คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตัดเพื่อน
อนที่2 'cut a friend
ั้นสสัยพลอยมาเพราะ่วนี้เธอเปลี่ยนไป น้ำหวาน"เ้าห้อเรียนันเถอะ เี๋ยวไปเรียนสายนะ" ที่โรเรียนั้นไม่เ้าแถวอนเ้า……
ห้อเรียน
ั้นเินเ้าห้อเรียนพร้อมับน้ำหวาน ในห้อยัไม่มีนัเรียนสัน พะแพ"ทำไมยัไม่ใรมาเลยอ่ะ!" ั้นอุทานึ้นเพราะมา น้ำหวาน"ั่เถอะ ไปนั่ที่ีว่า" น้ำหวานบอ่อนะเินนำั้นไป ั้นเ้ามาในห้อไ้สัพั็มีนำลัเินมา..... ึ ึ ึ ั้นับน้ำหวานมอออไปรประู ปราว่านนั้นือ.... "พลอย!" ั้นับน้ำหวานพูพร้อมัน ทว่าเธอับไม่ใหรือสนใพวั้นเลย น้ำหวาน"พลอย แเป็นอะไรอ่ะ?" พลอยไม่อบอะไรเลย เลยทำให้ั้นเป็นห่ว ั้นเลยเ้าไปุยับเธอ พะแพ"พลอย แโอเมั้ย?" ั้นยืนอยู่้าโ๊ะเธอแล้วถาม แ่เธอไม่แม้แ่ะมอั้นเลย พะแพ"แเป็นอะไร็บอพวั้นสิ" ั้นพูับเธอแ่เธอ็ไม่พูับั้นเลย น้ำหวาน"พวเราเป็นเพื่อนันนะ เป็นอะไร็้อบอันสิ" น้ำหวานเินมายืนอยู่้าั้นเพื่อที่ะล่อมให้พลอยพู้วย พลอย"หึ เพื่อนหรอ..." พลอยพูเบาๆและเยหน้ามอั้นับน้ำหวาน น้ำหวาน"ทำไมแพูแบบนี้อ่ะ!" น้ำหวานอุทานึ้นทันทีที่พลอยพูำนั้นออมา พะแพ"พวั้นไปทำไรให้แโรธรึป่าว..." ั้นสีหน้าไม่่อยีเพราะลัวว่าไปทำอะไรให้เพื่อนโรธ พลอย"แยัไม่รู้อีหรอ..." พลอยมอหน้าั้นทำให้ั้นไปหม น้ำหวาน"แล้วยัยแพะไปรู้ไ้ไถ้าแไม่บอ!" น้ำหวานวัใส่พลอยเพราะทนไม่ไหวับพฤิรรมอพลอย ั้นเลย้อรีบห้ามให้ใเย็นๆ พะแพ"ใเย็นๆ่อนแ" ั้นใไม่่อยีว่าะเิอะไร พลอยไม่ไ้อบอะไรเพราะอนนี้นัเรียนนอื่น็เริ่มเ้ามาในห้อันเยอะแล้ว พะแพ"ลับโ๊ะ่อนเถอะ" ั้นบอน้ำหวานและลาเธอลับโ๊ะัวเอ -เวลาผ่านไป3ั่วโม- ั้น็เรียนาบเ้าเสร็และำลัะไปิน้าว น้ำหวาน"ไปิน้าวันเถอะ" น้ำหวานพู่อนะลุาเ้าอี้ พะแพ"แป๊ปนะ!" ั้นบอ่อนะเินไปหาพลอยแ่ถูน้ำหวานึไว้ น้ำหวาน"ไม่้อไปหาเธอหรอ" ั้นำลัะหันไปหาพลอย แ่เธอ็เินออาห้อไปแล้ว พะแพ"แะับั้นไว้ทำไม เห็นมั้ยพลอยเินไปแล้ว!" ั้นพูับน้ำหวาน่อนะแะมือออ น้ำหวาน"ถึแไปวนิว่าเธอะไปปะ!" น้ำหวานถามั้น่อนะ้อั้น พะแพ"ม..ไม่รู้อ่ะ" ั้นอบน้ำหวานแบบไม่มั่นใ น้ำหวาน"เห็นปะ เธอไม่ไป" น้ำหวานพูและลาั้นออาห้อไปโรอาหาร……
