อาจารย์ของข้าคือมังกรหลับ

เขาว่ากันว่า...ผู้ใดอ่านสามก๊กครบสามจบผู้นั้นคบไม่ได้

แล้วถ้าอ่านเกินสามจบแล้วยังไม่เข้าใจล่ะ?

________________________

“เหตุใดฟ้าส่งฉันมาเกิดแล้วจึงต้องส่งสามก๊กมาให้ฉันอ่านแล้วไม่เข้าใจด้วยยย!!!” 

เด็กในชุดมหาลัยสีขาวแหกปากทุบพื้นอยู่กลางสนามหญ้าที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนที่ตกหนัก กระเป๋าและหนังสือของหล่อนกระจายอยู่รอบๆ ท่ามกลางสายฝน เบื้องหน้าของเขามีหนังสือปกแข็งเล่มหนานามว่า “สามก๊ก” ตั้งอยู่ หยดน้ำใสปรากฏบนรูปภาพขุนศึกบนปกที่เหมือนเงยหน้าท้าท้องฟ้ามืดทะมึน

“อ่านหลายจบจนเพื่อนเลิกคบยังไม่เข้าใจเลยย!”

นักศึกษาแหกปากเงยหน้ามองฟ้าอีกครั้ง ทันทีที่สิ้นเสียงตะโกน แสงฟ้าแลบแปลบปลาบวาบขึ้นเหมือนฟ้าจะพิโรธลงทัณฑ์เด็กกะโปกที่ร้องโทษฟ้าทั้งๆ ที่ตัวมันเองก็โง่ ทันใดนั้นอสุนีบาตฟาดลงกลางสนามหญ้าทันควัน แสงสีขาววาบไปทั่วบริเวณ นัยน์ตาของเด็กโง่ถูกฉาบไปด้วยแสงสีขาวสว่างจ้าก่อนที่สติสัปปัญชัญญะสุดท้ายจะสิ้นลงในบันดล

________________________

*ข้อควรระวัง/คำเตือน: เรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรงเกี่ยวกับสงคราม การฆาตกรรม การฆ่าตัวตาย*

*เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นโดยอิงประวัติศาสตร์จีนช่วงราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือเหตุการณ์จริงใดทั้งสิ้น*

________________________

นักเขียนเป็นผู้ที่ชื่นชอบสามก๊ก จึงขออนุญาติเชิญผู้อ่านทุกท่านเข้าไปเดินทางกับตัวเอกในยุคอันเลื่องชื่อนี้ ด้วยการบรรยายแบบเป็นกันเอง ส่วนตัวนั้นอยากจะแสดงให้เห็นว่าสามก๊กนั้นสามารถทำให้สนุกได้ โดยเหตุการณ์ใหญ่ในเรื่องจะอิงตามประวัติศาสตร์โดยมีเหตุการณ์เล็กๆ และความเหนือธรรมชาติเล็กน้อย ที่ถูกแต่งแต้มลงไปให้เกิดความสนุกยิ่งขึ้น

ในส่วนของภาพประกอบเรื่องนั้น นักเขียนได้ทำการวาดเอง ถ้ามีโอกาสจะลงเป็นการ์ตูนสั้นขำๆ ให้ได้รับชม

ทั้งนี้ นักเขียนขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจมา ณ ที่นี้