ลำดับตอนที่ #150
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #150 : ตอนที่146 โลกHarry Potter 1
.
.
“พวเธอะนอนพื้น??”เอวาถามสอสาวหลัาที่ัอเสร็และปราว่ามันมีเียแ่เียเียวในห้อที่เอวาเลือ
มันเลยทำให้สอสาวฝาแฝนั้นะอนอนที่พื้นและให้เอวานอนบนเีย
“ะ..่ะะให้นสายเลือบริสุทธิ์แลบุเอวามานอนบนพื้นมัน็ไม่เหมาะสมเท่าไหร่”ลิลลี่
“....ันไม่สนใเรื่อสายเลือมานอนับันทั้สอนเลย”เอวา
‘โรไม่อบเลยไอพวเหยียสายเลือในเรื่อนี่เนี่ยโยเพาะไอหัวทอ...’เอวา
“มะมะมะไม่ีมั่ะพะพวเรา็แ่พวเลือผสมะะะให้มานอนับุเอวามัน...”บิลลี่
‘ที่ผ่านมา้อโนูถูและเลี้ยูแบบไหนเนี่ยถึไ้เป็นแบบนี่..’เอวา
“ันบอไปแล้วนี่..ว่าไม่สนเรื่อสายเลืออย่ามาพูให้ันไ้ยินอีและ็มานอนไ้แล้วเร็วๆ”เอวาพูแบบนิ่ๆแู่มีพลัและเหมือนโรธออย่ามา
“แ่..น่าลัวอะ”บิลลี่เ้าไปอี่สาวอนที่ลัวพอๆันแ่็ทำใแ็และพูับเอวาว่า
“ะะแ่เียมันเล็-“ลิลลี่พูไม่ทันบเอวา็ีนิ้วหนึ่ที่อนที่เียะลายเป็นนาิไ์นอนไ้5นเลยทีเียว..
“อะเอ๋!!!!”สอฝาแฝะลึับภาพรหน้าทีู่่ๆเียเี่ยว็ลายเป็นเียิไ์
“มานอน”เอวา
‘ะอารม์เสียเเล้วนะะะะ!!!ะนอนนนนนน!!!’เอวา
(เธอนี่โมโห่ายอน่วหรอเนี่ย..)ทีน่า
‘็นะนอนอะลีลาอยู่ไ้!!ฮึ้ยย’เอวา
“ะแ่-“ลิลลี่
ราวนี้เอวาไม่รอำอบอสอสาวที่สั่นเพราะลัวเอาเ้าไปับัวทั้สอึ้นเีย่อนะห่มผ้าให้ทั้สอและเอวา็หลับไปอย่า่ายายแ่่อนะหลับเอวา็พูออมาว่า
“อย่าิะไปนอนพื้นเียว...รารีสวัสิ์”เอวา็พล๋อยหลับไป
ส่วนสอสาว็สั่นลัวแ่็เ้าใว่าเอวานั้นทำเพื่อัวพวเธอเอ่อนที่พวเธอะยอมลับไป....
.
.
“แฮ่ๆ~เือบมาไม่ทันแน่ะ”ลิลลี่
“็เพราะพี่นั้นแหละทำให้หนูับุเอวา้อรออ่ะ!!”บิลลี่
“อย่าทะเลาะันสิรีบหาที่นั่เถอะ”เอวาล่าวพร้อมับสอสาวที่หาที่นั่่อนที่ะไ้ที่นั่ลาๆห้อและเริ่มาบเรียนทันที..
แ่เรียนไปัพัแฮรี่ับรอนที่มาสายามหนัเป๊ะ็เ้ามา่อนะหลัแถวๆหลัห้อแ่รอน็ปาไม่ีพูอะไรถึนิเนอร์ว่านิหน่อยแ่ัวเธอเอ็ไม่ไ้ว่าอะไรแถมยับอให้ไปนั่ไ้แล้วะไ้เริ่มเรียน
‘ใีัเหมือนในหนัเลย’เอวามอมิเนอร์ว่า่อนที่ะเริ่มัวเธอะเริ่มสอน..
