ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (END) Prince of tennis | 7 days with YOU (Ryoma x Sakuno)

    ลำดับตอนที่ #9 : Dear friend

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.ค. 64


    April 21, 20XX

    Dear Echizen Ryoma 

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ที่อเมริกาตอนนี้อากาศเป็นยังไงบ้าง ที่ญี่ปุ่นอากาศกำลังดีเลย ดอกซากุระกำลังบานเต็มที่ ฉันอยากให้เรียวมะคุงได้มาเห็นจัง

    วันนี้ฉันกับโทโมะจังไปปิกนิกที่สวนสาธารณะข้างแม่น้ำมาด้วยล่ะ คนเยอะมากๆ บังเอิญเจอกับรุ่นพี่ฟูจิที่มากับครอบครัวด้วย พี่สาวของรุ่นพี่ฟูจิสวยมากๆเลย แถมใจดีอีก เธอให้ขนมฉันมาตั้งเยอะแหนะ! 

    และก็เจอรุ่นพี่คาวามูระด้วยล่ะ รุ่นพี่มาส่งซูชิแทนคุณพ่อ ขยันมากๆและยังแบ่งซูชิมาให้ฉันกับโทโมะจังด้วยจ้ะ ฉันเกรงใจเลยสัญญากับรุ่นพี่เอาไว้ว่าจะชวนคุณย่าไปอุดหนุนร้านซูชิของรุ่นพี่บ่อยๆจ้ะ

    เรียวมะคุงดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ พยายามเข้านะสำหรับการแข่งในรอบถัดไป ฉันจะคอยเชียร์ติดขอบจอทีวีเลย! ฉันรู้ว่ายังไงเรียวมะคุงต้องทำได้อยู่แล้ว เพราะเรียวมะคุงเก่งมากๆไงล่ะ!

     

    ไว้ฉันจะเขียนมาอีกนะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “เป็นเด็กเลยนะแค่ได้ขนมเนี่ย ฮ่าฮ่า”

    “ไปว่าเขา แกก็ไม่ต่างกันหรอก”

     

     

     

     

     

     

     

    May 3, 20XX
    Dear Echizen Ryoma 

     

    ฉันขอโทษนะจ๊ะที่จดหมายฉบับก่อนรบกวนเรียวมะคุง งั้นต่อไปฉันจะทิ้งช่วงเนาะ เรียวมะคุงจะได้มีสมาธิกับการซ้อม

    ช่วงนี้เริ่มการแข่งจัดอันดับในชมรมเทนนิสอีกแล้วนะจ๊ะ ตอนนี้ฉันอยู่ปี 2 เป็น ‘ริวซากิเซมไป’ แล้ว ดูเท่ใช่ไหมล่ะ รุ่นพี่โออิชิตัดสินใจนาทีสุดท้าย และรุ่นพี่ก็เลือกต่อที่เซงาคุ เพราะไม่อยากห่างกับรุ่นพี่คิคุมารุล่ะ 

    ส่วนพวกรุ่นพี่ปี 3 คนอื่นก็ตัดสินใจต่อเซงาคุในแผนกม.ปลายกันหมด และก็เข้าชมรมเทนนิสเหมือนเดิมเลย ยกเว้นรุ่นพี่คาวามูระที่ยังต่อม.ปลายแต่ไม่เข้าชมรม เพราะตัดสินใจสานต่อร้านซูชิของที่บ้านนั่นแหละ วันก่อนฉันได้ไปกินมาแล้วนะจ๊ะ รุ่นพี่ทำซูชิได้อร่อยมากๆ อีกนิดเดียวก็สืบทอดร้านต่อได้แล้ว เก่งจังเลยเนาะเรียวมะคุง

    การแข่งรอบที่แล้วของเรียวมะคุงน่ะเท่มากๆเลยนะจ๊ะ ยิ่งในช่วงสุดท้ายนะ ฉันลุ้นตามเลยล่ะ ไม่ได้มีแค่ฉันนะ ทั้งโทโมะจัง โฮริโอะคุง คาจิโร่คุง คาสึโอะคุงก็ลุ้นไปพร้อมๆกันเลย พวกเรานัดกันมาดูที่บ้านของฉันเอง คุณย่าก็ดูด้วยนะ ท่านบอกว่าเรียวมะคุงพัฒนาขึ้นเยอะเลย เก่งจริงๆเลยนะเรียวมะคุง 

    ไว้ฉันจะเขียนมาอีกนะจ๊ะ รักษาเนื้อรักษาตัว ดูแลตัวเองด้วยนะเรียวมะคุง 

     

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “หึ ริวซากิเซมไป”

    “ยิ้มอะไรของแกนักเจ้าเรียวมะ”

     

     

     

     

     

     

     

    May 24, 20XX

    Dear Echizen Ryoma 

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ผลการจัดอันดับออกแล้วนะ ปีนี้พวกตัวจริงที่จะไปแข่งเป็นพวกรุ่นพี่อาราอิล่ะ รุ่นพี่พัฒนากันขึ้นมากเลยจ้ะ เก่งใช่ไหมล่ะ ฉันลืมบอกในจดหมายฉบับก่อนว่าปีนี้กัปตันคือรุ่นพี่ไคโด ส่วนรุ่นพี่โมโมะเป็นรองกัปตัน ตอนนี้ต้องเรียกไคโดบุโจวแล้วนะจ๊ะ เท่มาก แต่รุ่นพี่ก็ยังน่ากลัวสำหรับพวกปี 1 อยู่ดีนะ ส่วนพวกโฮริโอะคุงก็พัฒนาตัวเองกันอยู่ตลอด ตอนเย็นๆฉันเห็นมาซ้อมกันไม่มีพักเลยจ่ะ ฉันจะรอวันที่พวกเขาได้เป็นตัวจริงกันนะ ตอนนั้นคงต้องเก่งกันมากแน่ๆ

