รักเรายังไม่สายเกิน [Marsha x Lukkade]

ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ

 "เกด พี่ว่าเราก็รู้จักกันมานานแล้ว"

"เกดคบกับพี่ได้ไหม"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ย้อนเมื่อ 18 ปีก่อน.......

   เสียงออดหมดเวลาดังขึ้น ทุกคนก็ต่างแยกย้ายพากันกลับบ้าน.....

     "อิช่า อิช่า สติยังอยู่ไหมเนี่ย" เสียงพี่แอมตะโกนเรียกคนนั่งข้างๆ ที่ไม่รู้สติยังอยู่กับเนื้อกับตัวหรือเปล่า "ช่า เป็นไรว่ะ" "พี่แอม พี่รู้จักผู้หญิงตรงนั้นไหมพี่ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูโรงเรียนอะพี่" พอพูดเสร็จสาวลูกครึ่งก็ชี้ไปทีสาวผิวแทนที่ดูเหมือนจะสูงกว่าตัวเองเล็กน้อย " อ่อ นั้นน้องลูกเกด น้องแกพึงย้ายมาใหม่ อันนี้ได้ยินมาอีกทีนะว่าน้องแกออกจะหยิ่ง....." ยังไม่ทันทีสาวผมสั้นพูดพจบ สาวลูกครึ่งเยอรมันที่เป็นถึงดาวม.ต้นของโรงเรียนก็รีบวิ่งไปหาสาวผิวแทนที่อยู่หน้าประตูโรงเรียนทันที "เอ่อ...น้องๆ คือว่าน้องใช่น้องลูกเกดหรือเปล่าคะ" เมื่อสาวผิวแทนได้ยินคนเรียกเธอ เธอจึงเงยหน้าขึ้นมามองหาต้นตอของเสียง "พระเจ้า..คนอะไรทำไมสวยขนาดนี้เนี่ย" ลูกเกดได้แต่คิดในใจของตัวเอง เพราะตั้งแต่เกิดมาเะอยังไม่เคยเห็นคนที่สวยขนาดนี้มาก่อน "เออ...พี่มีไรป่ะคะ" สาวผิวแทนไม่รุ้จะตอบยังไงดีเพราะตอนนี้เธอกำลังตะลึงกับคนตรงหน้าอยู่ เมื่อมาช่าเห็นว่าสาวผิวแทนที่อายุน้อยกว่าเธอคุยกับเธอก็รู้สึกดีใจมาก แต่เดียวกันมาช่าเธอต้องเก็บอาการหน่อยสิ เธอบอกกับตัวในใจ "คือพี่จะขอเบอร์น้องหน่อยคะ คือครูก้อยห้องพยาบาลแกบอกให้พี่ทำความรู้จักกับรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่นะ" หลังจากที่สาวลูกครึ่งพูดออกไปก็ได้แต่กล่าวขอโทษคุณครูพยาบาลที่เธอสนิทมาเป็นพิเศษในใจเป็นสิบๆรอบ นอกจากคนอายุน้อยกว่าจะตกใจที่สาวลูกครึ่งมาทักเธอแล้วยังตกใจที่สาวลูกครึ่งมาขอเบอร์เธอ "นี้มันอะไรกันเนี่ย เมทิงงไปหมด แต่พี่เขามาขอเบอร์ ฉันก็ต้องให้สินะ" หลังจากที่เธอคิดเช่นนั้นเธอก็เขียนเบอร์ของเธอให้กับรุ่นพี่ลูกครึ่งเยอรมัน หลังจากที่เธอให้เบอรืกับสาวหน้าฝรั่งเสร็จ เธอก้ได้ยินเสียงคนเรียกเธอจากไกลๆ "พี่เกด พี่เกด พี่ลูกเกด" คนที่เรียกเธอก็ไม่ใช่ใครที่ไหน "บี" น้องญาติของเธอที่อยู่บ้านหลังเดียวกับเธอนั้นเอง เหตุผลที่เธอกับน้ำทิพย์อยู่บ้านเดียวกันก็เพราะว่าบ้านที่เะออยู่เป็นบ้านของน้า ซึ่งก็คือแม่ของนำ้ทิพย์นั้นเอง "เออ พี่ช่าคะ น้องสาวหนูมาแล้ว งั้นหนูขอตัวลานะคะ" ว่าแล้วเธอก้ยกมือไหว้มาช่าแล้วจูงมือนำ้ทิพย์แล้วรีบขึ้นรถของแม่นำ้ทิพย์ที่พึงมาถึงกลับบ้านไป ด้านมาช่านะเหรอ ตอนนี้ดาวโรงเรียนคนสวยเริ่มสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเพราะมัวแต่ดีใจที่ได้เบอร์อีกฝ่ายมา แต่แล้วมาช่าก็นึกอะไรบางอย่างได้... "ชิบหาย"มาช่าตะโกนออกมาอย่างดังเมื่อนึกได้ว่าตนนั้นลืมพี่แอมไปสะสนิท แต่ไม่เป้นไรไว้ค่อยโทรไปขอโทษก็ได้ แต่เธอลืมไปรับน้องสาวสุดที่รักของเธอนี้สิ "คริสพี่ขอโทษ"มาช่าได้แต่คิดในใจขอโทษน้องสาวตนเอง ว่าแล้วเธอไม่รอช้ารีบขับมอเตอร์ไซค์ไปรับน้องของเธออย่างเร็วเพราะมันก็จะ4โมงครึ่งแล้ว เดียวน้องสาวของเธอรอนาน.....

ปล.ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้คนถุกกล่าวถึงในนี้เสียหาย

ปล2.เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์สมมุติไม่ได้เกิดขึ้นจริงเป็นมโนของไรท์ล้วนๆ

ปล3.ไรท์พึงเคยเขียนฟิคครั้งแรกยังไงก็คอมเม้นติชมได้นะคะขอฝากฟิครักเรายังไม่สายเกินด้วยค่ะ

---------------------------------------------------------------------

ไรท์มีทวีตน่า เผื่อสงสัยในฟิคตรงไหนถามได้ค่ะ @penpatcharr

ตอนหน้ามีแนะนำตัวละครนะคะ

คอมเม้นกันหน่อยนะคะ :)