ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คามีเอล
าวเราะห์โลปี 2022
โรพยาบาล AM ประเทศฝรั่เศล
“Hi ามีเอล เธอูไม่่อยสื่นเลยนะวันนี้”
“เฮ้!! ไรา มันูออนานั้นเลยหรือ”
พยาบาลสาวู่เวรเอ่ยปาทัทายหิสาว้วยวามเป็นห่ว เมื่อสัเเห็นใบหน้าอามีเอลูไม่สื่น เหมือนอหลับอนอนมาลอทั้ืน
“ฝันเหมือนเิมอีแล้วใ่ไหม?”
ไรารีบเอ่ยปาถามหิสาวอีรั้ เมื่อเธอพลันนึึ้นไ้ว่าเมื่อืนที่ผ่านมาพระันทร์เ็มวส่อแสสวยามสว่าไสวอย่าน่ามอ
“ันไม่รู้ว่าเาเป็นใร แ่ในวามฝันเา่าอบอุ่นและอ่อนโยน่อันมาว่าเบนัวะอีไรา”
หิสาวใบหน้าถอสี แสออถึวามเบื่อหน่ายเมื่อเอ่ยถึแฟนหนุ่มอเธอที่บันมานานย่าเ้าปีที่4 แล้วแ่ไรวี่แววะอเธอแ่าน หรือพูถึเรื่อสร้ารอบรัว้วยันเลยสัรั้
“บาทีเาอาไม่ไ้รัันริๆหรือป่าว ถึไม่่อยใส่ใันเลยในพัหลั 2 ปีมานี้”
“เธออย่าิมาเลยามีเอล เสียสุภาพิป่าวๆ ผู้าย็แบบนี้แหละ”
ไราเพื่อนสาวพยาบาลบบ่าไหล่หิสาวเบาๆ เป็นารปลอบใ หลัานั้นเธอ็เินออาห้อไปทำาน ปล่อยให้ามีเอลนั่ึมระบายอารม์อยู่เพียผู้เียวในห้อพัพยาบาล
ามีเอลพลานึึ้นไ้ว่าน้ำสามารถ่วยให้เธอสื่นมาึ้น เธอึเินเ้ามาในห้อน้ำเพื่อล้าหน้าล้าาให้รู้สึระปรี้ระเปร่าเรียมร่าายให้พร้อมับารทำานในเ้าวันนี้
“รี๊..ุ!!”
เพียพริบาเียวที่ามีเอลเยใบหน้าึ้นมามอระ ลับ้อใสุีวิเมื่อเห็นเาสะท้านอหิราผมสีาว แ่ัว้วยเสื้อผ้าแปลาเหมือนมาาอีโลหนึ่ที่เธอไม่รู้ั ่อนที่ามีเอละรีบหันหน้ามาเพื่อเผิับเธอ แ่พอหันลับมาันไม่เอใรเหมือนที่เธอเห็นในระ
“โอ้วพระเ้า เราาฝาไปนานั้นเลยหรือนี้”
เธอยมือเล็ึ้นมาทาบอ สัมผัสไ้ถึหัวใที่เ้นแรและเร็วนไม่สามารถวบุมไ้ ริมฝีปาเริ่มร้อนผ่าวเหมือนับาน้ำมายาวนาน หิสาวรีบเินออาห้อน้ำและรไปยัห้อทำานในทันที
@โรแรม
“อ่า โอ้วอย่าั้นแหละที่รัระแทแรๆเลย่ะเบนัว”
สอร่าเปลือยเปล่าำลันัวเนียระแทรทั้นันอยู่ที่บนเียนนุ่มในโรแรม ่อนที่ะเสร็สมอารม์ถึอสวรร์ันแล้วทัู้่
“าร่า ผมรัุเหลือเินที่รั”
“ถ้าุรัันริๆ ุ็ไปบอเลิแฟนุสิ่ะ”
เสียอออ้อนอหิสาวผมสีทอพยายามลอเลียออยาวอายหนุ่ม้อนะ้มลมาูบที่เรียวปาหนาอย่าูื่มอีรั้
“ผมรู้!! อเวลาผมสั 2 เือนไ้ไหมที่รัทุอย่าระหว่าผมและามีเอละ้อเรียบร้อย”
“ันให้เวลาุมามาพอแล้วนะะเบนัว ไปเลิับามีเอละ ไม่ั้นุะไม่ไ้เอันอีลอไป”
หิสาวผมทอพยายามเอ่ยปาู่ เพื่ออัวามสัมพันธ์ระหว่าเาและเธอหาายหนุ่มไม่ยอมทำามที่เธอร้ออ
“โธ่ที่รั ผมะพยายามนะรับอนนี้ามีเอลเ้าเวรหนัไม่่อยมีเวลาเอันเลย รอสั 1 เือน ปัหาทุอย่าผมะเลียให้หม่อนะพาุไปพบรอบรัวอผมนะรับ”
สิ้นสุเสียอเบนัว ายหนุ่ม็ึ้นร่อมร่าสาวอีรั้ ้มปาหนาูบุไ้เ้าสวยอเธอไปมาอย่ารุมหล ึ่วามสัมพันธ์อเบนัวและ่าร่าแอบบันมาไ้เือบ 9 เือนแล้ว โยที่ามีเอลไม่เยรับรู้ถึารนอในอายอเบนัวเลยสัรั้ เธอนับรู้แ่ว่าวามสนใอายหนุ่มที่มี่อเธอนั้นเปลี่ยนไปมาั้แ่บันไ้ 2 ปี แ่หิสาวยัเื่อใในแฟนหนุ่มลอเวลา ทั้ที่วามเป็นริแล้วเาอยวสาวไปสวีทันนอประเทศมาแล้วไม่เย้ำหน้าเลยสัน
โรพยาบาล AM ประเทศฝรั่เศล
“Hi ามีเอล เธอูไม่่อยสื่นเลยนะวันนี้”
“เฮ้!! ไรา มันูออนานั้นเลยหรือ”
พยาบาลสาวู่เวรเอ่ยปาทัทายหิสาว้วยวามเป็นห่ว เมื่อสัเเห็นใบหน้าอามีเอลูไม่สื่น เหมือนอหลับอนอนมาลอทั้ืน
“ฝันเหมือนเิมอีแล้วใ่ไหม?”
