คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ข้อดีของการเป็นนางบำเรอ..คือ
อนาอันแสนสใสอนัศึษาั้นปีสุท้ายอสาาารัารธุริแฟั่น แห่มหาวิทยาลัยมิลาน ไ่มุ านมารีอา วัยยี่สิบสอปี มีอัน้อับมืล เมื่อบิาเินทามาหาพร้อมยื่นำา เอาีวิวามเป็นวามายอมารา ึ่อยู่ห่าไปรึ่่อนโลมาบีบั้น ึ่บัับให้เธอยอมไปอยู่เป็นผู้หิอ มิาเอล เอราโน เป็นเวลาหนึ่ปี
หน้าที่อเธอมีอย่าเียวือมอบวามสุทาายให้หัวหน้าระูลมาเฟียอันเลื่อื่อแห่เาะิิลี ะบนเีย บนผืนทราย หรือริมหน้าผา ถ้าเา้อาร เธอ็้อพร้อมอบสนอทุเมื่อ เื่อฟัและทำามำบอในทุเรื่อ อยู่ในบริเววิลล่าที่เาให้อยู่ และะไปไหนมาไหน็่อเมื่อเาอนุาเท่านั้น
“อรุสวัสิ์่ะ มิสเรา” มิเลสาวใ้เ้ามาทัทาย เธอเรียมน้ำอุ่นและเสื้อผ้าไว้ให้นายหิามหน้าที่ในทุวัน
เ็สาวหลุบาล่ำเมื่อเห็นรอย้ำแเป็นวระายประปรายามผิวาวนวลอนายหิแสนใีนนี้ เธอรู้ว่านายท่านเป็นผู้ายที่น่าเร่ราม แ่ไม่ิว่าเาะเป็นพวอบใ้วามรุนแรเ่นนี้ แ่เห็นมิเล็รู้สึยาลัว ไม่รู้ว่าทำไมผู้หิัวเล็อย่ามิสเราถึเอาอยู่ในทุทุืน
“อบใมิเล วันนี้ันใสุ่ธรรมานะ”
หิสาวเินนวยนาออมาาห้อนอน สวมเพียเสื้อเิ้ผ้าฝ้ายัวโร่ับาเาสั้น เปิเปลือยเรียวานวลเนียนรับฤูร้อนที่เพิ่มาเยือน เลียวผมหยัศเป็นลอนมัรวบเป็นหาม้าหลวม ๆ อยู่้านหลั และที่สำัือเธอไม่แ่หน้า
ไ่มุำไ้ว่าวันนี้มิาเอละไม่อยู่ เหมือนว่าเา้อไปร่วมานเลี้ยที่ไหนสัแห่ และ็อาะไม่ลับมาร่วมรับประทานมื้อเย็น้วย ารไ้อยู่ามลำพันั้นเป็น่วเวลาแสนสุราวับึ้นสวรร์เลยทีเียว ่อนที่าานใร้ายะลับมา เธอเลย้อัววามสุเอาไว้่อนเท่าที่ทำไ้
ถ้าในารอยู่อาศัยในานะนาบำเรออวิลล่าแห่นี้ะมี้อี นั่น็เป็นอาหารเ้า ุน้ำายามบ่าย อาหารลาวัน และมื้อเย็นที่เธอเลือสรรไ้ไม่อั้นว่าอยาะินอะไร ใ่ว่าไ่มุะเป็นนะละ แ่เธอเป็นพวเอ็นอยับาริน และ็ใ้อาหารเลิศรสเหล่านั้นบำบัวามเรียวามทุ์ใ
“เสิร์ฟเลยนะรับ” พ่อบ้านร่าท้วมในุเรื่อแบบบริรเินเ้ามาถามใล้
“่ะ” ไ่มุยิ้มรับ เฝ้ารออาหารอย่าใใ่อ ท้อร้อแสบไปหม
ลิ่นหอมรุ่นอนมปัอบใหม่ลอยหอมมาแ่ไล เธอหยิบอร์นเนโิ้นสีเหลือทอาในะร้ามาบิออ วามรอบอเปลือ้านนอั้นส่เสียรุบรอบยามัเ้าปา ลิ่นเนยสั้นเลิศที่ทำานมวาย หอมหวนและทำให้ั้นแป้บา ๆ แทบละลายในปา เธอหลับาพริ้มื่ม่ำับ่วเวลาแห่วามสุ ่อนะหยิบแ้วเอสเพรสโึ้นมาิบู่ัน
“อื้ม อร่อยมา่ะ”
“ฟริาามะเือเทศและีสรับ” เฟนำอาหาราน่อไปมาวารหน้า ไ่เียวแบบอิาเลี่ยนโรยหน้า้วยมะเือเทศฝานบาและีสเยิ้ม ๆ วันุยบอให้รู้ว่าเพิ่ทำออาเามา เาเอาพายสรอเบอร์รีแบบอิาเลี่ยนมาให้อีิ้น ผลไม้สและโยเิร์้นแบบรีอีามให่ เป็นอันรบเอาหารเ้าแบบที่ผู้หิอเ้านายื่นอบ
“อบุมานะ อัราฟ” เธอหันไปบอเายิ้มให้น้อย ๆ แ่วาลมโหยีลแทบปิ เมื่อแสอาทิย์สาลอาาบันสาเ้ามาระทบใบหน้าพอี
นั่นทำให้ไ่มุมอไม่เห็นเ้าอสายาู่มที่้อมอเธอเม็ไม่วาา
มิาเอลยเลิารไปร่วมานเลี้ยเพราะ้อัารธุระ่วนในที่ินให้เ่า าแ่หัวื้อและาวสวนหัวหมอไม่สามารถทำให้เาหุหิใไ้ ็เมื่อเ้าเาัววามสุานาบำเรอสาวแสนสวยมาเ็มสูบ อารม์ีมาพอนอยาะเ้าไปหาเธอ นึอยาสูลิ่นายสาวหอมหวานสัฟอ
ความคิดเห็น