คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 พนักงานใหม่
ตอนที่ 1 พนักงานใหม่
"สวัสดีค่ะทุกคน มารวมกันตรงนี้เร็ว" เสียงของคุณอรทัยหัวหน้าแผนกเรียกให้ทุกคนเข้ามารวมกันที่กลางห้องทำงาน ซึ่งเป็นจุดที่ว่างที่สุดที่ทุกคนจะมายืนรวมกันได้
"พี่อ้อมีอะไรน่าตื่นเต้นหรือคะวันนี้" พนักงานสาวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น แต่สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง พี่อ้อ ที่เรียกทุกคนมารวมกัน ชายหนุ่มหน้าตาดีแต่งกายสุภาพเรียบร้อย สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้า กางเกงสแลคสีดำ และผูกไทยลายสีดำเทา ใส่แว่นสายตา แต่ก็ยังดูหล่อ และเท่มาก ๆ อยู่ดี
"เอาล่ะ ๆ ยืนเรียงกันดี ๆ นะจ๊ะ แล้วก็ฟังที่ฉันจะพูด" คุณอรทัยหรือที่ทุกคนเรียกว่า พี่อ้อกวาดสายตามองไปที่ทุกคน ซึ่งทุกคนต่างก็มองไปที่ชายหนุ่มที่ยืนข้าง ๆ พี่อ้ออย่างสนใจ
"นี่คือคุณแทนไท จะมาเป็นสถาปนิกประจำแผนกของเรา แทนไทจ๊ะ แนะนำตัวหน่อยจ้ะ" พี่อ้อแนะนำหนุ่มเนิร์ดที่ดูฮอตสุด ๆ ในเวลานี้ พร้อมกับให้เขาแนะนำตัวเองอีกครั้งให้ทุกคนได้รู้จัก
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อแทนไท หรือจะเรียกว่าไทม์ก็ได้ครับ ถูกส่งมาจากสำนักงานใหญ่ให้มาประจำที่สาขานี้ ตำแหน่ง สถาปนิก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" แทนไทแนะนำตัวพร้อมโค้งศีรษะให้ทุกคน มีเสียงฮือฮาขึ้นเล็กน้อย พร้อมเสียงปรบมือบ้าง เสียงพูดคุยบ้าง เพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ของแผนก สถาปนิกหนุ่ม ที่เพิ่งมีในแผนกเป็นครั้งแรก
"เอาล่ะ ๆ เงียบ ๆ กันก่อน พี่อ้อมีเรื่องจะบอกสองเรื่อง คือ ทุกคนคงทราบดีกันแล้วว่าเรากำลังมีโปรเจคใหญ่ คือคอนโดที่สาทร เป็นโปรเจคที่ผู้จัดการใหญ่เพิ่งไปประมูลได้มา ทางสำนักงานใหญ่เลยส่งแทนไทมาช่วยดูแลเรื่องการออกแบบ อีกเรื่อง ทางบริษัทมีงบสำหรับงานเลี้ยงฉลองโปรเจคและต้อนรับสมาชิกใหม่ในแผนกของเรา ให้ไปคิดกันมาว่าจะไปฉลองที่ไหนกันดี เราจะมีงานเลี้ยงในคืนวันศุกร์นี้ เข้าใจนะ" สิ้นเสียงของพี่อ้อทุกคนก็เฮกันด้วยความดีใจ เหมือนประหนึ่งว่าไม่เคยมีงานเลี้ยงแบบนี้มานานแล้ว แต่โครงการนี้ มันใหญ่จนสำนักงานใหญ่ส่งสถาปนิกมาดูแล
"มีเฉพาะแผนกของเราหรือคะพี่อ้อ" พนักงานสาวคนหนึ่งในแผนกเอ่ยถามขึ้นอรทัยหันไปฉีกยิ้มให้เธอก่อนจะตอบคำถาม
