ไท่หว่าหวาแม่ค้าตลาดนัดแห่งยุคโบราณ

หว่าหวา สาวสวย อายุ27ปี...เธอคือลูกสาวอดีตผู้มีอิทธิพลแถบชลบุรี เป็นสาวเท่ สวยและรวยมาก ด้วยความเก่งและฉลาดของเธอ ทำให้เธอชนะการโหวตให้เป็นหัวเรือใหญ่ของสมาคมชาวตลาด

ฉายาเจ๊ใหญ่ ไม่ได้มาด้วยการจับฉลากนะ ขอบอก

ไม่ว่าจะงานสมาคม งานช่วยเหลือสังคม ทำบุญช่วยเหลือคนยากไร้ เธอไม่เคยอิดออด. เป็นที่กล่าวขานว่าเป็นแม่พระของคนยากคนจน และอีกนามคือแม่ทูนหัวของหนุ่มๆ ในสต๊อก ทำไงได้ ไหนจะค่าเทอม ค่าอยู่ค่ากิน ค่าหอพักอีก มันน่าเห็นใจใช่มั้ยล่ะ

ความเก่งของเธอมันไม่ได้ทำให้ใครบางคนรู้สึกยินดีด้วยนัก ก็คู่แข่งคนสำคัญ เจ้าของตลาดนัดฝั่งตรงข้าม และยังเป็นคู่แข่งแย่งชิงตำแหน่งหัวเรือใหญ่ของชาวพ่อค้าแม่ค้าด้วยแล้ว...

ทำให้ป่าป๊า ของหว่าหวารู้สึกเป็นกังวลยิ่งนักต่อให้ส่งคนคุ้มกันมาอย่างลับๆ แต่ก็ยังไม่คลายกังวล 

ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด  "ป่าป๊า หวากำลังจะกลับแล้วค่า"

"อืม..อืม..อาหวารีบกลับนา ไม่ต้องรอให้ตลาดเลิกหรอก ทุกคนรอกินข้าวอยู่"

"เจ้าค่ะท่านพ่อ"

"แน่ะ..ยังมาพูดเล่นอีก"

"คิคิ โธ่..ป๊าไม่มีอารมณ์สุนทรีย์ เอาเสียเลย อาม่า อาอี๊ และคุณแม่ยิ่งชอบใจถ้าหวาพูดแบบนี้ด้วยน่ะ"

"ก็ป๊าไม่ใช่คอซีรี่ย์นี่"

"อ่ะอ่ะ..ก็ดะ ไม่งอนหวาน๊าารักป๊านะคะ"

สิ้นสุดด้วยเสียง... ปัง!! ปัง!!

นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่หวาได้คุยกับป๊า เธอยังไม่ทันได้ฉลองวันเกิดอายุครบ27ปี กับทุกคนเลย...