    จดหมายฉบับก่อนเรียวมะคุงยังไม่ตอบฉันเลย แต่ไม่เป็นไรนะ คงเพราะเรียวมะคุงยุ่งอยู่กับการแข่งใช่ไหม พยายามเข้านะจ๊ะ เทนนิสของเรียวมะคุงน่ะสนุกที่สุดเลยนะ! ฉันเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

     

    ไว้เจอกันนะจ๊ะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “มีแค่ 3 ฉบับนี้ใช่ไหมที่ยัยนั่นเก็บไป” 

    เรียวมะถามนันจิโร่ถึงที่มาของ 3 ฉบับแรก ถ้าถามว่าทำไมเขาถึงมาอยู่กับนันจิโร่ได้ ต้องย้อนไปตั้งแต่เช้า…

     

     

     

     

     

    ‘ไงเจ้าลูกชาย!!! คิดถึงปะป๊าคนนี้ไหมเอ่ยยยย’ เสียงโวยวายของนันจิโร่ปลุกให้เรียวมะที่นอนอยู่บนเตียงตื่นขึ้น

    ‘พ่อมาได้ไงเนี่ย!’ เรียวมะลุกขึ้นมาถามพ่อตัวเอง

    ‘ทำไมฮะ? ฉันกลับบ้านตัวเองไม่ได้รึไง?’ นันจิโร่โวยวายและมาลากลูกชายลงจากเตียง ‘ตามมานี่เร็ว ปะป๊ามีอะไรจะให้ดูด้วยล่ะ’

     

     

     

    ทั้งคู่พากันเดินลงจากห้องนอนชั้น 2 ของบ้านลงมาที่ห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่น ในห้องนี้มีกระเป๋าเดินทางของนันจิโร่ตั้งไว้อยู่ สภาพกระเป๋าถูกเปิดและมีการรื้อค้นเล็กน้อย บนโต๊ะเล็กๆในห้องรับแขกมีกล่องใส่จดหมายวางไว้อยู่ ทั้งคู่พากันไปนั่งที่โต๊ะตัวนั้น

     

     

     

    ‘นั่นไง จดหมายจากว่าที่ลูกสะไภ้ของฉัน’ นันจิโร่ชี้กล่องใส่จดหมายข้างหน้าของตนให้ลูกชายเขาดู ในกล่องนั้นเมื่อมองดูใกล้ๆก็พบว่ามีจดหมายใส่อยู่เต็มไปหมด หลายสิบฉบับเลยล่ะ

    ‘ริวซากิส่งให้ผมเยอะขนาดนี้เลยหรอ’ เรียวมะหยิบกล่องขึ้นมาดู จดหมายมีการจ่าหน้าถึงเขา ส่วนผู้ส่งก็เป็นริวซากินั่นแหละ

    ‘ซากุโนะจังพึ่งส่งมาให้เมื่อวาน 10 กว่าฉบับ ส่วน 3 อันบนฉันไปเอามาให้จากโซเฟียจัง’ นันจิโร่อธิบาย 

    ‘แล้วทำไมโซเฟียอะไรนั่นถึงมีจดหมายของผมได้ ผมไม่เห็นจำได้ว่ารู้จักคนชื่อนี้ด้วย’

    ‘แกจะไปรู้อะไรล่ะ’ นันจิโร่ถอนหายใจใส่เรียวมะ ‘โซเฟียจังเขาชอบแก เขาบอกฉันว่าสารภาพรักกับแกแล้วแต่แกปฏิเสธ’

    ‘แล้ว?’

    ‘พอเขามาเห็นแกทำตัวเป็นหมาเห็นเจ้าของเวลาได้จดหมายจากซากุโนะจังแล้ว เขาก็เลยโกรธและก็เริ่มรับจดหมายแทนแก’

    ‘งี่เง่า’ เรียวมะยกมือนวดขมับ เรื่องมันเกินกว่าที่เขาคิดไว้มาก ‘งั้นแปลว่าที่ริวซากิบอกว่าผมรำคาญนั่นก็เพราะโซเฟียอะไรของพ่อเป็นคนส่งไปหรอ’

    ‘ถูกต้อง โซเฟียจังเขารู้สึกผิดนะเรียวมะ เขาอยากจะขอโทษแกด้วย’

    ‘กองไว้ตรงนั้นแหละ’

    ‘อย่าใจร้ายให้มากนักเลยน่า เริ่มอ่านจดหมายจากหวานใจของแกได้แล้ว’

     

     

     

     

     

    และนั่นคือทั้งหมดจนถึงตอนนี้ ใครจะไปคิดล่ะว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นกับเอจิเซ็น เรียวมะ 

    “แล้วพ่อจะกลับมาทำไมอะ ผมขอแค่จดหมายไม่ใช่หรอ” เรียวมะจ้องหน้านันจิโร่

    “ฉันกลัวแกจะรอจดหมายจนขาดใจไง ขอบคุณพ่อคนนี้ด้วยล่ะ” นันจิโร่ยักคิ้วให้เรียวมะด้วยท่าทางกวนประสาทฉบับเจ้าตัว