และาบ่อไป็ือาบเรียนสอนารปรุยาโนศาสร์ราารย์เสนป
่อนที่ศาสร์ราารย์เสนปะล่าวร่ายยาวที่เหมือนะเี่ยวับื่อเสียและอะไรสัอย่าเอา่ายๆเหมือน่าแฮรี่ทาอ้อม
“ทำไมุัเลยอะ”ลิลลี่
“หนูลัวอะ..”บิลลี่อแนอเอวา
“หมาบเเล้ว...ไปพัไ้”เสนป
ส่วนสอสาวับเอวานั้น็เินไปที่ห้อโถทีเหมือนปี1ทุนะมาพัและทบทวนารเรียนที่พึ่เรียนมา
“หนูไม่เ้าใรนี่เลยอะ”บิลลี่
“มัน้อลายเป็นน้ำา (อึๆ) อี้ว..น้ำมะนาวเปรี้ยวอะ..”ลิลลี่
‘สอพี่น้อนี่ะเรียนบไหมเนี่ย...ัะเป็นห่วเเล้วสิ’เอวา
(ั้นเธอ็้อให้วาม่วยเหลือแล้วละพวเธอะไู้แลัวเอไ้)ทีน่า
‘ไม่้อหรอ่ะไม่สินว่าพวเธอะเอ่ยปาอันถึะ่วย’เอวา
(แ่สอสาวนั้นูไม่พึ่พาเธอเลยนะไม่อยารบวนเธอมาั้นหรอ)ทีน่า
‘สามัสำนึน่ะ่ะะพึ่ใรลอไป็ไม่ไ้หรอ’เอวา
‘และูเหมือนบิลลี่และลิลลี่เอ็เออะไรมาเยอะและ้อพึ่พาันเอไม่แปลที่ะไม่่อยอวาม่วยเหลือานอื่นๆ’เอวา
(เธอนีู่เป็นผู้ให่ริเลยนะแ่็ีว่าเอไอบ้าามนั้นละนะ)ทีน่า
เอวามอไปที่สอสาวที่ำลัพยายามทำอย่าเ็มที่โยไม่อวาม่วยเหลือาเอวาเลยสันิ
“ย๊า~เริ่มเ้าใเเล้วสิ”บิลลี่
“น้ำเปล่าแ้วใบนี่ลายเป็นน้ำา”ลิลลี่ยื่นหน้าไปมอ่อนะลอื่มและทำหน้าีใออมาอย่าเห็นไ้ั
“เหม็นลิ่นพวเลือผสมวะฮ่าๆๆๆ”ายผมทอที่ทุๆน็รู้ว่าใรพูมาพร้อมับเพื่อนอมันที่เินาม้อยๆ
‘????ในหนัไม่ทีานี่นิ??’เอวา
ส่วนพวนที่มีเลือผสม็ไ้แ่ัฟันแ้นเพราะไม่สามารถทำอะไรไ้เพราะไอมัลฟอยมันเป็นลูอนในระูลที่สู
“พวแไม่น่าะมาเรียนที่นี่เลยเหม็นริๆฮะๆๆๆ”มัลฟอยพูบพร้อมับหัวเราะออมา
สอสาวที่ไ้ยินแบบนั้น็ยันั่นิ่ไม่ทำอะไรพวนอื่นๆ็เ่นัน
“นายไม่วรว่าใรแบบนั้นนะ!”เฮอร์ไมโอนี่พูออมาอย่าโรธๆ
“ทำไม??พวันน่ะเลือบริสุทธิ์ส่วนเธอน่ะหุปปาไปยัยเลือสีโลน”มัลฟอยพูบ็ผลัเฮอร์ไมโอนี่นล้มล
‘ทนไม่ไหวแล้วเว้ย!!!’เอวาบุึ้น่อนะเินมาหามัลฟอย
“อะไรอเธอริสิเธอเอ็สายเลือบริสุทธิ์นี่ทำไมถึไปอยู่ับพวสปรพวนั้นละไม่มาอยู่ับพวั-ปั!!!”มัลฟอยพูไม่ทันบ็โนเอวา่อยเ้าเบ้าหน้าเ็มๆนมันล้มลับพื้นและสลบไป
