ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เว็บอะไรกันนี่? และเพื่อนกลุ่มใหม่
นัดเรียนในห้องของทัตซึโนะ กำลังเดินไปเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ที่อยู่อีกตึกหนึ่ง ทัตซึโนะกำลังเดินคุยกับเพื่อนของเขาไปตลอดทาง
\"เฮ้ย เป็นไงบ้างวะ ที่ได้นั่งกับสาวเนี่ย\" เพื่อนของทัตซึโนะที่ชื่อ อิโคโตะ ชินเรพูด
\"เออ ใช่ๆ ดังใหญ่แล้วนี่หว่าเพื่อนเรา เห็นอาจารย์บอกว่าคุยกับผู้หญิงทั้งชั่วโมงเลย เกี้ยวได้เท่าไหนแล้วเนี่ย\" เพื่อนอีกคนหนึ่งพูด เขาชื่อ ชินเงียวจิ อิโรชิ
\"อะไรเนี่ย พวกนายไปได้ข่าวมาจากไหนว้า ชินเร อิโรชิ ไม่จริงเฟ้ย น่ารำคาญจะตายไป ยัยคนนั้นน่ะ\" ทัตซึโนะพูดอย่างโกรธเกรี้ยว
\"โอ้ยเพื่อนเรา หน้าแดงใหญ่แล้ว รู้สึกว่าคนที่นั่งข้างๆจะชื่อว่า อิไรงะ...\" ชินเรทำท่าจะพูดให้จบ แต่ทัตซึโนะก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
\"โอ้ย อย่าพูดถึงชื่อยัยนั่นได้ม้าย ไม่อยากได้ยินเว้ย\"
\"ก๊ากๆๆ พึ่งเคยเห็นไอ้ทัตซึหน้าแดง ถึงแล้วเข้าห้องกันเถอะ\" อิโรชิพูดขำๆ พร้อมเดินเข้าไปในห้องคอมพ์ ทัตซึโนะเดินตามไปด้วยความเซ็ง เมื่อเข้าไปนั่งก็พบว่าที่นั่งข้างๆนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ เธอพูดว่า
\"ทัตซึโนะคุงจ้ะ โมตซังเปิดคอมพ์ให้แล้วน้า\"
\"เอ่อ..ขอบใจนะอิไรงะ\" ทัตซึโนะบอกขอบคุณด้วยน้ำเสียงเซ็งสุดขีด แต่โมโตโกะก็ไม่สนใจทั้งหน้าและน้ำเสียงของเขา เธอพูดต่อว่า
\"นี่ๆ ทัตซึโนะคุงน่ะมาช้านะ อาจารย์เค้าสั่งงานไปแล้วล่ะ\"
\"แล้ว...อาจารย์สั่งอะไรล่ะอิไรงะ ต้องทำอะไรมากหรือเปล่า\" ทัตซึโนะถามขณะที่เปิดเกมส์เล่น
\"ก็แค่เปิดเว็บอะไรก็ได้ แล้วก็สรุปส่งอาจารย์ว่าเว็บนั้นมันมีอะไรเท่านั้นแหละจ้า\" เธอตอบ แล้วพูดต่อว่า \"ถ้าทัตซึโนะคุงทำไม่ได้ ก็ทำเว็บเดียวกับโมตซังก็ได้นะ แล้วอีกอย่าง โมตซังบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าเรียกนามสกุลน่ะ\"
\"ขอบใจนะที่บอก\" ทัตซึโนะพูด พร้อมกับเปิดอินเตอร์เน็ต \"แล้ว ชั้นก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่า ชั้นยังไม่สนิทกับเธอชั้นเลยไม่เรียกชื่อเธอ แล้วก็อีกอย่างนะ ชั้นฉลาดพอที่จะหาเอง สรุปเองได้\"
