ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 15 สงสัย
@ พลอยใส โรส
พลอยใสับโรส็ไ้พาันมานั่เล่นที่โรอาหาร้วยัน
โรส
" พลอยใส... "
พลอยใส
" ว่าไ... โรส "
โรส
" วันพรุ่นี้... พลอยใสะมาโรเรียนป่ะ ? "
พลอยใส
" มาิ... เราว่าะมาูเาเรียมัานีฬาัน และ็ะมาูนัีฬาเาฝึ้อม้วยอ่ะ...แล้วโรสล่ะมาป่ะ ? "
โรส
" มาิ... เราว่าะมาเป็นำลัใให้ทิวเาทำาน้วยอ่ะ "
พลอยใส
" แหมๆ... ถ้าทิวเารู้ว่า โรสให้ำลัใทิวอยู่ ทิวเาะยอมลับมาบโรสเหมือนเิมแน่ๆเลย "
โรส
" ถ้าเป็นอย่าั้น... ็ีสิ เรา็อยาะลับไปบับทิวเร็วๆเหมือนัน "
พลอยใส
" เราว่า... สัวันหนึ่โรสับทิว้อลับมาเป็นแฟนันเหมือนเิมแน่นอน "
โรส
" อบุนะ... ที่พลอยใสอยู่้าๆเราเสมออ่ะ "
พลอยใส
" ็... โรสเป็นเพื่อนสนิทอเรานิ ยัไเรา็้ออยู่้าๆโรสเสมออยู่แล้ว "
โรส
" เอ่อ ! ว่าแ่...สายับพลอยใสล่ะ เป็นไบ้า "
พลอยใส
" ็... ีอ่ะ แ่ว่าสายเาไม่เยที่ะวนเราไปไหนมาไหนเลยอ่ะ...มีแ่เราที่เป็นนวนสายไปไหนมาไหนลอ "
โรส
" สายนี่็แปลเนอะ... แฟนัวเอแท้ๆแทนที่ัวนแฟนัวเอไปไหนมาไหน ็ไม่เยที่ะพาไปเลย "
พลอยใส
" เราว่า... โรสอย่าว่าสายเลย... "
โรส
" เราไม่ไ้ว่า... แ่เราแ่ไม่เ้าใสายเยๆ แล้วอีอย่าแ่่อนที่เราเยบับทิว ทิวเามีแ่วนเรา ไม่ ! มีหรอ...ว่าเราะเป็นนวนทิวไปไหนมาไหน ที่เราพูแบบนี้เราไม่้อารที่ะทำให้พลอยใสิมาหรอนะ "
พลอยใส
" ไม่ ! เป็นไรหรอ... เราว่าถ้าเราเอสาย เราว่า... เราะถามสายเรื่อนี้อยู่เหมือนันอ่ะ "
โรส
" นี่... เราไม่ไ้ทำให้พลอยใสิมาริๆใ่ไหมอ่ะ "
พลอยใส
" ไม่ ! หรอ...ที่โรสพูแบบนี้ เรารู้... ว่าโรสเป็นห่วเรา ลัวว่าสายะทำให้เราเสียใ "
โรส
" อืม... เราอบุอีรั้นะที่พลอยใสเ้าใเราอ่ะ "
พลอยใส
" อืม... ั้นเราว่า เราหยุพูเรื่อนี้ันีว่าเนอะ...แล้วเรา็ มานั่เล่นเฟสบุ๊ันีว่า "
โรส
" อืม... "
แล้วานั้นพลอยใสและโรส็พาันหยิบมือถือมาเล่นเฟสบุ๊ัน
ในะที่พลอยใสับโรสำลัเล่นเฟสบุ๊อยู่นั้น
สาย็ไ้บัเอิเินมาที่โรอาหารนเียวพอี
ส่วนพลอยใสเอเมื่อเอันับสาย
พลอยใส็ไ้ลุออาโ๊ะและ็เินมายัสาย
พลอยใส
" สาย... "
สาย
" ว่าไหรอ... พลอยใส "
พลอยใส
" เป็นไบ้า... เรื่อสมัรวนรีอ่ะ
เห็นไ้่าวว่า สายลสมัรวนรีไม่ใ่หรอ ? "
สาย
" อืม... ที่ริเราไม่ไ้สมัรหรอ เพราะรูให้วเราเป็นแ่วเปิานเยๆอ่ะ "
พลอยใส
" ทำไม ! วอสาย...ถึไ้เป็นแ่วเปิานเยๆล่ะ "
สาย
" อ่อ ! พอีว่า...วอเราไม่มีน้อม. 5 อ่ะ ็เลยไ้เป็นแ่วเปิานอ่ะ "
พลอยใส
" อื้ม... เอ่อ ! แล้วทำไม...สายไม่เยที่ะวนเราไปไหนมาไหนเลยอ่ะ
มีแ่เรา... ที่เป็นนวนลออ่ะ "
สาย
" เอ่อ ! ือ.... "
พลอยใส
" สาย... เอนที่อบแล้วใ่ป่ะ ถึไ้ไม่่อยวนเราไปไหนมาไหนเลยอ่ะ
บอเราไ้นะ เราไม่ว่าอะไรสายหรอ "
สาย
" ือ... เราแ่ไม่เยมีแฟนมา่อนอ่ะ