    “…” เรียวมะถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นและหยิบกล่องจดหมายมา “ผมไปล่ะ”

    “ง้อลูกสะไภ้ฉันให้สำเร็จล่ะเจ้าเรียวมะ~” โดยที่มีเสียงของนันจิโร่ไล่หลังตามมา

     

     

     

     

     

     

    เรียวมะเดินกลับขึ้นมาบนห้องนอนของตน ก่อนจะนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือและเริ่มอ่านจดหมายที่เหลืออยู่ เขารู้สึกนับถือในความพยายามของริวซากิที่ตั้งใจเขียนจดหมายกว่า 10 ฉบับให้เขา แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้ถูกส่งมาให้เขาเลยก็เถอะ

     

     

     

     

     

    June 26, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    แม้ว่าจดหมายฉบับก่อนเรียวมะคุงจะเขียนว่ารำคาญฉันกลับมาก็เถอะ แต่ฉันก็ติดนิสัยที่ชอบเขียนจดหมายไปซะแล้ว ฮ่าฮ่า แต่ฉันคงไม่ส่งจดหมายไปหรอกนะเพราะไม่อยากรบกวนเรียวมะคุงไปมากกว่านี้ 

    ฉันจะยังคอยเชียร์เรียวมะคุงอยู่เสมอนะ พยายามเข้านะจ๊ะ

     

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “เธอไม่เคยรบกวนฉันหรอกนะยัยเปีย”

     

     

     

     

     

     

     

    September 7, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ช่วงนี้เข้าหน้าฝนแล้วนะจ๊ะ ฉันดูข่าวในทีวี เขาบอกว่าอเมริกาฝนตกเยอะล่ะ ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ นักกีฬาร่างกายต้องแข็งแรงตลอดนะ 

    ตอนนี้พึ่งจบการแข่งศึกทั่วประเทศ รุ่นพี่ไคโดพาทีมเซงาคุชนะเลิศด้วย เก่งใช่ไหมเรียวมะคุง ตอนนี้ก็ชนะเลิศ 2 ปีซ้อนแล้วนะจ๊ะ ที่ 1 ของญี่ปุ่นไงล่ะ! ส่วนฉัน รุ่นพี่ในชมรมเทนนิสหญิงก็พึ่งชมด้วยว่าฟอร์มการเล่นของฉันดีขึ้นมาก ตอนนี้ฉันพอจะตีโต้ได้ต่อเนื่องแล้วนะ นั่นก็เพราะฉันฝึกจากการดูการแข่งของเรียวมะคุงนะจ๊ะ

     

    ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะเรียวมะคุง

    ไว้จะเขียนมาใหม่นะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “เห~ พยายามได้ดีนี่”

     

     

     

     

     

     

     

    December 24, 20XX

    Dear Echizen Ryoma 

     

    เรียวมะคุง happy birthday นะจ๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆ ชนะทุกการแข่งขันเทนนิสเพื่อเป็นที่ 1 ของทั่วโลกเลยนะจ๊ะ อย่างเรียวมะคุงล่ะก็ต้องทำได้แน่นอน ฉันเชื่อในตัวเรียวมะคุงนะจ๊ะ 

    วันนี้เป็นวันคริสมาสต์อีฟ ฉันกับทุกคนพึ่งตกแต่งบ้านและต้นคริสมาสต์เสร็จล่ะ ปีนี้เรามีจัดงานคริสมาสต์กันที่บ้านของฉันเอง มากันครบเลยนะ รุ่นพี่ฟูจิ รุ่นพี่คิคุมารุ รุ่นพี่โออิชิ รุ่นพี่อินูอิ รุ่นพี่คาวามูระก็เอาซูชิมาช่วยงานปาร์ตี้ด้วย รุ่นพี่ไคโดกับรุ่นพี่โมโมะ โทโมะจังและแก๊งโฮริโอะคุงก็มา ที่เซอร์ไพรส์สุดก็คือรุ่นพี่เท็ตสึกะก็กลับมาร่วมปาร์ตี้ด้วย เสียดายนะที่ขาดเรียวมะคุง

    รุ่นพี่ไคโดกับรุ่นพี่โมโมะทะเลาะกันด้วยว่าใครจะเป็นคนได้ติดดาวบนยอดต้นคริสมาสต์ ก็นะ ตำแหน่งนั้นใครๆก็อยากทำนี่น่า จนสุดท้ายรุ่นพี่โออิชิก็ต้องเป็นคนมาห้าม และยกหน้าที่ติดดาวนี่ให้รุ่นพี่เท็ตสึกะไป ฉันเห็นรุ่นพี่เท็ตสึกะแอบยิ้มตอนติดดาวเสร็จด้วยนะจ๊ะ

    ตอนนี้อากาศหนาวมากๆเลย เรียวมะคุงอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ใส่เสื้อหนาๆดื่มของร้อนๆบ่อยๆนะ พวกฉันคิดถึงเรียวมะคุงนะจ๊ะ

     

    Happy birthday and Merry Christmas

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “หึ กัปตันครับไม่เนียนนะครับ” 

    เรียวมะหัวเราะเล็กน้อยเมื่อคิดถึงภาพหน้าของกัปตันเท็ตสึกะที่ปีนติดดาวบนยอดต้นคริสมาสต์ คนหน้าตายอย่างกัปตันกับดาวคริสมาสต์ ตลกเป็นบ้า

    “แต่ก็ขอบใจนะริวซากิ” 

