NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เด็กเฮียใหญ่

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1.สองพี่น้อง

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 65


    ตอนที่ 1.สองพี่น้อง

     

    "เฮีย มีอะไรให้ผมช่วยอีกไหม" ก้องภพเด็กหนุ่มที่ทำหน้าที่เข็นผักและทุกอย่างที่เขาจ้างประจำตลาดมาถามเฮียชัย เจ้าของเขียงหมูในตลาด

    "ไม่แล้ว นี่เอาหมูไป ทำอะไรอร่อย ๆ ให้กานดามันกินจะได้หายไว ๆ " เฮียชัยเปรียบดั่งผู้มีพระคุณของก้องกับน้องสาว เขาเสียพ่อแม่ไปตอนเขาอายุสิบแปด ญาติ ๆ ก็ไม่อยากมารับไปอยู่ด้วย ปู่ย่า ตายายก็ไม่มีแล้วเช่นกัน ทำให้ก้องภพต้องเรียนจบแค่มอหก เพื่อออกมาหางานทำ จะมีก็แค่เฮียชัยที่คอยดูแลพวกเขาสองพี่น้อง เพราะเฮียชัยถือว่าพ่อของก้องก็เคยมีบุญคุณกับเขาเช่นกัน เขาจึงอยากตอบแทนพ่อของก้องด้วยการดูแลก้องกับน้องสาวบ้าง

    "ขอบคุณครับเฮีย ถ้าอย่างนั้นผมกลับแล้วนะ มีเวลาอีกนิดหน่อย จะได้ทำของอร่อย ๆ ไปฝากดามันด้วย" กานดาน้องสาวของก้องภพ ป่วยเป็นโรคหัวใจ ซึ่งถ้าอาการไม่หนักมาก ก็ไม่ต้องไปนอนโรงพยาบาล ตอนนี้กานดาเหมือนอาการจะแย่ คุณหมอจึงให้แอดมิท แต่ไม่รู้ทำไม ถึงไม่ยอมให้ออกมาเสียที นี่ก็สามเดือนเข้าไปแล้ว

    "ฝากความคิดถึง ถึงมันด้วย บอกให้มันหายเร็ว ๆ จะได้ไปโรงเรียนเสียที" กานดาอายุห่างจากพี่ชายห้าปี ยังไม่ทันได้จบมอหกด้วยซ้ำก็มาป่วยหนักจนต้องนอนโรงพยาบาล ทำให้พี่ชายต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินไปจ่ายค่ารักษา แม้ว่าจะมีบัตรประกันสุขภาพก็ตามที แต่เพราะไม่อยากให้น้องนอนรวมกับคนมากเกินไป ก้องภพจึงให้กานดานอนห้องพิเศษ ที่มีผู้ป่วยรายอื่นอีกหนึ่งคน แชร์ค่าห้องกันก็ตกคนละห้าร้อย แต่มันก็เยอะสำหรับเขาอยู่ดี เขามีรายได้ไม่แน่นอน บางวันก็ห้าร้อย บางวันก็พัน ยังดีที่มีเงินเก็บอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้น น้องสาวคงได้นอนรวมกับผู้ป่วยอื่นหลาย ๆ คนซึ่งหมอบอกว่า มันไม่มีประโยชน์หากจะนอนแบบนั้น อาการของน้องสาว ต้องแยกออกจากคนอื่น จะได้ไม่ทรุดหนัก

    ก้องภพรีบกลับมาบ้าน เอาหมูมาผัด น้องสาวของเขาชอบผัดเปรี้ยวหวานหมู เขาจึงจัดการรีบทำมัน ใส่ผักเท่าที่มี ซึ่งส่วนมากก็ผักจากตลาด ที่พ่อค้าแม่ขายให้เขามา ไม่ต้องซื้อประหยัดงบไปหลายบาท

    เมื่อก้องผัดหมูใส่ผักเรียบร้อยแล้ว เขาก็จัดการตักใส่ปิ่นโต วันนี้ป้านิ่มให้ขนมชั้นมาด้วย เขาก็จัดเรียงใส่ลงไปด้วย เด็กที่นอนห้องเดียวกับน้องสาวของเขา กินได้ทุกอย่างหมอไม่ได้ห้าม แต่สำหรับกานดา จะต้องถามหมอก่อน เขาทำไปถ้าน้องกินไม่ได้ ก็ถือว่าเอาไปฝากเด็กข้าง ๆ เตียงน้องสาว

    "อันนี้ของผมต่างหากล่ะฮะ พี่ดาน่ะขี้ตู่แล้ว" เสียงเด็กผู้ชายวัยห้าขวบดังออกมาถึงข้างนอก ก้องอมยิ้มกับเสียงที่ได้ยิน น้องสาวของเขากับเด็กห้าขวบเข้ากันได้ดี คอยดูแลกันและกันเวลาที่ผู้ปกครองไม่อยู่

