คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : หลับใหล
วัหลว
ในวัหลวเวลานี้ ทหาร่วยันประอร่าทหารที่ไ้รับบาเ็บมายัเรือนพั ฝ่าบาทเียนหลิวถูนำัวเ้ามายัำหนัเทียน ประมุเมือานและภรรยาถูนำัวมายัเรือนรับรอสำหรับผู้มาเยือน หมอหลวทุน่าแยย้ายัน่วยเหลือผู้บาเ็บ ฮุ่ยเหมยและฮุ่ยเิน เมื่อรู้ว่าเียนหลิวบาเ็บหนัึรีบรุมายัำหนัเทียนโยทันที
หมอหลวเปิุอเียนหลิวออ บาแผลที่ถูมระบี่แทเ้าที่หน้าท้อลึพอวร ราบเลือที่ปาแผลเริ่มแห้รั เหุาไป๋เหยียนให้ยาระับเลือไว้ไ้ทันเวลา หมอหลวใ้ยาสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำวามสะอาและสมานบาแผลทานทั่วบริเวหน้าท้ออเียนหลิว ่อนะรวูบาแผลที่หูอเียนหลิว แผลมีารีาเนื่อาถูระทบอย่าแร
“ท่านหมอ ฝ่าบาททรเป็นอย่าไรบ้า”ฮุ่ยเหมย ล่าวอย่าร้อนรน
“ระหม่อมให้ยาสมานแผลและยาระุ้นีพรเหุาีพรฝ่าบาทอ่อนล เวลานี้ำ้อเฝ้าูอาารอย่าใล้ิพะยะ่ะ”
“ฝ่าบาทะไม่เป็นอะไรใ่หรือไม่”ฮุ่ยเินถามหมอหลว
“้าะพยายามอย่าที่สุเพื่อรัษาีวิฝ่าบาท อให้ท่านและฮอเฮาอย่าไ้ัวล”
“บาแผลลึเ่นนี้ ฝ่าบาทเ็บปวยิ่นั” ฮุ่ยเหมยล่าว
“่อนะลับมาถึวั ระหม่อมและหมอหลวไ้ให้ารูแลฝ่าบาทอย่าสุำลั อให้ฮอเฮาทำิใให้เ้มแ็ไว้ ฝ่าบาทะรอปลอภัยพะยะ่ะ”ไป๋เหยียนล่าว
“ท่านเอ็เหน็เหนื่อยมาหลายวันแล้ว ลับไปพัเถอะไป๋เหยียน ้าและท่านแม่ะเฝ้าูอาารฝ่าบาทเอ”
“เ่นนั้นระหม่อมอัวพะยะ่ะ”ไป๋เหยียนลับออาำหนัเทียน่อนรไปยัเรือนรับรอ
เรือนรับรอ
ภรรยาประมุานนอนอยู่บนเียไม้ โยมีประมุานยืนูอาารอยู่ใล้ ๆ หมอหลวรวูอาารอนาอย่าละเอีย
“ีพรปิ แนวามีรอย้ำาารระแท แ่ไม่ถึับมีบาแผลลึ ้านำยาสมุนไพรที่บรรเทาอาารปวบวม้ำมาให้แล้ว อาารไม่น่าเป็นัวล”
“อบใมาท่านหมอ”
“นี่ือยาสมุนไพร ท่าน่วยทายาบรรเทาปวนี้ให้ภรรยาวันละสามเวลา้วย ไม่เินสอวันภรรยาท่านะหายเป็นปิ หาไม่มีสิ่ใแล้ว้าอัว่อน ้า้อามไปสมทบหมอหลวอีส่วนหนึ่ที่ำลั่วยูแลทหารที่ไ้รับบาเ็บ หาท่าน้อารหมอหลวเร่่วนอให้ส่นไปาม้ายัเรือนพัอทหาร”
“อบใท่านหมออีรั้”
หมอหลวออาเรือนรับรอไปเป็นเวลาเียวันับที่อรัษ์ไป๋เหยียนเ้ามาพอี
“ท่านประมุานและภรรยาเป็นเ่นไรบ้า หมอหลวไ้รวูอาารท่านทั้สออย่าละเอียีหรือไม่”
“หมอหลวรวอาารและยัูแล้าทั้สออย่าี”
“เ่นนั้น็ีแล้ว”
“อีไม่เินสอวัน ้าและภรรยาน่าะเินทาลับเมือานไ้”
“นี่ือแผ่นราเ้าเมืออท่าน ่อนฮ่อเ้เียนหลิวหมสิไ้ฝาให้้ามามอบืนแ่ท่าน ฝ่าบาทำับไว้ว่า ให้ท่านและภรรยาอยู่ที่วัหลวแห่นี้ไ้นว่าะพ้นาอันราย ในวันที่ท่าน้อารเินทาลับให้ับวนรถม้าไปส่ท่านและภรรยาให้ถึเมือานโยปลอภัย”
