านอ " โรสเอ่ย้วยเสียหวานที่ไม่แหบพร่าเหมือน่อนหน้านี้ ฟื้นัวเร็วเินไปแล้วนะ
ลืมไปเลยเ้าัวเป็นัวนระับนั้นนี่นะะฟื้นัวเร็วไม่แปล เวลาในนี้็่าัน้วยเท่านี้หมห่วเรื่อทอมน้อยะโรธผม
" แล้วเราอยู่ในนี้มานานเท่าไหร่แล้ว " ในมิินี้มันบอเวลาเ้าเย็นอิามเวลาปิไม่ไ้
" เราอยู่ในนี้มา 12 ั่วโมแล้วล่ะ เทียบเวลา้านอ็ 12 นาที ยัเหลือเวลาอีมา " โรสไม่พูเปล่าลุึ้นมานั่ร่อมัผมอย่ารวเร็วทั้ที่ร่าายยัเปลือยเปล่า
" พอ่อน่ะนสวยผมหิว้าวแล้วนะ " ผมรีบห้ามแล้วลุึ้นนั่เอาผ้าห่มห่อัวร่าเล็ไว้เหมือน้อนัแ้สีาว
ผมลุึ้นเินไปหยิบผ้านหนูที่มาาไหน็ไม่รู้มาพันรอบเอวไว้หลวมๆแล้วนั่ล้าเียึ้อนัแ้สีาวหนานุ่มมานั่ัแล้วอเอาไว้แน่น
วามรู้สึรุ่มนิ่มนี่มันน่าฟัให้มเี้ยว..
" ะไม่ทำอีเหรอ ฮึ " โรสถามเสียสั่นวาที่ผมหลใหลเริ่มมีน้ำาเอ่อลอเ็มหน่วยราวับลูแมวถูรัแ
ผมรู้สึันยุบยิบที่ใเหมือนมีอะไรมา่วน
" ไม่ร้อนะะนีอนนี้เราวรหาอะไริน่อนนะะไ้มีแรไะ " ผมพูปลอบนัวเล็พร้อมประรออแนบอแล้วพรมูบหาาทั้สอ้าอย่าหลใหล
" อื้อ เราะเสอาหารให้นะ "
หลัาพะเน้าพะนอันอยู่บนเียนานหลายนาทีโรส็ยอมเสอาหารมาิน้วยันถึเ้าัวไม่้อิน็อยู่ไ้แ่เาอยาให้ผมป้อนแล้วผมที่หลเาหัวปัหัวปำนานี้ะปิเสธลไ้ยัไ
เป็นสาเหุอารเิภาพที่ผมำลันั่ป้อนนในอ้อมแนที่ยัพันัว้วยผ้าห่มประหนึ่นั่ป้อน้าวลู
หลัาทาน้าวันเรียบร้อยแล้ว ผมอุ้มโรสเ้าไป่อในห้อน้ำอีรอบและออมาแ่ัวันให้เรียบร้อยพร้อมออามิิ
" โรสพลัที่นายให้ันมาน่ะสอนันใ้หน่อยไ้มั้ย"
ั้แ่มาอยู่ที่นี่ผ่านมาหลายวันแล้วัวผมยัไม่ไ้ฝึพลัที่ไ้มาเลย ถ้าผม้อาระปป้อทอมน้อยผม้อแ็แร่และมีอำนามาว่านี้
" ไ้สิแ่แลับารที่เ้า้อทำแบบนั้นับเราทุวันนะ " โรสพูพลา้อนาอ้อนะที่มือับแนผมแน่น
" อื้อ เ้ามาฝึันในมิิอโรสนะมาที่บ้านผมเวลาเิมอวันนี้นะ " ใระไปปิเสธสายาอนายไ้ัน แ่นี้ผมยัหลโรสไม่พอเหรอรับ
" เราะมาทุวันเล๊ย " โรสระโอผมแน่น้วยวามีใ
ทอมน้อยะอบโรสรึเปล่านะ ถ้าไม่ถูันผมะทำยัไล่ะเนี่ย
" โรสเรียผมว่า เน สิรับโรส "
ผมอยาให้โรสเรียื่อริอผมมาว่ายัไผม็มีแผนะเปลี่ยนื่อเพื่อเริ่มวาานอำนาเรียมปูทาให้ทอมน้อยอยู่แล้ว
" อื้ม เนน่ะิะวาอำนาให้เ็นนั้นหรือให้เรา่วยมั้ย "
ถ้าให้โรสที่เป็นัวนระับนั้น่วย่ายว่า อย่าไรอำนา็เป็นสิ่ำเป็นมีมาเท่าไหร่ยิ่ีเท่านั้น
" ไ้็ีแล้วแลับอะไรล่ะ อฟรีไม่มีในโลหรอนะ "
มันเป็นารแลเปลี่ยนอยาไ้อำนา็้อมีอมาแลให้สมน้ำสมเนื้อ
" มาเป็นอเราลอาล "
ผมเ้าใแล้วล่ะโรส้อารผมทั้ัวผมและวิาอผม นั่นเป็นวามหมายอำว่าลอไป ถ้าเป็นนอื่นลอไปไม่มีริ แ่สำหรับโรสเาอยู่มานานน้อารใรสันมาเีย้าลอไป
นั่นหมายวามว่าถ้าหาผมายไป ผมไม่มีวันไ้ไปโลหลัวามายะ้อเีย้าเาเป็นอเาลอไป
นแ่ี้เหานี่เอ...