\"แหม โมตซังไม่ถือหรอก\" เธอตอบ ทำให้ทัตซึโนะคิดว่า \"แต่ชั้นถือเฟ้ย\"
\"ทัตซึโนะคุง เธอจะเปิดเว็บอะไรเหรอ ถ้าไม่เปิดเว็บเดียวกับโมตซังน่ะ\" โมโตโกะยังไม่ลดละ
\"ชั้นจะหาเว็บที่มีคำว่า magic ใน www.google.co.th น่ะ ทำไมเหรออิไรงะ\" ทัตซึโนะตอบเสียงเย็นๆ
\"ว้าว ถ้าเจอเว็บอะไรดีๆล่ะก็ บอกโมตซังหน่อยน้า~~\" เธอยังคงรักษาน้ำเสียงสดใสไว้ได้
\"จะบอกเธอคนสุดท้ายเลยล่ะ\" ทัตซึโนะคิดแบบเซ็งๆเป็นครั้งที่ 3 ในวันนี้ เขาเปิดไปหาเรื่อยๆ จนเจอเว็บเว็บหนึ่ง ที่ชื่อว่า www.specialmagic.com เขาเปิดเข้าไปดูอย่างสนอกสนใจ ในเว็บนั้นมีคำหลากหลายที่ถึงแม้ว่าทัตซึโนะจะอ่านออก แต่เขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เขาจึงบ่นออกมาว่า
\"โอ้ย ไอ้คำพวกนี้นี่มันจะมีไว้ทำไมเนี่ย\" ทำให้โมโตโกะหันมามองยิ้มๆ
\"ให้โมตซังช่วยไหม โมตซังเก่งวิชาภาษานะ\" เธอพูดเสียงหวานใส \"ถ้าทัตซึโนะกลัวว่าโมตซังจะทำไม่ได้นะ โมตซังจะไปเรียกเพื่อนมาน้า อิโตโกะซัง เคอิริซัง\"
\"เฮ้ย ใครไปขอเจ๊กันคร้าบ กระผมยังไม่ได้เอ่ยปากขอเลย แล้วเจ๊หามาให้ทำไมTT\" ทัตซึโนะคิดอย่างตื่นตระหนกเมื่อเพื่อนของโมโตโกะทั้งสองคนกำลังเดินมาทางเขา
\"มีอะไรให้ช่วยจ้ะ โมตซัง\" เพื่อนของโมโตโกะที่ชื่อว่า คาสิกิ อิโตโกะถาม เธอมีผมสีเงินเป็นประกาย ตาสีเทาๆเข้ากับผม รูปร่างเพรียวบางเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป(ทัตซึโนะ:ผู้หญิงที่ขาดอาหารน่ะสิ)
\"ใช่ๆ มีอะไรเหรอถึงเรียกพวกเรามาน่ะ\" คราวนี้ เนโนะสึงิ เคอิริถามบ้าง เธอ...มีสีผมดำสนิท ตาก็สีดำสนิทเช่นกัน รูปร่างก็เหมือนเดิมคือ เพรียวบาง (ทัตซึโนะ:ผู้หญิงสมัยนี้นี่ขาดอาหารกันเยอะนะ) (นักเขียน:เฮ้ยว่าไร ว่าไร คนเขียนก็ลักษณะแบบนั้นนะ) (ทัตซึโนะ:อ้วก หลงตัวเองชะมัด) (นักเขียน:นายก็หลงไม่ใช่เล่นนะ อย่ามาพูด) (ทัตซึโนะ:หลงตรงไหนไม่ทราบ) (นักเขียน:ก็ตรง...) (ทุกคนยกเว้นทัตซึโนะและนักเขียน:โอ้ย หยุดทะเลาะซะทีได้ไหม เดินเรื่องต่อได้แล้ว) (นักเขียน/ทัตซึโนะ:ขอโทษคร้าบ/ค่า)
\"ไม่มีอะไรมากหรอกจ้ะ งานพวกเธอเสร็จกันรึยังเนี่ย\" โมโตโกะพูด หน้าตายิ้มแย้มเหมือนเคย
\"เสร็จแล้วจ้ะ งานง่ายๆเนอะอิโตโกะ\" เคอิริตอบหน้าตายิ้มแย้มไม่แพ้กัน
