คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เมียเก็บของปราบดา 1/3
เป็นเวลาว่าสามปีแล้ว ั้แ่ืนนั้น มธุริน็อาศัยอยู่ในห้อเพนเฮาส์ราานับร้อยล้านบาท นาสามร้อยาราเมร ว้าวายิ่ว่าบ้านหลัเ่าอเธอเสียอี ใ้ีวิสุสบายนเรียนหนัสือบ พร้อมับสามารถรัษามาราให้มีีวิ่อไ้อี
มธุริน เสประส์ หรือน้ำริน ลูสาวนเียวอนายฤและนาปานพร บิาอเธอประอบิารหมู่บ้านัสรรหลายโรารในย่านฝั่ธน ร่ำรวยนับร้อยล้าน สะสมเินและอสัหาริมทรัพย์มามายเป็นมรให้ลูสาวนเียว
แ่แล้วเมื่อปี่อนนายฤลับหลเื่อนั้มุ๋นหลอลทุนในริปโนยอมายและำนอบ้าน เพื่อเอาเินไปลทุน นสุท้ายถูหลอนหมัว ้ำยัเป็นหนี้นรอบัวอีนับสิบล้านบาท ไม่มีแม้ระทั่เินมารัษานาปานพรึ่ป่วยเป็นมะเร็มลู
นายฤัปัหารุมเร้า้วยารทำอัถวิบารรมหนีาโลนี้ไป แ่็ทิ้หนี้สินมามายไว้ให้บุรสาวและภรรยา มธุริน้อพาแม่ระหระเหินออาฤหาสน์หลัาม ไปอยู่ในบ้านเ่าหลัเล็ ยัีพ้วยเินที่หยิบยืมมาาาิอมารา
แ่็ไม่พอให้่าย่าเทอมอมธุริน เธอเลยัสินใเื่อำัวนอเพื่อนร่วมะ ไปลอทำานเอ็นฯ เยไ้ยินไ้รับรู้ามหน้า่าว เลยไร้ประสบา์ และไม่รู้ว่าเพื่อนนั้นหลอให้เธอมาายัว ไม่ใ่แ่มาสร้าวามบันเทิให้ลุ่มลู้าระเป๋าหนัเท่านั้น
โีเหลือเินที่ืนนั้นปราบายื่นมือมา่วยเหลือมธุริน เาเปรียบเสมือนแสสว่าที่ปลายอุโม์ ทำให้เธอรอพ้นาารเสียัวให้ผู้ายแสนน่ารัเียที่พยายามใ้ำลับัับฝืนใเธอ แ่สุท้ายมธุริน็เสียวามบริสุทธิ์ให้ับปราบา้วยวามเ็มใ และอยู่ับเานับั้แ่นั้นมาในานะ ‘เมียเ็บ’
ปราบา วษ์ทวีป นัธุริหนุ่มหล่อไฮโอายุ 35ปี ลูายนเล็อนัารเมือื่อัเออมาย์ วษ์ทวีป ับุหิพิาวษ์ทวีป ถูวาัวให้เป็นผู้สืบทอูแลธุริโรแรมอรอบรัว ทั้ในรุเทพและ่าประเทศ
ภาพลัษ์ภายนอราวับรูปปั้นสลัไร้ที่ิ เาเยไ้รับราวัลหนุ่มฮอมาแรอันับหนึ่เมื่อสอปี่อน เพราะไ้ีเอ็นเอั้นเลิศทอมาามาราึ่เป็นอีนาสาวไทย แ่ปราบาไม่ไ้มีีที่หน้าาอย่าเียว เามีมันสมออันเียบแหลม บปริาโทาประเทศสวิเอรแลน์มาถึสอใบ
เพียบพร้อมทุอย่า แ่ยัาผู้หิ้าาย ายหนุ่มไม่ไ้เลือมา แ่เาเป็นนเรื่อมา่าหา ้วยนิสัยมุ่มั่นทุ่มเทให้ับหน้าที่ารานมาเป็นอันับหนึ่ เาเลยไม่มีเวลาไปเทแร์ผู้หิที่บหา้วยสัเท่าไร นานวันเ้าึเลิบสาวเป็นแฟนถาวร เน้นื้อินามอารม์หื่นระหายมาว่า
