คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2. นอกใจ
ตอนที่ 2. นอกใจ
"ดา คิดถึงจัง" ผมรีบบอกความในใจ คิดถึง อยากกอด คิดแผนเอาไว้ว่า คืนนี้จะพาดามาที่หอ แม้จะเป็นหอพักนักศึกษา แต่คนนอกก็เข้ามาได้ เพราะไม่ได้เคร่งครัดอะไรมากนัก ยิ่งไอ้เก่งไม่อยู่ ผมยิ่งต้องพาดามาอยู่ด้วยได้สบายเลย
"เอ่อแทน ตอนนี้ดายุ่ง ๆ อยู่ช่วยเพื่อน ๆ หาข้อมูลทำรายงานส่งอาจารย์อยู่น่ะ" ดาตอบกลับมา มิน่าล่ะเสียงดังเชียว แต่ไม่เป็นไรหรอก ผมกับเพื่อนดารู้จักกันดีแทบจะทุกคน ดาไม่เคยปิดบังเรื่องที่เราคบกัน
"อย่างนั้นหรือ แล้วดาอยู่ไหนล่ะ คุยต่ออีกนิดได้ไหม" ปกติถ้ามีงานกลุ่ม ดามักจะอยู่ใต้ตึกคณะฯ เพราะมีโต๊ะเก้าอี้ และสายชาร์จสำหรับพ่วงคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คให้ สะดวกสบายเลยทีเดียว
"ใต้ตึกคณะฯ แค่นี้ก่อนนะ ฝึกงานเสร็จแล้วรีบกลับมาหาดาล่ะ ดาคิดถึง" พูดจบดาก็วางสายไป คำว่า 'ดาก็คิดถึง' มันทำให้โลกทั้งใบของผมแทบจะมีแต่สีชมพู ผมให้แท็กซี่จอดที่หน้าร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ดาบอกเป็นของรุ่นพี่ที่รู้จักกัน เวลาผมมาหาดา ดามักจะซื้อกาแฟร้านนี้ให้ผมกิน วันนี้ผมมีเงินจากการฝึกงานมานิดหน่อย คิดว่าน่าจะซื้อกาแฟเลี้ยงดาบ้าง จึงให้แท็กซี่มาจอดที่หน้าร้าน จะได้สั่งกาแฟแล้วเดินเอาไปให้ดาที่คณะฯ จากร้านไปคณะฯของดาไม่ไกลมากนัก เดินไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง
"ดาบอกแล้วไงว่าดายังไม่พร้อม"
"เมื่อไหร่ดาจะพร้อม ดาเป็นเมียพี่แล้วนะ โทรไปบอกเลิกมันตอนนี้เลย"
เสียงของคนทะเลาะกันดังแว่ว ๆ มาจากหลังร้าน มันจะไม่ทำให้ผมสนใจเลย ถ้าเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของดา แทนที่ผมจะเดินเข้าร้านกาแฟ ผมกลับเดินอ้อมไปเพื่อดูว่าดากำลังทะเลาะกับใคร
"ให้แทนเขาฝึกงานเสร็จก่อนได้ไหมคะ ถ้าบอกตอนนี้ ดากลัวเขาจะเสียงาน" แฟนสาวของผม ที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนอื่น ผมยืนตัวเกร็ง ขาสั่น มือสั่น ฟังทั้งสองทะเลาะกัน
"ดาเป็นเมียพี่แล้ว ดาก็รู้ว่าพี่หวง พี่ไม่อยากให้ดาไปคบใคร สัญญาสิว่าจะบอกเลิกมัน" ผู้ชายคนนั้นตระกองกอดแฟนสาวของผม 'เมีย' คำคำนี้มันเสียดแทงหัวใจของผมนัก แฟนที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย ตอนนี้กลายเป็นเมียของคนอื่น ทั้งที่เรายังไม่ได้เลิกกัน
"ไม่ต้องโทรไปหรอกครับ ผมได้ยินทั้งหมดแล้ว ฝากดูแลดาด้วย" ผมมองทั้งสองที่ผละออกจากกัน ใบหน้าของผู้ชายคนนั้นแสยะยิ้มขึ้นมาอย่างคนที่มีชัย ส่วนดา ที่กำลังจะวิ่งเข้ามาหาผมนั้น ก็ถูกเขากอดเอวไว้แน่น
"แทน ฟังดาก่อน" ดาพยายามสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของชายอีกคน ผมยิ้มให้เธอ แม้จะเสียใจ แต่น้ำตาไม่ไหลสักหยด
"ขอให้ดามีความสุขนะครับ" ผมหันหลังและก้าวขาและวิ่งออกมาจากตรงนั้น ไม่ฟังเสียงเรียกของคนที่เคยรัก คนที่เคยเป็นแฟน ทั้งคำสนทนาและการกระทำของทั้งสองคน มันอธิบายชัดเจนแล้ว เธอจะอธิบายอะไรอีก ผมวิ่งมาจนถึงป้ายรถเมล์ ทั้งเหนื่อยและหอบ โบกรถแท็กซี่ที่เพิ่งจอดส่งผู้โดยสาร บอกจุดหมายปลายทาง ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา โทรหาไอ้เก่งเพื่อนรัก
➕➕➕➕➕
หาดร้อน ซ่อนรัก (ฉบับ eBook)
ความคิดเห็น