ไรารีบเอ่ยปาถามหิสาวอีรั้ เมื่อเธอพลันนึึ้นไ้ว่าเมื่อืนที่ผ่านมาพระันทร์เ็มวส่อแสสวยามสว่าไสวอย่าน่ามอ
“ันไม่รู้ว่าเาเป็นใร แ่ในวามฝันเา่าอบอุ่นและอ่อนโยน่อันมาว่าเบนัวะอีไรา”
หิสาวใบหน้าถอสี แสออถึวามเบื่อหน่ายเมื่อเอ่ยถึแฟนหนุ่มอเธอที่บันมานานย่าเ้าปีที่4 แล้วแ่ไรวี่แววะอเธอแ่าน หรือพูถึเรื่อสร้ารอบรัว้วยันเลยสัรั้
“บาทีเาอาไม่ไ้รัันริๆหรือป่าว ถึไม่่อยใส่ใันเลยในพัหลั 2 ปีมานี้”
“เธออย่าิมาเลยามีเอล เสียสุภาพิป่าวๆ ผู้าย็แบบนี้แหละ”
ไราเพื่อนสาวพยาบาลบบ่าไหล่หิสาวเบาๆ เป็นารปลอบใ หลัานั้นเธอ็เินออาห้อไปทำาน ปล่อยให้ามีเอลนั่ึมระบายอารม์อยู่เพียผู้เียวในห้อพัพยาบาล
ามีเอลพลานึึ้นไ้ว่าน้ำสามารถ่วยให้เธอสื่นมาึ้น เธอึเินเ้ามาในห้อน้ำเพื่อล้าหน้าล้าาให้รู้สึระปรี้ระเปร่าเรียมร่าายให้พร้อมับารทำานในเ้าวันนี้
“รี๊..ุ!!”
เพียพริบาเียวที่ามีเอลเยใบหน้าึ้นมามอระ ลับ้อใสุีวิเมื่อเห็นเาสะท้านอหิราผมสีาว แ่ัว้วยเสื้อผ้าแปลาเหมือนมาาอีโลหนึ่ที่เธอไม่รู้ั ่อนที่ามีเอละรีบหันหน้ามาเพื่อเผิับเธอ แ่พอหันลับมาันไม่เอใรเหมือนที่เธอเห็นในระ
“โอ้วพระเ้า เราาฝาไปนานั้นเลยหรือนี้”
เธอยมือเล็ึ้นมาทาบอ สัมผัสไ้ถึหัวใที่เ้นแรและเร็วนไม่สามารถวบุมไ้ ริมฝีปาเริ่มร้อนผ่าวเหมือนับาน้ำมายาวนาน หิสาวรีบเินออาห้อน้ำและรไปยัห้อทำานในทันที
@โรแรม
“อ่า โอ้วอย่าั้นแหละที่รัระแทแรๆเลย่ะเบนัว”
สอร่าเปลือยเปล่าำลันัวเนียระแทรทั้นันอยู่ที่บนเียนนุ่มในโรแรม ่อนที่ะเสร็สมอารม์ถึอสวรร์ันแล้วทัู้่
“าร่า ผมรัุเหลือเินที่รั”
“ถ้าุรัันริๆ ุ็ไปบอเลิแฟนุสิ่ะ”
เสียอออ้อนอหิสาวผมสีทอพยายามลอเลียออยาวอายหนุ่ม้อนะ้มลมาูบที่เรียวปาหนาอย่าูื่มอีรั้
“ผมรู้!! อเวลาผมสั 2 เือนไ้ไหมที่รัทุอย่าระหว่าผมและามีเอละ้อเรียบร้อย”
“ันให้เวลาุมามาพอแล้วนะะเบนัว ไปเลิับามีเอละ ไม่ั้นุะไม่ไ้เอันอีลอไป”
หิสาวผมทอพยายามเอ่ยปาู่ เพื่ออัวามสัมพันธ์ระหว่าเาและเธอหาายหนุ่มไม่ยอมทำามที่เธอร้ออ
“โธ่ที่รั ผมะพยายามนะรับอนนี้ามีเอลเ้าเวรหนัไม่่อยมีเวลาเอันเลย รอสั 1 เือน ปัหาทุอย่าผมะเลียให้หม่อนะพาุไปพบรอบรัวอผมนะรับ”
สิ้นสุเสียอเบนัว ายหนุ่ม็ึ้นร่อมร่าสาวอีรั้ ้มปาหนาูบุไ้เ้าสวยอเธอไปมาอย่ารุมหล ึ่วามสัมพันธ์อเบนัวและ่าร่าแอบบันมาไ้เือบ 9 เือนแล้ว โยที่ามีเอลไม่เยรับรู้ถึารนอในอายอเบนัวเลยสัรั้ เธอนับรู้แ่ว่าวามสนใอายหนุ่มที่มี่อเธอนั้นเปลี่ยนไปมาั้แ่บันไ้ 2 ปี แ่หิสาวยัเื่อใในแฟนหนุ่มลอเวลา ทั้ที่วามเป็นริแล้วเาอยวสาวไปสวีทันนอประเทศมาแล้วไม่เย้ำหน้าเลยสัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น