นระทั่ไ้มธุรินมาอบสนอวาม้อารในเรื่อบนเีย อนแร็อยา่วยเหลือเธอเพราะสสารเรื่อราวีวิแสนน่ารันทใอหิสาว แ่ปราบาไม่ใ่พ่อพระ เสียเินไปหลายล้าน็้อไ้บาสิ่อบแทนลับมา
ึ่ถือว่ามธุรินทำหน้าที่เมียเ็บไ้อย่าีทีเียว หิสาวรู้ีว่าเาอบหรือไม่อบอะไร รู้ว่า้อพูอย่าไร หรือ้อปรนนิบัิแบบไหนเวลาที่เาเรียเหนื่อยลับมาาารทำาน ว่านอนสอน่ายและทำามวาม้อารอเาโยไม่มีปามีเสียให้น่ารำาใ
มธุรินยอมอยู่ในานะเมียเ็บอไฮโหนุ่ม ไม่ใ่เพราะเห็นแ่เินหรือรัวามสบาย หา้อลนี้ยั่วย่อีวิยืลมหายใอมาราอี้วย ปราบาเป็นนใีมา เาเ็มใ่าย่าผ่าัหลายล้านบาทและ่ารัษาพยาบาลมาราอมธุริน
แ่็นั่นแหละ มธุรินเป็นแ่เมียเ็บ ็แปลว่าเธอ้ออยู่ในที่ทาอัวเอ สามปีที่อยู่ับปราบามา ไม่เยมีสัรั้ที่เาพาเธอไปเที่ยวในพื้นที่สาธาระ ไม่เยมีมื้ออาหารนออนโ ไม่เยไ้ไปูหนัหรืออปปิ้วยันเหมือนอย่าู่รัทั่วไป
รัเหรอ
มธุรินรัปราบาหมหัวใ เาเป็นผู้ายนแรอเธอ เป็นนมอบวามอบอุ่นปลอภัยให้ับีวิแสนอ้าว้าอีรั้ เป็นนให้ำปรึษา เาอยู่อยให้ำลัใในยามอาารอมาราทรุล แม้ปราบาะเป็นนุและพูน้อย แ่เา็ูแลเอาใใส่เธอีทุอย่า
วันนี้เป็นวันรบรอบอีปีที่มธุรินและปราบาอยู่้วยันมา หิสาวอยาทำเอร์ไพรส์้วยารัินเนอร์ใ้แสเทียนให้ับปราบา เรียมอาหารานโปรอเาไว้ั้แ่เย็น ระหว่าที่รอีสเ้เัวใน่อแ่เย็น เธอ็เ้าไปอาบน้ำแ่ัวสวยรอ
รอแล้วรอเล่า าเย็น เป็น่ำ ปราบา็ยัไม่มา ทั้ที่ามปิเามัะลับมาถึอนโไม่เินสี่ทุ่ม หาวันไหนเามีธุระหรือ้อไปานเลี้ยสัสรร์็มัะโทรมาบอเธอเสมอ ไม่ใ่วามห่วใย แ่ปราบาไม่อยาให้มธุรินนั่รอ่าหา
“ะโทรีไหมนะ”
มธุรินแทบไม่เยโทรหาปราบาเลย้วย้ำ ถ้าไม่มีเรื่อุเินริๆ เพราะรู้ว่าายหนุ่มไม่อบนู้ีุ้ิหรืออยาม วาหม่นแ่ำ้อมอสมาร์โฟนในมือ เปลวเทียนวูบไหวเอนไปามทิศทาร้ามับลมหายใที่พรูออมา
หิสาวไม่อาห้ามเสียเรียร้อในหัวใไ้ แ่ให้ไ้ยินเสีย ถ้าเธอบอเาว่าำลัรออยู่ายหนุ่มอาะรีบลับบ้านมาหาเธอ็เป็นไ้ มธุรินิเ้า้าัวเอ เผลอโทรออหาปราบาอย่าไม่รู้ัว
ความคิดเห็น