“เลือผสมแล้วไยัพวเา็ยัมีวามเป็นมนุษย์มาว่าพวแอีและอีอย่าเลือบริสุทธิ์ระอๆแบบพวแไม่น่ามาเรียน้วย้ำ”เอวาพูอย่าโรธๆและมอไปทาพวอมัลฟอยที่เหมือนะลัวเอวาเอามา
และ้วยำพูอเอวาทำให้ไ้ใอใรหลายๆนในนั้นไปอย่ามา
“ไม่เป็นไรนะ”เอวายื่นมือ่วยเฮอร์ไมโอนี่
“ะอบุนะ...ธะเธอทำอะไรลไปเี๋ยว็โนไล่ออหรอ”เฮอร์ไมโอนี่ลุึ้น่อนะพูับเอวาและแสวามเป็นห่วออมา
“หึ..ไม่โนหรอ”เอวาพูพร้อมับเินลับไปหาสอสาวฝาแฝ
ส่วนพวอมัลฟอย็รีบับัวมัลฟอยไปรัษาหรือเอา่ายๆ็ถอนฝยลับนั้นแหละ
“ุเอวา...”ลิลลี่
“ท่านเอวา..”บิลลี่
ทั้สอมอเอาอย่าเลื่อมใสและนิ่นับถือเอวามาึ้นไปอี..และหลัานั้นสัพั็มีนำนวนมาบินมาเพื่อนส่หมายเหมือนในหนัเป๊ะๆ~
.
.
และ็เริ่มาบบ่าย..
เป็นาบในารสอนใ้ไม้วาในารบินและารวบุมไม้วา
ส่วนเ้าพวมัลฟอย็ลับมาเรียนทันพร้อมับมัลฟอยที่รัษาแผลเสร็แล้วเรียบร้อยแ่็มีที่แปะหน้าไว้อยู่(ปปิรอย้ำที่เอวา่อย)
“เอาละทุน้าวมาอยู่้าน้าอไม้วาเร็วๆเ้า”อาารย์สอนารใ้ไม้วา
“ยื่นมือวาไปที่ไม้วาและพูลอย”อาารย์
ทุน็ทำามโยพูลอยามที่อาารย์บอและทุน็ทำไ้บ้าบาน็ย้ำหลายๆริบส่าะลอยเ้ามือ
“ลอย”เอวายื่นมือไปทาวา่อนะพูและไม้วา็ลอยเ้ามือเอวาอย่านุ่มนวล
“ลอย!!!!ลอย!!”บิลลี่พูพร้อมับไม้วาที่บินเ้ามืออย่าแรนัวบิลลี่หมุนเลยทีเียว
“ลอย...ลอย่ะ...ลอยยยย~”ลิลลี่เอ็พูอย่สนุ่มนวลนไม้วา่อยๆลอยเ้ามาอย่าเื่อ้า
่อนที่อาารย์ะสอนามปิและที่ไม่ปิือมัลฟอยเียบริ้บไม่มีารพูอะไรทั้นั้นแถมเอวายั้อ่วยนที่วบุมไม้วาไม่ไ้อีและมัน็ทำให้อาารย์นั้นประทับใสุๆ
“ุเอวาสุยอเลย่ะ”ลิลลี่
“ท่านเอวาผู้ปรา์เปรื่อ”บิลลี่
และยิ่ทำให้สอสาวฝาแฝนี่ประทับใและนับถือัวเอวามาึ้นไปอี
‘อย่ามอ้วยสายาแบบนั้นไ้ไหมเนี่ย...’เอวาหลบสายาหมาน้อยอสอฝาแฝ่อนที่าบเรียนอวันนี่ะหมล
และแน่นอนเรื่อที่เอวาไ้่อยมัลฟอย็ไ้ไปถึหูอพ่อมัลฟอยและัมเบิลอร์น้อเรียเอวามาุยถึห้อทำานอัมเบิลอร์
“เธอรู้ไหมเธอทำอะไรลไปนะฮืม?”ัมเบิลอร์พูออมาพร้อมับพ่ออมัลฟอยมอเอวาอย่าโมโห
“็แ่บหน้านิหน่อยเอ่ะ”เอวาอบแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ปึ!!