“ฮ่อเ้เียนหลิวมีบุุับ้าและเมือานยิ่นั บุุรั้นี้้าะทแทนให้แน่นอน เวลานี้อาารอฮ่อเ้เียนหลิวเป็นเ่นไรบ้าท่านอรัษ์”
“ยัน่าเป็นัวล แ่เวลานี้หมอหลวไ้เฝ้าูอาารบาเ็บอย่าใล้ิลอเวลา อีไม่นานฝ่าบาท้อฟื้นึ้นมา”
“เหุเพราะ้าแท้ ๆ”
“อย่าไ้ิเ่นนั้นเลยท่านประมุ ไม่ใ่เพราะท่าน ประมุเมือินิระรานฝ่าบาทเียนหลิวมาหลายราว เพียแ่ราวนี้ประมุินิส่นมาระรานาวบ้านในเมือแห่นี้ ฝ่าบาทที่ไม่ยอมให้ผู้ใมาทำร้ายประานอพระอ์ึ้อารำราบประมุินิ เป็นเวลาเียวับที่ฝ่าบาทรู้ว่า ประมุินิับัวท่านและภรรยาไป้วย ฝ่าบาทึ้อาร่วยท่านทั้สอ้วยในราวเียวัน หาไม่มีสิ่ใแล้ว้าอัวลับ่อน เิท่านทั้สอพัผ่อนเถอะ หา้อารสิ่ใอให้ท่านบอล่าวับ้า เรื่ออาหารและอใ้่า ๆ ้าให้สาวใ้ในวัเรียมให้ท่านแล้ว ส่วนเรื่อที่ท่าน้อารลับเมือานอให้ท่านบอล่าวับ้า ้าะัารให้”
“อบใมาท่านอรัษ์ บุุรั้นี้้าะำไว้”
“้าอัว่อนท่านประมุ”ไป๋เหยียนล่าว่อนออาเรือนรับรอ
สอวันผ่านไป อาารอภรรยาประมุานีึ้น ผู้นในวัให้ารูแลทั้สออย่าี ไม่ว่าะเป็นเรื่อารให้ารรัษา อาหารารินและสิ่อ่า ๆ เมื่อใร่รวแล้วว่า เวลานี้วรออเินทาาวัหลวแห่นี้ไ้แล้ว เหุเพราะพึ่พาฮ่อเ้และนอฮ่อเ้มาหลายวัน ประมุานและภรรยาึบอล่าวแ่ไป๋ เหยียนเพื่ออัวลับ
ำหนัเทียน
ฮ่อเ้เียนหลิวยันอนไม่ไ้สิอยู่บนเียไม้ ้าเียนั้นมีฮอเฮา ฮุ่ยเิน หมอหลวเฝ้าูอาารอย่าใล้ิ
“ฮอเฮา ระหม่อมพาท่านประมุานและภรรยามาูอาารอฝ่าบาทพะยะ่ะ”ไป๋เหยียนล่าว
“เ้ามาไ้”
“อบพระทัยพะยะ่ะ”
ทั้สามเินเ้ามาใล้ับเีย มอไปยัใบหน้าที่ีเผืออเียนหลิว สอวันมาแล้วที่เียนหลิวยัไม่รู้สึัว แม้ีพระยัเ้นปิ แ่ลับไม่มีท่าทีว่าะฟื้นืนึ้นมา
“ฮ่อเ้เียนหลิว ระหม่อมและภรรยามาอทูลลาฝ่าบาท ระหม่อมไม่รู้ะหาำใมาล่าวแ่พระอ์ ที่พระอ์ทร่วยเหลือระหม่อมและภรรยาไว้ ระหม่อมล่าวไ้เพียว่า านี้่อไปีวิระหม่อมะเป็นอฝ่าบาท หามีเรื่อใที่ระหม่อมทำไ้ ระหม่อมยินีทำเพื่อพระอ์้วยีวิ านี้วัหลวแห่นี้และเมือานะเป็นั่เมือพี่เมือน้อัน”
“พระอ์ทรไ้รับบาเ็บเพราะปป้อประมุาน หม่อมัน และีวิน้อย ๆในรรภ์อหม่อมันหม่อมันรู้สึเศร้าใยิ่นั”
“อย่าไ้ล่าวโทษัวเอเลย ้าเื่อว่า หาย้อนเวลาลับไปไ้ ฝ่าบาท็ยัทำเ่นนั้น”ไป๋เหยียนล่าว
“แม่นาฮุ่ยเิน ฮอเฮา และท่านอรัษ์ไป๋เหยียน ้าและภรรยาอัวลับเมือาน ออบุสำหรับทุอย่าอีรั้ ้าให้ำมั่นว่าะลับมาเยี่ยมฝ่าบาทและเมือนี้อีรั้”
หลัาล่าวร่ำลาัน ประมุเมือานและภรรยาึไ้เินทาออาเมือหลว้วยบวนรถม้าที่ไป๋เหยียนัเรียมไว้ให้
ความคิดเห็น