ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Just another boy [HanbinXJinhwan]
Just another boy
Hanbin part
เข้าสู่หน้าหนาว...แสงแดดอ่อนส่องลงมายังหน้าต่างห้องบานใหญ่ของผม เป็นสัญญาณที่ทำให้ผมตื่น(ผมตื่นง่ายน่ะ)
ผมตื่นขึ้นมาทำธุระตอนเช้า เมื่อเสร็จแล้วผมก็เดินไปโรงเรียนที่รักของผมตามเคย
ที่ผมอยากไปโรงเรียนเนี่ย จริงๆผมไม่ไช่เด็กเรียนอะไรหรอกครับ แต่ผมไปหาคนพิเศษของผมต่างหาก...อยากรู็ป้ะล่ะว่าใคร
เขาชื่อ 'จินฮวาน' เป็นรุ่นพี่ที่อยู่โรงเรียนเดียวกับผม และผมก็ แอบชอบ อยู่แหละครับ
เขาเป็นคนที่เพอร์เฟ็คโครตๆ น่ารักมากด้วยย แต่เขาไม่รู้จักผมน่ะสิ ผมออกจะดัง- -''
ครั้งแรกที่ผมเจอเขาเนี่ย ผมรู้สึกรัก หวง ห่วง ไม่อยากให้คนอื่นมาเข้าใกล้ ผมก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไร มันอาจจะฟังดูเวอร์ๆนะแต่เชื่อผมสิ...ว่าผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
'' ไอ้ ห่าน!'' เหมือนมีไครเรียกชื่อผมอยู่นะ ..อ๋อ ไอ้บ้าจุนฮเวนี่เอง -*- ผมไม่ได้ชื่อห่านนะครับ ผมชื่อฮันบินต่างหาก
'' ไอ้บ้านี่เรียกชื่อกูดีๆนะเว้ย! มีไร''
'' เรียกเฉยๆไม่ได้หรอ''
''ไอ้ห่_นี่กวนตีนไรนักหนา มีไรก็รีบๆพูด''
''ก็พี่คนที่มึงแอบชอบ..''
''ทำไมวะ!''
''ไม่บอกหรอก55555''
''ไอ้สัส ดีๆดิ''
''เขามีแฟนแล้ว''
''...''
''หงอยเลยย สม5555555''
''มีความสุขมากหรอเห็นกูหงอยอ่ะ''
''เฮ้ย มึงจะไปไหน''
จากที่ผมอารมณ์ดีๆอยู้มันก็เปลี่ยนไป...
ผมไม่ได้ตอบอะไรแล้วเดินหนีออกมา มันรู้สึกปวดใจมาก เหมือนมีอะไรมาแทงใจผม มันเจ็บปวดไปหมดเลย ความรู้สึกผมมันล้มทั้งยืนแล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้วะ!มันเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกแบบนี้แต่ทำไมต้องเป็นคนคนนี้ด้วย
ผมรักเขามากเกินไปหรอ?ผมถึงเจ็บขนาดนี้ ผมเป็นคนไม่ซีเรียสเรื่องความรักนี่!แล้วทำไมต้องมาเจ็บขนาดนี้ล่ะ! ไม่เป็นไรๆผมจะเลิกดราม่า ผมเลิกได้...ท่องไว้ ผมเลิกได้...
''ย่าห์!ฮันบิน'' มันตะโกนเรียกผมอีกละ
''...'' ผมหยุดเดินแล้วรอมันพูด
'' กูขอโทษเว้ยที่กุหัวเราะมึง กุไม่หน้าบอกมึงเลยว่ะ''
''มึงบอกกูเนี่ยแหละ ดีแล้ว''
''กูไม่เคยเห็นมึงเสียใจขนาดนี้เลยนะ''
''เป็นมึงมึงเสียใจป้ะล่ะ''
''เออดิ''
''แล้วแฟนเขาเป็นไคร''
''น่าจะชื่อ บาบิ มั้ง''
'' บาบิ?''เหมือนผมคุ้นๆชื่อนี้นะ เหมือนจะเคยได้ยินบ่อยด้วย
''เออ อยู่ชมรมบาสอ่ะ''
''อ๋อ'' ผมจำได้ละว่าหมอนั่นเป็นไคร น่าจะชื่อ จีวอนมั้งคนเขาเรียกกัน บาบิๆ แล้วหมอนั่นน่าจะดังมากด้วย ก็แค่ดูดีเพราะเล่นบาสเป็นหรอก ให้ผมเล่นผมก็ดูดีได้ มาแย้งคนที่ผมรักไปเนี่ย
กล้ามากนะ คอยดูเหอะ มีรักก็ต้องมีเลิกเว้ย!
