Fic LSK : ตะวันสองดวง

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่หก : ความรักที่บิดเบี้ยว เทมเพสที่รอดตาย

ข้าเทมเพส..ข้าโมโหตัวเองเอาเสียมากๆ เมื่อรู้ตัวดีว่าฝีมือกำลังเริ่มฝืดเพราะการเอาแต่ทำงานเอกสาร ข้าทำสิ่งที่อยากทำมานานแล้วคือการโยนงานเอกสารที่ไม่คิดว่ามันจะหมดในชาตินี้ไปให้ผู้อื่นทำ เหมือนจะเห็นแก่ตัวแต่อาร์เทมิสกับอาร์เมลก็ยอมรับไปทำแต่โดยดี ข้าจะเริ่มฝึกฝนตนเองให้มากกว่านี้ ให้มากจนพอจะปกป้องและขัดขวางไม่ให้ประมุขตัวดีของพวกข้า ได้รับบาดเจ็บหรือไปก่อเรื่องชวนปวดหัวอีก!



แต่ตาขวาข้าชักจะกระตุกแบบแปลกๆ เคยได้ยินมาว่ามีสุภาษิตโบราณของประเทศๆหนึ่งกล่าวไว้ว่า ขวาตาย ซ้ายสลบรึเปล่านะ? (ขวาร้าย ซ้ายดีต่างหาก-_-;;) ดูเหมือนเทพเจ้าแห่งแสงสว่างจะเมตตาใจดีบันดาลขวาตาย ซ้ายสลบให้ข้าพบเจอ เมื่อครีอุสเปิดประตูห้องของข้า เสื้อผ้าของเขาถูกย้อมไปด้วยเลือดที่ไม่น่าจะใช่เลือดของตัวเขาเอง ในมือขวาถือมีดสั้นสีดำสนิทที่โชยกลิ่นพลังมืดออกมาและมือซ้ายก็เต็มไปด้วยพลังสายฟ้า หากครีอุสเกิดหน้ามืดใช้สายฟ้าที่มือซ้ายผ่าเปรี้ยงใส่ข้า ข้าก็คงสลบและหากครีอุสเอามีดที่มือขวากระซวกตับข้า ข้าก็คงได้ตายแน่ๆ..


 

" เทมเพสๆ " เขาเรียกข้าด้วยรอยยิ้มเหมือนอารมณ์ดี แล้วถือวิสาสะเข้ามาในห้องเองตามใจชอบ ลางสังเห่าเอ๊ย สังหรณ์ สั่งให้ข้ากุมดาบไว้แน่น " มีอะไรเหรอครีอุส " เขาส่งยิ้มหวานอีกทั้งยังส่งสายตาหยาดเยิ้มปานน้ำเชื่อมให้ข้า ชนิดที่เทอร์มิสมาเห็นข้าคงโดนเขม่นไปอีกนาน



" ข้ารักเจ้านะเทมเพส รักมากๆ แล้วเจ้ารักข้าบ้างมั้ย? "



คำพูดของเขาทำให้ตกใจจนเกือบหัวใจวายตาย แทนที่จะไตวายตาย (นี่ตกลงข้าจะแช่งให้ตัวเองต้องตายไปถึงไหน!?) แต่ว่าบางทีอาจจะเป็นมุขใหม่ที่เอามาแกล้งข้าเล่นอีกก็เป็นได้ " จู่ๆมาพูดแบบนี้เดี๋ยวเทอร์มิสก็.." " ตอบข้ามาสิ! " น้ำเสียงที่จริงจังและแข็งกร่าวทั้งให้ข้าตกใจอีกรอบ บางทีการที่ครีอุสนอนหลับไปเกือบครึ่งเดือน จะทำให้เขาเลอะเลือนลืมแม้กระทั่งคนรักของตัวเอง หรือบางทีเขาอาจจะขาดความอบอุ่น ถ้าอย่างนั้นก็ควรไปหาเทอร์มิสสิ..อืม~ หรือบางทีเขาอาจจะไม่มั่นใจในจุดยืนของประมุขล่ะมั้ง เรื่องนี้เข้าใจยากแฮะ..  



