When will see you again |Kevhwall - นิยาย When will see you again |Kevhwall : Dek-D.com - Writer
×

    When will see you again |Kevhwall

    โดย Pbkparitongg

    ผู้เข้าชมรวม

    128

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    128

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 ก.พ. 63 / 22:29 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    : Kevin - เครป
    : Hwall - ฮัน

    Song: Good bye - THE BOYZ

    Turn on????????

    긴 시간의 끝에서
    ในตอนจบของช่วงเวลาอันยาวนานนี้
    걸어왔던 길을 헤매이는 나
    ผมเดินไปตามทางของผม

    "ไอ้ฮัน..กูสอบติดที่แคนาดาแล้ว" เสียงของชายร่างสูงเอ่ยขึ้น ทำให้ดึงความสนใจจากคนที่นั่งอยู่ข้างๆเป็นอย่างมาก

    "อือ..ก็ดีแล้ว" ฮันตอบกลับมาเสียงนิ่งๆ

    "มึง ถ้ากูสอบติดแปลว่ากูก็ต้องไปเรียนที่แคนาดาอะดิ" เครปพูดเพื่อถามเพื่อนของเขาอีกครั้ง

    "เออ" ฮันตอบกลับมาอีกครั้ง

    "มึงจะไปกับกูปะ" เครปค่อยๆหันมาถามฮัน

    " กูสอบติดที่โซลแล้ว" ฮันตอบเสียงนิ่งๆ ก่อนที่จะลุกออกไป

    "อ้าว.." เครปตกใจเล็กน้อย เขาต้องทำอะไรให้ฮันไม่พอใจแน่ๆเลย

    —————————————————————

    얼마나 더 가야 하는지 가늠도 못한 채
    ผมไม่อาจรู้เลยว่าจะเดินไปอีกไกลแค่ไหน

    คนตัวเล็กที่กำลังเดินออกจากห้องมายังไม่รู้เลยว่า ตัวเองจะเดินไปไหน

    'ไอ้ฮัน กูสอบติดที่แคนาดาแล้ว' เสียงของเครปยังคงดังก้องอยู่ในหัวเขา

    ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยล่ะ..?

    ฮันต้องทำใจไม่ได้แน่ๆถ้าเพื่อน(รัก)อย่างเครปจะต้องไปที่อื่น

    เขาเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่านะ?

    คิดไม่นานดวงตาของฮันก็เริ่มจะเต็มไม่ด้วยน้ำตา

    เขาร้องไห้อีกแล้วนะ...

    ทั้งๆที่เขาไม่รู้จะไปไหน แต่ฮันก็ยังเดินไปอย่างไร้จุดหมาย

    ทำไม..ทำไมกันนะ

    คำถามพวกนี้ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของฮันเสมอ
    ————————————————————
    변한 게 없다는 걸 이젠 잘 알지만
    แม้ผมจะรู้ดีว่าตอนนี้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว
    모두 낯설어 마치 꿈처럼
    ทุกอย่างไม่คุ้นเคยเหมือนที่ฝันไว้
    계속 나를 잃어가
    และผมยังคงสูญเสียตัวตนอยู่ซ้ำๆ

    ตอนนี้ผมอยู่ที่สนามบิน หลังจากที่ผ่านมา2เดือน

    ใช่แล้ว พวกเราจบเกรด9กันแล้วล่ะ..

    และก็ใช่ครับ..ผมเลือกที่จะไปเรียนที่แคนาดา

    "เมื่อไหร่ มึงจะกลับมาอีกวะ" ฮันถามเครปพร้อมกับทำปากบุ้ยๆ

    " กูยังไม่ไปเลย มึงรีบหรอ " เครปพูดติดตลก

    " ไอ้บ้า" ฮันพูดดุเครปเล็กน้อย

    " กูต้องเข้าเกทแล้วนะ" เครปมองดูเวลา ก่อนที่จะบอกคนตรงหน้า

    " เออ โชคดีมึง" ฮันพูดพร้อมกับโบกมือ

    " เออ ว่างๆเดี๋ยวกูทักมาคุยกับมึงละกัน" เครปบอกพร้อมกับยิ้มให้

    " บายนะ" ฮันยิ้มให้

    หลังจากนั้นเครปก็หันหลังแล้วเดินเข้าเกททันที

    แค่นี้หรอวะ

    กูจะไปทั้งคนนะเว้ย..ฮัน

    แม่ง! ไม่รั้งกูหน่อยหรอ

    'เครปคนอยากพูดความในใจไป ก็ยังคงไม่กล้าเหมือนเดิม'
    —————————————————————

    หลังจากที่เห็นเพื่อนรักอย่างเครป เดินเข้าเกทไป

    ดวงตาของฮันก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง

    เขากลั้นใจที่จะไม่ร้องไห้ต่อหน้าเครปไปตั้งนาน

    ถ้าเครปเห็นเขาร้องไห้ เขาต้องเปลี่ยนใจไม่ไปแคนาดาแน่นอน

    "หมดกัน" ฮันพูดก่อนที่จะมองตามเครปจนสุดสายตา

    และสุดท้ายก็ปล่อยโฮออกมาในที่สุด...

    ไม่คิดจะหันกลับมาหน่อยหรอ?

    สิ่งที่ฮันเตรียมมาบอกกับเครป ไม่ได้พูดซักอย่าง!

    'ฮันคนขี้ขลาดก็ยังเป็นคนที่ขี้ขลาดเหมือนเดิม'
    —————————————————————
    แล้วเราจะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่กันนะ..?

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น