เรื่องเล่าของนักล่า..

เสียงกริ่งประตูดังขึ้น ก่อนที่คนที่อยู่ในบ้านจะเปิดประตูออกมารับ "เเฮร่!!!

ลิชเปิดประตูออกมาพร้อมกับเอาเลือดป้ายหน้าตัวเองเพื่อทำให้เด็กใหม่ที่ต้องอยู่กับเขาตกใจ

(รับน้องนั่นล่ะ)เเต่ดูเหมือนฝ่ายที่ตกใจจะเป็นลิชเพราะ.....หน้าตาเเละรูปลักษณ์ที่เหมือนนักเลงของราม

ลิชที่เห็นรามดันสะดุ้งล้มเเทน ก่อนที่รามจะขอโทษ เพราะคิดว่ามาผิดบ้านเพราะตามที่องค์กรณ์บอกคนที่อยู่กับเขาเป็นผู้ชาย 

ก่อนที่รามจะเดินออกมาจากหน้าบ้านลิชเรียกรั้งตัวไว้ก่อน

"นายคือ รามใช่ไหม"ลิชถามพร้อมกับยิ้มหวานใส่ราม

"คะ....ครับ"รามที่รู้สึกใจเต้นกับการยิ้มให้ของลิชตอบตะกุกตะกักทำให้ลิชขำนิดหน่อย

"รีบเข้ามาสินายเป็นคนที่ต้องอยู่บ้านเดียวกันกับเรานะ"ลิชกวักมือเรียกรามที่อยู่ข้างนอก รามที่ไม่รู้อะไรก็เข้ามาเเบบงงๆ

"เอาล่ะเรามาสอบถามอะไรกันหน่อยนายเขียนลงในนี้นะ"รามงงไม่หายกับลิชเเต่ก็ยอมเขียน

ราม

เพศ:ชาย

อายุ:27

ความสามารถ:1.รับรู้สัมผัส 2.การใช้อาวุธเเละศิลปะการต่อสู้ระดับA  3.การเสริมกำลัง

อุปนิสัย:ความลับ

งั้นตาเราบ้างล่ะ ลิช หยิบกระดาษอีกเเผ่นขึ้นมาเขียนข้อมูลของตนเอง

ลิช

เพศ:ชาย

อายุ:24

ความสามารถ:1.เลียนเเบบสิ่งที่เห็นได้ถ้าร่างกายอำนวย 2.ทักษะอาวุธระดับS 3.การเพิ่มความเร็วฉับพลัน 4.????

อุปนิสัย:เเมว

"ขอดูใบนายหน่อยนะ"ลิชพูดก่อนที่จะหยิบกระดาษของรามมาเเละเอาของตัวเองยื่นให้

"ผมมีคำถามครับ"รามมีสิ่งที่สงสัยมาตั้งเเต่เข้าบ้าน

"ว่ามา"ลิชยกน้ำขึ้นมาดื่มเตรียมตอบคำถามที่รามถามมา

"คุณเป็นเพศอะไรกันครับ"ลิชที่ดื่มน้ำอยู่เกิดสำลักน้ำนิดหน่อยก่อนจะตอบเล่นๆ

"นั่นสิน้าาาาา เราเป็นเพศอะไรกันนะนายอยากพิสูจน์ไหมล่ะ"ลิชวางเเก้วน้ำเเล้วลุกไปนั่งคร่อมช้าๆบนตักรามพร้อมหันหน้าไปทางราม 

"รามในตอนนี้ งง ไปหมดเเล้วเพราะเขาเป็นเด็กใหม่ในองค์กรณ์ที่ไม่คิดว่าจะเจออะไรเเบบนี้"

ทั้งสองจ้องหน้ากันตอนนี้สถานการณ์เริ่มมาคุต่างฝ่ายต่างเงียบ ลิชก็คิดว่าควรจะเลิกเเกล้งได้เเล้วเเล้วไม่งั้นน่าจะถลำลึก รามก็คิดว่าควรทำไงดี สรุปฝ่ายที่ลงมือคือรามรามกอดร่างตรงหน้าดึงเข้ามาใกล้ก่อนที่ลิชจะดิ้นพร้อมหน้าเเดง รามก็ยอมปล่อยจากการกอด ลิชรีบเดินไปนั่งที่พร้อมหน้าที่เเดง ทั้งสองเงียบนิ่งไม่พูดอะไรรามที่รู้สึกผิดเเปลกๆ ก็ตอบไปว่า

"คุณเป็นผู้ชายสินะครับ"รามพูดพร้อมมองคนตรงหน้า

"อ...อืม"ลิชพูดออกมาเสียงเบา

"โอเคเรารู้จักกันเเล้วห้องนายด้านบนซ้ายห้องเราขวานะโอเคเจอกัน"ลิชที่เหมือนทนตัวเองที่พึ่งจะระเบิดตัวตาย(เเปล:สร้างปัญหาให้ตัวเอง)ไม่ได้รีบพูดให้จบเเล้วขึ้นไปข้างบนอย่างไว

หลังจากนั้นทั้งสองก็ค่อยๆรู้จักกันทำภารกิจด้วยกันจนสุดท้ายก็สนิทกันในที่สุด

เเถม!!!!

สาเหตุที่รามเลิกใช้คำสุภาพกับลิช

"ดูไปเราเองก็หล่อนะเนี่ย"รามส่องกระจกมองตัวเองในตอนเช้าก่อนจะโกนหนวด

ลิชที่เดินผ่านมาหยิบโทรศัพท์ถ่ายรามลงเฟซพร้อมเเคปชั่น "อาการของคนที่คิดว่าตัวเองหล่อ"

หลังจากนั้นรามก็ด่าลิชเป็นครั้งเเรกเเละก็เเทบไม่คุยสุภาพกับลิชอีกเลย

.