\"ใช่ งานที่นี่น่ะ ง้ายง่าย\" อิโตโกะพูด \"เธอจะให้พวกเราช่วยเธอทำงานเหรอ\"
\"ไม่ใช่จ้ะ จะให้มาช่วยทัตซึโนะตะหากล่ะ\" โมโตโกะพูด ทัตซึโนะสะดุ้งเฮือก
\"เฮ้ย ชั้นยังไม่ได้อยากให้เธอช่วยเลยนะอิไรงะ\" ทัตซึโนะพูดเสียงเย็นๆ พยายามรักษาฟอร์มไว้ แต่โมโตโกะกลับเข้าใจเป็นว่าทัตซึโนะไมอยากให้คนที่ไม่คุ้นเคยช่วย เธอเลยแนะนำเพื่อนทั้งสองคนของเธอ
\"อ้าว โมตซังลืมแนะนำเพื่อนไปเลยนี่นา นี่ชื่อว่าคาสึกิ อิโตโกะนะ\" เธอชี้ไปทางสาวน้อยผมเงิน และก็ชี้ไปทางสาวน้อยผมดำ \"ส่วนนี่ชื่อว่าเนโนะสึงิ เคอิริ นะ\"
\"ยินดีที่ได้รู้จักนะ\" อิโตโกะพูดทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
\"จะยินดีที่ได้รู้จักไปทำไมเนี่ย เราก็เคยอยู่ห้องเดียวกันตั้งหลายครั้งไม่ใช่เหรอ\" ทัตซึโนะตอบไป
\"อ้าว ก็โมโตโกะแนะนำ เราก็ต้องไปตามน้ำซิจ้ะทัตซึคุง\" คราวนี้สาวน้อยผมดำพูดบ้าง
\"แล้วทัตซึโนะคุงไม่เรียกเพื่อนๆมาช่วยเหรอ\" โมโตโกะถาม
\"เออๆ ไปเรียกก็ได้\" ทัตซึโนะยอมตาม \"ไอ้ชินเร ไอ้อิโรชิ\"
\"หวา ทัตซึคุง ใช้เรียกไอ้เลยเหรอจ้ะ\" เคอิริถามน้ำเสียงล้อๆ
\"มันจะอะไรก็เรื่องของชั้นนะเนโนะสึงิ\" ทัตซึโนะกลับเข้าโหมดเสียงเย็นอีกครั้ง
\"เฮ้ยมาแล้ว มีอะไรเหรอ...\" ชินเรหยุดชะงักไปเมื่อเห็นว่า ข้างๆของเพื่อนของเขามีผู้หญิงถึง 3 คนอยู่ แถมแต่ละคน สวยๆซะด้วย \"เอ่อ...ชั้นคงมารบกวนนายทัตซึโนะ งั้นชั้นไปก่อนนะ\" พูดจบชินเรก็ทำท่าจะเดินหนีไป
\"บ้าเปล่า อย่าพึ่งไปสิ\" ทัตซึโนะด่าชินเรไป \"ชั้นไม่ได้เรียกมานี่หว่า ชั้นเรียกนายมาเพราะว่าอิไรงะบอกให้เรียกน่ะ\"
\"เหรอ อืม....แล้วนี่นายยังไม่เรียกชื่ออีกเหรอ เรียกแต่นามสกุล\" อิโรชิพูดบ้าง \"ดีคร้าบคุณโมโตโกะซัง คุณอิโตโกะซัง คุณเคอิริซัง\"
\"โห ได้ทีอยู่ใกล้หญิงก็เสนอหน้าเลยนะ\" ทัตซึโนะคิด
\"ดีค่ะ ชินเรคุง อิโรชิคุง\" อิโตโกะตอบกลับมา
\"เอาล่ะ มาเข้าเรื่องที่เรียกมาแล้วกัน\" เคอิริพูดแทรกขึ้นมา หลังจากเงียบไปนาน
\"ไหน นายบอกมาสิว่านายมีปัญหาตรงไหน ทัตซึโนะ\" ชินเรถามเสียงเอางานเอาการ ทำให้ทัตซึโนะคิดว่า \"ได้ทีก็อวดสาวเลยนะ\"
\"เออ พวกเธอดูที่คอมพ์ชั้นสิ จะเห็นว่าชั้นเปิดเว็บๆนึงอยู่ แล้วชั้นก็แปลไม่ออกว่ามันเขียนแล้วสื่อถึงอะไร ไอ้คำในเว็บน่ะ\" ทัตซึโนะเล่า \"พวกเธอพอที่จะช่วยได้บ้างไหม\"
