ขังรัก เมียแต่ง (Mpreg)

ลำดับตอนที่ #2 : ขังรัก วันที่สอง

ขังรัก วันที่สอง 

"พี่วีร์ครับ" ธาราที่คอยสามีกลับมาบ้านทั้งวัน รีบลุกขึ้นเพื่อเรียกอีกคนคุยทันที หลังงานพิธีจบลงเมื่อคืนราว ๆ เที่ยงคืน ธารากับประวีร์ก็ได้เข้านอนร่วมหอกัน และก็เป็นอย่างที่ประวีร์บอก เขาจะไม่แตะต้องธาราแม้แต่ปลายก้อย แต่ธาราเหนื่อยเกินกว่าที่จะมาสนใจว่าใครอีกคนจะแตะต้องตนรึเปล่า เมื่อเช้านี้ประวีร์กลับทำให้ธารารู้ว่า เขาแทบจะไม่มีตัวตนในสายตาของสามี ประวีร์ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานตามปกติเหมือนว่าภายใต้ชายคาของบ้านนี้ไม่มีธาราอยู่ร่วมด้วยอย่างไรอย่างนั้นเลย

"มีอะไร" เพราะตั้งใจกลับเข้าบ้านมาอาบน้ำแต่งตัวเพราะมีนัดกับลูกค้าในค่ำคืนนี้ เมื่อกลับเข้าบ้านเห็นธารามาคอยดักรออยู่มันจึงทำให้ประวีร์อารมณ์เสียเล็กน้อย

"เย็นนี้เรามีนัดทานข้าวกับคุณพ่อคุณแม่นะครับ พี่วีร์จำได้รึเปล่าครับ" เพราะตามประเพณีหลังงานแต่งหนึ่งคืน คู่ข้าวใหม่ปลามันจะต้องไปร่วมรับประทานอาหารมื้อค่ำกับฝ่ายของเจ้าบ่าว ซึ่งทางผู้ใหญ่ก็ได้ตกลงกันแล้วว่าจะไปบ้านไหนก่อนกัน เพราะทั้งสองคนต่างเป็นเจ้าบ่าวทั้งคู่

"พ่อแม่นาย นายก็ไปเองสิ ฉันมีนัดทานข้าวกับลูกค้า" ประวีร์ไม่สนใจประเพณีที่สืบทอดกันมาอะไรทั้งนั้น แค่แต่งงานด้วยเขาก็รู้สึกฝืนความรู้สึกเต็มทีแล้ว

"แต่"

Rrrrrr

"ครับคุณพ่อ" ไม่ทันที่ธาราจะได้พูดอะไร มือถือของประวีร์ก็แผดเสียงขึ้น คุณปกรณ์พ่อของประวีร์โทรหาลูกชายนั่นเอง

"ฉันส่งคุณกันพรตไปหาลูกค้าแทนแกแล้ว คืนนี้แกต้องมาทานข้าวที่บ้านพร้อมหนูน้ำ ถ้าแกไม่มาคุณหญิงได้อาละวาดแน่" เพราะรู้นิสัยของแม่ลูกคู่นี้ดี คุณปกรณ์จึงรีบแก้ปัญหาให้ลูกชาย ก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายครอบครัวของตัวเองให้แหลกคามือ คุณปกรณ์ไม่เข้าใจลูกชายสักนิด ตัวเองเป็นคนเร่งให้จัดงานแต่งเอง แต่พอพ้นคืนเข้าหอ เช้ามากลับทิ้งภรรยาไปทำงานแถมไปนัดลูกค้าทานข้าวนอกบ้านอีกต่างหาก

"เฮ้อ ก็ได้ครับ ฝากบอกแม่ด้วยว่าไม่เกินชั่วโมงผมจะพาภรรยาของผมไปถึงบ้านแน่นอน" ประวีร์มองหน้าของธาราที่ตอนนี้มีรอยยิ้มขึ้นมาบ้าง เขาให้รู้สึกเคืองตาที่อีกฝ่ายยิ้มจนหน้าบานกับแค่การที่เขาเรียกว่าภรรยา ประวีร์จึงเดินหนีขึ้นห้อง โดยลืมไปสิ้นว่าห้องนอนเขากับธาราก็ห้องเดียวกัน

"ผมเตรียมชุดไว้ให้ตรงนี้นะครับ เดี๋ยวผมลงไปคอยด้านล่าง" ธารานำชุดมาแขวนไว้ตรงโซนแต่งตัว ประวีร์มองชุดที่ธาราเตรียมไว้ให้ แค่มองปราดเดียวก็รู้ว่าอีกคนมีเทสในการแต่งตัวขนาดไหน ก็สมแล้วที่เป็นลูกคุณหนู เป็นทายาทหมื่นล้านของนักธุรกิจชั้นนำของประเทศ

"ขอบใจ" ประวีร์ไม่ได้หันไปมองหน้าธาราด้วยซ้ำ เอ่ยคำขอบใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไม่นานนักก็เดินออกมาจากห้องนอนมา เห็นอีกคนกำลังนั่งดูมือถือด้วยสีหน้าเคร่งเครียดแต่ก็ไม่ได้ถามว่ามีเรื่องอะไรรึเปล่า เขาจะไม่แตะต้อง ไม่สนใจถามไถ่ว่าอีกคนเป็นเช่นไรในแต่ละวัน คำถามเดียวที่ประวีร์จะถาม คือทนนอนกอดใบทะเบียนสมรสได้รึเปล่า ถ้าทนไม่ได้ ก็หย่า ๆ กันไป จะได้จบ ๆ เสียที

