[Natsume Yuujinchou] I adore natsume-sama:นัตสึเมะกับฮาเร็มพิศวง(oc x oc)
ได้ใช้ชีวิตกับน้องสาวอีกครั้งแม้จะเป็นโยไค ก็ขอสานต่อความฝันและสัญญาที่เคยให้ไว้จนสำเร็จลุล่วง ท่านนัตสึเมะวันนี้ก็คาวาอี้~ โชตะ บันไซ! โดยเฉพาะการอวยและปกป้องนัตคุงจาก'คุณพวกนั้น'ยังไงล่ะค่ะ
ผู้เข้าชมรวม
877
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
natsume yuujinc oc ฮาเร็มพิศวง allnatsume น่ารัก ดอง กองอวย แฟนฟิค โยไค สาววาย มโนเก่ง แองเจล่า นัตสึเมะ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
[Natsume Yuujinchou]
I adore natsume-sama:นัตสึเมะกับฮาเร็มพิศวง
(oc x oc)
….
..
@โลกที่แล้วของ Oc
ดวงวิญญาณเด็กสาวทั้งสองคาดว่าน่าจะเป็นพี่น้องกัน ยืนกุมมือมองเปลวเพลิงเผาไหม้บ้านที่พวกตนได้เคยอาศัยเมื่อไม่กี่นาทีก่อน
เสียงของเพื่อนบ้านละแวกผสมปนเปกันวุ่นวายอย่างมาก ผู้คนเดินผ่านร่างวิญญาณเพื่อเอาน้ำไปช่วยดับเพลิงคนแล้วคนเล่า
—ภาพตัดไปที่งานศพของทั้งสอง ที่มีทั้งเพื่อน คนรู้จัก ญาติทั้งหลายมาร่วมงาน วิญญาณทั้งสองดวงมองคนที่มาจุดธูปบอกเล่าพวกเธอคนทีละคน
พวกเราไม่ซีเรียสเท่าไหร่นัก ถึงจะเสียดายที่ตายเร็วไปหน่อยก็เถอะ
แต่คนพี่อย่าง’น้ำหอม’นั้นค่อนข้างห่วงน้องสาวเพียงคนเดียวอย่าง’เบียร์’มาก ที่บอกว่าทำใจได้แต่สายตาดื้อรั้นนั้นคงยังทำไม่ได้ถึง8/10
‘นึกย้อนไปก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนี่เนาะ’น้ำหอมคิดแล้วอมยิ้มนิดๆ
แต่ว่าช่างน่าเสียใจเหลือเกิน...ยังมีอีกหลายเรื่องที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำเลย ไหนจะสัญญาที่ให้กันไว้นั้นอีก..
<งั้นเธออยากได้รับโอกาสใช้ชีวิตอีกครั้งมั้ยละ?>น้ำเสียงที่ไม่สามารถแยกเพศได้ดังขึ้นมา
“เบียร์คะ ยู(you)ได้ยินเสียงเหมือนไอ(i)หรือป่าว?”น้ำหอมหันไปถามน้องสาวด้วยสรรพนามที่ใช้พูดกันบ่อยๆ เบียร์หันมาทำหน้าสงสัยใส่
“ยูตุยเป็นวิญญาณแล้วยังหูไม่ดีอีกแล้วเหรอ” ตอบกวนกลับแบบนี้แสดงว่าเราได้ยินคนเดียวสินะ
<ปิ๊งป่อง!ใช่แล้วล่ะ~ฉันจะถามอีกครั้งเธออยากได้รับโอกาสใช้ชีวิตอีกครั้งมั้ย?ที่หมายถึงไม่ใช่ในโลกเดิม~>
‘คงหมายถึงเกิดใหม่หรือไม่ก็ไปสิงร่างใครสักคนในต่างโลกสินะ แต่..ถ้าเธอไปแล้วน้องสาวเธอล่ะ?’น้ำหอมคิดไม่ตก
<เข้าใจง่ายดีนี่นา~ก็จะได้ไปเกิด—อา..เรียกให้ถูกก็กลับสู่ที่ๆควรอยู่ตั้งแต่แรกพร้อมกันเนี่ยแหละ>
‘ที่ๆควรอยู่ตั้งแต่แรก?’คิ้วน้ำหอมเริ่มขมวดกัน