ลูเียส มัลฟอยถึับเส้นเบือปูนและำลัะหาเรื่อับเอวาแ่ัวเอเป็นถึรรมารอโรเรียนถ้าทำไปไ้แ่เสียื่อเสียเปล่าๆึเียบเอาไว้
“ันรู้แ่ารระทำแบบนี่มันอาะ่อให้เิอะไร่อมิอะไรเยอะแยะเลยนะ”ัมเบิลอร์
“แ่เห็นแ่ารที่เธอ่วยเ็าริฟฟินอร์อนที่วบุมไม้วาไม่ไ้แล้วันะไม่เอาเรื่อ็แล้วันนะ”ัมเบิลอร์
“หมายวามว่าไรับ!!!เธอ่อวามวุ่นวายนะรับแถมยัทำร้ายลูายผมอี!!!”ลูเียสพูออมาอย่าหัวเสีย
“ัน็ไม่เห็นใระบอว่ามันวุ่นวายเลยนะอีอย่าอาารย์มิเนอร์ว่ายัมาบออีว่าเ้าหนูมัลฝอยพูเรื่อารเหยียสายเลืออี”ัมเบิลอร์
“ิ!”ลูเียสเินออไปอย่าหัวเสีย
ส่วนเอวานั้น็้มหัวให้ัมเบิลอร์เล็น้อย่อนะเินออาห้อไปแ่ทว่า..
“เธอ็เป็นสายเลือบริสุทธิ์ทำไมถึไปลุลีับพวสปรพวนั้น”ลูเียสที่ัรอเอวาเินออมาพูึ้น
“ันเลีย....โระเลียพวเหยียสายเลือเลยละ่ะ”เอวาหันไปพูับลูเียส
ลูเียสที่ไ้ยินบวับหัวเสียและลูัวเอโนทำร้าย็หยิบไม้ายสิทธิ์ึ้นมาและร่ายเวทย์ไปทาเอวา
ู้ม!
“หึ...นี่แ่สั่สอน-อั๊!!”ลูเียสพูไม่ทันบ็รู้สึเหมือนโน่อยท้อ่อนะุและสลบไปและภาพสุท้าย่อนสลบ็ือ
“เลือบริสุทธิ์แ่ไม่ไ้เรื่อ....”เอวา
เอวาที่ไม่มีแม้แ่รอยี่วนใๆาเวทย์มน์แถมยัมอมาทาลูเียส้วยสายาเย็นาอีแถมำพูทีู่ถูนั้นอีและลูเียส็สลบไป
.
.
‘โล่อะ...สบายใั’เอวา
(นี่เธอแ้นอะไรเนี่ย?)ทีน่า
‘็แหมในหนัมันหน้ามั้นใส้อะและ็ไหนๆ็มาอยู่ในนี่แล้วอัสัพอ็ยั็ยัี’เอวา
‘แล้วไอละะเห็นเียบๆมาทั้วันเลย’เอวา
(อ้อ..ยัยนั้นำลัปรับแ่ระบบน่ะเลยไม่ว่ามาุยันเลยมาทำแทนให้)ทีน่า
‘ั้นหรอ่ะมาแทนเลยไ้ไหมอะุทีน่ามีประโยน์ว่าั่เยอะ!!’เอวา
[เฮ้!!!!!!!ันไ้ยินนะะะะะะะะะะ!!!!!!]ไอั
.
