คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ลูกใครกัน
ุบ !!!
"พี่ให่ ท่านลไปในสระบัวแล้ว" วนหยูพลันะโนึ้น
่อนที่ร่าเล็ะล่วลไปอ้อมออันแ็แร่็รับวนหนิไว้แล้ว
"พี่ให่มีน่วยท่านแล้ว" วนหยูเห็นพี่ให่ปลอภัยพลันสบายใึ้นมาทันที
วนหนิพลันมอายผู้นั้น เาเป็นใรันพวนาสอนไม่เยเห็นหน้ามา่อน
"ท่านลุอบุมาเ้า่ะ" วนหนิเอ่ยึ้นปาน้อย ๆ อนาน่ารัริ ๆ
"ท่านหิน้อย" เสียแม่นมหวัพลันัึ้นอีทั้ใมา ที่เห็นเ้าแฝยืนเีย้าไหวอ๋อ ไหวอ๋อลับมาแล้ว เรื่อนี้ายารอรู้แล้วรึยั
วนเทียนพลันมอแม่นมหวั เาำยายแ่นนี้ไ้ นที่เ้ามาพร้อมับสรีนานั้น หลิวเหมียน แล้วเ้าแฝสอนนี้อย่าบอนะว่าลูเา
"ท่านอ๋อลับมาแล้วรึเ้าะ" แม่นมหวัพลันเสียสั่น ทันทีที่เ็ ๆ ไ้ยินว่าแม่นมหวัเรียนผู้นั้นว่าท่านอ๋อ แม่นาน้อยทั้สอรีบถอยหลัไปหลบ้านหลัแม่นมหวัทันที
"นาเป็นลูอใร" ไหวอ๋อพลันมอแม่นมหวัอย่า้อารำอบ
แม่นมหวัิว่าวยแล้ว ็ะเป็นลูผู้ใไ้ หามิใ่ลูอท่าน ใบหน้าัเนปานนี้
"วนหนิ วนหยู"
"ท่านแม่" แม่นมหวัยัไม่ทันไ้อบำถามไหวอ๋อหลิวเหมียน็โผล่มาพอี ัหวะนี้แม่นมหวัไม่้ออบำถามแล้ว หวัว่าไหวอ๋อะลาพอิไ้ระมั
สรีนานั้นสวมุสีาวใบหน้าไร้ารแ่แ้มเรื่อประทินโมวาอนาแวววาว ราวับันทร์ระ่า ริมฝีปาอวบอิ่ม นาือหลิวเหมียนสรีสมวราย
"ลูแม่ไม่้อลัว แม่ะไม่ให้ใรมาทำร้ายเ้า"
"หลิวเหมียน เ้ามันหิสารเลวริ ๆ ้าไม่อยู่หปี เ้าท้อับผู้ใ" ไอ้สารเลวสมวรายนี่ มันโ่เสียริ ที่ไม่รู้ว่าเป็นลูัวเอ
เพียะ !!!
หลิวเหมียนล้าบหน้าไหวอ๋อ ทุน่าเอามือปิปา
"เ้าบหน้า้า" ไหวอ๋อใเ่นันสรีบ้าผู้นี้
"ท่านอ๋อ" ายาเอ็ใไม่น้อยนาั้ใะส่ไหวอ๋อึ้นรถม้าไปวัหลว
"ลูอท่าน ะเป็นลูอผู้ใไ้" หลิวเหมียนพาสอแฝลับเรือนพร้อมแม่นมหวั
"ท่านอ๋อนาโนปีศาสิแล้ว ท่านูสิ นับแ่ท่านาไปนาลอลู นา็แ็ระ้า" ลีเฟยสาโลนใส่หลิวเหมียน เพื่อที่ะไ้หานัพรมาัารหลิวเหมียน
ไหวอ๋อพลันสะบัอาภร์แล้วเินึ้นรถม้าไม่สนใายาเอแม้แ่น้อย ในสมอยันึถึเ้าแฝที่หน้าั...