โรอาหาร
ั้นับน้ำหวานเินเ้ามาในโรอาหาร นเยอะพอสมวร น้ำหวาน"แไปอโ๊ะนะ เี๋ยวั้นไปื้อ้าวให้" พะแพ"อื้ม" น้ำหวานบอั้น่อนะเินไป ส่วนั้น็เินมาอโ๊ะให้ ั้นนั่รอน้ำหวานอยู่สัพั็มีนเินมารโ๊ะั้น ั้นเยหน้ามอที่แท้็เป็น พะแพ"ัน..." ั้นมอนิ่และอุทานออไป ัน"ทำไมมอเ้าแบบนี้หละ" ันพู่อนะมานั่้าั้น ั้นรีบเยิบออห่าทันที ัน"ทำไมลัวเ้านานั้นหละ" ั้นไม่อบแ่ภวานาให้น้ำหวานรีบมา พะแพ"ป...ป่าว ไม่มีอะไร" ั้นแสสีหน้าที่ไม่สบายใ ัน"เรื่อเมื่อเ้าอโทษนะรับ" ันพูพร้อมเอามือั้นไปุมไว้ ั้นพยายามึมือลับแ่สู้แรอเาไม่ไ้เลย พะแพ"ป...ปล่อยนะ!" ั้นอยาะร้ออให้น่วยแ่ทำไม่ไ้เพราะที่นี่ือโรเรียน ัน"อโทษนะรับ ให้อภัยเ้านะ" ันทำหน้าอออ้อนแ่ั้น้อารให้เาปล่อยมือ น้ำหวาน"ปล่อยมือเพื่อนั้นนะ!" น้ำหวานเินถือ้าวมาและะโนัมา พะแพ"น้ำหวาน" ั้นเรียเพื่อนที่ำลัถือ้าวอยู่ น้ำหวาน"ปล่อยเพื่อนั้นเี๋ยวนี้!" น้ำหวานวา้าลแล้วพูใส่ัน ัน"เธออีแล้วหรอ" ันอุทานึ้นเมื่อเห็นน้ำหวานเพราะสำหรับเาแล้วน้ำหวานือัวปัหาอเา น้ำหวาน"แมานี่" น้ำหวานึั้นไปอยู่้าหลัเธอ พะแพ"ทำไมแมา้าั" ั้นระิบถามน้ำหวานเพราะไปนานมา น้ำหวาน"้แถวมันยาวนิ" ั้นระิบระาบับน้ำหวานันอยู่ ัน"เรื่ออนเป็นแฟนัน เธออย่ามายุ่ไ้ปะ!" ันทำหน้าโมโหใส่พวเราสอน น้ำหวาน"แล้วหมาัวไหน อนเ้ายับเพื่อนั้นอยู่เลย!" น้ำหวานะโนัมา ทำให้นในโรอาหารหันมามอันเ็มไปหม ัน"เธอ...!" ันพูไม่ออเพราะมีนมอเ็มไปหมและมีเสียุบิบ พะแพ"เราไปิน้าวันเถอะ" ั้นระิบบอน้ำหวาน่อนะลาเธอออมาาัน น้ำหวาน"อารม์เสียหม" น้ำหวานบ่นเสียแ็ พะแพ"ั่มันเถอะ ไปิน้าวันีว่า" ั้นปลอบเพื่อนและพาไปนั่ิน้าว เวลา13.00น. ั้นับน้ำหวาน็เ้าห้อเรียน เรียนวิา่อไป……
ห้อเรียน
