คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 งานเลี้ยง
ตอนที่ 3 งานเลี้ยง
"คืนนี้ตกลงเจอกันสองทุ่มที่ผับ X ใช่ไหม ไทม์รู้จักใช่ไหมถ้าไม่รู้เดียวพี่ส่งโลไปให้" อรทัยเรียกทุกคนคุยกันก่อนจะกลับบ้าน ผับ X เป็นผับชื่อดังของแถวนี้ แต่ราคาเครื่องดื่มก็แพงเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่เนื่องจากงบที่ได้มามันทำให้ทุกคนตัดสินใจเข้าที่นั่น เพราะราคาแพงนี่ล่ะคนถึงน้อย แถมมีห้อง VIP ให้นั่งแบบเป็นส่วนตัวด้วย
"ผมนัดกับสองแม็กไว้แล้วครับ พอดีคอนโดของผมใกล้กับสองแม็กพอดี" แทนไทเช่าคอนโดที่ใกล้บริษัทและสองแม็กก็เช่าอยู่ไม่ห่างจากคอนโดของเขาเท่าไหร่นัก ทั้งสองคนเช่าคอนโดเดียวกันอยู่ แค่คนละห้อง
"ดีจ้ะ เป็นอันว่าเดินทางกลับบ้านโดยปลอดภัยนะทุกคน เจอกันสองทุ่ม" อรทัยบอก หลังจากนั้นทุกคนก็เดินทางกลับที่พักกัน แทนไทยังอยู่คุยเรื่องงานกับแม็กกี้และแม็กนั่มอีกนิดหน่อย เสาร์อาทิตย์หยุด วันจันทร์นี้นัดลูกค้าไว้ตอนสิบโมง เขาอยากจะแก้ไขให้ลงตัวก่อนค่อยกลับ เมื่อเห็นว่าโอเคแล้ว แทนไทก็โบกมือลาทั้งสองแม็ก เดินทางกลับคอนโด เขาเอารถมาเอง ส่วนสองแม็กนั่งรถไฟฟ้ากลับ อยู่ย่านนี้มันก็ดีอย่าง อยู่ใกล้สถานีรถไฟฟ้า แต่แทนไทที่ต้องออกพื้นที่บ่อย ๆ จำเป็นต้องเอารถมาเอง จะได้สะดวกสบายขึ้น
เมื่อแทนไทมาถึงห้องก็ทำนั่นนี่จนเกือบหกโมง เมื่อไม่มีอะไรจะทำจึงอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะได้ออกไปรับสองแม็ก พอแต่งตัวเสร็จกำลังเตรียมตัวออกจากห้อง ก็ได้ยินเสียงกดออดหน้าบ้านดังขึ้น เขาส่องดูที่ตาแมวก็เห็นว่าเป็นสองแม็กนั่นเอง เขาเปิดประตูต้อนรับทั้งสองเข้ามา
"มาไวจังครับ ผมว่าจะออกไปรับอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะมากันไวขนาดนี้" เพราะทั้งสองเคยมาที่นี่แล้วและแทนไทเคยแจ้งที่ออฟฟิศนิติบุคคลด้านล่างไว้ว่าสองคนนี้มาหาเขาได้ตลอดเวลา ทั้งสองแม็กจึงเข้ามาได้โดยไม่มีใครแจ้งแทนไท
"แม็กมันเอารถไป แม็กมันไม่ค่อยดื่มก็เลยอาสาขับให้ และอีกอย่าง รถมันน่ะเบาะหลังนั่งสบายกว่ารถไทม์อีกนะ ขอโทษทีที่พูดตรง ๆ รถนายน่ะเบาะหลังรกฉิบหาย ฮา ฮา ฮา" แม็กกี้อธิบายแล้วหัวเราะเรื่องเบาะหลังรถแทนไท ก็นะปกติเขาชอบเอาของใส่รถ แต่ไม่ชอบเอาออก ไม่รู้ทำไม
