คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -Part Two-
2
ไม่ “ิ” ูไม่ว่า………แ่อย่ามาทำแอ๊บหน้าบอูว่า “ไม่เย”
านยอลไ้ล่าวไว้
Chanyeol Part
สวัสีับผมื่อปาร์
านยอลวันนี้ผมื่นมาอนบ่ายอวันหลัาเรื่อที่สรีทบาส็ผ่านมาไ้อาทิย์นึแล้วผม็ยัุยับน้อเาปิเาอบผมบ้าไม่อบบ้าผม็ไม่ิอะไรมาเายุ่อยู่ับารสอบเ้าวันนี้ผม้อไปานเลี้ยอำลาที่โรเรียนเ่าานเริ่มอนห้าโมเย็นอนนี้็บ่ายสามโมเย็นผมหยิบผ้านหนูเินเ้าห้อน้ำไป
ผมอาบน้ำเสร็็เินมาใส่เสื้อยืลายทาับเสื้อหนัและาเยีนส์สีำเ็ทผมให้เปิหน้าผาอัวเอสายาผมเหลือบไปเห็นผ้าล้อแนที่วาอยู่บนโ๊ะ่อนผมะนึสนุหยิบผ้าล้อแนมาใส่ที่แน้า้ายผมหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรหาเพื่อนรัเพื่อนเลิฟผมถือสายอยู่สัพัปลายสายมัน็รับสายผม
[ฮัลโหล]
“มารับูหน่อยสี่โมรึ่หน้าบ้านู”
[เฮ้ยเี๋ยวิูยัรวนไ้ไม่เสร็เลย]
“เี๋ยวสี่รึ่มึ็รวเสร็เอแหละ”
[เออ็ไ้วะ]
ผมวาสาย่อนะรีโมทเปิทีวีูผมับริสเราเป็นเพื่อนันมานานริสมันบม.6แล้วไปเรียน่อที่อเมริาพอลับมามัน็ลายเป็นหมอในโรพยาบาลเอนส่วนผม็้อมาเรียนวิศวะปิโรปีสอปีผม็ึ้นปีสามแล้วผม้อมาเป็นเือนมหา’ลัยทั้ๆที่ไม่ไ้อยาะเป็นผมเอรุ่นพี่ที่เป็นุ๊นนึเาบัับให้ผมไปเป็นเือนะแล้ว้อไปประวเป็นเือนมหา’ลัยเาบอผมว่าถ้าไม่ไปะโนพี่เา่มืนผมเลยยอมทำามโนู่สะนานั้นผม้อทำแหละรับผมโนเพื่อนในลุ่มล้อว่าเป็นโรลัวุ๊มันอาะริ็ไ้นะ
ผมูนาฬิาเป็นเวลาสี่โมรึ่ผมปิทีวีแล้วเินไปหยิบร้อเท้าผ้าใบหุ้ม้อสีน้ำาลเ้มมาใส่แ่โทรศัพท์ผม็ัึ้น
Rrrrrrr
“ฮัลโหล”
[ูรออยู่หน้าบ้านแล้ว]
“เออูเสร็ละ”
ผมวาสายแล้วเินออาัวบ้านแ่็โนหมาที่ผมเลี้ยไว้ัทาสะ่อนมันเป็นพันธุ์โลเ้นับไบีเรียนผมเนไปลูบหัวมันทั้สอัว่อนะบอลาันไปผมเินไปึ้นรถฝั่้านับ
“แน้ายมึเป็นไรวะ” ริสหันมามอแน้ายอานยอลที่มีผ้าล้อแนอยู่
“อ้อเล่นละรนิหน่อย” านยอลูแน้ายึ้นมาแล้วยับให้เห็นว่าแนยับเป็นปิี
“แล้วมึไม่ับรถมึไปวะ” ริสถามานยอลพร้อมับสาร์ทรถออาหน้าบ้านมไป
“ละระไ้เนียนๆไวะ” านยอลยัิ้วให้ริส่อนะหยิบโทรศัพท์มาเ็ูไอีับเฟสบุ๊อัวเอ