"เสร็จแล้วหรือครับ" ธารารีบลุกขึ้นทันทีที่เห็นสามีหมาด ๆ เดินลงมาจากชั้นบน ประวีร์พยักหน้าก่อนจะเดินนำออกไปจากบ้านเพื่อไปบ้านพ่อกับแม่ของเขา บ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านพ่อกับแม่ของทั้งสองฝ่ายซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงาน เขาคิดว่าถ้าหย่าก็จะไม่เอามาเป็นสมบัติของเขาเอง เพราะถ้าแต่งงานใหม่ก็คงจะหาบ้านใหม่ บ้านที่เขาพอใจที่จะอยู่กับภรรยาของเขา

ทั้งสองเดินทางมาที่บ้านพ่อแม่ของประวีร์โดยมีธาราเป็นคนขับรถ ส่วนประวีร์ไปนั่งด้านหลัง ประหนึ่งว่าตนเป็นเจ้านายและธาราเป็นแค่คนขับรถให้ เมื่อเดินทางมาถึง พ่อแม่ที่คอยต้อนรับการมาของทั้งสองถึงกับขมวดคิ้วกับการกระทำของลูกชาย

"ทำไมวีร์ปล่อยให้น้องขับรถเองล่ะคะ แถมไปนั่งด้านหลังอีก" คุณพรประภาเอ่ยถามบุตรชาย ประวีร์เหลือบมองภรรยาของตัวเองที่เสแสร้งแกล้งยิ้มออกมาต่อหน้าผู้ใหญ่ ไหนบอกว่าเล่นละครไม่เก่ง เห็นก่อนหน้านี้ทำหน้าบึ้งใส่เขาตลอด แต่ตอนนี้กลับยิ้มออกมาได้ไม่ละอายใจบ้างรึไง

"พี่วีร์ต้องใช้สมาธิในการดูเอกสารงานน่ะครับ ผมเลยอาสาขับรถให้" ธารารู้ว่าประวีร์แกล้งตนเอง แต่เขาจะไม่ยอมแพ้ด้วยเรื่องแค่นี้หรอก เขาได้ประวีร์มาครอบครองแล้ว เขาจะต้องทำให้ประวีร์รักเขาให้ได้

"เข้าบ้านกันค่ะ วันนี้แม่ลงมือทำกับข้าวเองเลยนะ มีทั้งของโปรดน้ำและของโปรดตาวีร์ด้วย" คุณหญิงพรประภากล่าวก่อนจะโอบเอวลูกสะใภ้เข้าบ้าน ประวีร์ได้แต่มองตามและใช้ความคิด ความจริงถ้าธาราเข้าหาเขาด้วยความจริงใจ เขาอาจจะรักใคร่ชอบพออีกคนก็เป็นได้ แต่สิ่งที่ธาราทำ มันทำให้ประวีร์ไม่ชอบ ไม่ชอบมากถึงมากที่สุด เขาจะไม่มีวันยกโทษให้ธาราเป็นอันขาด แต่จะไม่เอ่ยปากขอหย่า จะทำให้อีกคนรู้สึกเจ็บปวดทรมานกับการที่มีเขาอยู่ข้าง ๆ กาย จะทำให้ธารารู้ว่า ใบทะเบียนสมรสมันคือสิ่งที่ทำให้ธาราเหมือนถูกกักขังจองจำ จนอีกฝ่ายต้องร้องขอหย่าไปเองเลยทีเดียว

มื้ออาหารที่มีอาหารมากมายบนโต๊ะ คุณหญิงเป็นคนที่ทำกับข้าวมีฝีมือที่ใช้ได้ทีเดียว รสไม่จัดจ้านหรือจืดชืดจนเกินไป คุณปกรณ์อดีตนายตำรวจใหญ่จึงทั้งรักและหลงภรรยาคนนี้เป็นอย่างมาก งานบ้านงานเรือนก็เก่ง เข้าสังคมก็เก่ง สมแล้วที่ได้เป็นถึงคุณหญิงตามยศและตำแหน่งของคุณปกรณ์

"เขียวหวานสูตรโบราณนี้เป็นของโปรดของตาวีร์ ถ้าหนูน้ำมีเวลาก็เข้ามาหัดทำนะคะ แม่จะช่วยสอน" คุณหญิงตักแกงเขียวหวานที่มีฟักเขียวอยู่ในนั้นให้ลูกชาย และตักให้ลูกสะใภ้ด้วย

"ขอบคุณครับ ผมจะพยายามมาหัดทำของโปรดพี่วีร์กับคุณแม่ให้บ่อย ๆ " ธารารู้ว่าต่อให้ทำรสมือใกล้เคียงกับคุณหญิง แต่อีกคนก็คงจะไม่แตะอาหารของเขา แต่เขาก็จะมาหัดทำเพื่อเอาใจอีกคนให้ได้

"ดีจ้ะ ทานเยอะ ๆ นะ เผื่อเราท้องเขียวหวานใส่ฟักจะช่วยบำรุงครรภ์ด้วย เพราะแม่กินประจำตอนท้องตาวีร์ทำ นี่อาจเป็นสาเหตุที่เขาชอบทานมาถึงทุกวันนี้" คุณหญิงตักแกงเขียวหวานใส่จานสะใภ้อีกครั้ง เธอเองก็สังเกตสีหน้าของลูกชายมาตลอด ดูเหมือนว่าลูกชายของเธอจะพูดน้อยผิดปกติ แถมไม่ค่อยจะสนใจภรรยาที่พึ่งแต่งงานกันหมาด ๆ อีกด้วย

"ครับ ผมจะหัดทำเพื่อจะได้กินเยอะ ๆ ตอนที่มีเจ้าตัวเล็กในท้องนี้ พี่วีร์คงดีใจที่ลูกของเราชอบกินอะไรเหมือนเขา"

❤❤❤❤❤❤❤

อย่าให้ลูกแม่ร้ายนะตาวีร์