"ขอโทษครับ ที่รถผมมันไม่น่านั่ง จะดื่มอะไรกันก่อนรึเปล่า ยังไม่ได้เวลาเลย ผมไม่อยากไปก่อนเวลา ไม่อยากไปรอนาน ๆ " แทนไทถามเพราะนี่ก็ยังไม่ทุ่มด้วยซ้ำ ขับรถจากนี่ไปถึงผับใช้เวลาสามสิบนาทีน่าจะได้ จึงคิดว่าน่าจะดื่มอะไรที่ห้องเพื่อเป็นการฆ่าเวลาสักหน่อย
"มีเบียร์ไหม ผมอยากดื่มเบียร์ล้างปากหน่อย เมื่อกี้กินผัดกะเพรามา รู้สึกว่าร้านนี้ทำไม่ค่อยอร่อยเลย" แม็กกี้ร้องขอเบียร์ แทนไทเดินไปเปิดตู้เย็น เพื่อหยิบเบียร์ให้แม็กกี้ เขาหยิบเบียร์จากตู้เย็นมาสองกระป๋อง
"ผมขอน้ำเปล่าดีกว่าครับ ยังไม่อยากดื่ม ไปถึงก็ถูกยัยแก้วบังคับให้ผมดื่มอยู่ดี" แม็กนั่มบอก แทนไทจึงหยิบเครื่องดื่มอื่นมาให้แม็กนั่มแทน
"อันนี้ดีกว่านะแม็ก เวลานายดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์เข้าไป นายจะได้ไม่เมาง่าย" แทนไทยื่นโทนิคให้แม็กนั่ม วางเบียร์ไว้บนโต๊ะ แล้วทุกคนก็ยกดื่มทั้งกระป๋อง พวกเขาคุยกันไปดื่มกันไปจนทุ่มกว่าหมดเบียร์ไปคนละสองกระป๋องส่วนแม็คนั่มก็ดื่มแค่โทนิคอย่างเดียว จากนั้นทั้งสามก็ออกจากคอนโดตรงไปยังผับที่นัดหมายกันไว้ รถติดนิดหน่อย แต่ก็ถึงที่หมายก่อนกำหนดเวลา เมื่อแจ้งกับพนักงานถึงได้รู้ว่าอรทัยจองห้อง VIP ไว้แล้ว ห้องนี้อยู่ชั้นสอง ตรงประตูทางเข้า ติดหมายเลขไว้ ห้อง I กับ ห้อง II ซึ่งแม็กกี้บอกว่าเจ้าของผับคลั่งเลขโรมันมาก จึงใช้เลขโรมันในทุก ๆ อย่างในร้าน หมายเลขห้อง ราคาอาหารและเครื่องดื่ม ในส่วนของราคาอาหารและเครื่องดื่มยังดีหน่อยที่เขาใส่เลขอารบิกกำกับไว้ด้วย
"ห้องของพวกคุณเป็นห้องหมายเลขสองนะครับ เชิญครับ" พนักงานเดินนำเข้าไปในห้อง ยังไม่มีใครมาเลย แม็กกี้ชอบผนังกระจกมาก จึงเดินไปดูตรงนั้น
"โฮ มองเห็นทุกส่วนของข้างล่างนั่นเลย" แม็กกี้ดูตื่นเต้นมาก แทนไทเคยไปเที่ยวห้องผับที่มีห้อง VIP ลักษณะนี้หลายครั้งแล้วเขาจึงรู้สึกเฉย ๆ กับมัน
"มองจากตรงนี้จะเห็นด้านล่างครับ แต่มองจากด้านล่างไม่เห็นตรงนี้แน่นอนครับ อีกอย่าง ห้องนี้จะเสียงดังแค่ไหนก็ได้ไม่รบกวนไปข้างนอกแน่นอน" พนักงานบอก ก่อนจะยื่นเมนูให้ทุกคน แล้วอธิบายเครื่องมือหน้าจอสี่เหลี่ยมที่สามารถสั่งงานจากตรงนี้ไปหาพนักงานได้เลย อยากได้อะไรแค่กรอกหมายเลขแล้วกด OK จากนั้นไม่นานพนักงานจะเอาของที่สั่งมาให้ เมื่ออธิบายเสร็จแล้ว พนักงานก็จากไป พวกเขายังไม่สั่งอะไรเพราะคอยให้ทุกคนมาถึงเสียก่อน
