คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พระชายาราวกับผีหลอก
เ้าวันถัมาบรรยาาศในวนอ๋อพลันเย็นัเพราะเมื่อืนไ้มีหิมะหนั ยามเ้านี้หนิเยียนในุลุมิ้อสีำ
เินามเสี่ยวอ้ายมาที่้าาหลัวนเป็นที่พำนัอเสี่ยวเฮ้ยับเเม่นมหย เรือนไม่เล็ไม่ให่
"แม่นมหย" เสี่ยวอ้ายเรีย สัพัมีนมาเปิประูเรือน
สรีวัยลานถึับาโเมื่อผู้มาเยือนเรือนในยามเ้า นาอยาปิประูระเเทหน้าพระายา้วย้ำ
"อย่าไ้ลัว้าเลย" แม่นมหยยิ่เ้าไปให่ พระายาที่แม่นมหยรู้ัหยิ่ผยอ หาใ่สรีปั้นหน้าเยี่ยนี้
"เิพระายาลับไปเถอะเ้า่ะ" แม่นมหยัสินใไล่นา เพราะพระายาโหร้ายับหลานสาวัวน้อยอนานั
"ท่านย่า ท่านย่า ้าันเ้า่ะ" เสียร้อา้านในเรือน ทำให้เเม่นมหยรีบวิ่เ้าไปูหลานสาวัวน้อย
"เสี่ยวเฮ้ย" แม่นมหยุมมือหลานสาวไว้ ทั้น้ำา หนิเยียนถือโอาสเินเ้ามา พบว่าหนูน้อใบหน้าเ็มไป้วยผผื่น
"ให้้าูนาเถอะ" แม่นมหยหันหลัไปมอ ิว่าพระายาออลับไปแล้ว
เหุในายัหน้า้านามเ้ามาในเรือน ทั้ที่เ้าอเรือนไม่ไ้้อนรับ
"ออไปนะ ออไป" แม่นมหยรัหลานสาวมา เพราะหลานวัน่อนพระายาให้สาวใ้สาผันใส่หลานสาว เพราะนาไปเหยียบแปลอไม้อพระายา นาโหเหี้ยมนั ับเ็ัวเล็นิเียวยัทำไ้ลอ
หนิเยียนสั่ให้เสี่ยวอ้ายับัวแม่นมหยไว้ เสียแม่นมหยร้อลั่นเรือน
หนิเยียนำไ้ว่ามีัวยานิหนึ่ ที่สามารถทำให้หายันไ้ เมื่อืนอนนานอนอยู่ไ้มีล่อยาทะลุมิิมาับนา้วย
นารีบียาให้หนูน้อยนานั้น อนเเรหนูน้อยหวาลัว แ่พอหนิเยียนพูาอ่อนโยนับเ็ ทำให้หนูน้อยยิ้มประอบับหายันเเล้ว
ร่าบาโนระาออาเียอย่าแร เวยอ๋อผลันาลับพื้น แม่นมหยไ้โอาสผลัเสี่ยวอ้ายล้มล แล้วรายานท่านอ๋อ
"่วย้า้วย นาะทำร้ายเสี่ยวเฮ้ย"
แม่นมหยรีบอหลานสาว
หนิเยียนเ็บ้นยิ่นั ทำไม้อทำรุนเเรับนา้วย
"นำัวสอนายบ่าวไปลหวายให้หลาบำ"
"นี่ท่าน"
"ยี่สิบที"
หนิเยียนับเสี่ยวอ้ายโนลาออไป้านอ ลหวายทีาหน้าเรือนเหมยฮวาอนาเอ
เสียหว้นัึ้นอย่าแร หนิเยียน้อ้าวเียนอย่าเเ้นเือ
เมื่อรบยี่สิบทีเวยอ๋อรีบสาวเท้าออไปทันที เสี่ยวอ้ายที่อทนมา ประอเ้านายเ้าเรือน หนิเยียนไม่เ็บเท่าไร แ่นาเ็บใมาว่า
"เบา ๆ สิ" เสี่ยวอ้ายทายาให้เ้านาย หนิเยียนเ็บ้นมา เเ้นนี้นาะ้อำระืน
"เสร็แล้วเ้า่ะ" เสี่ยวอ้ายำลัะเินออไป
"้า่อน ้าะทายาให้เ้า" เสี่ยวอ้ายมอเ้านายใหม่อีรั้ พระายาอนาะทายาให้นาอย่านั้นรึ