เอาเถอะมันไม่แย่อะไรที่้ออยู่ับโรสไปลอาล
" เอาสิผมะเป็นอโรสลอาล "
ผมุเ่าลรหน้าโรสว้า้อเท้าอเามา้าหนึ่แล้วบรรูบแผ่วเบาที่ปลายเท้าอเาและพู้วยน้ำเสียละมุนอ่อนโยนระนมัวเมา
หลัาที่ผมและโรสลันเรียบร้อยเราออมาามิิมาโผล่ที่เิม่อนเ้าไป
" โรสไปรู้ัับทอมน้อยสิรับ เาน่ารัมาโรส้ออบเามาแน่นอน "
ผมถือวิสาสะับมือนัวาวเินไปยัห้อนั่เล่นที่อนนี้เหลือเพียทอมน้อยำลัุยับูสีาวที่พันอยู่บน้อมือเป็นภาษาพาร์เล
แย่ริน่าะอให้พูไ้ทุภาษา
" เราให้ามที่เ้า้อาร " อยู่ๆนัวาว็เอ่ยออมาไม่มีปี่มีลุ่ย
ทันในั้นเอผม็ฟัสิ่ที่ทอมน้อยพูรู้เรื่อ
" นีุ่ิว่าพ่อผมะลับมาเมื่อไหร่ฮะ "
" ไม่นานหรอทอมเารัเธอมานะ "
" ุเห็นเป็นอย่านั้นหรือฮะ "
" เธอรู้ีอยู่แ่ใทอม "
" แน่นอนสิพ่อรัลูมานะะไปไหนไ้ล่ะ "
ผมลอิว่าพูภาษาพาร์เลแล้วลอพูออไป มันไ้ผล ีริที่่อนายอ่านนิยายแฟนฟิมาเยอะ ไ้ทริีๆมาเพียบเลยแฮะ
ทอมน้อยใรีบหันมาทาผมแล้วเอาแน้าที่มีูสีาวพันอยู่ไปไว้้านหลั ูเหมือนว่าทอมน้อยะในไม่สัเว่าผมพูภาษาอะไรสินะ
" ผม ผม เป็นัวประลาพ่อะเลียผมมั้ย " ทอมน้อย้มหน้ามอพื้นเอามือไพ่หลัเอ่ยเสียสั่นเรือราวับะร้อไห้เสียรนั้น ผมเห็นอย่านั้นใลไปที่าุ่มแล้วรับ
" ทอมลู- " ผมำลัะเ้าไปปลอบ้อหยุะัับนัวาว้าผมพุ่เ้าไปอทอมน้อยแน่นแล้วโยไปมาเบาๆ
" นี่เ็น้อยฟัีๆสิว่าเมื่อี้พ่อเธอพูอะไร "
" เทวาัวน้อยอย่าเธอไม่เหมาะับน้ำาหรอนะ เ็ี " โรสระิบ้าหูทอมน้อยเป็นภาษาพาร์เลอย่าใเย็นและเอ็นู ่อนผละออมายืน้าเน
เหมือนพรที่เธอแถมให้เ็นนี้ไปะทำานแม้ระทั่ับัวโรสเอ้วย
พรอารเป็นที่รั...อรอบรัว
'อย่านี้ัวเรา็เป็นรอบรัวเียวับทอมน้อยแล้วหรือนี่อ่าใ่้อล่อนหน้านี้ ' โรสิแล้วพยัหน้าลอย่าเ้าใอะไรบาอย่า
" เมื่อีุ้พูเหมือนผม ุเป็นใรทำไ้ยัไ" ทอมน้อยที่เริ่มไ้สิ้อเม็ที่โรสอย่าาั้น
" ไม่ใ่แ่เราพ่ออเธอ้วยลอิูีๆสิ " โรสแย้อย่าไม่ยอมโนสสัยนเียว มีสอหัวยัไ็ีว่าหัวเียวระเทียมลีบ
' แน่นอนสิพ่อรัลูมานะะไปไหนไ้ล่ะ '