.
.
.
UwU
.
“พวเธอะนอนพื้น??”เอวาถามสอสาวหลัาที่ัอเสร็และปราว่ามันมีเียแ่เียเียวในห้อที่เอวาเลือ
มันเลยทำให้สอสาวฝาแฝนั้นะอนอนที่พื้นและให้เอวานอนบนเีย
“ะ..่ะะให้นสายเลือบริสุทธิ์แลบุเอวามานอนบนพื้นมัน็ไม่เหมาะสมเท่าไหร่”ลิลลี่
“....ันไม่สนใเรื่อสายเลือมานอนับันทั้สอนเลย”เอวา
‘โรไม่อบเลยไอพวเหยียสายเลือในเรื่อนี่เนี่ยโยเพาะไอหัวทอ...’เอวา
“มะมะมะไม่ีมั่ะพะพวเรา็แ่พวเลือผสมะะะให้มานอนับุเอวามัน...”บิลลี่
‘ที่ผ่านมา้อโนูถูและเลี้ยูแบบไหนเนี่ยถึไ้เป็นแบบนี่..’เอวา
“ันบอไปแล้วนี่..ว่าไม่สนเรื่อสายเลืออย่ามาพูให้ันไ้ยินอีและ็มานอนไ้แล้วเร็วๆ”เอวาพูแบบนิ่ๆแู่มีพลัและเหมือนโรธออย่ามา
“แ่..น่าลัวอะ”บิลลี่เ้าไปอี่สาวอนที่ลัวพอๆันแ่็ทำใแ็และพูับเอวาว่า
“ะะแ่เียมันเล็-“ลิลลี่พูไม่ทันบเอวา็ีนิ้วหนึ่ที่อนที่เียะลายเป็นนาิไ์นอนไ้5นเลยทีเียว..
“อะเอ๋!!!!”สอฝาแฝะลึับภาพรหน้าทีู่่ๆเียเี่ยว็ลายเป็นเียิไ์
“มานอน”เอวา
‘ะอารม์เสียเเล้วนะะะะ!!!ะนอนนนนนน!!!’เอวา
(เธอนี่โมโห่ายอน่วหรอเนี่ย..)ทีน่า
‘็นะนอนอะลีลาอยู่ไ้!!ฮึ้ยย’เอวา
“ะแ่-“ลิลลี่
ราวนี้เอวาไม่รอำอบอสอสาวที่สั่นเพราะลัวเอาเ้าไปับัวทั้สอึ้นเีย่อนะห่มผ้าให้ทั้สอและเอวา็หลับไปอย่า่ายายแ่่อนะหลับเอวา็พูออมาว่า
“อย่าิะไปนอนพื้นเียว...รารีสวัสิ์”เอวา็พล๋อยหลับไป
ส่วนสอสาว็สั่นลัวแ่็เ้าใว่าเอวานั้นทำเพื่อัวพวเธอเอ่อนที่พวเธอะยอมลับไป....
.
.
“แฮ่ๆ~เือบมาไม่ทันแน่ะ”ลิลลี่
“็เพราะพี่นั้นแหละทำให้หนูับุเอวา้อรออ่ะ!!”บิลลี่
“อย่าทะเลาะันสิรีบหาที่นั่เถอะ”เอวาล่าวพร้อมับสอสาวที่หาที่นั่่อนที่ะไ้ที่นั่ลาๆห้อและเริ่มาบเรียนทันที..
แ่เรียนไปัพัแฮรี่ับรอนที่มาสายามหนัเป๊ะ็เ้ามา่อนะหลัแถวๆหลัห้อแ่รอน็ปาไม่ีพูอะไรถึนิเนอร์ว่านิหน่อยแ่ัวเธอเอ็ไม่ไ้ว่าอะไรแถมยับอให้ไปนั่ไ้แล้วะไ้เริ่มเรียน
‘ใีัเหมือนในหนัเลย’เอวามอมิเนอร์ว่า่อนที่ะเริ่มัวเธอะเริ่มสอน..