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้ผมกำลังเดินเล่นในสวนหลังโรงเรียน(โดดเรียนนั่นแหละครับ)ส่วนไอ้จุนมันมีผีเด็กเรียนเข้าสิงประจำ ก็คงมีแต่ผมที่โดดอยู่คนเดียว ผมยังทำใจเรื่องนั้นไม่ได้หนิ-3-เลยมาสงบสติอารมณ์ตรงนี้ ผมชอบที่ที่เป็นสวนนะ แล้วผมก็หวังว่าสักวันพี่จินฮวานจะมาเดินจับมือกับผมในสวนนี้ด้วย-\\-
พอๆ คิดอะไรของผมเนี่ย เรื่องนี้ค่อยคิดทีหลัง ส่วนตอนนี้มาคิดเรื่องทำให้ 2 คนนั้นเลิกกันให้ได้ดีกว่า แล้วถ้าไอ้หมอนั่น(บาบิ)มันดูแลพี่จินฮวานไม่ดีล่ะ... เริ่มเป็นห่วงแล้วสิ
ถ้าหากผมไม้ได้คบกับพี่จินฮวานนะ ผมจะเป็นโสดตลอดชีวิตเลย...นี่ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ผมรักพี่เขามากจริงๆหมดใจผมไปแล้ว ...
ไอ้บาบิอะไรนั่นไม่เห็นจะหล่อเลย สู้ผมไม่ได้สักนิด-*- ทำไมถึงได้คบกับพี่จินฮวานล่ะ ไม่เข้าใจเลย หรือว่า...หมอนั่นมันคือสเปคพี่จิน ?
โอ้ยย ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว...ไอ้บ้าจุนฮเวก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ผมคงต้องลงมือด้วยตัวเองสินะ
แต่ผมคิดว่าสมองผมมันตื้นเกินไปอ่ะ คิดอะไรไม่ค่อยออก
.
.
.
.
.
.
.
*...กริ๊งงง กริ้งงง กริ้งงง....*
สัญญาณเลิกเรียนดังขึ้นแล้ว นี่ผมโดดเรียนทั้งวันเลยหรอ?วันๆนึงมันผ่านไปเร็วจริงๆ ผมยังไม่ได้เจอพี่จินฮวานเลย เฮ้ออ...ไม่น่าเชื่อว่าผมจะอยู่ในสวนได้ทั้งวัน- -
''ห่าน!''
จะเป็นไครไปได้ที่เรียกผมว่าห่าน-*-ไอ้บ้าจุนฮเวคนเดิมแหละครับ...
''เออ กุกลับก่อนนะ''ผมตอบกลับมันไปแค่นั้นแล้ววิ่ง ออกจากโรงเรียนทันที ขี้เกียจฟังมันกวนตีนน่ะครับ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------สำหรับ ตอนแรกของ Just another boy
จบแค่นี้ก่อนน้าา ติดตามกันด้วยล่ะ
เข้าสู่หน้าหนาว...แสงแดดอ่อนส่องลงมายังหน้าต่างห้องบานใหญ่ของผม เป็นสัญญาณที่ทำให้ผมตื่น(ผมตื่นง่ายน่ะ)
ผมตื่นขึ้นมาทำธุระตอนเช้า เมื่อเสร็จแล้วผมก็เดินไปโรงเรียนที่รักของผมตามเคย
ที่ผมอยากไปโรงเรียนเนี่ย จริงๆผมไม่ไช่เด็กเรียนอะไรหรอกครับ แต่ผมไปหาคนพิเศษของผมต่างหาก...อยากรู็ป้ะล่ะว่าใคร
เขาชื่อ 'จินฮวาน' เป็นรุ่นพี่ที่อยู่โรงเรียนเดียวกับผม และผมก็ แอบชอบ อยู่แหละครับ
เขาเป็นคนที่เพอร์เฟ็คโครตๆ น่ารักมากด้วยย แต่เขาไม่รู้จักผมน่ะสิ ผมออกจะดัง- -''
ครั้งแรกที่ผมเจอเขาเนี่ย ผมรู้สึกรัก หวง ห่วง ไม่อยากให้คนอื่นมาเข้าใกล้ ผมก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไร มันอาจจะฟังดูเวอร์ๆนะแต่เชื่อผมสิ...ว่าผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
'' ไอ้ ห่าน!'' เหมือนมีไครเรียกชื่อผมอยู่นะ ..อ๋อ ไอ้บ้าจุนฮเวนี่เอง -*- ผมไม่ได้ชื่อห่านนะครับ ผมชื่อฮันบินต่างหาก
'' ไอ้บ้านี่เรียกชื่อกูดีๆนะเว้ย! มีไร''
'' เรียกเฉยๆไม่ได้หรอ''
''ไอ้ห่_นี่กวนตีนไรนักหนา มีไรก็รีบๆพูด''
''ก็พี่คนที่มึงแอบชอบ..''
''ทำไมวะ!''
''ไม่บอกหรอก55555''
''ไอ้สัส ดีๆดิ''
''เขามีแฟนแล้ว''
''...''
''หงอยเลยย สม5555555''
''มีความสุขมากหรอเห็นกูหงอยอ่ะ''
''เฮ้ย มึงจะไปไหน''
จากที่ผมอารมณ์ดีๆอยู้มันก็เปลี่ยนไป...
