ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fall in love ตกหลุมรักใครสักคนนี่มันลำบากนะ!! [GTOP]

    ลำดับตอนที่ #1 : Fall in love ตกหลุมรัก 1

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 58


    ~สนามบินสุวรรณภูมิ~
    -Top part-
    "พ่อครับผมมาถึงเกาหลีแล้วนะครับส่งคนมารับผมด้วย" ชายร่างสูงพูดขณะลากกระเป๋าลงจากเครื่อง ชเวซึงฮยอนลูกชายประธานบริษัทชื่อดังในโซลทุกคนต่างกลัวเกรงอำนาจของพวกเขาทั้งนั้น
    -คฤหาสน์ ชเว-
    "สวัสดีครับมี้" ซึงฮยอนวิ่งกอดแม่ด้วยความคิดถึง 
    "จ้ะ แหม๋มี้คิดว่าเราจะไม่มาช่วยบริษัทซะแล้วเรียนจบแล้วหวังว่าจะเป็นคนใหม่นะ" คุณแม่ผมก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งแหละครับอยากให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองมันไม่เห็นจะมีอะไรต้องเปลี่ยนเลยแค่ ชอบเที่ยวกลางคืน คบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ไม่เคยคิดจะตกหลุมรักใครหรอกครับเพราะผมเรื่อยๆไม่จริงจังคนหล่อก็งี้หล่ะ555555
    "นี่ซึงฮยอนวันนี้ลูกต้องอยู่กินข้าวที่นี่นะคุณพ่อเขามีอะไรจะคุยด้วย"
    "คุยเรื่องบริษัทหรอครับผมเรียนจบกลับมาก็ต้องมาช่วยบริษัทเราสิบอกคุณพ่อได้เลยครับว่าผมตกลง" พูดจบซึงฮยอนก็ลากกระเป๋าออกจากคฤหาสน์
    "เดี๋ยวซึงฮยอนลูกจะไปไหน"
    "ผมจะไปอยู่คอนโดนะครับมี๊" 
    "โอเคงั้นแวะมาหามี๊ด้วยนะ"
    "ครับ😊" ผมเป็นพวกที่ไม่ชอบอยู่บ้านหรอกครับชอบอยู่คอนโดมากกว่าก็มันสะดวกนิ
    ~ติ้งงงงงง~ เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น
    "ฮัลโหล ว่าไงซึงรี" ซึงรีน้องชายสนิทของซึงฮยอนทั้งคู่สนิทกันมากชอบไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ
    "ฮยองวันนี้จะมาผับมั้ยสาวๆเด็ดๆทั้งนั้นนะ" (ชวนเที่ยวอีกล่ะ--)
    "ไม่พลาดหรอก งั้นคืนนี้เจอกันนะ" 
    "ครับบพี่ผมจะรอโต๊ะเดิมนะ" น้องชายตัวดีของผมชวนเที่ยวอีกแล้วถึงมันไม่ชวนผมก็ไปครับ อ่อลืมบอกไปว่าผับที่ผมไปเป็นของพ่อผมเอง และผมกำลังจะเป็นเจ้าของมันเร็วๆนี่ครับ
    คอนโดผมอยู่ใกล้กับบริษัทมานิดนึงครับผมซื้อทิ้งไว้นานแล้วกะว่าถ้ากลับมาจะมาอยู่ 
    "ต้องฝากเนื้อฝากตัวกับห้องข้างสะแล้ว"
    -GD Part-
    "นี่ยองเบฉันลืมแฟ้มเอกสารไว้บ้านนายอ่ะเอามาให้ฉันที่คอนโดหน่อยนะ" ชายหนุ่มวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงานเขาดูยุ่งกับงานมาก
    ~ก๊อกๆก๊อกๆ~
    นั่นไงมาแล้วพึ่งโทรไปมาไวจัง
    "เข้ามายองเบฉันยุ่งงานมากเลย" ผมยุ่งกับงานมากจนลืมดูว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาคือใครกัน ผมเงยหน้าไปมองและตกใจสุดๆนี่ใครกันทำไมมาหาผมได้ในคอนโดนี้ผมไม่รู้จักใครเลยจริงๆนะ
    "เอ่อนี่คุณเป็นใครอ่ะเข้ามาห้องผมได้ไง"
    "สวัสดีครับ ผมชเวซึงฮยอนห้องข้างๆครับซื้อคอนโดมานานแล้วหล่ะแต่พึ่งมาอยู่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ" เสียงหล่อของซึงฮยอนกล่าวทักทายด้วยความเป็นมิตร
    "เอ่อครับ ผมว่าคุณออกไปก่อนเถอะผมยุ่งมากจริงไว้มีเวลาค่อยคุยกันนะ" 
    "คุณนี่หยิ่งดีนะครับ ผมอุตสาห์มาทักแต่โดนไล่ซะแล้ว" ดูมันพูดสิผมยุ่งงานมากนะไม่มีเวลาไปสุงสิงกับใครหรอก
    "คุณครับผมยุ่งมากนะ แล้วคุณมาว่าผมหยิ่งคุณรู้จักผมหรอ"
    "ไม่รู้จักครับ แต่คุณพูดแบบนี้กับผมนี่คุณรู้มั้ยว่าผมเป็นใคร" กระตุกยิ้มเบาๆ
    "ผมไม่รู้แหละผมไม่ต้องการรู้ คุณออกไปจากห้องผมเลย" นี่ผมพูดจริงๆนะเกิดมาไม่เคยเห็นใครเป็นแบบนี้มาก่อนเขากินยาลืมเขย่าขวดป่ะเนี้ยยถามได้ว่าเป็นลูกใคร
    "อ่าวจีนี่แฟ้มขี้ลืมจริงๆเลยนะ" ทงยองเบเพื่อนสนิทผมเองครับมาได้ทันเวลาจริงๆผมขี้เกียจทะเลาะกับคนนิสัยไม่ดีแล้ว
    "สวัสดีซึงฮยอน รู้จักจีได้ไงเนี้ย"
    "เอ่อเขาไม่รู้จักฉันหรอก คุณออกไปได้แล้ว"ผมไล่ไอ้หน้าหล่ออีกครั้ง
    "สวัสดียองเบไม่เจอกันนานเนาะ ฉันไปก่อนนะไม่อยากอยู่กับคนหยิ่ง" อี๋ไอ้บ้าาพูดแบบนี้ได้ไงคำก็หยิ่งสองคำก็หยิ่งฉันหยิ่งหรอ
    "นี่นายถ้าเข้ามาหาเรื่องก็ออกไปซักทีเถอะ ฉันไม่อยากรู้จักนายหรอก" 
    "เดี๋ยวคุณก็ได้รู้จักผมที่รัก😘" ไอ้หน้าลิงมันเรียกใครว่าที่รักนะอี๋ไอ้บ้าไอ้ลิงไอ้.....เห็นหน้าหล่อเฉยๆนะไม่อยากด่าแรง
     
    ปู่ทำไมพูดกับจีแบบนี้อ่ะ จีเขินนะ5555555
    ^^สวัสดีค่ะทุกคนนี่เป็นเรื่องแรกที่เค้าแต่งนะ ช่วยติชมด้วยนะถ้าผิดพลาดยังไงก็บอกด้วยนะ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×