และาบ่อไป็ือาบเรียนสอนารปรุยาโนศาสร์ราารย์เสนป
่อนที่ศาสร์ราารย์เสนปะล่าวร่ายยาวที่เหมือนะเี่ยวับื่อเสียและอะไรสัอย่าเอา่ายๆเหมือน่าแฮรี่ทาอ้อม
“ทำไมุัเลยอะ”ลิลลี่
“หนูลัวอะ..”บิลลี่อแนอเอวา
“หมาบเเล้ว...ไปพัไ้”เสนป
ส่วนสอสาวับเอวานั้น็เินไปที่ห้อโถทีเหมือนปี1ทุนะมาพัและทบทวนารเรียนที่พึ่เรียนมา
“หนูไม่เ้าใรนี่เลยอะ”บิลลี่
“มัน้อลายเป็นน้ำา (อึๆ) อี้ว..น้ำมะนาวเปรี้ยวอะ..”ลิลลี่
‘สอพี่น้อนี่ะเรียนบไหมเนี่ย...ัะเป็นห่วเเล้วสิ’เอวา
(ั้นเธอ็้อให้วาม่วยเหลือแล้วละพวเธอะไู้แลัวเอไ้)ทีน่า
‘ไม่้อหรอ่ะไม่สินว่าพวเธอะเอ่ยปาอันถึะ่วย’เอวา
(แ่สอสาวนั้นูไม่พึ่พาเธอเลยนะไม่อยารบวนเธอมาั้นหรอ)ทีน่า
‘สามัสำนึน่ะ่ะะพึ่ใรลอไป็ไม่ไ้หรอ’เอวา
‘และูเหมือนบิลลี่และลิลลี่เอ็เออะไรมาเยอะและ้อพึ่พาันเอไม่แปลที่ะไม่่อยอวาม่วยเหลือานอื่นๆ’เอวา
(เธอนีู่เป็นผู้ให่ริเลยนะแ่็ีว่าเอไอบ้าามนั้นละนะ)ทีน่า
เอวามอไปที่สอสาวที่ำลัพยายามทำอย่าเ็มที่โยไม่อวาม่วยเหลือาเอวาเลยสันิ
“ย๊า~เริ่มเ้าใเเล้วสิ”บิลลี่
“น้ำเปล่าแ้วใบนี่ลายเป็นน้ำา”ลิลลี่ยื่นหน้าไปมอ่อนะลอื่มและทำหน้าีใออมาอย่าเห็นไ้ั
“เหม็นลิ่นพวเลือผสมวะฮ่าๆๆๆ”ายผมทอที่ทุๆน็รู้ว่าใรพูมาพร้อมับเพื่อนอมันที่เินาม้อยๆ
‘????ในหนัไม่ทีานี่นิ??’เอวา
ส่วนพวนที่มีเลือผสม็ไ้แ่ัฟันแ้นเพราะไม่สามารถทำอะไรไ้เพราะไอมัลฟอยมันเป็นลูอนในระูลที่สู
“พวแไม่น่าะมาเรียนที่นี่เลยเหม็นริๆฮะๆๆๆ”มัลฟอยพูบพร้อมับหัวเราะออมา
สอสาวที่ไ้ยินแบบนั้น็ยันั่นิ่ไม่ทำอะไรพวนอื่นๆ็เ่นัน
“นายไม่วรว่าใรแบบนั้นนะ!”เฮอร์ไมโอนี่พูออมาอย่าโรธๆ
“ทำไม??พวันน่ะเลือบริสุทธิ์ส่วนเธอน่ะหุปปาไปยัยเลือสีโลน”มัลฟอยพูบ็ผลัเฮอร์ไมโอนี่นล้มล
‘ทนไม่ไหวแล้วเว้ย!!!’เอวาบุึ้น่อนะเินมาหามัลฟอย
“อะไรอเธอริสิเธอเอ็สายเลือบริสุทธิ์นี่ทำไมถึไปอยู่ับพวสปรพวนั้นละไม่มาอยู่ับพวั-ปั!!!”มัลฟอยพูไม่ทันบ็โนเอวา่อยเ้าเบ้าหน้าเ็มๆนมันล้มลับพื้นและสลบไป