\"ไหนๆ ดูสิ\" ทุกๆคนต่างมาดูที่หน้าจอคอมพ์ของทัตซึโนะ
\"ชั้นก็ไม่เข้าใจอ่ะ\" ชินเรพูด \"อย่างไอ้คำเนี้ย\" ชินเรชี้ไปที่คำว่า ฝึกเวทมนตร์ขั้นพื้นฐาน
\"นี่ก็ด้วยนะ\" อิโตโกะพูดบ้าง \"เวทมนตร์สำหรับเด็กประถมหนึ่งเนี่ยนะ\"
\"ตรงนี้ก็ด้วยจ้ะ\" โมโตโกะพูดออกมาเสียงดัง \"เข้าสู่แดนแห่งมนตราเนี่ย\"
\"แต่ว่านะ เราว่ามันไว้หลอกเด็กป่าวเนี่ย\" เคอิริพูดขึ้นมา \"ดูชื่อเว็บสิ www.specialmagic.comเวทมนตร์พิเศษเหรอ ยังกะเรื่องหลอกเด็กเลย ทัตซึคุงเธอไปได้เว็บนี้มาจากที่ไหนน่ะ\"
\"อ๋อ ชั้นหาคำว่า magic ใน www.google.co.th น่ะ มันมีไอ้เว็บเนี้ยขึ้นมา ชั้นเห็นว่ามันน่าสนใจดีก็เลยเปิดดู แล้วก็เป็นอย่างที่เห็นน่ะแหละ\" ทัตซึโนะพูดเบาๆ
\"งั้นนายก็ลองคลิกเข้าดูดิ เผื่อจะได้เป็นผู้ใช้เวทมนตร์จริงๆ\" อิโรชิสอดขึ้นมา
\"อืม ใช่ๆลองดูสิจ้ะ\" อิโตโกะพูดสนับสนุน ทำให้อิโรชิภูมิใจเป็นอย่างมาก ที่สาวสวยอย่างอิโตโกะเห็นด้วยกับเขา
\"นี่ อิโตโกะซัง เธออย่าไปชมไอ้อิโรชิมากนะ เดี๋ยวมันจะลอยไปสู่วังวนแห่งดวงดาวซะก่อนที่จะได้รู้ความจริงเกี่ยวกับเว็บนี้\" ชินเรพูดด้วยความเซ็ง(ทัตซึโนะ:เย้ มีคนติดโรคเดียวกันแล้ว)
\"เฮ้ย ไอ้บ้า\" อิโรชิพูดออกมาได้แค่คำเดียว เพราะดูเหมือนว่ามันจะตรงมากๆ
\"งั้นชั้นจะลองเปิดดูนะ\" ทัตซึโนะพูด พร้อมกับคลิกไปที่คำว่า เข้าสู่แดนแห่งมนตรา อยู่ดีๆ ก็มีแสงสว่างขึ้นที่หน้าจอ พร้อมมีเสียงดังมาว่า \"ขอต้อนรับเข้าสู่ดินแดนแห่งมนตรา ฟอร์ซีเรียส\" ทุกคนในห้องคอมพ์หันมามองกลุ่มของทัตซึโนะ ด้วยความตกใจ และมีบางคนวิ่งมาดูด้วย
\"นี่พวกเธอทำอะไรกันน่ะ\" เสียงอาจารย์ดังมาจากหลังห้อง(ทัตซึโนะ:แล้วตลอดเวลาที่มันเถียงกันนี่ อาจารย์ไปมุดดินอยู่ที่ไหนน่ะ) (นักเขียน:ก็อยู่ที่เดิมน่ะแหละ แต่สงสัยว่าจะหลับ z_z) มีเสียงดังมาจากหน้าจออีกว่า
\"ใครที่จะไปที่ดินแดนแห่งเวทมนตร์ฟอร์ซีเรียส กรุณาจับที่ตัวของคนที่คลิกค่ะ\" ทุกคนในกลุ่มที่มี อิโตโกะ โมโตโกะ เคอิริ ชินเร และอิโรชิ แตะที่ตัวของทัตซึโนะทันที เมื่อผ่านไปซักครู่หนึ่ง ก็มีแสงสีขาวออกมาจากหน้าจออีกครั้ง คราวนี้เมื่อแสงสีขาวหายไปพวกของทัตซึโนะก็ไม่อยู่ที่เครื่องอีกแล้ว...........................
