ฟิครวมรส รร.Prince School ฉบับ Y

ลำดับตอนที่ #4 : คู่พอร์ต-เอเดน นิทานเด็กดี?

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว~ สมัยคุณตาปิ๊งกับคุณยาย 


ได้มีหญิงสาวงามเมือง นามว่าเอเดน มาดิเกอร์ เธอทั้งน่ารัก(ตรงไหน) อ่อนโยน (ลงคลอง) เธอเป็นหญิงของของดินแดนที่แสน (ซวย) สวย แห่งหนึ่ง 


วันหนึ่งแม่มดใจร้ายโซ ก็มาลักพาตัวเธอไปขัง ไว้ในหอคอยแล้วให้มังกรอินแบคา คอยเฝ้าดูแลเอาไว้ วันคืนผ่านไปอย่างแสนสาหัญ จะหนีก็ไม่อาจทำได้ 


" เฮ้ย!!คิดจะหนีไปไหนฟะ " 

" เวรอิน..ตรูจะกลับบ้าน " 

" ไม่ต้องมทำฟอร์มเลยเอล แกยังไม่ได้จ่ายหนี้พนันฟุตบอลให้ข้าเลย " 

                                     สาหัญจริงๆนะ -*-

//ตัดไปทางพระราชาเรฟ และพระราชินีเฮเดส//

พระราชาทรงเดือดเนื้อร้อนใจ นั่งไม่สุขปลดทุกข์ไม่ได้และบลาๆๆๆ เพราะลูกสาวแสน (ซ) สวย ของเขาถูกแม่มดจับไป 


" ประกาศออกไปหาผู้ที่จะมาช่วยลูกสาวเรา!! เร็วๆเข้า!! 


" ถ้าไม่ไปช่วยเอลมันเผาที่ประทับเราแน่เหอๆ 


ส่วนราชินี้ก็ยังนั่งอ่านหนังสือต่อไป

//ตัดไปทางเจ้าชายพอร์ตเวย์//

" เอาล่ะๆถึงเวลาที่เจ้าจะต้องออก เดินทางไปช่วยเจ้าหญิงแสน(ซวย)สวย สักทีขอให้โชคดีน้าลูก " 


สิ้นคำองค์ราชินีซินก็ถีบหัวส่งเอ๊ย!! ก็จัดแจงให้ให้ลูกชายออกเดินทางทันที 


" เอาว่ะไปก็ได้ " แล้วเจ้าชายก็ขี่ม้าโต๋เต๋ๆๆ ออกไปจากเมืองอย่างสุดเซ็ง ช่างสง่างามเสียหนิกระไร (?)

//ตัดไปทางเจ้าหญิงเอเดน//

" 555+กิน!! " 

" ไรว้ากินอีกแล้ว " 

" 5555+เอาตังค์มาซะตอนนี้มือขึ้นโว้ย5555+ " 


กำลังเล่นป๊อกเด้งกันอยู่เออช่างมันเถอะนะ

 

//ตัดไปทางเจ้าชายพอร์ต//

" อาโนเนะนายเป็นไผ " 


พอร์ตกำลังอู้จิ้มๆกระต่ายตัวหนึ่งอยู่อย่างเมามันส์ 


" หยุดจิ้มเดี๋ยวนี้นะ!! ชั้นชื่อ ซีเอเน่เป็นกระต่ายของจอมเทพ ชั้นถึงส่งมาให้ไปช่วยงานเจ้าชายพอร์ต ฝากตัวด้วย " 


พอร์ตก็ได้เพื่อนร่วมเดินทางไปอีกหนึ่ง 


และแล้วเขาก็เดินทางมาถึง หอคอยที่เจ้าหญิงเอเดนถูกกักขังไว้ 


" 555+ กล้ามากที่บังอาจมาถึงนี่ " 


แม่มดโซโผล่ออกมา ทำให้พอร์ตถึงกลับละทิ้งดาบ 


" ม๊าคร้าบบ~~~~ " ในที่สุดแม่กับลูกที่พลัดพรากกันมานานก็ได้พบกัน ช่างซาบซึ้งจริงๆ 


ส่วนซีอาก็ไปสวีทหวานน้ำตาลท่วมอยู่กับมังกรอิน





" เฮ้ย!!แล้วชั้นล่ะย่ะ " 


เออเนอะลืมไปเลย เจ้าหญิงเอเดนก็ได้กลับสู่บ้านเมืองพร้อมหนี้สินจากพนันฟุตบอล และใช้ชีวิตไร้คู่อย่างมีความสุข (ด้วยการเผาที่ประทับองค์ราชาเรฟเล่น)

 

                                                                                   จบ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รั่ว+บ้า เท่านั้นที่ครองโลก

 

ผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

 

วินเซนต์ คนเขียนบทผู้พากย์ ผู้ใส่ใข่เติมสีปรุงรสใส่พริกไทยนานัปการ   

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความจริงก็กะจะแต่งซึ้งๆหรอกนะ แต่ว่าไปนั่งคิดนอนคิดจอมโจรคิด หมากฝรั่งคิดๆ ก็มองไม่เห็นเอเดนด้านน่ารักๆเลยแต่งงี้อ่ะนะ

                                      ด้วยรักและตีนถีบ (ใส่หน้าเอเดน)
                                           วินเซนต์  ไฮเดอเรีย