“เลือผสมแล้วไยัพวเา็ยัมีวามเป็นมนุษย์มาว่าพวแอีและอีอย่าเลือบริสุทธิ์ระอๆแบบพวแไม่น่ามาเรียน้วย้ำ”เอวาพูอย่าโรธๆและมอไปทาพวอมัลฟอยที่เหมือนะลัวเอวาเอามา
และ้วยำพูอเอวาทำให้ไ้ใอใรหลายๆนในนั้นไปอย่ามา
“ไม่เป็นไรนะ”เอวายื่นมือ่วยเฮอร์ไมโอนี่
“ะอบุนะ...ธะเธอทำอะไรลไปเี๋ยว็โนไล่ออหรอ”เฮอร์ไมโอนี่ลุึ้น่อนะพูับเอวาและแสวามเป็นห่วออมา
“หึ..ไม่โนหรอ”เอวาพูพร้อมับเินลับไปหาสอสาวฝาแฝ
ส่วนพวอมัลฟอย็รีบับัวมัลฟอยไปรัษาหรือเอา่ายๆ็ถอนฝยลับนั้นแหละ
“ุเอวา...”ลิลลี่
“ท่านเอวา..”บิลลี่
ทั้สอมอเอาอย่าเลื่อมใสและนิ่นับถือเอวามาึ้นไปอี..และหลัานั้นสัพั็มีนำนวนมาบินมาเพื่อนส่หมายเหมือนในหนัเป๊ะๆ~
.
.
และ็เริ่มาบบ่าย..
เป็นาบในารสอนใ้ไม้วาในารบินและารวบุมไม้วา
ส่วนเ้าพวมัลฟอย็ลับมาเรียนทันพร้อมับมัลฟอยที่รัษาแผลเสร็แล้วเรียบร้อยแ่็มีที่แปะหน้าไว้อยู่(ปปิรอย้ำที่เอวา่อย)
“เอาละทุน้าวมาอยู่้าน้าอไม้วาเร็วๆเ้า”อาารย์สอนารใ้ไม้วา
“ยื่นมือวาไปที่ไม้วาและพูลอย”อาารย์
ทุน็ทำามโยพูลอยามที่อาารย์บอและทุน็ทำไ้บ้าบาน็ย้ำหลายๆริบส่าะลอยเ้ามือ
“ลอย”เอวายื่นมือไปทาวา่อนะพูและไม้วา็ลอยเ้ามือเอวาอย่านุ่มนวล
“ลอย!!!!ลอย!!”บิลลี่พูพร้อมับไม้วาที่บินเ้ามืออย่าแรนัวบิลลี่หมุนเลยทีเียว
“ลอย...ลอย่ะ...ลอยยยย~”ลิลลี่เอ็พูอย่สนุ่มนวลนไม้วา่อยๆลอยเ้ามาอย่าเื่อ้า
่อนที่อาารย์ะสอนามปิและที่ไม่ปิือมัลฟอยเียบริ้บไม่มีารพูอะไรทั้นั้นแถมเอวายั้อ่วยนที่วบุมไม้วาไม่ไ้อีและมัน็ทำให้อาารย์นั้นประทับใสุๆ
“ุเอวาสุยอเลย่ะ”ลิลลี่
“ท่านเอวาผู้ปรา์เปรื่อ”บิลลี่
และยิ่ทำให้สอสาวฝาแฝนี่ประทับใและนับถือัวเอวามาึ้นไปอี
‘อย่ามอ้วยสายาแบบนั้นไ้ไหมเนี่ย...’เอวาหลบสายาหมาน้อยอสอฝาแฝ่อนที่าบเรียนอวันนี่ะหมล
และแน่นอนเรื่อที่เอวาไ้่อยมัลฟอย็ไ้ไปถึหูอพ่อมัลฟอยและัมเบิลอร์น้อเรียเอวามาุยถึห้อทำานอัมเบิลอร์
“เธอรู้ไหมเธอทำอะไรลไปนะฮืม?”ัมเบิลอร์พูออมาพร้อมับพ่ออมัลฟอยมอเอวาอย่าโมโห
“็แ่บหน้านิหน่อยเอ่ะ”เอวาอบแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ปึ!!
