คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เปิดโรงหมอ
เวยอ๋อมอหยวนเีย เเล้วสั่ให้เสี่ยวฮัวพาหยวนเียไปทำแผล ทำให้หยวนเียไม่พอใมา เวยอ๋อรีบาสอนายบ่าวนั้นทันที
หนิเยียนมอร้าน้าสอ้าทา ทำให้นาหวนิถึโลปัุบันยิ่นั ิถึโทรศัพท์ ิถึห้อแอร์ ิถึรถยน์ เอาั้ใทำวามีเผื่อะไ้ลับบ้านในเร็ววัน
นาไ้ร้าน้า้าร้านหนัสือ หิสาวเินเ้าไป้านในับเสี่ยวอ้าย เวยอ๋อยืนออมอมารร้ายเ้าไปเป็นเวลานานว่านาะออมา
"เถ้าเเ่แม่นาสอนนั้นเ้ามาทำไม" เถ้าแ่เนี้ยเ้าอึแถวมอูุายท่านนี้
"แม่นาอยาะเ่าร้านเปิโรหมอ" เวยอ๋อโยนเิน้อนให้เถ้าแ่เเล้วเินออไป ในสมอหวนิถึนามารร้ายะเปิโรหมอ นาเรียนวิาแพทย์มารึ
เท่าที่เาทราบหนิเยียนเป็นนไม่เอาไหนเสียเลยในสุลหนิ นอาแ่ายยั่วบุรุษไปวัน ๆ
หนิเยียนลับมาที่เรือนนอนอนา ิบน้ำาอย่าสบายใ วันนี้นาไ้ร้านสำหรับเปิโรหมอเเล้ว มิาิว่า สิ่อพวนั้นะิามนามาไ้ เพียแ่นานึถึล่อยา มัน็พลันปราึ้นรหน้านาแล้ว หิสาวเปิหีบสีำออมา พบเ็มียา ัวยาสำัในารีเ้าร่าาย โีริ ๆ นาไ้ยินฝีเท้าอนมุ่หน้ามาหานา ล่อำรีบหายไปในั่วพริบา
แสว่าล่อำล่อนี้มีเพียนาที่สามารถเห็นไ้นเียว ่าวิเศษยิ่นั
"เ้าไปเรียนวิาแพทย์อนไหน" เวยอ๋อในอาภร์สีน้ำเินยืนออมอนามที่นั่ั่เี้ยอย่าไม่สนใเา
"ทำไม นอย่า้าะเปิโรหมอมิไ้รึ" เ้านถ่อยแอบานาไปถึร้าน้าเียวรึ ถึไ้รู้เรื่ออนา
"เ้าเป็นพระายา ระหนัถึรนี้บ้า"
"ท่าน็หย่าับ้าสิ ้า้อารอิสระภาพ"
เวยอ๋อรู้สึไม่พอใในอนที่นายอว่าะให้เาหย่าับนา
"เ้าลืมไปแล้วรึ เ้าทำเรื่อั่ว อยาไ้้าเป็นสามีถึับวายาปลุำหนั้า มาบันี้เ้าอหย่า่าย ๆ เ้าเห็นวนอ๋อเป็นที่สเราะห์ สรีรึ" เาไม่มีวันให้นาไ้สมหวัหรอนะ
"ท่านออไปเถอะ อย่ามาวุ่นวายับ้า ในเมื่อไม่อยาหย่า"
"มาราเ้ามิสบายวันพรุ่เ้าไปเยี่ยมนาเเล้วัน" นวนหนิส่่าวมา เวยอ๋อเลยถือโอาสมาบอนา
"้าทราบเเล้ว ท่านไปเถอะ"
นาไม่อยาให้เาอยู่ในเรือนอนา เพราะนาเหม็นหน้าเาอย่ามา
เวยอ๋ออยาะให้นาโอบอเาเหมือนแ่่อน แ่ทว่าเา้อิผิ นามารร้ายเปลี่ยนไปแล้วริ ๆ เมื่อ่อนแทบะลาเาึ้นเีย แ่อนนี้รัเียเาเสียเเล้ว
มาราเ้าอร่าเิมเป็นฮูหยินให่ในวนหนิ บิาอหนิเยียนือเ้ารมโยธา วามทรำเี่ยวับเ้าอร่าเิมไหลผ่านาหนิเยียน
นาเป็นที่รัอบิาและมารา ในวนยัมีน้อสาวอีสอนที่เป็นลูอนุ ไม่่อยถูับหนิเยียนเท่าไรนั อีทั้หนิเยียนนเิม็ร้ายไม่เบา นาเยไปหอบุรุษ้วย แล้วยัทอสะพานให้บุรุษไม่้ำหน้า อีทั้ยัอบเวยอ๋อนหมใ