" รักสิในฐานะประมุขน่ะนะ และข้าคงรักยิ่งขึ้นถ้าเจ้าเลิกเอาเอกสารมาสุมไว้ที่โต๊ะของข้าซะที " ข้าหัวเราะปิดท้ายประโยค พร้อมดูสถานการณ์ไปด้วย หากเขาโผเข้ากอดข้าแล้วร้องไห้ประมาณว่า ขอบใจเจ้ามากนะข้าจะเลิกเอางานมาสุมที่โต๊ะของเจ้าแล้วล่ะ จากนั้นก็กลับๆไปหาสามีของตัวเองซะ ข้าก็จะปลอบเขาว่าไม่เป็นไร แล้วโบกมือยิ้มส่งเขาไป..



" งั้นเหรอ! ดีใจจังเลย เทมเพสรักข้าด้วยไม่เหมือนเทอร์มิสกับไอซอท พวกเขาไม่รักข้าเลย " " ห๋า!!? " ข้าตกใจเป็นรอบที่สาม ข้าไม่เข้าใจว่าเหตุใดเทอร์มิสผู้รักและหวงประมุขตัวแสบคนนี้เสียยิ่งกว่า..หวงกระดูก ถึงได้ถูกภรรยาตัวเองหาว่าไม่รัก และยิ่งตกใจเมื่อมีไอซอทมาเอี่ยวด้วย ไอซอทไม่ได้ชอบพอกับเฮฟเฟตัสหรอกเหรอ? การข่าวของข้าไม่น่าจะผิดพลาด หรือบางทีไอซอทมา3P กับพวกเทอร์มิสก็ได้ อืม..



" ข้ารู้ว่าเทมเพสรักข้า ข้าก็ดีใจแล้วล่ะ ไปล่ะนะ " ครีอุสเดินออกจากห้องของข้าไปพร้อมฮัมเพลงเบาๆ ..บางทีถ้าหากข้าไปปรึกษาเทอร์มิสคงจะดีกว่า..ว่าแล้วข้าก็เก็บดาบแล้วมุ่งหน้าสู่ห้องของท่านผู้นำฝั่งโคลด์บลัด เพื่อปรึกษาเรื่องท่านผู้นำฝั่งเฮมิซ เรื่องแปลกแต่จริงที่เหล่าชาวบ้านไม่เคยได้รู้ ว่าหากอยากรู้เรื่องครีอุสให้ถามเทอร์มิส..

 

 

ข้ามีความสุขมากจริงๆที่ยังพอมีคนที่รักข้าอยู่ ในเมื่อรู้ว่าเทมเพสรักข้า ข้าก็จะเลิกความคิดที่จะวิ่งโร่ไปหาลอเรนไว้ชั่วคราว และตะเวนถามเทพอัศวินทุกๆคนว่ารักข้าบ้างมั้ย จากนั้นข้าก็จะเล่นกับทุกๆคนพร้อมๆกันจะรักทุกๆคนให้มากๆเหมือนที่รักข้าเช่นกัน แบบนั้นข้าคงมีความสุขมากๆเลย ฮิฮิ ในขณะเดียวกันเรดดี้ก็กำลังหงุดหงิด พลางคาดโทษเทมเพสที่บังอาจแย่งความรักของเกรเซียสไปจากนาง หมายมั่นว่าหากหลุดจากผนึกได้เมื่อใดจะตามมาจัดการเทมเพสเป็นรายที่สองต่อจากพิงกี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โอ๊ย~ งานเยอะแยะการบ้านก็ยากเยอะอีกต่างหาก อยากกลายร่างเป็นเทพอัศวินแห่งความตาย แล้วไปหลั่นล้าไกลๆให้พ้นๆจังเลย จากนั้นก็จะอัพเกรดเป็นประมุขแห่งความตาย เรียกกองทัพอมนุษย์ไปล้อมโรงเรียนเอาไว้ แล้วพาวเวอร์อัพไปเป็นลิสซ์ถล่มโรงเรียน แล้วฆ่าครูตั้งแต่ห้องพักครูอาคารแรกไปจนถึงอาคารสุดท้าย แล้วฆ่าย้อนจากอาคารสุดท้ายไปอาคารแรก ให้เลือดมันนองเต็มอาคารจังเล้ย~