    และสุดท้ายคือริวซากิที่อวยพรเขา เก่งนักนะที่ทำให้คนเขารู้สึกดีได้ตลอดเนี่ย

     

     

     

     

     

     

     

    January 14, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    วันนี้เป็นวันเกิดของฉันล่ะเรียวมะคุง ตั้งแต่เช้าคุณย่าก็อวยพรเป็นคนแรกจ้ะ ต่อด้วยพวกโทโมะจังกับโฮริโอะคุง พวกนั้นมาอวยพรฉันที่โรงเรียนตั้งแต่ฉันเดินเข้าประตูห้องเรียนเลย จนถึงตอนเย็นคุณย่าพาฉันไปเลี้ยงซูชิที่ร้านของรุ่นพี่คาวามูระ พวกรุ่นพี่คิคุมารุก็โผล่มาเซอร์ไพรส์ฉันพร้อมกับเค้กก้อนโตล่ะ ฉันตกใจมากๆเลย ไม่คิดว่าพวกรุ่นพี่จะมากัน

    ปีนี้ฉันได้ของขวัญวันเกิดเพียบเลยนะจ๊ะ คุณย่าให้ไม้แร็กเก็ตอันใหม่ โทโมะจังกับพวกโฮริโอะจะเลี้ยงตั๋วเข้าสวนสนุกแทน พวกเรานัดกันจะไปเที่ยวในวันเสาร์หน้าจ้ะ รุ่นพี่โออิชิกับรุ่นพี่คิคุมารุให้เป็นช่อดอกไม้ล่ะ เป็นดอกกุหลาบสีชมพู สวยมากๆเลย รุ่นพี่อินูอิให้เป็นสมุดโน๊ตที่จดสรุปเรื่องที่เรียนของชั้นปี 3 มา ถ้าใช้ช่วงสอบฉันคงได้คะแนนเต็มทุกวิชาแน่ๆจ้ะ ส่วนรุ่นพี่คาวามูระก็เลี้ยงซูชิฉันตั้ง 1 ถาด และก็เป็นรุ่นพี่โมโมะที่ช่วยกิน เพราะฉันคงกินคนเดียวไม่หมดแน่ๆ ฮ่าฮ่า รุ่นพี่โมโมะกับรุ่นพี่ไคโดร่วมหุ้นกันออกค่าเค้กล่ะ ส่วนคนสุดท้ายรุ่นพี่ฟูจิก็ให้เป็นกิ๊บติดผมรูปดอกซากุระสีชมพูมา ฉันจะติดกิ๊บนี่ทุกวันเลยนะจ๊ะ 

    เป็นวันเกิดที่ดีมากๆเลยจ้ะ ทุกคนใจดีกับฉันมาก ฉันอยากให้เรียวมะคุงอยู่ด้วยนะจ๊ะ ต้องสนุกกว่านี้แน่ๆเลย 

    ปล.รุ่นพี่เท็ตสึกะส่งจดหมายมาอวยพรฉันด้วยนะจ๊ะ ฉันตกใจตอนได้จดหมายมากๆเลยล่ะ ฮ่าฮ่า

     

    ไว้เจอกันฉบับหน้านะเรียวมะคุง

    ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “ก็ดีนี่ริวซากิ มีแต่คนเอ็นดูเธอกันทั้งนั้นแหละ”

    เรียวมะหยิบรูปที่แนบไว้กับจดหมายขึ้นมาดู ใบแรกเป็นรูปเค้กวันเกิดของซากุโนะ เป็นเค้กสตรอเบอร์รี่ช็อตเค้กก้อนใหญ่ บนหน้าเค้กเขียนไว้ว่า 

    ‘HBD ซากุโนะจัง น้องสาวผู้น่ารักของชมรมเทนนิสตลอดกาล’ 

    นี่คงเป็นไอเดียของรุ่นพี่โมโมะแน่นอน เพราะรุ่นพี่ไคโดคงไม่คิดคำอะไรแบบนี้แน่ๆ ถัดมาเป็นรูปรวม ริวซากิถูกขนาบข้างด้วยอาจารย์ริวซากิกับโทโมกะ แถวล่างเป็นพวกแก๊งโฮริโอะ ทั้ง 3 คนนั่งคั่นระหว่างรุ่นพี่โมโมะและรุ่นพี่ไคโดไว้ ส่วนแถวหลังเป็นพวกรุ่นพี่ ไล่จากรุ่นพี่คาวามูระ รุ่นพี่อินูอิ รุ่นพี่ฟูจิ รุ่นพี่คิคุมารุ และรุ่นพี่โออิชิตามลำดับ

    และรูปสุดท้ายที่ถูกแนบมาด้วยคือรูปบรรดาของขวัญของริวซากิ มีทั้งเค้ก ช่อดอกไม้ สมุดโน๊ต 2-3 เล่ม ไม้แร็กเก็ตและสุดท้ายก็เป็นกิ๊บติดผมที่วางอยู่ในกล่องอย่างสวยงาม ดูแล้วคงมีราคาแพงพอสมควร

    “Happy birthday ย้อนหลังนะริวซากิ”

     

     

     

     

     

     

     

