ขังรัก เมียแต่ง (Mpreg)

ลำดับตอนที่ #3 : ขังรัก วันที่สาม

ขังรัก วันที่สาม

การไปเยี่ยมบ้านของธาราเพื่อร่วมรับประทานอาหารมื้อค่ำตามประเพณีถูกเลื่อนไปครั้งแล้วครั้งเล่า จนคุณหญิงต้องเข้ามาจัดการด้วยตัวเอง แถมส่งกระเช้าไปขอโทษเจ้าสัวเธียรที่ลูกชายเอาแต่ทำงานจนไม่สามารถไปร่วมทานอาหารตามประเพณีได้ แต่เจ้าสัวเธียรก็หาใส่ใจกับประเพณีดังกล่าวไม่ เขาเองรู้ว่าลูกเขยเป็นนักธุรกิจใหม่ไฟแรง จึงมีงานล้นมือ เมื่อก่อนสมัยเจ้าสัวยังหนุ่ม เพิ่งเข้ารับตำแหน่งต่อจากผู้เป็นพ่อ เขาเองก็ติดงาน ติดลูกค้าจนลืมไปว่ายังมีภรรยาคอยอยู่ที่บ้าน

"ไม่ต้องมากพิธีหรอก นั่ง ๆ วันนี้แม้ว่าแม่จะไม่ได้ลงมือทำอาหารเองเหมือนคุณหญิงพรประภา แต่แม่ก็สั่งอาหารจากภัตตาคารชื่อดังมาเลยนะ" คุณน้ำฟ้าเอ่ยเชิญชวนลูกเขยและลูกชายให้นั่งร่วมโต๊ะอาหาร บนโต๊ะมีอาหารมากมายหลากหลายเมนู ส่วนมากจะเป็นอาหารจีนที่เจ้าสัวเธียรคุ้นเคย แม้ว่าคุณน้ำฟ้าจะเป็นคนไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่เจ้าสัวก็มีพ่อและแม่เป็นชาวจีน ที่บินข้ามน้ำข้ามทะเลลัดฟ้าหอบเงินมาจากเมืองจีนเพื่อมาลงทุนทำธุรกิจในไทย ไม่ใช่ชาวบ้านที่หนีความยากจนจากจีนมาไทยแล้วสร้างธุรกิจจนได้ดิบได้ดีแต่อย่างไร พวกท่านเป็นนักธุรกิจในจีนอยู่แล้ว

"พี่วีร์ลองทานนี่สิครับ คุณพ่อชอบมากเลยนะครับ ต้องมีบนโต๊ะอาหารอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง" ธาราตักเมนูโปรดของคนเป็นพ่อให้ประวีร์ได้ลอง เพราะมีแม่เป็นไทย ธาราจึงเรียกพ่อกับแม่แบบไทย ๆ จะมีแค่บางครั้งที่อยากจะอ้อนจึงเรียกเจ้าสัวว่าปะป๋า ทำให้พ่อที่ยอมทุกอย่างเพื่อลูกชายเพียงคนเดียวใจอ่อนได้

"ขอบใจ" แม้จะไม่อยากลองเพราะไม่ค่อยถูกปากกับอาหารจีนเท่าไหร่นัก แต่ประวีร์ก็จำต้องตักอาหารที่ธาราตักให้เพื่อเอาใจเจ้าสัว เพราะเขาเองก็ต้องพึ่งพาพ่อตาคนนี้อยู่เช่นกัน

เมื่อการรับประทานอาหารผ่านพ้นไป คุณน้ำฟ้าได้ชวนสองสามีภรรยาหมาด ๆ ไปนั่งคุยกันที่โซฟารับรองแขก ถามสารทุกข์ไปตามประสาคนเป็นแม่ที่ลูกเพิ่งแต่งงานและแยกบ้านออกไป

"นี่เป็นของขวัญจากฉัน" เจ้าสัวเธียรเดินเข้ามาพร้อมยืนซองเอกสารให้แก่ประวีร์ ซึ่งชายหนุ่มก็รับไว้เพราะไม่อยากขัดใจ

"อะไรหรือครับพ่อ พี่วีร์เปิดดูหน่อย" เพราะเห็นประวีร์วางเอกสารไว้ข้างกายไม่ยอมเปิดดูจึงรบเร้าให้อีกฝ่ายเปิดเอกสาร

"ตั๋วเครื่องบินพร้อมเอกสารการจองโรงแรมสำหรับไปฮันนีมูนของทั้งสองคน พ่อคุยกับคุณปกรณ์แล้ว คุณปกรณ์บอกว่าช่วงที่ทั้งสองเที่ยวกันคุณปกรณ์จะเข้าไปช่วยจัดการงานที่บริษัทให้โดยมีผู้จัดการของโรงแรมช่วยเป็นที่ปรึกษา พ่อจึงคิดว่าไปสักสองอาทิตย์เพื่อพักผ่อนหย่อนใจน่าจะดี เพราะคิดว่าประวีร์เป็นห่วงงานมาก พ่อเลยจองที่พักในไทยให้ หากจำเป็นต้องกลับจะได้สะดวก" เพราะเจ้าสัวเธียรรู้ดีว่าถ้าไม่จัดการเรื่องนี้ ลูกชายของเขาก็คงต้องนั่งแกร่วรออีกคนจนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ไปฮันนีมูนเสียที

"ขอบคุณครับ" ประวีร์ที่อยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทั้งที่พยายามจะหลีกเลี่ยงการไปฮันนีมูน แต่ก็ต้องมาถูกมัดมือชกให้ทำตามที่ผู้เป็นพ่อตาจัดการไว้ให้

ธาราไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าประวีร์มีสีหน้าเช่นไร การที่พ่อจัดการเป็นธุระเรื่องไปฮันนีมูนให้มันทำให้เขามีความสุขมาก ข้ออ้างที่จะไม่ว่างก็ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว ฉะนั้นเขาจะพยายามทำให้ทริปฮันนีมูนนี้มีแต่ความสุข เขาจะพยายามสานสัมพันธ์อันดีกับประวีร์ให้จงได้ เมื่อคิดถึงสิ่งที่ต้องทำในช่วงฮันนีมูนมันก็ยิ่งทำให้ธารามีความสุข อยากจะให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ จัง

"น้ำคุยกับแม่ไปก่อนนะ ป๋าขอคุยกับพี่วีร์เขาสักประเดี๋ยว ประวีร์ไปที่ห้องทำงานของป๋าดีกว่าจะได้คุยกันสะดวกขึ้น" เจ้าสัวเธียรเห็นสีหน้าของลูกเขยแล้วก็รู้ได้ทันทีว่างานแต่งครั้งนี้ประวีร์ไม่น่าจะเต็มใจนัก จึงอยากจะคุยตกลงกันให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด จนกระทบความสุขของลูกชายเพียงคนเดียวของเขา

"ป๋า อย่าดุพี่วีร์ของน้ำนะครับ" ธาราเองก็พอจะมองออกว่าพ่อเป็นกังวลเรื่องของตน จึงพยายามจะอ้อนคนเป็นพ่อ เจ้าสัวเธียรยกมือขึ้นลูบศีรษะบุตรชายเพียงคนเดียว เพราะรักลูกขนาดนี้อย่างไรล่ะ ถึงได้ยอมทำทุกอย่างที่ลูกต้องการ

"คุยกับแม่เขาไปก่อนนะ ลองถามกลเม็ดเคล็ดลับจากแม่ดูสิ ว่าวิธีทำให้สามีรักสามีหลงต้องทำอย่างไร" เจ้าสัวเธียรแนะนำ เพราะคุณน้ำฟ้าเป็นคนที่เอาใจคนเก่งต่างจากลูกชายที่ออกจะเอาแต่ใจ จึงอยากให้คนเป็นแม่สอนบ้าง

"ป๋า" ใบหน้าที่ดูเขินอายในสายตาของประวีร์ ก็ยังคงดูเสแสร้งแกล้งทำอยู่ดี 'เล่นละครไม่เก่ง' แต่ท่าทีที่แสดงออกดูยังไงก็แอบเล่นใหญ่โตเกินจริงอยู่ดี

"มีปัญหาอะไรกันรึเปล่า" เจ้าสัวเธียรเอ่ยถามขึ้น เพราะจากการพยายามเลี่ยงมาทานมื้อค่ำด้วยหลายครั้งก็พอจะเดาได้ว่าประวีร์ไม่ค่อยจะเต็มใจนัก

"เปล่าครับ" ประวีร์นั่งลงตรงเก้าอี้ตรงข้ามกับเจ้าสัวเธียรผู้เป็นพ่อตา แม้จะไม่บอกสิ่งที่อยู่ในใจแต่เจ้าสัวที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก็พอจะดูออกว่าอีกคนไม่ค่อยสบายใจกับการแต่งงานครั้งนี้นัก

"รู้ใช่ไหมว่างานแต่งมันผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้ว และฉันก็เคยถามไปแล้วว่าจะเลื่อนงานแต่งเข้ามาจริง ๆ น่ะหรือ ฉันไม่อยากให้มีข่าวฉาวว่าหม้อข่าวยังไม่ทันดำ ลูกเขยกับลูกชายของเจ้าสัวเธียรก็หย่ากันเสียแล้ว" เพราะประวีร์เป็นคนเร่งรัดให้มีงานแต่งเร็วขึ้น แต่หลังแต่งกลับทำท่าไม่ค่อยสนใจลูกชายของเขา มันทำให้เจ้าสัวเธียรหงุดหงิด

"ผมขอโทษครับ ผมคงเครียดกับงานมากไป ผมจะพยายามเอาใจใส่น้ำให้มากขึ้นกว่านี้ครับ" เพราะประวีร์รู้ดีว่าเจ้าสัวมีอิทธิพลทางธุรกิจมากแค่ไหน พ่อของเขาแม้จะเป็นอดีตนายตำรวจใหญ่ ก็ใช่ว่าจะช่วยเรื่องนีเได้ หากเกิดข้อผิดพลาดใด ๆ ขึ้น

"ห้าสิบล้าน เป็นของขวัญแต่งงานจากฉัน" เจ้าสัวยื่นซองขาวให้แก่ประวีร์ อีกฝ่ายไม่ยื่นมือไปรับเพราะคิดว่าเขาได้ของขวัญจากเจ้าสัวมาเยอะแล้ว

"รับไปเถอะ แลกกับการมีชื่อลูกชายของฉันเป็นหุ้นส่วนในโรงแรมของนาย ส่วนจะแบ่งให้เท่าไรนั้นแล้วแต่นายจะกรุณา" เพราะเจ้าสัวคิดว่า ถ้าลูกชายได้มีชื่อเป็นหุ้นส่วนในโรงแรมของประวีร์การหย่าร้างก็น่าจะยากขึ้น เพราะนี่คือของขวัญแต่งงานที่เขาตั้งใจจะมอบให้ลูกชายเพียงคนเดียว

"ครับ ผมจะให้ทนายความรีบจัดการให้"

❤❤❤❤❤❤❤

เงินซื้อความรักไม่ได้ แต่เงินก็ซื้อความสุขให้ลูกได้ หวังว่าเจ้าสัวจะคิดถูกนะ