NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Overheat คิมหันต์โอบไฟ (Mpreg)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 67


    บทนำ

     

    อยากให้อ่านก่อนตัดสินใจเท

     

    "พ่อครับ ไฟเจ็บ" เด็กชายอนลเอ่ยเรียกคนเป็นพ่อที่เมาหลับไม่ได้สนใจเด็กน้อยที่กำลังร้องเรียกให้คนเป็นพ่อมาดูแล

    "อื้อ อย่ากวน" เสียงอ้อแอ้ของพ่อนอกจากจะไม่สนใจแล้วยังปัดมือที่มาจับต้นแขนของเขาออก อนลเป็นเด็กวัยเพียงสิบขวบ แต่เพราะร่างกายบอบบาง จึงทำให้ถูกเพื่อน ๆ รังแกเสมอ จนอนลได้รับบาดเจ็บมาจากโรงเรียนทุกวัน

    "พ่อ อนลเจ็บ" เด็กน้อยค่อย ๆ นอนหันหลังให้คนเป็นพ่อ ปากเล็ก ๆ บาง ๆ ยังคงร้องสะอื้นออกมา รอยแผลที่ถูกรุ่นพี่รุมซ้อมยังไม่ได้รับการดูแลรักษา อนลทำได้เพียงใช้น้ำกับสบู่ทำความสะอาดเฉย ๆ แต่เพียงเพราะความเจ็บแสบ มันจึงทำให้เขาไม่สามารถทำความสะอาดได้ดีเท่าไหร่ เพียงเอาน้ำราด ๆ แล้วเอาผ้าซับให้แห้งจะได้หายเหมือนที่พ่อเคยบอก

     

    ❌️❌️❌️❌️❌️❌️❌️

     

    "ไปกวนอะไรรุ่นพี่เขาล่ะถึงได้ถูกทำร้ายขนาดนี้" คุณครูในห้องพักครูเอ่ยถาม เมื่อเด็กชายตัวน้อยมาขอความช่วยเหลือ เพราะแผลที่โดนทำร้ายจากวันก่อนมันอักเสบจนเขาเจ็บปวดและทรมาน

    "เปล่าครับ พี่เขาบอกว่าให้อนลช่วยอมให้หน่อย อนลไม่รู้ว่าอมอะไร อนลปฏิเสธแล้ววิ่งหนี แต่พวกพี่ ๆ เขาวิ่งตามอนล แล้วก็ตีอนลครับ" แม้ครูจะรับรู้สิ่งที่อนลโดนอยู่บ่อย ๆ แต่ครูก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าช่วยทำแผลให้ โรงเรียนแห่งนี้มีแต่นักเลง ไม่ใช่ว่าครูจะกลัวเด็ก ๆ เหล่านั้น แต่ผู้ปกครองของเด็กเหล่านั้นต่างหากที่น่ากลัว

    "เกาะกลุ่มเพื่อน ๆ ไว้นะอนล อย่าพยายามอยู่คนเดียว"

    "ครับครู"

     

    ❌️❌️❌️❌️❌️❌️❌️

    "พี่รู้ไหมว่าพี่อนลน่ะเป็นผู้ชายท้องได้" เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นกับเพื่อนของอนล เธอไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าอนลนั่งอยู่ตรงนั้น

    "ไม่ ทำไม" เพื่อนของอนลถามขึ้น ปีนี้พวกเขาจะจบมอสามแล้ว อนลจะได้หลุดพ้นจากเพื่อนนักเลงหัวไม้คนนี้เสียที แต่ก็ไม่รู้ว่าจะรอดปลอดภัยไปจนจบไหม

    "อายุสิบห้าสิบหกแล้ว น่าจะท้องได้แล้วนะ พี่ไม่ลองล่ะจะได้รู้ว่าท้องได้จริงรึเปล่า" เด็กผู้หญิงคนนั้นหันมามอง ทำให้อนลรู้สึกกังวลใจในสิ่งที่เธอแนะนำ

     

    ❌️❌️❌️❌️❌️❌️❌️

     

    "โอ๊ย ปล่อยเรานะ เราไม่ใช่ผู้ชายที่ท้องได้จริง ๆ นะ ปล่อยเราไป" อนลอ้อนวอนเพื่อนที่ฉุดเขาเข้ามาที่หลังโรงเรียนเพราะคิดว่าไม่น่าจะมีใครเห็น มีเพื่อนในชั้นคอยอยู่สี่ห้าคน น่ากลัว ๆ ทั้งนั้นเลย

    "พวกกูถึงจะได้พิสูจน์นี่ไง"