"ใช่ค่ะ ถึงแม้ว่าหลังจบโปรเจคนี้ ทางสำนักงานใหญ่จะมีงานเลี้ยงทั้งบริษัทของสาขาเรา แต่ตอนนี้เป็นงานเลี้ยงเฉพาะแผนกของเราเท่านั้น" พี่อ้อตอบคำถามพนักงาน มีการพูดคุยกันเรื่องงานเลี้ยงอีกเล็กน้อย จากนั้นก็แนะนำให้แทนไทได้รู้จักแต่ละคน ตาล แก้ว แนน สองแม็ก ต้น เป็นแผนกที่ไม่เล็ก และไม่ใหญ่ไป
"เอาละ เมื่อรู้จักกันแล้ว ก็กลับไปทำงานกันได้แล้ว เดี๋ยวขอเวลาพี่สักครึ่งชั่วโมงนะไทม์ เดี๋ยวพี่พาไปดูสถานที่ อ่อเดี๋ยวพาไปดูโต๊ะทำงาน" คุณอรทัยพูดจบก็ไล่ให้ทุกคนไปทำงานกันต่อ แล้วหันไปคุยกับแทนไท
"ทางนี้จ้ะ พี่ให้เขาเตรียมโต๊ะทำงานไว้ให้แล้ว แม็กกี้มานี่สิ เรียกเจ้าแม็กนั่มมาด้วย" คุณอรทัยเรียกแม็กกี้ที่กำลังหย่อนก้นลงบนเกาอี้ทำงานของตัวเอง เขาลุกขึ้นแล้วเรียกแม็กนั่มเดินมาทางโต๊ะทำงานของสถาปนิกคนใหม่
"นี่เป็นโต๊ะทำงานของไทม์ อยากได้อะไรเพิ่มก็บอกเจ้าสองแม็กนี่ได้เลย" คุณอรทัยบอก สองแม็กยืนทำตาปริบ ๆ แทนไทมองหน้าทั้งสองคน จากที่ได้ยินการเรียกชื่อของพวกเขาก็พอรู้ว่าทำไมถึงชื่อแม็กกี้กับแม็กนั่ม
แม็กกี้ตัวเล็กน่ารัก ยิ้มเก่ง ส่วนแม็กนั่มตัวโตกว่าแม็กกี้พอสมควร หน้าตาออกจะเหวี่ยงนิด ๆ
"สวัสดีครับ ผมแม็กกี้ ส่วนนี่น้องแม็กนั่ม ความจริงเราชื่อแม็กเหมือนกัน แต่ว่าเพื่อให้ชื่อเราต่างกันและแยกได้ว่าเรียกแม็กไหน ก็เลยถูกเรียกว่าแม็กกี้กับแม็กนั่มครับ เราสองคนทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยสถาปนิกครับ" แม็กกี้กล่าวรายงานตัว แทนไทโค้งหัวให้พวกเขาเล็กน้อย ก่อนจะแนะนำตัวอีกรอบ
"ไทม์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย" เขายื่นมือไปให้แม็กกี้กับแม็กนั่มจับ แม้แม็กนั่มหน้าตาจะไม่ค่อยอยากผูกมิตรเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้เสียมารยาท ยอมจับมือกับแทนไทและโค้งหัวกลับให้อีกด้วย
เมื่อแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว แทนไทก็เริ่มทำงานของตัวเองทันที เช็กของจำเป็นที่จะใช้พร้อมทั้งลิสต์รายการของอุปกรณ์ที่ต้องการเพิ่ม ซึ่งไม่จำเป็นต้องซื้อใหม่ แค่ส่งอีเมล์ไปสำนักงานใหญ่แล้วของที่เขาต้องการจะถูกส่งมาที่นี่ทันที
"แก คืนงานเลี้ยงผู้จัดการใหญ่จะไปรึเปล่าวะ" เสียงพนักงานหญิงเอ่ยขึ้น แม้แทนไทจะไม่ได้ตั้งใจฟังแต่ก็ได้ยินเพราะพวกเขาไม่ได้เบาเสียงเลย
"ผู้จัดการประชุมอยู่ต่างจังหวัดไม่ใช่รึไง จะมาทันรึเปล่า" อีกคนตอบโดยไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าใครถาม แทนไทนั่งฟังพวกสาว ๆ คุยกันไปเงียบ ๆ เขาพอจะได้ข่าวมาเหมือนกันว่าผู้จัดการประจำสาขานี้ เป็นคนเนี้ยบ เข้ม ดุ แต่ขยันทำงาน เขาเองเคยได้ยินแต่ข่าวลือ ไม่เคยเห็นตัวจริง มาถึงถิ่นแล้วคิดว่าจะได้เจอกันบ้าง แต่ก็คลาดกันจนได้ เพราะอีกคนไปประชุมที่ต่างจังหวัด
