ฟิคเเฮร์รี่ <ความลับเบื้องหลังของกระจก>

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

ความรักเบื้องหลังของกระจก2
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงหัวใจเต้นดุ่มๆด่อมๆ รอนมองอ้าปากค้าง
“ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ”มัลฟอยว่า เฮอร์ไมโอนี่ยิ่งหน้าแดงจัดกว่าเดิม

“ฉันไม่มีเรื่องจะพูดกับเธอ”เฮอร์ไมโอนี่ตวาด มัลฟอยมองเธอด้วยสายตาปวดร้าว
แฮร์รี่เดินเข้ามาปัดมือของมัลฟอยออกจากเฮอร์ไมโอนี่ “พอได้แล้ว มัลฟอย”

แฮร์รี่ลากเฮอร์ไมโอนี่ๆไปลับตา มัลฟอยกำมือที่จับแขนเฮอร์ไมโอนี่ไว้แน่น
………………..

“เจ้ามัลฟอยจะทำอะไรของมัน”
“เธอเจ็บไหมเฮอร์ไมโอนี่”แฮร์รี่ถาม เขาหมายถึง แขนของหล่อนที่ถูกมัลฟอยคว้า
“นิดหน่อยนะ”เฮอร์ไมโอนี่โกหก หล่อนไม่ได้เจ็บแม้แต่น้อย มือที่คว้าแขนไว้นั้นแม้ดูรุนแรงแต่แฝงไว้ซึ่งความอ่อนโยน

“คราวหน้าฉันจะยัดขี้ใส่มัน ให้มันกินขี้ไปเลย”รอนยังคงต่อว่าไม่หยุดไม่หย่อน
………………………………..

ทั้ง 3 คนเดินไปเรียนวิชาศาสตร์มือ กำลังจะถึงห้องเรียนวิชาศาสตร์มืดอยู่แล้ว

“ฉันหยิบหนังสือเรียนผิด มันไม่น่าจะเป็นอย่างนี้”เฮอร์ไมโอนี่ตวาดตัวเอง เธอบอกให้แฮร์รี่และรอนเข้าห้องเรียนไปก่อนส่วนตัวเธอจะกลับไปเอาหนังสือเรียนก่อน

ระหว่างทางที่เธอกลับ ก็ตะชะงัก มัลฟอยยืนอยู่ด้านล่างสุดปลายของบันได เขายืนอยู่ลำพัง เฮอร์ไมโอนี่เดินสวนผ่านมัลฟอยไป

“รอก่อน”มัลฟอยร้องเรียก ฉุดร่างของเฮอร์ไมโอนี่เข้ามากอดแนบแน่น
ตอนนี้เฮอร์ไมโอนี่แทบจะกรีดร้องด้วยเสียงอันดังด้วยความนึกไม่ถึง “จะทำอะไร”เฮอร์ไมโอนี่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของมัลฟอย

มัลฟอยค่อยคลายมืออก “ฉันมีอะไรให้เธอดู”มัลฟอยพาเฮอร์ไมโอนี่เดินตรงไป ทะลุนั้น โผล่นี้ จนเฮอร์ไมโอนี่มึนแทบเป็นลม
“ตรงนี้แหล่ะ”มัลฟอยว่า

เบื้องหน้าคนทั้งคู่เป็นกระจกบานหนึ่ง มีขนาดใหญ่พอจะส่องได้เห็นจนเต็มตัว มันมีขอบเป็นสีทองสวยงามอลังการ แต่ตัวกระจกกลับเป็นสีดำสนิท เฮอร์ไมโอนี่จ้องบานกระจก

“มองไม่เห็นเลยแหะ”เฮอร์ไมโอนี่กล่าวแล้วหันไปดูมัลฟอยที่ยืนยิ้มให้เธอ
“มันไ…….ม่..”เฮอร์ไมโอนี่กล่าวไม่ทันจบ เมื่อเธอหันหลังไปหามัลฟอยไม่ถึงนาที ก็มีอะไรบางอย่างคล้ายมือมาฉุดเธอลงไปในบานกระจก

“กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เฮอร์ไมโอนี่กรีดร้องในช่วงที่ตกลงไปในกระจกมืดมิด

ทางด้านมัลฟอยซึ่งยืนอยู่ข้างนอก เขายืนจ้องกระจกไม่นาน มีน้ำสีดำๆไหลลงมากองพื้นด้านล่าง มันรวมตัวกัน และกลายเป็นเฮอร์ไมโอนี่ไป!!!!!!!!!