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โฮ่ๆ ในที่สุดตอนที่สองก็ออกมาจนได้ ว่าแต่ไอ้ทัตซึโนะเมื่อไหร่จะเลิกถือดีล่ะเนี่ย กลุ้มง่ะ (ทัตซึโนะ:เฮ้ยพูดดีๆหน่อย ใครถือดีไม่ทราบ ก็มันไม่สนิทแล้วจะให้เรียกชื่อได้ไง) คร้าบ กลัวแร้นง่ะ มันโหดเหลือเกิน (ทัตซึโนะ:ใครน่ากลัวไม่ทราบ) ก็นายไงเล่า ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ฮือๆ ช่วยด้วยหนูถูกรังแก TT (ทัตซึโนะ:โอ้ย ไอ้นักเขียนนี่มันบ้าจริงๆด้วย ตอนแรกมาโฮ่ๆ ตอนจบจบฮือๆ)
\"เฮ้ย เป็นไงบ้างวะ ที่ได้นั่งกับสาวเนี่ย\" เพื่อนของทัตซึโนะที่ชื่อ อิโคโตะ ชินเรพูด
\"เออ ใช่ๆ ดังใหญ่แล้วนี่หว่าเพื่อนเรา เห็นอาจารย์บอกว่าคุยกับผู้หญิงทั้งชั่วโมงเลย เกี้ยวได้เท่าไหนแล้วเนี่ย\" เพื่อนอีกคนหนึ่งพูด เขาชื่อ ชินเงียวจิ อิโรชิ
\"อะไรเนี่ย พวกนายไปได้ข่าวมาจากไหนว้า ชินเร อิโรชิ ไม่จริงเฟ้ย น่ารำคาญจะตายไป ยัยคนนั้นน่ะ\" ทัตซึโนะพูดอย่างโกรธเกรี้ยว
\"โอ้ยเพื่อนเรา หน้าแดงใหญ่แล้ว รู้สึกว่าคนที่นั่งข้างๆจะชื่อว่า อิไรงะ...\" ชินเรทำท่าจะพูดให้จบ แต่ทัตซึโนะก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
\"โอ้ย อย่าพูดถึงชื่อยัยนั่นได้ม้าย ไม่อยากได้ยินเว้ย\"
\"ก๊ากๆๆ พึ่งเคยเห็นไอ้ทัตซึหน้าแดง ถึงแล้วเข้าห้องกันเถอะ\" อิโรชิพูดขำๆ พร้อมเดินเข้าไปในห้องคอมพ์ ทัตซึโนะเดินตามไปด้วยความเซ็ง เมื่อเข้าไปนั่งก็พบว่าที่นั่งข้างๆนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ เธอพูดว่า
\"ทัตซึโนะคุงจ้ะ โมตซังเปิดคอมพ์ให้แล้วน้า\"
\"เอ่อ..ขอบใจนะอิไรงะ\" ทัตซึโนะบอกขอบคุณด้วยน้ำเสียงเซ็งสุดขีด แต่โมโตโกะก็ไม่สนใจทั้งหน้าและน้ำเสียงของเขา เธอพูดต่อว่า
\"นี่ๆ ทัตซึโนะคุงน่ะมาช้านะ อาจารย์เค้าสั่งงานไปแล้วล่ะ\"
\"แล้ว...อาจารย์สั่งอะไรล่ะอิไรงะ ต้องทำอะไรมากหรือเปล่า\" ทัตซึโนะถามขณะที่เปิดเกมส์เล่น
\"ก็แค่เปิดเว็บอะไรก็ได้ แล้วก็สรุปส่งอาจารย์ว่าเว็บนั้นมันมีอะไรเท่านั้นแหละจ้า\" เธอตอบ แล้วพูดต่อว่า \"ถ้าทัตซึโนะคุงทำไม่ได้ ก็ทำเว็บเดียวกับโมตซังก็ได้นะ แล้วอีกอย่าง โมตซังบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าเรียกนามสกุลน่ะ\"
\"ขอบใจนะที่บอก\" ทัตซึโนะพูด พร้อมกับเปิดอินเตอร์เน็ต \"แล้ว ชั้นก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่า ชั้นยังไม่สนิทกับเธอชั้นเลยไม่เรียกชื่อเธอ แล้วก็อีกอย่างนะ ชั้นฉลาดพอที่จะหาเอง สรุปเองได้\"
