แม้ว่าเรานั้นแยกกันไปตั้งนาน
แม้ว่าเธอนั้นพบบางคนที่ตรงกับหัวใจ
อาจไม่มีฉัน เหลืออยู่ในห้วงความจำ ไม่เป็นไร
แค่อยากให้รู้ไว้ว่าฉันนั้นยังรักเธอ หมดทั้งหัวใจ
'ชีวิตคนเราถ้าสุขก็หัวเราะ เศร้าก็ร้องไห้ เจ็บเองก็ต้องหายเอง
โง่ก็แค่ตั้งใจเรียน สอบตกก็ไปแก้ แล้วถ้าคนนั้นเค้าไม่รักต้องทำยังไงกันนะ'
ผมก็แค่สงสัยว่าการไม่ลืมใครที่ทำเราเจ็บสักทีมันเป็นเพราะอะไรกันนะ
ไรท์: สวัสดีค่าาาาาา เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว ฝากโน่มินไว้ในใจของทุกคนด้วยนะคะ ฟิคเรื่องนี้มีดราม่าบ้าง ไม่าดราม่าบ้างตามประสาคนแต่งป็นบ้า อ้าววววว55555555555555
ตามหาไรท์ได้ที่ ทวิต @parkhuang68 นะค้าาาาาา
รักรีดเดอร์ค้าาาาาา
ปล.แต่งเรื่องนี้เพราะคิดถึงแจมินมากๆจริงๆค่ะ คิดถึงยัยแจมมมมมมม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น