    "อ้ากกก ปล่อยกู"

    "เฮ้ย ทำอะไรน่ะปล่อยเด็กคนนั้นเดียวนี้นะ"

    "ซวยแล้วมึง นั่นเพื่อนลูกชายผ.อ.นี่"

    "เป็นไงบ้างเจ็บไหม"

    "ฮึก ผมไม่เป็นไรครับ"

    "ไอ้คิม กลับได้แล้วรถมารับแล้ว"

    "เออ ๆ อะนี่ผ้าเช็ดหน้า เช็ดเนื้อเช็ดตัวเสีย กลับบ้านเองได้ใช่ไหม"

    "ได้ครับ"

     

    ❌️❌️❌️❌️❌️❌️❌️

     

    "มึงจะจบมอหกแล้วนี่" เสียงพ่อเอ่ยถาม ตั้งแต่อนลขึ้นมอปลาย เขาก็ไม่ค่อยได้กลับมาบ้านเท่าไหร่ เพราะยิ่งโตอนลก็ยิ่งเหมือนแม่ ผู้ชายที่ทิ้งอนลกับเขาไว้ ทำให้อำพลไม่อยากมาเจอลูกนัก เขาจึงโอนเงินที่หาได้มาให้อนล มีมากน้อยก็ให้แค่ค่าเทอม ส่วนที่เหลืออนลก็มักจะหาเอง ไม่เคยบ่นปริปากว่าอยากได้อะไรจากเขา

    "ครับ ผมจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยด้วย" อนลไม่ได้สนใจว่าพ่อจะมีเงินให้เขาไหม เขาจะหาเงินเรียนด้วยตัวเอง

    "ทำไมมึงไม่หาผัวรวย ๆ เหมือนแม่มึงล่ะ พวกผู้ชายท้องได้ มักจะแย่งผู้ชายของคนอื่น เพราะอ้างว่าตัวเองมีทายาทสืบสกุลได้ มึงก็ลองทำเหมือนแม่มึงไง จะได้ไม่ต้องเรียน" อำพลยังรู้สึกเจ็บแค้นที่โดนผู้ชายคนนั้นทิ้ง เพียงเพราะเขามันจน ผู้ชายคนนั้นไม่อยากจะลำบากอีกต่อไป จึงทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดี

    "ผมท้องไม่ได้ ผมไม่เหมือนแม่ เราไม่เหมือนกัน" อนลทราบตัวเองดี เขาไปตรวจมาแล้ว เขาแค่มีกลิ่นกายคล้ายผู้ชายที่ท้องได้ แต่ความจริงคือ เขาแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่สิ่งหนึ่งที่อนลไม่รู้ คือฮอร์โมนของเขามันเปลี่ยนแปลงได้

    "ถ้าอย่างนั้นกูจะพิสูจน์" อำพลจับอนลกดลงบนที่นอน อนลตกใจแทบสิ้นสติ พ่อของเขาบ้าไปแล้ว

    "พ่อจะทำอะไรน่ะ ผมเป็นลูกของพ่อนะ" อนลพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่อำพลไม่ยอมเช่นกัน พยายามกระชากเสื้อผ้าของอนลจนขาดวิ่น

    "มึงไม่ใช่ลูกของกู แม่มึงท้องกับใครมาก็ไม่รู้ แล้วก็ทิ้งมึงไว้ให้กูเลี้ยง กูยังไม่เคยได้แตะแม่ของมึงเลยสักนิด" สิ้นคำพูดของอำพล มันทำให้อนลช็อก เขาไม่ใช่ลูกของผู้ชายคนนี้ไม่จริง ไม่จริง

    "พ่อครับ ผมเจ็บ" เสียงของอนลเอ่ยขึ้นเบา ๆ เขานอนกุมมือคนที่คิดว่าเป็นพ่อ ที่ตอนนี้นอนหายใจรวยริน เขาไม่ได้เจ็บที่โดนอำพลทำร้ายอย่างเดียว แต่เขาเจ็บที่หัวใจด้วย คนที่เขาคิดว่าเป็นพ่อมาตลอดแต่กลับไม่ใช่พ่อของเขา มันเจ็บยิ่งกว่าอะไรมาฉีกหัวใจออกเป็นเสี่ยง ๆ

    "พ่อครับ ไฟเจ็บ"

     

     

    ❌️❌️❌️❌️❌️❌️❌️

     

     

    เริ่มเรื่องมาก็ดราม่ากันเลยทีเดียว

    ปล.อ่านทุกตอนฟรีจนอับจบ จบแล้วติดเหรียญ อัปทุกวันเวลา 6:30 น.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×