    February 29, 20XX

    Dear Echizen Ryoma 

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ฉันพึ่งกลับมาจากงานวันเกิดของรุ่นพี่ฟูจิจ้ะ ฉันพึ่งรู้นะว่ารุ่นพี่เกิดวันที่ 29 ฉันนึกว่า 28 กุมภามาตลอดเลย รุ่นพี่บอกกับฉันว่า เพราะวันที่ 29 น่ะ 4 ปีถึงจะมีสักครั้ง ที่บ้านของรุ่นพี่เลยมักจะจัดงานวันเกิดให้ในวันที่ 28 แทนน่ะจ้ะ ฉันกับพวกโทโมะจังเลยช่วยกันทำเค้กให้รุ่นพี่เป็นของขวัญวันเกิด แม้จะวุ่นวายกันไปบ้างแต่เค้กก็ออกมาดูดีมากๆเลย รุ่นพี่ฟูจิเอ่ยชมด้วยนะว่าเค้กอร่อยมากๆ

    ในงานฉันได้เจอกับหลายคนเลย ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกนักเทนนิสที่เคยแข่งกับเรียวมะคุงหรือชมรมกันทั้งนั้น เช่นคุณชิราอิชิ อดีตกัปตันโรงเรียนชิเทนโฮจิที่ย้ายมาเรียนต่อม.ปลายที่โตเกียว และก็คุณยูคิมูระ อดีตกัปตันโรงเรียนสาธิตริคไค แก๊งรูมเมทห้อง 201 ที่รุ่นพี่โมโมะตั้งฉายาให้จ้ะ และฉันก็ได้เจอคุณฟูจิ ยูตะน้องของรุ่นพี่ด้วยนะ เห็นเขาบอกว่าจะต่อม.ปลายที่เซนต์รูดอล์ฟที่เดิมนั่นแหละ แต่ละคนก็ต่างมีเส้นทางของตัวเองกันทั้งนั้นเลยเนาะเรียวมะคุง

    ตอนนี้เรียวมะคุงคงเตรียมแข่งเทนนิสรายการใหม่อยู่ใช่ไหมจ๊ะ พยายามเข้านะ ยังไงเรียวมะคุงก็ต้องชนะแน่นอน รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

     

    คิดถึงนะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “เห~ เดี๋ยวนี้รู้จักคนเยอะแล้วหรอยัยเปีย พัฒนาใหญ่เลยนะ” 

    เรียวมะส่ายหน้าให้กับจดหมายของซากุโนะเล็กน้อย 

    “ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน”

     

     

     

     

     

     

     

    April 1, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ตอนนี้ใกล้เปิดเทอมแล้วนะ ฉันกับพวกโทโมะจังขึ้นปี 3 กันแล้วนะจ๊ะ เป็นพี่ใหญ่ของฝั่งม.ต้น ปีนี้เห็นคุณย่าพูดอยู่ว่าจะให้คาจิโร่คุงเป็นกัปตันล่ะ เพราะในบรรดาปี 3 ทั้งหมดคาจิโร่คุงเหมาะสมที่สุด ถ้าไม่นับเรียวมะคุงนะจ๊ะ แถมฝีมือของพวกเขาก็ร้ายกาจขึ้นมากๆเลยจ้ะ

    ปีนี้ทั้งฉันและพวกโทโมะจังคงต้องคิดกันแล้วล่ะว่าจะต่อที่เซงาคุแผนกม.ปลายหรือที่ไหนดีนะ ตัวฉันคงต่อที่เดิมแต่คงต้องเลือกสายแล้ว ยากจังเลยเรียวมะคุง ฉันยังไม่รู้เลยว่าอยากเป็นอะไร อยากทำงานอะไร รู้แค่อย่างเดียวว่าอยากดูเทนนิสของเรียวมะคุงไปเรื่อยๆ ส่วนรุ่นพี่ไคโดกับรุ่นพี่โมโมะก็ยังต่อที่เซงาคุนะจ๊ะ ดูเหมือนทั้งคู่จะได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยล่ะ ฮ่าฮ่า ทั้งคู่ยังเข้าชมรมเทนนิสกันเหมือนเดิมเลยจ้ะ

    และก็ยินดีกับชัยชนะในการแข่งครั้งล่าสุดนี่ด้วยนะจ๊ะ เรียวมะคุงเก่งมากๆเลย ช่วงนี้รักษาสุขภาพและดูแลตัวเองเยอะๆนะเรียวมะคุง 

    ปล.ดอกซากุระปีนี้ตามทางเดินหรือริมแม่น้ำบานสะพรั่งเลยจ้ะ ฉันนัดกับพวกโทโมะจังไว้แล้วว่าจะไปปิกนิกกัน ต้องสนุกมากแน่ๆเลย!

     

    คิดถึงนะจ๊ะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “พอจดหมายพวกนี้ไม่ต้องส่งมาให้ฉันก็เขียนคิดถึงใหญ่เลยนะยัยเปีย”

    เรียวมะเอามือบังหน้าของเขาเล็กน้อย ตอนนี้หน้าของเขามีสีแดงระเรื่อที่แก้มทั้ง 2 ข้าง นั่นก็เพราะเขากำลังเขินอยู่

     

     

     

     

     

     

     

     

    July 7, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    สวัดดีจ้ะเรียวมะคุง วันนี้เป็นวันทานาบาตะล่ะ! ไม่รู้เรียวมะคุงจะจำได้ไหม วันนี้ฉันพึ่งเขียนขอพรกับต้นไผ่ไปว่าขอให้เรียวมะคุงเป็นที่ 1 ของโลกเลยนะจ๊ะ เพราะเทนนิสของเรียวมะคุงน่ะสุดยอดที่สุดไงล่ะ 

