วาร์ปไปจุ้นวุ่นใจเธอ

วันดีคืนดีอยู่ ๆ ก็มีหนุ่มหล่อโผล่ออกมาจากตู้เสื้อผ้าในห้องนอนของนักศึกษาสาวปี 4 แล้วบอกว่ามาจากอนาคต แล้วใครมันจะไปเชื่อเรื่องบ้า ๆ พรรค์นั้น ถ้าบอกว่าเป็น ‘โรคจิตขโมยชุดชั้นใน’ ยังจะน่าเชื่อซะมากกว่า

ทว่าไอ้โรคจิตหน้าหล่อกลับแกะไม่ปล่อย คอยวนเวียนอยู่รอบตัวเธอราวกับผีเร่ร่อนด้วยข้ออ้างพิลึกพิลั่น

ชีวิตสงบสุขของ ‘ชิชญา’ จบลงตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

.

จิระภัทรไม่มีทางเลือก นอกจากพยายามเข้าไปอยู่ในบ้านนั้นให้ได้ ในเมื่อเขามาทางนั้นก็ต้องกลับทางนั้น ทว่าชีวิตที่เสมือนคนไร้ตัวตนมันไม่ได้ง่าย เพราะเขาวาร์ปมาแต่ตัว เอกสารหรือบัตรยืนยันตัวตนไม่มีสักอย่าง เงินไม่มี งานไม่มี แล้วเขาจะอยู่ยังไงในเมื่อยังไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าประตูมิติจะเปิดให้เขากลับไปเมื่อไหร่ หรือมันจะปิดตาย แล้วปล่อยให้เขาติดอยู่ที่นี่อย่างคนไร้ตัวตนตลอดไป...

.

ในเมื่อคนที่นิสัยต่างกันต้องมาอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกัน การกระทบกระทั่งจึงมีตลอดเวลา จึงกลายเป็นคู่กัดไปโดยปริยาย แล้วคู่กัดเขาจะรักกันอีท่าไหน ฝากตามไปเป็นกำลังใจให้คนทั้งคู่ด้วยนะคะ

+++++++++

“นาย-ภัทร”

เสียงใส ๆ ดังขึ้นพร้อมความหนัก

“เฮ้ย! เป็นไรเนี่ย อยู่ๆ มาเกาะหลังอย่างกะตุ๊กแก” เขาหันไปถามตุ๊กแก เอ๊ย! คนบนหลัง

“พูดซะเสียเลย ตุ๊กกงตุ๊กแกอะไรล่ะ ฉันเพิ่งดูซีรี่ส์เรื่องนึงจบ น่ารักมากเลย พระเอกให้นางเอกขี่หลังด้วย”

“นางเอกขี่หลังพระเอก?” เขาหัวเราะด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม พลางส่ายหน้าหน่าย ๆ “มุกเดิม ๆ ผู้หญิงก็ยังอินกันอยู่ได้”

“มุกเดิมแล้วไง เดิมแต่ฟิน ใครสนกัน”

“แต่เธอไม่ใช่นางเอก แล้วฉันก็ไม่ใช่พระเอก”

“น่า...เค้าแค่ขอยืมหลังนิดเดียว นะตัวเองนะ เดี๋ยวเค้าจิ้นของเค้าเอง”

จิระภัทรพ่นลมออกจากปาก ‘เค้า’ กับ ‘ตัวเอง’ ก็มา ท่าจะเป็นเอามากนะยายนี่

“นี่ก็จิ้นพอแล้วมั้ง ลงไปได้แล้ว หนัก”

“หนักอะไรกัน ในซีรี่ส์เขาขี่กันตั้งนาน”

คำว่า ‘ขี่กัน’ ทำเอาคนหัวไวเรื่องทะลึ่งแทบสะอึก คิดดีไม่ได้เลยจริง ๆ

.

.

“ก็มันหนัก อยากขี่มากนักเหรอ” เขาแกล้งถาม

อีกฝ่ายพยักหน้าหงึก ๆ

“งั้นมาขี่ตอนนอนดิ เดี๋ยวจะนอนหงายให้ขี่ทั้งคืนเลย”

“นอนหงายให้ขี่?” คนช้าเรื่องทะลึ่งพึมพำในขณะพยายามคิดภาพตาม

“บ้า!!!” แหกปากพร้อมฟาดไปเต็มแรงทันทีที่เห็นภาพลามกของอีกฝ่ายกับตัวเองชัดเจนในหัว ก่อนกระโดดลงจากหลังเขาอย่างไว

“ไอ้คนทะลึ่ง! ไอ้คนลามก!” หันไปสาดคำด่าใส่หน้าเขา ก่อนเจ้าตัวจะรีบวิ่งขึ้นบันไดไปพร้อมความอายกับใบหน้าแดง ๆ นั้น

“เอ้า! จะรีบไปไหนล่ะ ไม่ขี่แล้วเรอะ”

+++++++++

คำเตือน

ไรต์ขอจัดเรทนิยายเรื่องนี้ที่ PG-15 หรือ เรท R (Restricted) เด็กอายุต่ำกว่า 15 ปีไม่ควรอ่านนะคะ

แต่ที่ไม่ตั้งเป็น NC 18+ เพราะไม่มีเรท PG-15 ให้เลือก และเลิฟซีนก็ไม่ได้เยอะและโจ่งแจ้งขนาดนั้น

เนื่องจากเรื่องนี้พระเอกเป็นคนย้อนเวลา จึงเน้นมุมมองของพระเอกเป็นหลัก แถมนางยังมีนิสัยทะลึ่งตึงตัง จึงอาจจะมีคำหยาบโผล่มาเรื่อย ๆ นะคะ นอกจากนั้นยังมีความคิดลงต่ำอยู่ตลอดเวลา 5555

หากใครเคยอ่านสองเรื่องแรกของไรต์ บอกได้คำเดียวว่า พระเอกเรื่องนี้ ฉีกแนวออกไปเลยค่ะ

ยังไงก็ฝากเอ็นดูพระเอกคนทะลึ่งของไรต์ด้วยนะคะ

.

นิยายเรื่องนี้มีเรื่องเหนือธรรมชาติด้วยนะคะ ซึ่งล้วนเกิดจากจินตนาการล้วน ๆ ไม่ได้อิงตามหลักความจริงใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

.

หากชอบ ฝากกดติดตาม และคอมเม้นต์ติชมเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะคะ

.

ป.ล. ตอนพิเศษสองตอนมีแค่ในอีบุ๊กนะคะ