\"แหม โมตซังไม่ถือหรอก\" เธอตอบ ทำให้ทัตซึโนะคิดว่า \"แต่ชั้นถือเฟ้ย\"
\"ทัตซึโนะคุง เธอจะเปิดเว็บอะไรเหรอ ถ้าไม่เปิดเว็บเดียวกับโมตซังน่ะ\" โมโตโกะยังไม่ลดละ
\"ชั้นจะหาเว็บที่มีคำว่า magic ใน www.google.co.th น่ะ ทำไมเหรออิไรงะ\" ทัตซึโนะตอบเสียงเย็นๆ
\"ว้าว ถ้าเจอเว็บอะไรดีๆล่ะก็ บอกโมตซังหน่อยน้า~~\" เธอยังคงรักษาน้ำเสียงสดใสไว้ได้
\"จะบอกเธอคนสุดท้ายเลยล่ะ\" ทัตซึโนะคิดแบบเซ็งๆเป็นครั้งที่ 3 ในวันนี้ เขาเปิดไปหาเรื่อยๆ จนเจอเว็บเว็บหนึ่ง ที่ชื่อว่า www.specialmagic.com เขาเปิดเข้าไปดูอย่างสนอกสนใจ ในเว็บนั้นมีคำหลากหลายที่ถึงแม้ว่าทัตซึโนะจะอ่านออก แต่เขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เขาจึงบ่นออกมาว่า
\"โอ้ย ไอ้คำพวกนี้นี่มันจะมีไว้ทำไมเนี่ย\" ทำให้โมโตโกะหันมามองยิ้มๆ
\"ให้โมตซังช่วยไหม โมตซังเก่งวิชาภาษานะ\" เธอพูดเสียงหวานใส \"ถ้าทัตซึโนะกลัวว่าโมตซังจะทำไม่ได้นะ โมตซังจะไปเรียกเพื่อนมาน้า อิโตโกะซัง เคอิริซัง\"
\"เฮ้ย ใครไปขอเจ๊กันคร้าบ กระผมยังไม่ได้เอ่ยปากขอเลย แล้วเจ๊หามาให้ทำไมTT\" ทัตซึโนะคิดอย่างตื่นตระหนกเมื่อเพื่อนของโมโตโกะทั้งสองคนกำลังเดินมาทางเขา
\"มีอะไรให้ช่วยจ้ะ โมตซัง\" เพื่อนของโมโตโกะที่ชื่อว่า คาสิกิ อิโตโกะถาม เธอมีผมสีเงินเป็นประกาย ตาสีเทาๆเข้ากับผม รูปร่างเพรียวบางเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป(ทัตซึโนะ:ผู้หญิงที่ขาดอาหารน่ะสิ)
\"ใช่ๆ มีอะไรเหรอถึงเรียกพวกเรามาน่ะ\" คราวนี้ เนโนะสึงิ เคอิริถามบ้าง เธอ...มีสีผมดำสนิท ตาก็สีดำสนิทเช่นกัน รูปร่างก็เหมือนเดิมคือ เพรียวบาง (ทัตซึโนะ:ผู้หญิงสมัยนี้นี่ขาดอาหารกันเยอะนะ) (นักเขียน:เฮ้ยว่าไร ว่าไร คนเขียนก็ลักษณะแบบนั้นนะ) (ทัตซึโนะ:อ้วก หลงตัวเองชะมัด) (นักเขียน:นายก็หลงไม่ใช่เล่นนะ อย่ามาพูด) (ทัตซึโนะ:หลงตรงไหนไม่ทราบ) (นักเขียน:ก็ตรง...) (ทุกคนยกเว้นทัตซึโนะและนักเขียน:โอ้ย หยุดทะเลาะซะทีได้ไหม เดินเรื่องต่อได้แล้ว) (นักเขียน/ทัตซึโนะ:ขอโทษคร้าบ/ค่า)
\"ไม่มีอะไรมากหรอกจ้ะ งานพวกเธอเสร็จกันรึยังเนี่ย\" โมโตโกะพูด หน้าตายิ้มแย้มเหมือนเคย
\"เสร็จแล้วจ้ะ งานง่ายๆเนอะอิโตโกะ\" เคอิริตอบหน้าตายิ้มแย้มไม่แพ้กัน
\"ใช่ งานที่นี่น่ะ ง้ายง่าย\" อิโตโกะพูด \"เธอจะให้พวกเราช่วยเธอทำงานเหรอ\"
\"ไม่ใช่จ้ะ จะให้มาช่วยทัตซึโนะตะหากล่ะ\" โมโตโกะพูด ทัตซึโนะสะดุ้งเฮือก