เรือนายารอ
หลิวเหมียนพลันมอเ้าแฝับแม่นมหวั เหุใถึไปเอนผู้นั้นไ้
"ทีหลัอย่าไ้ออไปเอนเ่นนั้นอี" นาไม่อยาให้แฝมีบิาสารเลวเ่นไหวอ๋อ
"เ้า่ะท่านแม่" สอแฝรับปามารา ที่แท้นผู้นั้นือบิาอพวนารึ
"เอานมไปิน" หลิวเหมียนมอบน้ำาลปั้นให้เ้าแฝ สอแฝรับมาินแล้วมุ่หน้าไปที่หลัเรือนเพื่อเล่นอเล่น แม่นมหวัมอสอแฝ้วยวามรั
"พระายาท่านะไม่"
"แม่นม้าไม่ใ่นเิม ้าไม่อยาเป็นายารอที่อยู่แ่ในเรือน ท่านูสิอาหารารินอพวเราไม่่าาอทาน นับแ่นี้้าหวัเพียหย่า และหาหนทาสู่วามร่ำรวย ้าศึษาำราแพทย์ปรุยาาย โรหมอรับื้อแล้ว วันพรุ่้าะไปส่ยาที่โรหมอ ้าะไม่ลับไปวนเิม"
แม่นมหวัมอพระายา หาสรีที่โนหย่าะมีหน้าพบผู้นไ้อย่าไร
"พระายาท่านะหย่ามิไ้"
"แม่นม้าัสินใแล้ว ท่าน็เห็นหลายปีมานี้ลีเฟยรัแพวเรายัไ" ภาพวามทรำไหลเ้าสมออหลิวเหมียน ลีเฟยับไหวอ๋อู่ันีแล้ว หิร้ายายเลวเหมาะสมันมา
ส่วนนาหาหนทาร่ำรวยอีทั้หามีบุรุษใมาเี้ยวพานาอาะพิาราู
"แ่ว่า"
"ไม่มีแ่" หลิวเหมียนเอ่ยอย่าแน่วแน่ อยาะร่ำรวยในยุนี้ เินเท่านั้นะทำให้นามีวามสุ แพทย์ทหารเ่นนามีวามสามารถหลาหลาย
้านอาหาร ้านสมุนไพร ้านรัษาน หลาย้าน
วัหลวในยามนี้
ไหวอ๋อหรือวนเทียนำนับฮ่อเ้วนเหิ วนเหิมออ์ายรอวนเทียนที่เิแุ่้ยเฟย ยามนี้เาทำให้ายแนใ้สบสุแล้ว
"ไหวอ๋อเราะัานเลี้ย้อนรับเ้าอีสามวัน้าหน้า"
"อบพระทัยเส็พ่อ" ไหวอ๋อำนับพระบิา
"เอาล่ะเ้าไปพัผ่อนไ้" วนเหิไล่ไหวอ๋อออไป ไหวอ๋อออไปเอับอ์ายให่วนเี่ยหรือหยาอ๋อ โอรสอิฮอเฮา
หยาอ๋อพลันไม่อบน้อายอเายิ่นั เพราะเาลัวว่าพระบิาับไท่าหวะยบัลลั์ให้แ่ไหวอ๋อ
"ไหวอ๋อเหุใเ้าไม่เารพ้า" หยาอ๋อ่าไร้สาระสิ้นี
"เส็พี่้าอัว" ไหวอ๋อรีบสาวเท้าอย่าับไว เามีธุระ้อทำมิอา่อล้อ่อเถียับนอย่าวนเี่ยไ้
อ้ายุ้ยเฟยพลันรู้ว่าไหวอ๋อลับมาาายแนแล้ว พระนาีใอย่ามา
"แม่นมเมิ่เร็วเ้า ้าะไปที่วนอ๋อ ้าอยาพบเา" พระนารู้ว่าไหวอ๋อลับไปที่วนแล้ว ระนั้นพระนาึนั่รถม้าไปหาไหวอ๋อ เนื่อาไม่ไ้เอันนานหลายปี
ความคิดเห็น