"ถึงอยู่ก็ไม่ไปหรอกจ้า ใคร ๆ ก็รู้ว่าผู้จัดการสาขาของเราทำตัวสันโดษขนาดไหน ดูอย่างไอ้แนน มาทำงานสามเดือนแล้ว เคยเห็นหน้าผู้จัดการสักครั้งรึเปล่า ก็เปล่า" แก้วเอ่ยขึ้น ทำงานสามเดือนแล้ว ยังไม่เคยเห็นผู้จัดการใหญ่ของสาขาเป็นไปได้อย่างไร
"เอา ๆ อย่ามัวแต่เมาท์มอยกัน แม็กเตรียมตัวไปดูงานกับพี่แล้วหรือยัง" คุณอรทัยออกจากห้องทำงานมาทันได้ยินพนักงานพูดกันไม่หยุดปากก็เลยปรามไว้เบา ๆ แล้วหันไปถามแม็กเพราะต้องไปดูงานข้างนอกกัน
"เรียบร้อยแล้วครับ" แม็กนั่มเอ่ยขึ้น แทนไทคิดว่าอรทัยไม่เอ่ยเจาะจงว่าใครจะไป คงเป็นเพราะให้ทั้งสองคนตกลงกันเองว่าใครจะไปดูงานข้างนอกมากกว่า
"สรุปแม็กนั่มไปสินะ ไปเถอะแทนไท สายกว่านี้จะร้อน" แทนไทหยิบสมุดปากกาและดินสอใส่ในกระเป๋าเอกสาร ตรวจดูเครื่องมือต่าง ๆ ในกระเป๋าทำให้สองแม็กเกิดความสนใจ จึงเข้ามาถาม
"ทำไมคุณแทนไทเอาของไปเยอะจังครับ เอาไอแพ็ดเครื่องเดียวไปก็น่าจะพอแล้วนะครับ" แม็กกี้เอ่ยถามขึ้น แทนไทไม่รู้ว่าพวกเขาทำงานกันยังไง แต่สำหรับเขา แบบนี้เรียกว่าเตรียมพร้อมกับทุกสถานการณ์
"มันจำเป็นนะ เกิดเครื่องรวน หรือเออเร่อ เรายังมีสมุดจด ถ้าจะใช้มือถือแทน เกิดว่ามีคนโทรเข้ามาพอดี แล้วที่จดไว้ก่อนหน้ามันหายไป งานทุกอย่างก็ต้องเริ่มใหม่ มันเสียเวลาทั้งเราและเพื่อนร่วมงาน" แทนไทมีอุปกรณ์สำรองทั้งแบบดิจิตอลและแมนนวล จึงไม่ต้องกังวลว่าข้อมูลจะหายไประหว่างทำงาน อาจจะดูเหมือนกังวลเกินเหตุ แต่การจดด้วยมือลงบนกระดาษมันทำให้เขาจำรายละเอียดงานได้ดีกว่า
"ดีจังครับ พี่อ้อ ระหว่างทางแวะซื้อสมุดแบบของคุณแทนไทมาให้ผมด้วยนะครับ" แม็กกี้หันไปหาหัวหน้าสาวแสนสวยของแผนก แทนไทยิ้มออกมาก่อนจะก้มลงไปเปิดลิ้นชักของตัวเองออกมา ยื่นให้สองแม็ก เพราะเขามีสมุดมาจากสำนักงานใหญ่สามเล่มที่ยังไม่ได้ใช้งาน
"สองแม็กอายุเท่าไหร่กันครับ ผมยี่สิบห้าปีนี้ เรียกผมแบบกันเองเหมือนเรียกพี่อ้อก็ได้ครับ" เพราะรู้สึกแปลก ๆ ที่ทุกคนเรียกกันแบบพี่เรียกน้อง น้องเรียกพี่ แต่เรียกเขาว่าคุณอยู่คนเดียว
"ผมยี่สิบห้าเท่าคุณแทนไท เอ๊ย เท่าไทม์เลยครับ ส่วนแม็กนั่มเพิ่งเรียนจบมาหมาด ๆ อายุเพิ่งยี่สิบสามเอง เรียกน้องแม็กได้ครับ ขอบคุณสำหรับสมุดครับ" แม็กกี้บอกอายุของตัวเองก่อนจะรับสมุดจากแทนไทไป แล้วยื่นให้แม็กนั่มไปด้วย แม็กนั่มหยิบสมุดใส่ในกระเป๋า แล้วหันมาขอบคุณแทนไท เมื่อทุกอย่างพร้อมพวกเขา พี่อ้อ แทนไท และแม็กนั่มก็เดินทางเพื่อจะไปดูสถานที่ก่อสร้างทันที
❤❤❤❤❤❤❤
ความคิดเห็น