ผมไม่ได้ตอบอะไรแล้วเดินหนีออกมา มันรู้สึกปวดใจมาก เหมือนมีอะไรมาแทงใจผม มันเจ็บปวดไปหมดเลย ความรู้สึกผมมันล้มทั้งยืนแล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้วะ!มันเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกแบบนี้แต่ทำไมต้องเป็นคนคนนี้ด้วย
ผมรักเขามากเกินไปหรอ?ผมถึงเจ็บขนาดนี้ ผมเป็นคนไม่ซีเรียสเรื่องความรักนี่!แล้วทำไมต้องมาเจ็บขนาดนี้ล่ะ! ไม่เป็นไรๆผมจะเลิกดราม่า ผมเลิกได้...ท่องไว้ ผมเลิกได้...
''ย่าห์!ฮันบิน'' มันตะโกนเรียกผมอีกละ
''...'' ผมหยุดเดินแล้วรอมันพูด
'' กูขอโทษเว้ยที่กุหัวเราะมึง กุไม่หน้าบอกมึงเลยว่ะ''
''มึงบอกกูเนี่ยแหละ ดีแล้ว''
''กูไม่เคยเห็นมึงเสียใจขนาดนี้เลยนะ''
''เป็นมึงมึงเสียใจป้ะล่ะ''
''เออดิ''
''แล้วแฟนเขาเป็นไคร''
''น่าจะชื่อ บาบิ มั้ง''
'' บาบิ?''เหมือนผมคุ้นๆชื่อนี้นะ เหมือนจะเคยได้ยินบ่อยด้วย
''เออ อยู่ชมรมบาสอ่ะ''
''อ๋อ'' ผมจำได้ละว่าหมอนั่นเป็นไคร น่าจะชื่อ จีวอนมั้งคนเขาเรียกกัน บาบิๆ แล้วหมอนั่นน่าจะดังมากด้วย ก็แค่ดูดีเพราะเล่นบาสเป็นหรอก ให้ผมเล่นผมก็ดูดีได้ มาแย้งคนที่ผมรักไปเนี่ย
กล้ามากนะ คอยดูเหอะ มีรักก็ต้องมีเลิกเว้ย!
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้ผมกำลังเดินเล่นในสวนหลังโรงเรียน(โดดเรียนนั่นแหละครับ)ส่วนไอ้จุนมันมีผีเด็กเรียนเข้าสิงประจำ ก็คงมีแต่ผมที่โดดอยู่คนเดียว ผมยังทำใจเรื่องนั้นไม่ได้หนิ-3-เลยมาสงบสติอารมณ์ตรงนี้ ผมชอบที่ที่เป็นสวนนะ แล้วผมก็หวังว่าสักวันพี่จินฮวานจะมาเดินจับมือกับผมในสวนนี้ด้วย-\\-
พอๆ คิดอะไรของผมเนี่ย เรื่องนี้ค่อยคิดทีหลัง ส่วนตอนนี้มาคิดเรื่องทำให้ 2 คนนั้นเลิกกันให้ได้ดีกว่า แล้วถ้าไอ้หมอนั่น(บาบิ)มันดูแลพี่จินฮวานไม่ดีล่ะ... เริ่มเป็นห่วงแล้วสิ
ถ้าหากผมไม้ได้คบกับพี่จินฮวานนะ ผมจะเป็นโสดตลอดชีวิตเลย...นี่ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ผมรักพี่เขามากจริงๆหมดใจผมไปแล้ว ...
ไอ้บาบิอะไรนั่นไม่เห็นจะหล่อเลย สู้ผมไม่ได้สักนิด-*- ทำไมถึงได้คบกับพี่จินฮวานล่ะ ไม่เข้าใจเลย หรือว่า...หมอนั่นมันคือสเปคพี่จิน ?
โอ้ยย ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว...ไอ้บ้าจุนฮเวก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ผมคงต้องลงมือด้วยตัวเองสินะ
แต่ผมคิดว่าสมองผมมันตื้นเกินไปอ่ะ คิดอะไรไม่ค่อยออก
.
.
.
.
.
.
.
*...กริ๊งงง กริ้งงง กริ้งงง....*
สัญญาณเลิกเรียนดังขึ้นแล้ว นี่ผมโดดเรียนทั้งวันเลยหรอ?วันๆนึงมันผ่านไปเร็วจริงๆ ผมยังไม่ได้เจอพี่จินฮวานเลย เฮ้ออ...ไม่น่าเชื่อว่าผมจะอยู่ในสวนได้ทั้งวัน- -
''ห่าน!''
จะเป็นไครไปได้ที่เรียกผมว่าห่าน-*-ไอ้บ้าจุนฮเวคนเดิมแหละครับ...
''เออ กุกลับก่อนนะ''ผมตอบกลับมันไปแค่นั้นแล้ววิ่ง ออกจากโรงเรียนทันที ขี้เกียจฟังมันกวนตีนน่ะครับ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------สำหรับ ตอนแรกของ Just another boy
จบแค่นี้ก่อนน้าา ติดตามกันด้วยล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น