    "แล้วอันไหนของพี่ดาล่ะ น้องนนเอาไปหมด พี่ดาก็ไม่ได้สักอันสิ" กานดาพูดขึ้นเหมือนน้อยใจ แต่ไม่มีน้ำเสียงของความน้อยใจสักนิด ฟังแล้วเหมือนกำลังเอ็นดูน้องชายร่วมห้องพักมากกว่า

    "อะ พี่ก้องมา พี่ก้องฮะ นนช่วยดูแลพี่ดาเป็นอย่างดีเลยนะฮะ" เมื่อเด็กน้อยเห็นก้องภพเปิดประตูเข้าห้องมา ก็รีบฟ้องว่าตัวเองช่วยดูแลพี่สาวด้วย แถมดูแลดีอีกต่างหาก

    "เก่งมากครับ เราช่วยดูแลพี่สาว แล้วใครดูแลเราล่ะ" ก้องเอ่ยถามขึ้น นนทำหน้าเศร้านิดหนึ่ง เพราะคุณแม่ยังไม่มาเลยวันนี้ ก็เลยไม่มีคุณแม่คอยดูแล

    "พี่ดาก็ช่วยดูแลผมฮะ" เด็กตัวน้อยยิ้มจนตาหยีเมื่อคิดถึงตอนที่พี่ดาช่วยเช็ดตัวให้ตอนเขาไข้ขึ้น น้องนนหรือนนทวัตร เป็นเด็กกำพร้าพ่อ มีแค่แม่คนเดียวที่คอยเลี้ยงดู แม่ทำงานหนัก เพราะธุรกิจกำลังไปได้สวย พวกเขาไม่ได้มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายในโรงพยาบาล เพียงแต่ต้องการห้องที่มีคนอยู่เป็นเพื่อนลูกชายก็พอ แม่ของนนจึงขอออกค่าห้องพักทั้งหมด แต่ก้องภพไม่อยากเป็นภาระ เธอจึงให้ทางโรงพยาบาลบอกว่าค่าห้องคนละห้าร้อย ที่เหลือเธอจะจ่ายเอง เพราะเธอเองก็ถูกใจหนูกานดาเช่นกัน น้องนนป่วยด้วยโรคอะไรทางคุณหมอก็บอกไม่ได้ เขาเข้ามารักษาตัวพร้อม ๆ กันกับกานดา วันดีคืนดีก็มีอาการไข้ขึ้นสูง ทำให้กานดาห่วง เพราะคนเป็นแม่แทบจะไม่ได้มาโรงพยาบาลเลย แม้จะเรียกพยาบาลได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ก็ควรมีญาติมาคอยเฝ้าหรือเปล่า กานดาเองแม้พี่ชายจะแวะมาแค่วันละครั้ง แต่เขาก็ยังมา กานดาเอง ก็โตพอดูแลตัวเองได้แล้ว จึงไม่ได้ห่วงอะไร

    "วันนี้มีผัดเปรี้ยวหวานหมู กับขนมชั้นมาให้ กานดากินเปรี้ยวหวานได้ แต่ขนมชั้นห้ามกินนะครับ ส่วนเจ้าตัวเล็ก กินได้ทุกอย่างเลย" ก้องภพวางปิ่นโตไว้โต๊ะหัวเตียง เขาแวะคุยกับหมอมาแล้ว ซึ่งหมอต้องการทำการผ่าตัดให้น้องสาว เพื่อจะได้ไม่ต้องนอนโรงพยาบาล แต่เนื่องจากโรงพยาบาลมีเครื่องมือไม่พร้อมที่จะรักษา จึงจำเป็นต้องย้ายน้องสาวไปโรงพยาบาลที่ดีกว่านี้ ซึ่งถ้าย้ายน้องสาวเขาไป เขาจะต้องหยุดงานอีกเป็นเดือน ๆ แต่ถ้าที่พร้อมสุด ก็เอกชน ซึ่งค่ารักษาแพงมาก ก้องภพยังไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เพราะเขามีน้องสาวแค่คนเดียว

    "พี่ก้อง กังวลอะไรรึเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ" กานดาเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของพี่ชายก็ถามขึ้น เธอรักพี่ชายมาก เพราะพี่ชายทำงานหนักเพื่อเธอมาตั้งแต่พ่อแม่จากไป จึงทำตัวเป็นเด็กดีเสมอมา เพื่อให้พี่ชายสบายใจ

    "ไม่มีอะไรหรอกอย่าห่วงไปเลย เออ เฮียชัยบอกว่าให้เรารีบ ๆ หาย จะได้ไปช่วยเฮียเขาขายหมูสักที" ก้องลูบหัวน้องสาว ที่เขาทั้งรักและทั้งห่วง จะทำทุกวิถีทางให้น้องได้ผ่าตัดให้ได้

     

    ❌❌❌❌❌❌❌

     

    ฝากเอ็นดูหนูก้องภพกับกานดาและหนูนนด้วยนะคะ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×