ั้นนั่อยู่้าน้ำหวานส่วนพลอยนั่อยู๋้าหน้า พวเราไม่ไุ้ยันเลยนเลิเรียน น้ำหวาน"แพ วันนี้ั้นไปนอนบ้านแนะ" น้ำหวานถามั้นเพราะปิ็อบมานอนับั้นอยู่แล้ว พะแพ"ไ้สิ แม่ั้นอยาเอแมา" ั้นพูออไปทำให้น้ำหวานยิ้มแย้มเลย พวเราเินออาห้อไปและเอับพลอย พะแพ"นั่นพลอยนิ" ั้นี้ไปทาที่พลอยอยู่ น้ำหวาน"เ้าไปหาหน่อยีว่า" น้ำหวานพูพร้อมลาั้นไป พวเราเินไปหาพลอย พะแพ"พลอย" ั้นเรียพลอยเธอ็หันมา พลอย"มีไร" พลอยอบสียนิ่ทำเอาั้นับน้ำหวานนิ่ันไปสัพั น้ำหวาน"วันนี้แเป็นอะไรอแ?" น้ำหวานถามพลอยแ่พลอยับอบมาแบบนี้ พลอย"เราไม่ใ่เพื่อนัน อย่ามาเรียสนิท" พลอยอบนิ่แถมยัมอเหยียพวเราอี พะแพ"ทำไมแพูแบบนี้" ั้นลั้นใถามพลอยออไปเพราะเธอไม่เยเป็นแบบนี้ พลอย"็เพราะเธอไม่ใ่หรอที่ทำให้ั้นเป็นแบบนี้" พลอยมอหน้าั้นแล้วออ น้ำหวาน"แพไปทำอะไรให้เธอ!" น้ำหวานถามพลอย พลอย"็มันแย้นที่ั้นอบไ!" พลอยะอใส่ั้นับน้ำหวานทำเอาั้นน้ำาทันที พะแพ"แ่ั้นไม่ไ้อเาเป็นแฟนนะ..." ั้นถามพลอยเสียสั่นเพราะอยารู้เหุผล พลอย"แ่เธอ็ยับ่อนิ" พลอย้อั้น้วยสายาที่โรธมา น้ำหวาน"เมื่อ่อนแไม่ไ้เป็นแบบนี้นะพลอย" น้ำหวานพูพราอไหล่ั้นไว้ พลอย"็เพราะั้นทนมาลอไ!" พลอยพูใส่ั้นน้ำาอเธอ็ไหลออมา พะแพ"ทำไมเธอไม่บอั้นแ่แร..อึ" ั้นร้อไห้แ่็ถามออไป พลอย"็เพราะั้นอยารู้ว่าเธอยัะบับันมั้ย" ั้นร้อไห้พรามอพลอยไป้วย น้ำหวาน"ั้นไม่ิเลยว่าเธอะทำัวแบบนี้" น้ำหวานมอพลอย้วยสายาที่ผิหวั พลอย"ี! ั้น็ัเพื่อนไปเลย!" พลอยะอใส่ั้นับน้ำหวาน น้ำหวาน"เออ! ไม่อยามีหรอเพื่อนแบบนี้" น้ำหวานพูบ็พาั้นเินออไป น้ำหวานพาั้นมารอที่หน้าโรเรียนเพื่อรอแม่ั้นมารับ พะแพ"ฮึ...ฮืออ...อึ" ส่วนั้น็ยัร้อไห้ไม่หยุเพราะเสียเพื่อนที่บันมา5ปี น้ำหวาน"ไม่้อร้อแล้วนะแ" น้ำหวานอยปลอบั้นลอเวลา พะแพ"ั้นไม่ิ...อึ...ว่าเธอะอบ...ฮึ...ัน" ั้นพูพราร้อไห้ไป้วย น้ำหวาน"ั่มันแ ไม่้อสนใยัยนั้นแล้ว" ระหว่าที่น้ำหวานำลัปลอบั้น แม่ฝน็มารับพอี บรืนน! น้ำหวาน"แม่แมาแล้ว" น้ำหวานบอั้น่อนะพาั้นึ้นรถ…..
บนรถ
แม่ฝน"แพเป็นอะไรลู" แม่ถามั้น่อนะมอมาทาั้น พะแพ"ทะเลาะับพลอยมา่ะ" ั้นพู้วยน้ำเสียเศร้า แม่ฝน"ไม่เป็นอะไรแล้วนะ…เรายัมีน้ำหวานอยู่นะ" แม่ปลอบั้นพร้อมี้น้ำหวาน พะแพ"่ะ" ั้นรู้สึีึ้นมานิหน่อย ทำให้แม่ับน้ำหวานยิ้มและแม่็ับรถรไปที่บ้านั้นทันที….
ความคิดเห็น