คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ระบบยอดยุทธตอนที่ 13
หลินฝานเมื่อัารปัหาที่ผ่านมาึัสินใออไปทำภาริอีรั้ ในรั้นี้หลินฝานสามารถอัพั้นระับอนัล่า า ระับ F ไประับ E ไ้สำเร็ ถึแม้ะพบปัหาอยู่บ้า แ่หลินฝาน็สามารถผ่านไม่ไ้ โยที่มีหัวหน้าไป๋ามื้อ ให้หลินฝานเ้าร่วมับสมามนัล่า ให้ไ้
“นี้นายันอเหุผลอนายหน่อยะไ้ไหม เหุใึไม่เ้าร่วมับสมามนัล่า ทั้ ๆ ที่ัน มอบโอาสให้มาวว่า นอื่น หาเป็นนอื่น ๆ พวเาะรีบมา่อแถวเพื่อเ้าร่วมับสมามนัล่าันเป็นแถว ๆ”
หัวหน้าไป๋ล่าวถามหลินฝานออมา
“็ผมบอไปแล้วว่าผมไม่สนใ ไ้โปรอย่ามายุ้ับผมอีเลย หามีนอื่นสนใุ็ไปเิวนนอื่นสะสิ แ่ผมไม่สนใ เหุผลนะหรอ หาุอยาะไ้ผม็ะบอ เพียแุ่ทำามที่ผมอ ผมะยอมเ้าร่วมสมามนัล่า็ไ้น่ะ” หลินฝานล่าววาม้อารอัวเอออไป
“ไ้สิ อะไรที่นาย้อารละ หาันสามารถ่วยไ้ัน็ะ่วยให้เ็มที่”
“ุะรู้เรื่อสถาบันนัล่าสินะ ่วยบอผมหน่อยสิเหุาร์ในรั้นั้นเป็นฝีมืออใร แล้วทำไมม่านพลัป้อันึอ่อนแอไปั่วะนึ ทำไมละ ่วยบอผมหน่อยะไ้ไหม” หลินฝานล่าวถามออมาทำให้หัวหน้าไป๋เียบไปในทันที เพราะเรื่อนี้เธอเอ็ไม่สามารถรวสอบอะไรไ้เลยแม้แ่น้อย
“เห็นไหมละ เรื่อแ่นี้พวุยัไม่สามารถอบผมไ้เลย ผมไม่สนใสมามที่ไม่มีวามสามารถหรอนะ แล้วผมะบออะไรให้ หาุมีอำนาเพียแ่นี้ ไม่สามารถสืบบหาวามริไ้หรอ ผมหมธุระแล้วอลา” หลินฝานล่าวบ็เินออาสมามนัล่าไปในทันที
“อะไรที่ันแน่ที่เาะสื่อับ หรือว่าเารู้ว่าเป็นฝีมืออใร” หัวหน้าไป๋ล่าวออมาและลับเ้าไปในห้อทำานอเธอในทันที
ลับมาทา้าน หมิอร์ปอเรั่น หมิเ๋อที่รอรับ่าวสาราลุ่มนที่เานั้นส่ไปสั่สอนหลินฝาน
“นายน้อย นายน้อย ้าน้อยไ้่าวมาแล้ว”
“ในที่สุ็มาเสียที นึว่าะมีอะไรผิพลาไปเสียแล้ว”
“ือว่า นายน้อย นที่เราส่ไปนั้นาาริ่อไปทั้หมเลย แม้แ่หัวหน้าทีมที่เป็นแ่นปราั้น้น็ไม่สามารถิ่อไ้ ้าน้อยไ้ส่นออไปรวสอบแล้วลับไม่พบร่อรอยอพวเาเลยแม้แ่น้อย เหมือับอยู่ ๆ พวเา็หายัวไปทั้ลุ่มอรับ” นรับใ้ล่าวสสิ่ที่ไ้รับมา่อนหน้านี้
“อะไรนะ เ้าว่าพวมันไม่สามารถัารหลินฝานไ้ แถมยันาาริ่อไม่สามารถิ่อไ้อีหรอ แบบนี้ไม่ีแน่หรือว่าหลินฝาน ะมีนุ้มันระับแ่นปราหรือเหนือว่านั้น ไม่มันเป็นไปไม่ไ้” หมิเ๋อล่าวออมา้วยวามโมโห