    ช่วงนี้เริ่มการแข่งศึกคันโตแล้วนะจ๊ะ คาจิโร่คุงพยายามมากๆเลยล่ะ ฉันเห็นนัดลูกทีมมาซ้อมตลอดเลย คงเพราะอยากจะชนะเป็นปีที่ 3 ของเซงาคุนั่นแหละ โฮริโอะคุงมีบ่นคิดถึงเรียวมะคุงด้วยนะ บอกว่า ‘ถ้าเจ้าเอจิเซ็นอยู่คงเหมือนมีกำลังคนเป็น 100 คน พวกเราคงชนะได้สบายๆ’ ด้วยจ้ะ ฮ่าฮ่า พวกรุ่นพี่ก็คอยมาช่วยดูและก็ให้คำแนะนำด้วยนะ ทั้งๆที่พวกรุ่นพี่เองก็กำลังยุ่งกับการแข่งของตัวเองแท้ๆ ใจดีเสมอต้นเสมอปลายเลยนะพวกรุ่นพี่เนี่ย 

    วันนี้ฉันไปศาลเจ้าที่เคยเสี่ยงเซียมซีให้เรียวมะคุงมาด้วยนะ แต่คราวนี้ไม่ได้แต่ใบโชคร้ายแล้ว ใบแรกก็ได้โชคดีเลยล่ะ! แปลว่าในการแข่งครั้งต่อไป เรียวมะคุงต้องชนะแน่ๆจ้ะ ฉันเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะเรียวมะคุง

     

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “หึ ไม่เปลี่ยนไปเลยนะริวซากิ คราวนี้ไม่ต้องใช้เงินเยอะแบบนั้นอีกแล้วสินะ” 

    เรียวมะขำเล็กน้อยให้กับความสายมูของซากุโนะ ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด เหมือนกับตอนนั้นจริงๆเลยนะ

     

     

     

     

     

     

     

    December 24, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    Happy birthday นะจ๊ะเรียวมะคุง วันเกิดของเรียวมะคุงวนมาอีกรอบแล้ว ปีนี้ฉันขอให้เรียวมะคุงมีความสุขมากๆนะจ๊ะ ร่างกายแข็งแรง ไม่บาดเจ็บจากการเล่นเทนนิส ขอให้เรียวมะคุงสมหวังทุกอย่างที่ใจต้องการเลยนะจ๊ะ 

    ปีนี้ทั้งฉันและทุกๆคนร่วมกันจัดปาร์ตี้คริสมาสต์กันอีกแล้วนะ สถานที่ก็เป็นที่บ้านฉันเองจ้ะ พวกรุ่นพี่นัดกันมาตกแต่งบ้านของฉันตั้งแต่เมื่อวานเลย ต้นคริสมาสต์ก็เป็นรุ่นพี่ไคโดกับรุ่นพี่โมโมะเป็นคนตกแต่ง ส่วนพวกอาหารและเครื่องดื่ม รุ่นพี่คาวามูระและพวกโฮริโอะคุงเป็นคนจัดการจ้ะ เลยทำให้ปีนี้มีทั้งขนม ซูชิ ไก่ทอด รวมกันไปหมดเลยฮ่าฮ่า ส่วนฉัน คุณย่าและโทโมะจังเตรียมของส่วนจับสลากของขวัญกันจ้ะ

    ปีนี้พวกเรานัดกันจับสลากของขวัญกันโดยตั้งงบไว้ไม่เกิน 10,000¥ จ้ะ ฉันจับได้ของรุ่นพี่ฟูจิ ได้เป็นหนังสือเกี่ยวกับดอกไม้มา ฉันชอบมากๆเลย ส่วนของฉันรุ่นพี่ไคโดเป็นคนจับได้ รุ่นพี่ได้เป็นเทปพันด้ามไป รุ่นพี่บอกขอบคุณฉันด้วยนะจ๊ะ เพราะเทปพันด้ามที่พี่แกใช้อยู่กำลังจะหมดพอดีเลยจ้ะ เดี๋ยวนี้รุ่นพี่ไคโดไม่ดุเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ แต่ยกเว้นกับรุ่นพี่โมโมะ คู่กัดตลอดกาลของรุ่นพี่นะจ๊ะ 

    ส่วนคนอื่น รุ่นพี่อินูอิได้เป็นตั๋วทานซูชิของรุ่นพี่คาวามูระ รุ่นพี่โมโมะได้เป็นถุงมือจากรุ่นพี่คิคุมารุ รุ่นพี่คาวามูระได้ชุดปฐมพยาบาลจากรุ่นพี่โออิชิล่ะ เห็นบอกว่ากำลังต้องการเลย เพราะเวลาทำซูชิอาจจะเกิดบาดแผลได้ รุ่นพี่ฟูจิก็ได้เป็นหนังสือพร้อมลายเซ็นของนักเทนนิสชื่อดังจากคาสึโอะคุง ส่วนใหญ่ก็ได้แต่ของที่ถูกใจกันทั้งนั้นเลยนะจ๊ะ แต่ที่น่าสงสารสุดน่าจะเป็นรุ่นพี่คิคุมารุจ้ะ เพราะรุ่นพี่ได้เป็นน้ำผักสีแดงเขียวจากรุ่นพี่อินูอิ แค่สีน้ำก็น่ากลัวแล้วล่ะนะเรียวมะคุง และคุณย่าที่เล่นใหญ่ที่สุด คือจะพาพวกเราทั้งหมดไปฮอกไกโดกันจ้ะ ฉันว่าจะลองเล่นสกีล่ะเรียวมะคุง อวยพรให้ฉันเล่นได้ด้วยนะ!