ลูเียส มัลฟอยถึับเส้นเบือปูนและำลัะหาเรื่อับเอวาแ่ัวเอเป็นถึรรมารอโรเรียนถ้าทำไปไ้แ่เสียื่อเสียเปล่าๆึเียบเอาไว้
“ันรู้แ่ารระทำแบบนี่มันอาะ่อให้เิอะไร่อมิอะไรเยอะแยะเลยนะ”ัมเบิลอร์
“แ่เห็นแ่ารที่เธอ่วยเ็าริฟฟินอร์อนที่วบุมไม้วาไม่ไ้แล้วันะไม่เอาเรื่อ็แล้วันนะ”ัมเบิลอร์
“หมายวามว่าไรับ!!!เธอ่อวามวุ่นวายนะรับแถมยัทำร้ายลูายผมอี!!!”ลูเียสพูออมาอย่าหัวเสีย
“ัน็ไม่เห็นใระบอว่ามันวุ่นวายเลยนะอีอย่าอาารย์มิเนอร์ว่ายัมาบออีว่าเ้าหนูมัลฝอยพูเรื่อารเหยียสายเลืออี”ัมเบิลอร์
“ิ!”ลูเียสเินออไปอย่าหัวเสีย
ส่วนเอวานั้น็้มหัวให้ัมเบิลอร์เล็น้อย่อนะเินออาห้อไปแ่ทว่า..
“เธอ็เป็นสายเลือบริสุทธิ์ทำไมถึไปลุลีับพวสปรพวนั้น”ลูเียสที่ัรอเอวาเินออมาพูึ้น
“ันเลีย....โระเลียพวเหยียสายเลือเลยละ่ะ”เอวาหันไปพูับลูเียส
ลูเียสที่ไ้ยินบวับหัวเสียและลูัวเอโนทำร้าย็หยิบไม้ายสิทธิ์ึ้นมาและร่ายเวทย์ไปทาเอวา
ู้ม!
“หึ...นี่แ่สั่สอน-อั๊!!”ลูเียสพูไม่ทันบ็รู้สึเหมือนโน่อยท้อ่อนะุและสลบไปและภาพสุท้าย่อนสลบ็ือ
“เลือบริสุทธิ์แ่ไม่ไ้เรื่อ....”เอวา
เอวาที่ไม่มีแม้แ่รอยี่วนใๆาเวทย์มน์แถมยัมอมาทาลูเียส้วยสายาเย็นาอีแถมำพูทีู่ถูนั้นอีและลูเียส็สลบไป
.
.
‘โล่อะ...สบายใั’เอวา
(นี่เธอแ้นอะไรเนี่ย?)ทีน่า
‘็แหมในหนัมันหน้ามั้นใส้อะและ็ไหนๆ็มาอยู่ในนี่แล้วอัสัพอ็ยั็ยัี’เอวา
‘แล้วไอละะเห็นเียบๆมาทั้วันเลย’เอวา
(อ้อ..ยัยนั้นำลัปรับแ่ระบบน่ะเลยไม่ว่ามาุยันเลยมาทำแทนให้)ทีน่า
‘ั้นหรอ่ะมาแทนเลยไ้ไหมอะุทีน่ามีประโยน์ว่าั่เยอะ!!’เอวา
[เฮ้!!!!!!!ันไ้ยินนะะะะะะะะะะ!!!!!!]ไอั
.
.
.
.
UwU
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น