ไม่นาน อรทัยกับทุก ๆ คนก็มาถึง พวกเขาก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มกันเลย ทางร้านมีกับแก้มฟรีให้หนึ่งจานสำหรับห้อง VIP ด้วย แต่มันคงน้อยเกินไปสำหรับสาว ๆ ถึงได้สั่งเพิ่มมาอีกหลายจาน
"เอาล่ะ ๆ ก่อนจะดื่มสังสรรกัน ก่อนจะเริ่มงานเลี้ยงนี้ เราก็ขอเชิญน้องไทม์สุดหล่อของเรามาพูดคุยสักนิดในฐานะพนักงานใหม่ของแผนกเราด้วยจ้า" อรทัยเรียกให้แทนไทลุกขึ้นพูดอะไรเล็กน้อยก่อนจะเริ่มงานเลี้ยง เนื่องจากว่าวันนี้เขาไม่ได้ใส่แว่นมา จึงถูกสาว ๆ รุมล้อมเป็นพิเศษ เมื่อลุกขึ้นพนักงานสาว ๆ ก็กรี้ดกร้าดกันใหญ่
"ขอบคุณทุกคนที่ให้การต้อนรับผมเป็นอย่างดีนะครับ หวังว่าเราจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันในทุก ๆ งานนะครับ" แทนไทพูดจบก็โค้งศีรษะให้ทุกคน จากนั้นก็มีเสียงกรี้ดกร้าดเกิดขึ้นอีกครั้ง แทนไทถูกสาว ๆ ดึงไปนั่งตรงนั้นบ้าง ตรงนี้บ้าง เหล้าหลากหลายชนิดถูกกรอกเข้าปากไม่หยุด จนเขาเริ่มจะเมา และมึนหัว สมองเริ่มเบลอ
"พี่อ้อครับ ผมอยากเข้าห้องน้ำ แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหน" เพราะสาว ๆ เริ่มคุยกันเอง เรื่องงานบ้าง เรื่องแฟน เรื่องผู้ชายที่มาจีบ และเรื่องผู้จัดการใหญ่ แทนไทที่เหมือนจะดื่มหนักกว่าใครก็เริ่มจะปวดเบาอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา แต่ไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ไหนจึงต้องถามพี่อ้อไปตรง ๆ
"เปิดประตูออกไปจะมีทางโล่ง ๆ ตรงข้ามกับห้องของพวกเรา เยื้อง ๆ นิดเดียว ตรงไปก็เป็นห้องน้ำแล้วจ้ะ" ไม่มีใครลุกตามเขาไปห้องน้ำ ทุกคนต่างดื่มและคุยกัน แทนไทเปิดประตูออกไป เห็นทางเดินเยื้องจากห้องไปนิดหน่อยก็เดินตรงไปทางนั้น แล้วก็เห็นห้องน้ำจริง ๆ เมื่อปลดทุกข์เรียบร้อย ล้างไม้ล้างมือเสร็จ ก็เดินเซกลับห้อง VIP เมื่อเดินมาถึง เขามองประตูห้อง ไม่มีตัวเลขบอกว่าห้องไหนเป็นห้องของเขา แต่มันมีตัวอักษรภาษาอังกฤษคือ II ทั้งสองห้องเลย แทนไทพยายามสลัดศีรษะเพื่อจ้องหมายเลขห้องดี ๆ แต่ก็ยังเห็นเป็น II ทั้งสองห้องอยู่ดี
"ห้องไหนวะ ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย ช่างแม่งเถอะ เข้าห้องไหนก็เหมือนกันล่ะวะ"
"คุณ!"
❤❤❤❤❤❤❤
หมายเหตุ
เลขโรมัน (Roman numerals) คือ ระบบตัวเลขที่มีต้นกำเนิดมาจากสมัยโรมโบราณ
เลขโรมันใช้ตัวอักษรละติน (ตัวอักษรภาษาอังกฤษ) ในการบอกค่า เช่น
I, II,III = 1,2,3,
V =5,
X = 10,
L = 50,
C = 100,
D = 500
M = 1000
ความคิดเห็น