    ตอนนี้เรียวมะคุงคงกำลังฉลองวันเกิดกับครอบครัวอยู่สินะจ๊ะ หลังจากวันนั้นฉันก็ติดนิสัยเขียนจดหมายแทนไดอารี่ส่วนตัวไปซะแล้ว ฮ่าฮ่า ก็ถือซะว่าจดหมายเป็นไดอารี่ของฉันแล้วกันเนาะ 

    Happy birthday อีกครั้งนะเรียวมะคุง แล้วก็ Merry Christmas และ Happy new year ล่วงหน้าเลยนะจ๊ะ ขอให้ปีหน้าเป็นปีที่ดีของเรียวมะคุงนะ ฉันจะคอยให้กำลังใจและดูเทนนิสของเรียวมะคุงอยู่ตรงนี้นะจ๊ะ

     

    ขอบคุณที่เกิดมานะจ๊ะ
    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “ดูน่าสนุกดีนะ” เรียวมะคิด ถ้าเขาได้อยู่ตรงนั้นด้วยก็คงจะดีไม่น้อย อย่างน้อยเขาก็ได้อยู่กับริวซากิ

     

     

     

     

     

     

    February 14, 20XX

    Dear Echizen Ryoma

     

    สวัสดีวันวาเลนไทน์นะจ๊ะเรียวมะคุง วันนี้ฉันทำช็อกโกแลตไปให้ทุกคนด้วยนะจ๊ะ ถือว่าตอบแทนพวกรุ่นพี่สำหรับ 1 ปีที่ผ่านมา ความจริงฉันคิดจะทำตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่เมื่อปีก่อนฉันยุ่งมากๆจนไม่มีเวลาเตรียมวัตถุดิบ ฉันเลยเลื่อนมาทำให้ทุกคนปีนี้แทนจ้ะ 

    อย่างเรียวมะคุงต้องได้ช็อกโกแลตเยอะมากแน่ๆเลยใช่ไหมจ๊ะ ก็เรียวมะคุงหล่อมากๆเลยนี่นา แถมเล่นเทนนิสเก่งอีก ตอนอยู่เซงาคุก็มีแต่คนชอบเรียวมะคุงทั้งนั้นเลย ฉันก็ชอบเรียวมะคุงนะจ๊ะ…

     

     

     

    “ยัยบ้า” 

    เรียวมะหยุดอ่านจดหมาย และยกมือขึ้นมานวดตรงบริเวณหัวตา คงเพราะนั่งอ่านจดหมายพวกนี้มานานเกินไปจนตาเบลอแน่ๆ เขาถึงเห็นว่าซากุโนะบอกชอบเขา

    “ฉันไม่เคยรับช็อกโกแลตจากใครเลยเถอะ ถ้ามาจากเธอก็ไม่แน่…”

     

     

     

    ชอบเทนนิสของเรียวมะคุงจ้ะ…

     

     

     

    “หึ ว่าแล้วต้องมามุกนี้อีก” 

    เรียวมะยกมือนวดขมับอีกครั้ง นี่เขากำลังคาดหวังอะไรจากซากุโนะอยู่ ถ้าซากุโนะบอกชอบเขาง่ายๆนั่นต้องไม่ใช่เธอแน่นอน

     

     

     

    ปีนี้ฉันได้ช็อกโกแลตมาด้วยนะจ๊ะเรียวมะคุง ได้มาตั้ง 4 กล่องเลย มาจากคุณย่า 1 กล่อง โทโมะจัง 1 กล่อง และก็ฮานะจังที่เป็นหัวหน้าห้องอีก 1 กล่อง แต่กล่องสุดท้ายถูกวางเอาไว้ในล็อคเกอร์เก็บของของฉันจ้ะ ฉันอดแปลกใจไม่ได้ ใครกันนะที่เอามาให้ เพราะนอกจากพวกคุณย่าก็ไม่น่ามีใครแล้วนะ

    นอกจากเรื่องวันวาเลนไทน์แล้ววันนี้อาจารย์นิชินะ ที่ปรึกษาของห้องมาคุยกับฉันด้วยล่ะ เรื่องเรียนต่อม.ปลาย อาจารย์ถามฉันว่า อยากเป็นอะไรในอนาคต ความจริงก็คิดๆไว้แล้วนะ แต่ฉันยังไม่แน่ใจ จะถามคุณย่า คุณย่าก็คงแล้วแต่ฉันอีกนั่นแหละ จนสุดท้ายก็ไปปรึกษารุ่นพี่โออิชิกับรุ่นพี่ฟูจิจนได้ และฉันก็ตัดสินใจได้แล้วว่าฉันจะเป็นหมอจ้ะเรียวมะคุง

    อาจจะดูไม่เข้ากับฉันนะ แต่ถ้าการเป็นหมอทำให้ฉันได้ช่วยเหลือคน ได้ทำอะไรที่มีประโยชน์สักนิดก็คงดี เอาใจช่วยฉันด้วยนะจ๊ะเรียวมะคุง ฉันเองก็จะพยายามไม่ให้น้อยกว่าเรียวมะคุงแน่นอน!

    ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะเรียวมะคุง 

     

    คิดถึงนะ

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “อย่างเธอน่ะทำได้อยู่แล้วยัยเปีย มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ”

    เรียวมะพับจดหมายฉบับดังกล่าวใส่กล่องอย่างดี เหลือจดหมายอีกแค่ฉบับเดียวแล้วสินะ ดูจากวันที่ที่หน้าซองจดหมายแล้วคงเขียนในวันอาทิตย์ที่แล้วเลย คงก่อนที่เขาจะกลับร่างเดิมนั่นแหละ และที่เธอพูดถึงช็อกโกแลตที่ถูกวางไว้ในล็อคเกอร์ของเธอ จะมีใครได้นอกจาก…

    คนนั้นก็ยังอยู่แต่ในเงาเหมือนเดิมสินะ”

     

     

     

     

     

     

     

    Mar 24, 20XX

    Dear Echizen Ryoma 

     

    สวัสดีจ้ะเรียวมะคุง ฉันไม่รู้ว่าเรียวมะคุงยังจำฉันได้ไหม ฉันริวซากิ ซากุโนะนะจ๊ะ หลานสาวอาจารย์ริวซากิ อดีตเพื่อนร่วมชั้นของเรียวมะคุง จดหมายที่ฉันส่งมาทั้งหมดเป็นจดหมายที่ฉันเขียนในระหว่าง 2 ปีมานี้จ้ะ จดหมายพวกนี้อาจจะรบกวน ทำให้เรียวมะคุงรำคาญ ฉันขอโทษล่วงหน้านะจ๊ะ ถ้ารำคาญก็ทิ้งได้เลยนะ ฉันไม่โกรธหรอก

    แต่ฉันอยากจะบอกเรียวมะคุงอย่างหนึ่งนะจ๊ะ ไม่ว่าเรียวมะคุงจะทำอะไร อยู่ที่ไหน แข่งกับใคร หรือแข่งในฐานะตัวแทนของประเทศอะไร ฉันก็จะคอยตามเชียร์ คอยตามให้กำลังใจเรียวมะคุงผ่านหน้าจอโทรทัศน์ต่อไปนะจ๊ะ ไม่ใช่แค่ฉันนะ ทั้งคุณย่า โทโมะจัง โฮริโอะคุง คาจิโร่คุง คาสึโอะคุงและพวกรุ่นพี่ พวกเราจะคอยเป็นกำลังใจให้เรียวมะคุงเสมอนะจ๊ะ

    สุดท้ายนี้ขอให้เรียวมะคุงดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองดีๆนะจ๊ะ 

     

    อดีตเพื่อนร่วมชั้น

    Ryuzaki Sakuno

     

     

     

    “สงสัยต้องรีบไปหาแล้วมั้ง”

     

    เรียวมะวางจดหมายฉบับสุดท้ายลง หวนคิดถึงเหตุการณ์ทุกอย่างที่ผ่านมา ทั้งกับพวกเพื่อน รุ่นพี่ อาจารย์ริวซากิ และสุดท้ายคือซากุโนะ ถ้าปล่อยไว้ต่อไปคงไม่ดีแน่ๆ

     

    คิดได้แบบนั้นเขาก็รีบเก็บจดหมายทุกฉบับใส่กล่องและเอาไปวางไว้ที่หัวเตียง วางไว้รวมกับเซียมซี และลูกเทนนิสที่มีรูปของเขาวาดเอาไว้ ทุกอย่างที่อยู่ตรงนี้ก็มีแต่ของที่ซากุโนะให้มาทั้งนั้น เมื่อเก็บของเสร็จเรียบร้อย ก็รีบลงไปหานันจิโร่ที่ห้องรับแขกทันที

     

    พอมาถึงก็พบกับนันจิโร่กำลังนอนอ่านนิตยาสารลามกอยู่

    ‘อย่าว่าแต่ริวซากิที่ไม่เปลี่ยนไปเลย พ่อบ้านี่ก็ไม่เปลี่ยนไปเหมือนกัน’

    เรียวมะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆและเริ่มพูดธุระของตนทันที

    “พ่อ เรื่องโรงเรียน-”

    “ฉันจัดการให้เรียบร้อยแล้ว” นันจิโร่ไม่แม้แต่จะหันมามองเรียวมะด้วยซ้ำ สายตาของเขามีไว้ให้หนังสือลามกเท่านั้นแหละ

    “แน่ใจนะ” เรียวมะถามย้ำเพราะไม่อยากให้อะไรผิดพลาดอีก

    “ก็เออน่ะสิ วันจันทร์แกไสหัวไปหาว่าที่ลูกสะไภ้ของฉันได้เลย”

    “มีอีกเรื่อง”

    “มีอะไรนักเจ้าเรียวมะ” นันจิโร่ลดหนังสือในมือลงและหันหน้ามาสนใจลูกชายของตน 

    “ผมขอเบอร์ติดต่อยัยนั่นที่เอาจดหมายของผมไปหน่อย ผมมีเรื่องที่จะต้องจัดการ” 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Talk :

     

    ยิ้มร้ายเลยฮะตอนจบ555555 ใกล้แล้วค่ะทุกคน อีกอึดใจเดียวเท่านั้น เขาจะได้เจอกันแล้วฮืออออ ไรท์ล่ะปลื้มใจลูกสาวลูกชายจะเป็นฝั่งฝากันแล้ว! 

    เอ็นจอยรีดดิ้งนะคะทุกคน สุขสันต์วันทานาบาตะและไว้เจอกันตอนหน้าค่ะ!

     

     

     

    ขอฝากหน่อยนะคะ บังทัน (BTS) จะคัมแบควันที่ 9 ก.ค.นี้แล้วนะคะ คัม - แบค - ค่ะ!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×