ูเหมือนทอมน้อยะนึอะไรไ้สีหน้าอเาูีึ้นว่าเมื่อี้มาแล้วหันมา้อาผมที่ยืนับมือโรสอยู่
" ใ่ทอมพ่อพูภาษาพาร์เลไ้ภาษาอูน่ะ " ผมยืนยันให้ทอมน้อยโยไม่้อถาม ผมอยาให้เารู้ว่าเาไม่ไ้โเี่ยวและประหลา เาปิเหมือนับทุน
ถ้าะประหลาผม็ะประหลาไปับเา ไม่มีวันทิ้ให้ทอมน้อย้อโเี่ยวเ็า
" พวุเหมือนผม ผม ไม่ใ่ัวประหลา " ทอมน้อยพึมพำเสียเบาแ่มาพอะให้พวผมไ้ยินอย่าัเนทุำ
" ทอมลูไม่ใ่ัวประหลาลูเหมือนับพ่อและแม่อลูรู้มั้ยเมโรพีเธอ็เป็นพาร์เลเมาท์ มันเป็นวามสามารถพิเศษที่ส่ผ่านทาสายเลือไม่มีใรพูไ้นอานที่มีสายเลือสลิธิริน " ผมรีบอธิบายให้ทอมน้อยเ้าใ ผมไม่อยาให้ทอมิว่าัวเอแ่า หรือ ประหลา
เาเป็นเพียแ่เ็นหนึ่เหมือนับทุน
" ลูเป็นนพิเศษไม่ใ่ัวประหลาพลัที่ลูมีืออวั ไม่ใ่สิ่ั่วร้าย " ผมเอ่ย้วยวามปวใ
ทอมน้อย้อผ่านวามเ็บปวมาเยอะทั้ที่เาัวเท่านี้ เายัเ็เินไปสำหรับวามโหร้ายอโล เามัวาัวเป็นผู้ให่เสมอ เาวรไ้เล่นสนุและมีวามสุโยที่ไม่้อัวลอะไร
ทอมน้อยวรไ้มีรอบรัวที่อบอุ่นและรัเาอย่าที่เ็ทุนวรมี
ผมะเป็นรอบรัวให้เาเอ
" ถ้าผมทำอลอยไ้ล่ะ หาว่าผมสามารถทำให้นที่ิร้ายับผมเ็บปวหาผม้อาร ผมทำสิ่ที่นอื่นทำไม่ไ้ หา- " เสียอทอมาหายาอ้อมออผู้ให่ทั้สอ
" พอแล้วทอมไม่ว่าลูะเป็นอย่าไร เยทำอะไรมา ไม่ว่าะแย่แ่ไหน พ่อไม่สน สิ่เียวที่พ่อสนใือวามสุอลู " ผมพู้วยน้ำเสียที่ิว่าอ่อนโยนที่สุพร้อมลูบหลัปลอบโยน
" ไม่้อห่วเ็น้อยมีเ็เป็นเหมือนเธออีมา เธอไม่ไ้แ่า ไม่ใ่ปีศา เป็นเพียเ็นหนึ่ที่มีวามพิเศษว่าผู้อื่นเท่านั้น "
โรสที่อทอมน้อยอี้านหนึ่ลุึ้นยืนพูแล้วลูบหัวทอมน้อย้วยวามเอ็นู
ผมผละอยืนมอภาพนั้น้วยสายาอ่อนโยน มันเป็นภาพที่สวยามโรสที่ำลัยิ้มอย่าอ่อนโยนลูบหัวทอมน้อยที่ำลัทำหน้าะร้อไห้ แ่ในแววา ลับมีแ่วามสุและส่อประาย
วาที่ไร้เียสาอวามเยาว์วัย
ริสิ ! ผมมีพลัที่ไ้าโรสอยู่ หาผมลอทำอลอยไู้ อาทำให้ทอมสบายใึ้นถึอนนี้เาะีึ้นแ่้าในอายัมีะอนในใอยู่ อย่าไรารที่ผมึ่เป็นพ่อผู้ให้ำเนิเามีพลัแบบเียวันย่อมีว่า