<หึๆ...เพียงแต่นอกจากเธอแล้วอีกคนจะต้องหาชิ้นส่วนความทรงจำของที่นี่เองนะ สรุปเลือกตกลงหรือตกลง>เสียงปริศนาหัวเราะอย่างไม่น่าไว้ใจ
“มีแค่ทางเลือกเดียวนี่คะ นี่มันบังคับกันโต้งๆเลยนี่นา”น้ำหอมเป็นจากคิ้วขมวดเป็นกระตุก ส่วนปากขมุบขมิบพึมพำเบาๆ
‘อีพี่เป็นอิหยังว่ะ?”เบียร์ขนวดคิ้วมองพี่สาวเพียงคนเดียวที่พึมพำอะไรไม่รู้
<ฉันรู้นะว่าเธอแอบบ่นฉันอยู่ เอาเถอะเวลาอธิบายแล้ว บาย~>
ยังไม่ทันเอ่ยทักทวงหรือถามอะไรเพิ่มเติมภาพก็คล้ายโลกหมุนจากนั้นมืดสนิทขนาดสีทาบ้านยังยกนิ้วให้(?) ให้ตายสิ
น้ำหอมอยากสบถดังๆว่าโอ้!อเมซิ่ง!วิญญาณก็เป็นลมได้ด้วย
ว่าแต่เราจะได้ไปเกิดในโลกแบบไหนไม่ก็จากอนิเมะ(คิดเอาเอง)เรื่องอะไรนะ เฮ้!คุณเสียงปริศนาอย่างน้อยก็บอกกันก่อน
ค่อยดูนะคะ…
ถ้าไม่ได้ไปอยู่โลกที่ต้องการนะ ดิฉันจะสาปให้นิยายที่ชอบแต่งไม่จบสักเรื่องเลยค่อยดู—-!!
………………………………………………………..
@โลกปัจจุบัน
น้ำหอมที่ตอนนี้เป็นรวมวิญญาณกับโยไคเสร็จบริบูรณ์แล้ว มองจดหมายของคุณเสียงปริศนา(แต่รู้ชื่อแต่ก็ยังเรียกแบบนี้)ที่เขียนอธิบายไขข้อสงสัยของเธอจนหมดแล้ว
ไม่ลืม อาเมน…ให้เบาๆ ที่เกือบโดนเธอสาปแบบไม่รู้ตัว
เธอได้อยู่โลกนัตสึเมะกับบันทึกพิศวงอย่างที่ใจเคยปรารถนา ชื่อปัจจุบันคือ'ไคยะ ฮารุนะ' (คุณเสียงตั้งให้)ไคยะที่แปลว่า การให้อภัย เหมือนที่คุณเสียงปริศนาต้องการขออภัยพวกเราทั้งสองคน ส่วนฮารุนะ แปลว่าดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ
หน้าตาพอได้อยู่กับชุดเชตลายดอกบ๊วยผสมดอกท้อ มีทั้งหน้ากาก เครื่องประดับยันชุดให้มาเป็นภูตดอกไม้เลยมั้ยยังไม่รวมต้นทั้งสองที่อยู่ตรงหลังบ้านนะ
ความนี้มาพอลองความสามารถทั้งงานบ้านการเรือน การใช้อาวุธ วาดยันต์ เสกของและใช้งานสมุดไร้ชื่อเท่านั้นแหละ ถึงกับนึกถึงเพลง ไม่ธรรมดาขึ้นมาให้สมองทันที
นอกทะเลไปหมดแล้ว กลับมาๆ
หน้ากากพร้อม ชุดพร้อม ดาบพร้อม สมุดไร้ชื่อกับดินสอพร้อม ความสามารถพร้อม พร้อมสานต่อความฝันและสัญญาที่เคยให้ไว้จนสำเร็จลุล่วงแล้ว
ว่าแต่เราลืมอะไรน่ะ… อ๋อ! น้องสาวทิ้งพี่หนีตามชายที่รักกับการหาชิ้นส่วนความทรงจำให้นางนั้นเอง
“….”ฮารุนะ กำดาบแทนไม้เรียว
“โชคดีนะคะกลับมาทันตอนที่ยังอยู่สมัยเรย์โกะยังเด็ก ไม่งั้นคงโดนทำโทษหนักกว่านี้แน่นอนค่ะ”40กว่าปียังก่อนนัตสึเมะจะเกิด…
ภายในเวลานี้ ข้าจะ(ไปผจญภัย/ชมนกชมไม้)หาเจ้าจนเจอให้ได้เลย'ไคยะ ซากุระ'เพราะหลังจากนั้นข้าจะอวยและปกป้องท่านนัตสึเมะผู้แสนน่ารักตามภารกิจหลักที่ตั้งไว้ไงล่ะ!!---โอ๊ย กล่องขนมป๊อกกี้นี่นา เอาไปกินเองดีกว่าค่ะ(คนโยน:…..)