\"เฮ้ย ชั้นยังไม่ได้อยากให้เธอช่วยเลยนะอิไรงะ\" ทัตซึโนะพูดเสียงเย็นๆ พยายามรักษาฟอร์มไว้ แต่โมโตโกะกลับเข้าใจเป็นว่าทัตซึโนะไมอยากให้คนที่ไม่คุ้นเคยช่วย เธอเลยแนะนำเพื่อนทั้งสองคนของเธอ
\"อ้าว โมตซังลืมแนะนำเพื่อนไปเลยนี่นา นี่ชื่อว่าคาสึกิ อิโตโกะนะ\" เธอชี้ไปทางสาวน้อยผมเงิน และก็ชี้ไปทางสาวน้อยผมดำ \"ส่วนนี่ชื่อว่าเนโนะสึงิ เคอิริ นะ\"
\"ยินดีที่ได้รู้จักนะ\" อิโตโกะพูดทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
\"จะยินดีที่ได้รู้จักไปทำไมเนี่ย เราก็เคยอยู่ห้องเดียวกันตั้งหลายครั้งไม่ใช่เหรอ\" ทัตซึโนะตอบไป
\"อ้าว ก็โมโตโกะแนะนำ เราก็ต้องไปตามน้ำซิจ้ะทัตซึคุง\" คราวนี้สาวน้อยผมดำพูดบ้าง
\"แล้วทัตซึโนะคุงไม่เรียกเพื่อนๆมาช่วยเหรอ\" โมโตโกะถาม
\"เออๆ ไปเรียกก็ได้\" ทัตซึโนะยอมตาม \"ไอ้ชินเร ไอ้อิโรชิ\"
\"หวา ทัตซึคุง ใช้เรียกไอ้เลยเหรอจ้ะ\" เคอิริถามน้ำเสียงล้อๆ
\"มันจะอะไรก็เรื่องของชั้นนะเนโนะสึงิ\" ทัตซึโนะกลับเข้าโหมดเสียงเย็นอีกครั้ง
\"เฮ้ยมาแล้ว มีอะไรเหรอ...\" ชินเรหยุดชะงักไปเมื่อเห็นว่า ข้างๆของเพื่อนของเขามีผู้หญิงถึง 3 คนอยู่ แถมแต่ละคน สวยๆซะด้วย \"เอ่อ...ชั้นคงมารบกวนนายทัตซึโนะ งั้นชั้นไปก่อนนะ\" พูดจบชินเรก็ทำท่าจะเดินหนีไป
\"บ้าเปล่า อย่าพึ่งไปสิ\" ทัตซึโนะด่าชินเรไป \"ชั้นไม่ได้เรียกมานี่หว่า ชั้นเรียกนายมาเพราะว่าอิไรงะบอกให้เรียกน่ะ\"
\"เหรอ อืม....แล้วนี่นายยังไม่เรียกชื่ออีกเหรอ เรียกแต่นามสกุล\" อิโรชิพูดบ้าง \"ดีคร้าบคุณโมโตโกะซัง คุณอิโตโกะซัง คุณเคอิริซัง\"
\"โห ได้ทีอยู่ใกล้หญิงก็เสนอหน้าเลยนะ\" ทัตซึโนะคิด
\"ดีค่ะ ชินเรคุง อิโรชิคุง\" อิโตโกะตอบกลับมา
\"เอาล่ะ มาเข้าเรื่องที่เรียกมาแล้วกัน\" เคอิริพูดแทรกขึ้นมา หลังจากเงียบไปนาน
\"ไหน นายบอกมาสิว่านายมีปัญหาตรงไหน ทัตซึโนะ\" ชินเรถามเสียงเอางานเอาการ ทำให้ทัตซึโนะคิดว่า \"ได้ทีก็อวดสาวเลยนะ\"
\"เออ พวกเธอดูที่คอมพ์ชั้นสิ จะเห็นว่าชั้นเปิดเว็บๆนึงอยู่ แล้วชั้นก็แปลไม่ออกว่ามันเขียนแล้วสื่อถึงอะไร ไอ้คำในเว็บน่ะ\" ทัตซึโนะเล่า \"พวกเธอพอที่จะช่วยได้บ้างไหม\"
\"ไหนๆ ดูสิ\" ทุกๆคนต่างมาดูที่หน้าจอคอมพ์ของทัตซึโนะ
\"ชั้นก็ไม่เข้าใจอ่ะ\" ชินเรพูด \"อย่างไอ้คำเนี้ย\" ชินเรชี้ไปที่คำว่า ฝึกเวทมนตร์ขั้นพื้นฐาน
\"นี่ก็ด้วยนะ\" อิโตโกะพูดบ้าง \"เวทมนตร์สำหรับเด็กประถมหนึ่งเนี่ยนะ\"
\"ตรงนี้ก็ด้วยจ้ะ\" โมโตโกะพูดออกมาเสียงดัง \"เข้าสู่แดนแห่งมนตราเนี่ย\"