"หนิเยียน เ้า็ร้ายไม่เบาเหมือนัน" ทำให้หนิเยียนนปัุบันถึับถอนหายใ มิน่าเล่า หนิเยียนนนั้นถึอให้นาทำวามี ที่ผ่านมาสร้าแ่วามเลวไว้นับไม่ถ้วน
วันถัมาหนิเยียนสั่ให้เสี่ยวอ้ายเรียมรถม้านาะลับวนหนิเพื่อเยี่ยมอาารมารา ในระหว่าที่นาะึ้นรถม้า
เวยอ๋อเินออมาพอี
"ใอเ้าะไปนเียวรึ"
"รึท่านอยาะไป้วย"
"้าะไปับเ้า้วย"
มิาิว่าเ้าอ๋อเถื่อนอยาะไปับนา หนิเยียนำใให้เ้าอ๋อเถื่อนนั่รถม้าลับบ้านเิมไปับนา้วย
เวยอ๋อแอบสัเท่าทีที่เปลี่ยนไปอายาัวร้าย ถ้าเมื่อ่อนนาอยู่ับเาสอ่อสอ นาะ้อยั่วยวนเา
หนิเยียนอยาะรู้เ้านถ่อยอลับวนับนามีแผนอันใันแน่ นาึยอมให้เามาับนา้วย
สารถีเอ่ยึ้นว่าถึวนหนิเเล้ว เวยอ๋อลรถม้าเป็นนแร แสร้ทำทีเป็นสุภาพบุรุษ ให้หนิเยียนับมือในระหว่าที่ลรถม้า แ่ทว่านอย่าหนิเยียนมอวามอมปลอมอเวยอ๋อออ
นาเลือที่ะเมินมืออเาเเล้วระโลรถม้าเอ เินเ้าไปในวนหนิ โยมีพ่อบ้านออมา้อนรับ
หนิเยียนเินามพ่อบ้านไปพบมาราอนา ส่วนเวยอ๋อนั้นเินามหลันาไม่ห่า
"ท่านอ๋อ นายท่านเิท่านที่ห้อรับรออรับ" พ่อบ้านำำอนายท่านหนิไ้ว่า หาท่านอ๋อมา้วยให้เิไปห้อรับรอ ระนั้นเวยอ๋อึเินไปห้อรับรอโยมี้ารับใ้ายนำทา
"พ่อบ้าน ้าไปเอไ้ เ้าไปไหน็ไป" ในวามทรำร่าเิมพ่อบ้านนนี้เห็นแ่เินไม่น้อย หนิเยียนึไม่อบ อีทั้พ่อบ้านเป็นนออนุที่ถูื้อัวไว้เเล้ว
หนิเยียนอาศัยวามทรำเ้าอร่าเิม เินมาถึเรือนนอนอมารา
ทันทีที่เินเ้ามาในเรือนลิ่นยาละลุ้มลอยไปทั่วเรือน นี่หนิฮูหยินป่วยเป็นอันใัน เพียแ่หนึ่เือนเท่านั้น มาราอนา็นอนโทรมเียวรึ
"ท่านแม่"
"เยียนเอ๋อร์มาเเล้ว"
หนิฮูหยินมอูบุรสาว ไ้ยินว่าหลายวัน่อาบุรสาวน้ำเปลี่ยนไปราวับนละน มันใ่ริ ๆ ้วย เยียนเอ๋อร์อนา มีเเววาที่เเ็ร้าว นิสัยหยาบระ้า มายามนี้ เเววาอ่อนน้อม ท่าที่อ่อนโยนเมื่อเอผู้ให่ อีทั้นิสัยบีบ่าวไพร่ลล้วย
หนิเยียนมอหนิฮูหยินใบหน้าามนั หนิเยียนหน้าล้ายหนิฮูหยินเ็ส่วน
"ท่านแม่"
"เยียนเอ๋อร์สบายีรึไม่" มือามุมมือบุรสาวไว้ นาเลี้ยบุรนนิสัยเสียอยาไ้อะไร้อาย บีบ่าวไพร่ หนิฮูหยินนึเสียใเหมือนัน แ่อนนี้เห็นบุรสาวลายเป็นนละนเปลี่ยนไปในทาที่ี นา็ายาหลับเเล้ว
"้าสบายีเ้า่ะ ว่าแ่ท่านแม่ป่วยไ้อย่าไร"
"่วนี้สุภาพไม่่อยี"
หนิเยียนับีพรมารา ยิ่ทำให้หนิฮูหยินใไม่น้อย
ความคิดเห็น