แองเจล่า:ข้าขอดองเรื่องนี้ได้หรือไม่
<แต่งเข้าใจง่าย ภาษาสวย ดูอบอุ่น>
สำหรับแองเจล่า:ไม่ใช่แบบนี้
<แต่งอะไรก็ไม่รู้มั่วๆ ตัวละครหลุดคาร์บ่อย ตัดเก่ง>
สำหรับแองเจล่า:นี่แหละ ใช่เลย
กำลังติดเรื่องนัตสึเมะกับบันทึกพิศวง ดูจบ6ภาคเลย เดอะมูฟวี่แรกดูจบ อีกอันดองไว้ครึ่งนึง ดองอีกแล้วว ถ้าอยู่ในวังวนเรื่องไหนต้องรีบแต่งตอนหมดไฟ ไม่งั้นมันจะเป็นเหมือนเรื่องอื่นๆ
คำเตือน
-มีเนื้อหา ชายรักชาย ฉากฟินๆแล้วแต่เงินสินบนจากตัวละคร--แค่กๆ
-มีOcอื่นๆแทรกเข้ามาในเรื่องแล้วอยู่แป๊บอยู่นานอยู่กับค่าตัว แต่ocหลักคือฮารุนะกับซากุระก็ทั้งคู่เป็นนางเอกฟิคนี้
-OcxOc=ของซากุระคนเดียวเลย นักรักต้องยกให้คนนี้
-ฮารุนะโสดตลอดชาตินักอวย(แอบชง)ประจำเรื่องค่ะ เอาไปจิ้นกับตัวละครในเรื่องตามสบายเลย
-allนัตสึเมะ ท่านนัตสึเมะกินกับอะไรก็อร่อย นัตคุงก็ตัวแค่เนี่ย อยู่เรือฮาเร็มไยไคโชตะXนัตสึเมะอยากแปลกต้องแตกต่าง(ความชอบส่วนตัว) แต่เรืออื่นๆยังอยู่ครบนะคะ
-ปมจะค่อยๆสร้างแล้วค่อยๆแก้ เนื้อเรื่องแนวชีวิตประจำวันบางก็ช้าบางก็เร็วในมุมมองของฮารุกะแต่ก็จะสลับมุมมองเป็นบางครั้ง
-ใครอยากอิน อุ่นหัวใจก่อนอ่านสามารถไปหาดูได้ที่billbill
-ชื่อ สถานที่ เหตุการณ์บางอย่างเป็นเพียงจินตนาการของแองเจล่าเท่านั้น
-แต่งไม่เน้นตอนยาว แต่เน้นแต่งสนองนีด ความต้องการขึ้นๆลงของแองเจล่าดังนั้นตอนจะสั้นมากๆ
-ไม่รับประกันว่าจะแต่งจนจบ แต่พยายามไม่เท
-ชอบอย่าลืมคอมเมนท์ด้วยนะคะ //ยิ้ม
ผลงานอื่นๆ ของ แองเจล่า:ข้าขอดองเรื่องนี้ได้หรือไม่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แองเจล่า:ข้าขอดองเรื่องนี้ได้หรือไม่
ความคิดเห็น