"ไม่เ้า่ะ แ่พระายาห่วบ่าว บ่าวีใมาเ้า่ะ" หนิเยียนมอเ็น้อยรหน้า
"มาเถอะ" นาอ่อนโยนับเสี่ยวอ้ายมา หนิเยียนมอบาแผลรอย้ำบนใบหน้าที่เ้าอร่าเิมทำร้ายสาวใ้่าโหริ ๆ
เสี่ยวอ้ายึ้ร้ำใมาที่เ้านายทายาให้ อีทั้เ้านายอนาหลัาฟื้นึ้นมานิสัยเปลี่ยนไปริ ๆ
"้าะพัผ่อน เ้าไปนอนเถอะ ้าะเรียเ้าเอถ้ามีอะไระใ้เ้า"
"พระายา"
หนิเยียนไล่เสี่ยวอ้ายออไป าไม่ถึว่าบุรุษที่เป็นสามีแท้ ๆ อเ้าอร่าเิมะโหร้ายับนที่เป็นภรรยาไ้นานี้
ภาพในวามทรำผุึ้นมา เ้าอร่าเิมวายาเวยอ๋อในานวันล้ายวันเิอบิานา บิาอหนิเยียนือใ้เท้ารมโยธา
ทำให้เาำ้อแ่าาับนาเมื่อหนึ่เือน่อน ทั้ที่เาหลรัุหนูระูลหยวน หยวนเหมย
นี่เ้าอร่าเิมโมยวาสนาอผู้อื่นมารอบรอ มิน่าเล่า เ้านั่วถึไ้ถีบเ้าอร่าเิมอย่าไร้วามปราี
หนิเยียนิว่าในเมื่อลับไปที่ที่ามามิไ้ ้อทำวามี ราบหนิเยียน เพราะเ้าอร่าเิมร้ายามา นหมาเเมวยัลัว
อี้านหนึ่เวยอ๋อเินเ้ามาในเรือนแม่นมหย สายามอเสี่ยวเฮ้ยหายาผื่นเเล้ว
"แม่นม เสี่ยวเฮ้ยใรรัษานา"
"พระายาเ้า่ะ" ปาน้อย ๆ อเสี่ยวเฮ้ยบอเวยอ๋อ ทำให้แม่นมหยรู้สึผิ่อพระายามา เวยอ๋อไม่อยาะเื่อหิปาร้ายนานี้ ทั้ทำัวน่ารัเียะ่วยรัษาเสี่ยวเฮ้ย ทั้ที่นาเป็น้นเหุให้บ่าวมาทำร้ายเ็น้อย
หนิเยียนอยู่ในวนอ๋ออย่าสบมาหลายวัน อนนี้ นาิว่า้อทาหย่าับเ้าอ๋ออมโหร้าย แล้วมุ่มั่นทำวามี เมื่อืนหนิเยียนไ้มาเ้าฝันนา บอว่าสมบัิอยู่ใ้้นอวี้หลันในสวนหีบให่มา
นา้อหาทาพูเรื่อหย่าับเ้าอ๋ออมโหให้ไ้
"เรียนพระายา ท่านอ๋อนำุมาให้ท่านสวมใส่ไปวัหลว อนนี้ท่านอ๋อรอท่านในรถม้าเ้า่ะ" เเม่นมหยเินถือถาพลับผ้ามาหาหนิเยียน ในอนเเรแอบหวั่นใ แ่พอเห็นสีหน้าหนิเยียนไร้พิษภัยึลานัวล
"ทำไม้อไปวัหลว"
"เรื่อนี้ พระายถามท่านอ๋อเถอะเ้า่ะ" แม่นมหยยอบายำนับเเล้วเินาไป
หนิเยียนมออาภร์สีเหลืออ่อนปั้วยิ้นทออย่าเิน
ในรถม้ายามนี้ เวยอ๋อพาอนุนามอย่าหยวนเียน้อสาวอหยวนเหมย ที่แ่เ้ามาพร้อมหนิเยียนเมื่อเือน่อน เาแ่ทั้ายาเอและอนุพร้อมัน เป็นารบหน้าหนิเยียนอย่าแร
หนิเยียนเปิม่านเ้ามาพอี เห็นทั้สอนในอาภร์ที่ไม่เรียบร้อย
เวยอ๋อมอหนิเยียนนาร้ายในวนอ๋อ ปินาเห็นเาับหยวนเียอยู่้วยัน นาะอาละวายให่ แ่ทว่ายามนี้ นามารร้ายนิ่เียบผิปิยิ่นั
ความคิดเห็น