\"แต่ว่านะ เราว่ามันไว้หลอกเด็กป่าวเนี่ย\" เคอิริพูดขึ้นมา \"ดูชื่อเว็บสิ www.specialmagic.comเวทมนตร์พิเศษเหรอ ยังกะเรื่องหลอกเด็กเลย ทัตซึคุงเธอไปได้เว็บนี้มาจากที่ไหนน่ะ\"
\"อ๋อ ชั้นหาคำว่า magic ใน www.google.co.th น่ะ มันมีไอ้เว็บเนี้ยขึ้นมา ชั้นเห็นว่ามันน่าสนใจดีก็เลยเปิดดู แล้วก็เป็นอย่างที่เห็นน่ะแหละ\" ทัตซึโนะพูดเบาๆ
\"งั้นนายก็ลองคลิกเข้าดูดิ เผื่อจะได้เป็นผู้ใช้เวทมนตร์จริงๆ\" อิโรชิสอดขึ้นมา
\"อืม ใช่ๆลองดูสิจ้ะ\" อิโตโกะพูดสนับสนุน ทำให้อิโรชิภูมิใจเป็นอย่างมาก ที่สาวสวยอย่างอิโตโกะเห็นด้วยกับเขา
\"นี่ อิโตโกะซัง เธออย่าไปชมไอ้อิโรชิมากนะ เดี๋ยวมันจะลอยไปสู่วังวนแห่งดวงดาวซะก่อนที่จะได้รู้ความจริงเกี่ยวกับเว็บนี้\" ชินเรพูดด้วยความเซ็ง(ทัตซึโนะ:เย้ มีคนติดโรคเดียวกันแล้ว)
\"เฮ้ย ไอ้บ้า\" อิโรชิพูดออกมาได้แค่คำเดียว เพราะดูเหมือนว่ามันจะตรงมากๆ
\"งั้นชั้นจะลองเปิดดูนะ\" ทัตซึโนะพูด พร้อมกับคลิกไปที่คำว่า เข้าสู่แดนแห่งมนตรา อยู่ดีๆ ก็มีแสงสว่างขึ้นที่หน้าจอ พร้อมมีเสียงดังมาว่า \"ขอต้อนรับเข้าสู่ดินแดนแห่งมนตรา ฟอร์ซีเรียส\" ทุกคนในห้องคอมพ์หันมามองกลุ่มของทัตซึโนะ ด้วยความตกใจ และมีบางคนวิ่งมาดูด้วย
\"นี่พวกเธอทำอะไรกันน่ะ\" เสียงอาจารย์ดังมาจากหลังห้อง(ทัตซึโนะ:แล้วตลอดเวลาที่มันเถียงกันนี่ อาจารย์ไปมุดดินอยู่ที่ไหนน่ะ) (นักเขียน:ก็อยู่ที่เดิมน่ะแหละ แต่สงสัยว่าจะหลับ z_z) มีเสียงดังมาจากหน้าจออีกว่า
\"ใครที่จะไปที่ดินแดนแห่งเวทมนตร์ฟอร์ซีเรียส กรุณาจับที่ตัวของคนที่คลิกค่ะ\" ทุกคนในกลุ่มที่มี อิโตโกะ โมโตโกะ เคอิริ ชินเร และอิโรชิ แตะที่ตัวของทัตซึโนะทันที เมื่อผ่านไปซักครู่หนึ่ง ก็มีแสงสีขาวออกมาจากหน้าจออีกครั้ง คราวนี้เมื่อแสงสีขาวหายไปพวกของทัตซึโนะก็ไม่อยู่ที่เครื่องอีกแล้ว...........................
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โฮ่ๆ ในที่สุดตอนที่สองก็ออกมาจนได้ ว่าแต่ไอ้ทัตซึโนะเมื่อไหร่จะเลิกถือดีล่ะเนี่ย กลุ้มง่ะ (ทัตซึโนะ:เฮ้ยพูดดีๆหน่อย ใครถือดีไม่ทราบ ก็มันไม่สนิทแล้วจะให้เรียกชื่อได้ไง) คร้าบ กลัวแร้นง่ะ มันโหดเหลือเกิน (ทัตซึโนะ:ใครน่ากลัวไม่ทราบ) ก็นายไงเล่า ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ฮือๆ ช่วยด้วยหนูถูกรังแก TT (ทัตซึโนะ:โอ้ย ไอ้นักเขียนนี่มันบ้าจริงๆด้วย ตอนแรกมาโฮ่ๆ ตอนจบจบฮือๆ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น