เรา็เลยไม่รู้ว่า ถ้ามีแฟนแล้ว้อทำยัไ่อเยๆอ่ะ "
พลอยใส
" อื้ม... เราเ้าใแล้ว แ่ถ้าสายมีนที่อบแล้ว
รีบบอเรานะ แล้ว็บอเราให้เร็ว้วยนะ "
สาย
" อืม... ไ้ิ "
แล้วานั้นพลอยใส็ไ้อัวอสายเอาไว้
ส่วนสายเอ็ไ้ทำสีหน้ารู้สึผิที่ไม่สามารถบอพลอยใสไ้ว่า
นะหาทาบอเลิพลอยใสอยู่แล้ว
ในะที่สายอับพลอยใสอยู่นั้น
ทิว็ไ้บัเอิเินผ่านมาเอพอี
เมื่อทิวเห็นสายอับพลอยใส
ทิวถึับรู้สึหึสายนิๆ
่อนที่ะเินหันหลัหนีไป
พลอยใส
" เราีใที่สุเลยนะ... ที่สายยัไม่มีนที่อบอ่ะ เพราะถ้าสายเอนที่อบแล้ว...เราะ้อไ้เลิันับสายริๆแน่ๆ
ถ้าเราไ้เลิันับสายริๆ เรา้อทำใยาแน่นอนเลยอ่ะ "
สาย
" พลอยใส... ถ้าวันหนึ่เราเอนที่อบแล้ว
และเราะ้อเลิันับพลอยใสริๆ พลอยใสะ้อทนให้ไ้นะ
แล้วอีอย่าหนึ่พลอยใส็เป็นนสวย น่ารั
ยัไ็้อเอนที่รัและีว่าเราอยู่แล้วแหละ เื่อเราสิ "
พลอยใส
" ถึเราะสวย น่ารั และมีนรัมาแ่ไหน ?
เราว่าถ้าผู้ายนนั้นไม่ไ้รัเราริแ่หวัอย่าอื่นาเรา
บันไปยัไ มัน็้อเลิันอยู่ีนะ "
สาย
" แล้วพลอยใสรู้ไ้ไ... ว่าเราะีและไม่หวัอย่าอื่นาพลอยใสอ่ะ ? "
พลอยใส
" ็... เราเยสัเุั้แ่สายพึ่เ้าโรเรียนมาใหม่ๆไ
เราถึรู้ว่า... สายีแ่ไหนอ่ะ "
สาย
" นี่พลอยใส... อบเราั้แ่แรๆเลยหรอ ? "
พลอยใส
" อืม... ใ่อ่ะ ั้แ่เราเอสายรั้แรเรา็หลรัสายึ้นมาเลยนะ วันนั้นเรา็เลยัสินใ สัเุนิสัยอสายมาั้แ่นเลยอ่ะ "
สาย
" อื้ม... ั้นพลอยใส็ลอสัเุนิสัยอนที่อบพลอยใสูสิ
พลอยใสะไ้รู้ไว่าเาีริหรือเปล่าไ...เวลาที่เรา้อเลิันริๆอ่ะ "
พลอยใส
" อื้ม... เราว่า เราหยุพูเรื่อนี้ันีว่านะ ยิ่ิยิ่ปวหัวอ่ะ
ถ้าถึวันนั้นแล้วริๆ เรา่อยว่าันทีหลั็ไ้
แ่ว่าอนนี้สายะไปไหน็ไปเถอะ "
สาย
" อืม... ถ้าั้นเราลับึเรียน่อนนะ บาย "
พลอยใส
" อื้ม... บาย "
แล้วานั้นสาย็ัสินใเินลับึเรียนไป้วยสีหน้าไม่สบายในิๆ
ส่วนพลอยใสเอ็ไ้เินลับไปนั่ใล้ๆโรส้วยสีหน้าัวนนิๆพร้อมับถอนหายใอย่ารวเร็ว
โรส
" พลอยใส... เมื่อีุ้ยับสายเรื่ออะไรอ่ะ
ทำไม ! ถึไ้ทำสีหน้าัวนและถอนหายใแบบนี้อ่ะ "
พลอยใส
" ็... เรื่อที่เราะถามสายนั้นแหละ "
โรส
" อย่าบอนะ... ว่าสายบอว่าเอนที่อบแล้วอ่ะ ? "
พลอยใส
" เปล่าหรอ... แ่สายบอว่า ถ้าวันหนึ่สายเอนที่อบแล้ว
และสายะ้อเลิันับเราริๆ สายบอว่า...
เราะ้อทนให้ไ้็เท่านั้นเออ่ะ "
โรส
" อ่อ ! เรื่อแ่นี้เอ... พลอยใสไม่้อัวนหรอนะ
ถึวันหนึ่พลอยใสะ้อเลิันับสายริๆ
พลอยใส็ยัมีเราอยู่นะ...็เหมือนที่พลอยใสอยู่เีย้าเรา
เวลาที่เราอยาะลับไปบับทิวเร็วๆนั้นแหละ "
พลอยใส
" อบุนะ... โรส แ่เราว่า...
เราหยุพูเรื่อนี้ันีว่านะ
เี๋ยว ! ะรู้สึไม่ี...ไปว่านี้ "
โรส
" อืม... "
แล้วานั้นพลอยใสและโรส็หยุพูัน
และ็ัสินใหยิบมือถือึ้นมาเล่นเฟสบุ๊ัน่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น