“เป็นอย่าไรบ้าละ ลูพ่อ เ็ที่เ้าส่นไปสั่สอน ไ้เรื่ออย่าไรบ้า” หมิเหวิน พ่ออหมิเ๋อล่าวถามออมา
“ไม่ไ้เรื่อเลยท่านพ่อ ในอนนี้ทั้ลุ่มที่ส่ไปนั้นหายัวไปและไม่สามารถิ่ออะไรไ้เลย เหมือนับไม่เยมีัวนมา่อนรับท่านพ่อ” หมิเ๋อล่าวอบหมิเหวิน
“เ้าว่าอะไรนะ เพียแ่เ็นหนึ่ พวเาับหายัวไปเลยหรอ แบบนี้ไม่ีแน่ อนนี้เ้าอย่าเพิ่ลมือทำอะไรไปอาะมีปัหาามมาทีหลั ให้หยุลมือไป่อน” หมิเหวินล่าวออมา ้วยประสบาร์อเานั้น เามั้นใมาว่า้อมีนอย่วยเหลือหลินฝานเป็นแน่
“ลูเ้าใแล้วท่านพ่อ ะยัไม่ทำอะไรหลินฝานไป่อนในอนนี้” หมิเ๋อล่าวอบลับในทันที
ลับมาในเมือ
“้าน้อยัารลบร่อรอยทั้หมแล้วอรับ ไม่สามารถรวสอบอะไรไ้แล้วอรับ” ายุำนหนึ่ล่าวออมา
“อืม ีหามีใรสสัยให้ำัไปสะ หามีนอเบื้อบนมา็ให้พวนั้นไปรวสอบทีุ่เิเหุอย่าให้มีอะไรผิพลาเ็า เ้าใหรือไม่” หัวหน้าเไ้ล่าวออมา
“้าน้อยเ้าใแล้วอรับ” ายุำล่าวออมาและหายัวไปในทันที
ลับมาอยที่หลินฝานสัหารนาหมิอร์ปอเรั่น
“ท่านหัวหน้าหยา พวเรามา้านเินไป เหุาร์ในอยนี้ไม่สามารถาาร์อะไรไ้เลยรับ”
“อะไรนะ มา้าเินไป พวเราออเินทามาในทันทีเมื่อไ้รับแ้มาเร็วนานี้ยั้าไปอีหรอ” หัวหน้าอย่า หรือ หยาเฟิล่าวออมา
“รับ าร่อรอยมันผ่านไปไม่นาน เพียแ่ารลบร่อรอยนั้น ถือว่าีมา ทาเราไม่สามารถรวสอบอะไรไ้เลยแม้แ่ใรเป็นน่อสู้ันทาเรา็ยัไม่ทราบ” ลูน้อนหนึ่ล่าวออมา
“อืม แล้วเรื่อที่้าให้เ้าไปสืบละ สรุปไ้่าวมาบ้าหรือไม่” หยาเฟิล่าวถามออมา
“ือเรื่อนั้น พวเราสืบสวนนสุวามสามารถแล้ว เพียแ่มีเรื่อนิหน่อยทำให้ไม่สามารถสืบสวน่อไปไ้รับ” ลูน้อล่าวออมา
“มีเรื่ออะไร ทำไมึสืบสวน่อไม่ไ้ละ เ้ารอเล่ามาสิ” หยาเฟิล่าวออมา
“ือว่าพวเราไปสืบนไ้เรื่อสำัมาอย่านึ เพียแ่มันเี่ยว้อับหัวหน้าเ พวเราึไม่สามารถสืบสวน่อไปไ้ แถมยัมีนอหัวหน้าเเ้ามาแทรแไม่ยอมให้เราสืบสวน่อและอนำเรื่อสถาบันนัล่าไปสืบสวนเอรับ”
ลูน้อนนั้นล่าวอบ
“มีเรื่อแบบนี้้วยหรอ เที่ 56 มัยัไันแน่้อรอให้ทารับาลลาส่นมารวสอบเอแล้วละ หาเป็นเรื่อเี่ยวับหัวหน้าเละ็ พวเราไม่มีอำนานานั้น เห้อ” หยาเฟิล่าวออมาและเสียใับัวเอที่มีอำนาน้อยเินไป
[อมเมนท์เพื่อเป็นำลัใให้ผม้วยนะรับ]
ความคิดเห็น