" ทอมลููนี่สิ เราเหมือนันโรส็้วยนะ " ผมเรียทอมน้อยให้หันมาแล้วทำให้แันอไม้ลอยึ้น้วยารินนาาร
" พ่อเหมือนับผม ผมไม่ใ่ัวประหลา " าอนแรแ่ำลัะร้อไห้อนนี้น้ำาไหลเป็นสายเียวล่ะ
ร้อนให้ผมผู้เป็นพ่อหลลูรีบูลีูอเ้าไปอปลอบทันที โยมีโรสยืนลั้นำับท่าทาอผม้าๆ
หลัาวันนั้นผ่านมาสามปีแล้วผมอให้โรสเปลี่ยนวามทรำอพ่อแม่ให้ผมใ้เวทย์มนร์ไ้ั้แ่เิ แ่เรียนอยู่บ้านแทน
โรสมาสอนผมใ้และเรียนรู้เวทย์มน์ทุวันทำให้ทอมน้อยับโรสสนิทันยิ่ว่าพ่อแท้ๆอย่าผมไปแล้ว อนนี้ทอมน้อยอ้อนแ่โรสผมลายเป็นหมาหัวเน่าอย่าแท้ริ
พ่อับแมู่อบโรสมาเป็นพิเศษูเหมือนพวท่านะรู้วามสัมพันธ์อผมับโรส ทั้ยัสนับสนุนเ็มที่ ถึนาที่เยมาุยริัให้ผมรีบแ่ันเลยทีเียว เนื่อาโรสผ่านเ์นิที่ทะลุไปแล้ว ทั้หน้าา านะ มารยาท และยัเอ็นูทอมน้อยเหมือนลูในไส้
ส่วนทอมน้อยิโรสประหนึ่เป็นแม่ลูที่ลอออมาเอ ทั้ยัยันอ้อนยันแย่โรสับผมอยู่ทุวัน นอานี้โรสยัสอนเี่ยวับเวทย์มน์ มารยาททาสัม ารเ้าสัมพวนั้นสูและารบริหารธุริอี้วย
อนนี้ผมทำธุระิเี่ยวับพวอินเอร์เน็และื้อหุ้นบริษัทที่ในอนาะทำำไรให้ผมอีมหาศาล โีที่พวธุริเหมือนับโลอผม แล้วยัมีานเบื้อหลัเป็นพ่อ้าอาวุธอี ทำให้้ผมลทุนมีำไรมหาศาลและร่ำรวยยิ่ว่าเิม นอานี้ผมยัลทุนในโลเวทย์มน์เปิเป็นบริษัทเี่ยวับน้ำยา่าๆที่ไ้าวามสามารถ้นหา้อมูลทำให้ผมร่ำรวยทั้สอทา
ผมเริ่มสร้าานอำนาในโลเวทย์มน์นเป็นที่ยอมรับอทุนและไ้รับารสนับสนุนเป็นอย่ามาแ่เป็นในนามเ้าอบริษัทอนโรสที่ยัเป็นปริศนาเพื่อเป็นารปป้อัวผมและริบรัว
ถึานผมะยุ่แ่ไหนแ่ผมมัแบ่เวลาไปูแลทอมน้อยเสมอทำให้ผมับทอมน้อยสนิทันถึนาที่พูุยันไ้ทุเรื่อ ส่วนวามสัมพันธ์อผมับโรสพันาอย่ารวเร็วลอสามปีที่ผ่านมา อีไม่นานผมะอเาแ่าน และพาทอมน้อยไปรวสอบสายเลือ เพื่อรับสิทธ์ทายาทที่วรไ้รับ และเปลี่ยนื่อะไ้ไม่สับสน
" ทอม~ อย่ามาแย่เอวอโรสสินี่อพ่อนะ ฮือ " ผมเาะเอวโรสพิหน้าอยู่รหน้าท้อแ่มีลูายสุที่รัมาแย่อับผม
" ผมไม่ไ้แย่มัมให้ผมอไ้ใ่มั้ยรับ " นั้นมาแล้วท่าไม้ายอเอวทำาวิ้ แล้วใรมันะไปปิเสธไ้
ทอมน้อยอนนี้อายุ 6 วบแล้วัวสูึ้นถึ 150 เนิเมร เนื่อมาาารุนอผมและทุน่วยัน ทำให้ทอมน้อยหุ่นสมส่วนหน้าาายแววหล่อเหลาั้แ่เ็
" แน่นอนรับ ลูอมัมไ้ทั้วันเลยรับ " เห็นมั้ยรับีวิผมมันน่าสสารนานั้นลูรัพ่อแม่ไม่เท่าันแล้วอนาภรรยายัไม่สนใันอี
" ใ่สิผมมันไม่สำัเป็นหมาหัวเน่าสินะ ใระสู้ทอมน้อยไ้ัน ผมมันไม่น่ารันี่ ! " ผมพูนานี้แบ้วสอแม่ลูยัไม่สนใันเลย
ผมะร้อแล้วนะ ฮึ ฮรือ ิแล้วน้ำา็ไหล
" ฮึ ฮรือ ผมไม่สำัในสายาโรสับทอมแล้วนี่ ผมไม่สพั ฮึ ฮรือ " หลัาอนแรแ่ิสัพัผม็ร้อไห้โฮทั้ที่ยัอเอวโรสอยู่นทอมน้อยับโรสหน้าเหวอทำอะไรไม่ถู
" พ่อรับไม่ร้อนะรับ โอ๋ๆนะรับ " ทอมน้อยที่ั้สิไ้ัยอาารี้น้ิยใอพ่อ็ผละัวออาเอวโรส่อนะเินไปเ้าไปลูบหลัแล้วเอาผ้าเ็หน้ามาเ็น้พาย้ำมูอพ่อไป้วย
" โถ่ เบ๊บยัสำัับเราเหมือนเิมนะ แ่ทอมน้อยยัเ็วรไ้รับารเอาใใส่ให้มานะ " โรสพํเสียอ่อนใลูบหัวปลอบนัวโที่ยัอเอวนแน่น
พระเ้าอย่า้าลายเป็นพี่เลี้ยเ็ั้สอนไปเสียแล้ว ฮะ..ฮะ
" ฮึ ฮรือ เบ๊บอ่า ทอมน้อน้วย พ่อไม่ใ่เ็นะแ่น้อยใเยๆ ฮึ " ผมรัยผ้าเ็หน้าอทอมน้อยมาเ็น้ำมูเอ แล้วรวบัวทอมเ้ามาอแล้วร้อไห้่ออีั่วโมเ็ม
ส่วนทา้านพ่อแม่ที่ยืนูลูายนเอทำัวราวเ็สอวบน้อยใร้อไห้เรียร้อวามสนใาลูายและว่าทีภรรยา้วยสายาเอือมระอาและเห็นใโรสและหลานายัวน้อยที่้ออยปลอบเ็ยัษ์ัวโที่นิสัยูเ็ลทุวัน
.
.
.
.
.
.
.
.
# มีพ่อเมื่อพร้อม
# ทอมน้อยเลี้ยพ่อไหวมั้ย
# วันนี้พ่อร้อไห้อเอวโรสรึยั
ใล้ะเ้าเนื้อเรื่อหลัแล้วนะะ พ่อ็ือร้อไห้อเอวเมียแล้วหนึ่ บบ่าลูร้อไห้อีหนึ่ เราวระรู้สึนัไีะ ุพ๊อออ มาเท่หายเรียบเป็นุพ่อผู้หลเมียหลลูเ็มพิั ถ้าอาร้อไห้ไ้ พ่อทำไปแล้ว่ะ นมันน้อยใอ่ะเนาะ
บอเลยเนื้อเรื่อะีทุินเพราะแ่สิสๆไม่ไ้วาพล็ออะไรไว้เลยเียนเนื้อเรื่อแล้วแ่อารม์ล้วนๆ เพราะเยวาพล็อแล้วเียนไม่ออ ิสมันเียนไ้เลยแล้ว่อยมาโยอีที
อโทษที่มา้านะะ เราเปิเรียนแล้วานเยอะ่ะ
ความคิดเห็น