รถเฟอร์รารี่อริสออยู่ที่ในอย้าโรเรียนานยอลเินลารถแล้วเินเ้าเโรเรียนและรไปที่ห้อประุมอโรเรียนานเลี้ยเป็นานเลี้ยบุฟเฟ่และมีบาร์รมุมห้อประุมและูเหมือนว่าผู้ให่ในานะลับันหมแล้วหลัาานเลี้ยอำลา็ะมีปาร์ี้อำลาทีะมีแ่ศิษย์เ่าอโรเรียนและนัเรียนที่อยู่ม.6ที่ำลัะย้ายไปอยู่มหา’ลัยผมเินไปที่บาร์แล้วสั่ไวน์าวมาิบแ้เบื่อระหว่าที่เามอไปรอบๆาน็เอับร่าบาที่เาอยาะเอมาที่สุและเหมือนว่าแบฮยอนะเินไปเ้าห้อน้ำาเรียวาานยอลเินรที่ห้อน้ำทันที่อนะหลบอยู่หลัำแพไ้สัพัพอเห็นร่าบาเินออมาาห้อน้ำานยอลเลยทำท่าว่าะเินเ้าห้อน้ำแ่็นเ้าับแบฮยอน
“อโทษรับ” แบฮยอนำหัวให้านยอลน้อยๆ่อนะเหลือบไปเห็นแน้ายานยอลที่มีผ้าล้อแนอยู่
“แนพี่เป็นไรหรอรับ?” แบฮยอนถามออไป้วยน้ำเสียเป็นห่วแล้วับเบาๆที่แน้ายอานยอล
“อ้อูลื่นล้มแล้วแนระแท” านยอลพู้วยน้ำเสียไม่่อยใส่ใเท่าไหร่
“ื้มมม…เ็บไหมอ่ะ” แบฮยอนทำหน้าเหมือนะร้อไห้แล้ว้อนามอานยอล
ึั ึั ั
านยอลเอามือ้าวามาทาบหน้าอ้า้ายอัวเอานยอลัปาล่าัวเอแน่นแล้วพยายามีสีหน้าให้นิ่ที่สุ
“อืม…็นิหน่อย” านยอลเบนหน้าไปทาอื่นเาไม่ล้าสบาแบฮยอน
านยอลเินหนีแบฮยอนเ้าไปในห้อน้ำแล้วรีบปิประูห้อน้ำทันที
านยอลล้วมือเ้าไปหยิบโทรศัพท์อัวเอในาเมีารแ้เือนว่าไลน์เ้าละไม่ใ่อใรที่ไหน็อนที่ผมพึ่เินหนีมา
ผมล็อหน้าอ่อนะเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเแล้วเินออาห้อน้ำไป
านยอลเห็นร่าบาทีุ่้นเยยืนอยู่หน้าเวทีในมือถือวเบียร์อยู่ไม่รอ้าาเรียวรีบสาวเท้าเ้าไปใล้และเหมือนแบฮยอนะไม่รู้ัวร่าบาระวเบียร์เ้าปาราวับว่าน้ำในนั้นเป็นเพียน้ำเปล่า
มือหนาเอิ้มมือไปหยิบวเบียร์ที่แบฮยอนถืออยู่ร่าบาำลัะหันมาโวยวายเหมือนพระเ้าลโทษหน้าผาอแบฮยอนันไปนับออานยอลเ้าสะไ้
“เป็นเ็เป็นเล็หัินเหล้าินเบียร์รึไ” านยอล้มมอแบฮยอนที่ลูยหน้าผาัวเอปอยๆ
“นานๆผมะินสัรั้นะพี่” แบฮยอนเอื้อมมือะไปหยิบวเบียร์ลับือมาแ่านยอรู้ทันเลยเบี่ยหลบไ้แบฮยอนเห็นันั้น็ทำหน้ามุ่ยราวับเ็ที่ไม่ไ้อเล่น
“นานๆะินสัรั้แล้วมึระนานี้ับแ็าย” านยอลยัวเบียร์ใส่มือเฮุนแล้วลาแบฮยอนออมาาห้อประุมไป
“มึิเหมือนูไหมบี1” เฮุนเอนัวไประิบ้าหูอิน
“ู็ิเหมือนมึบี2” อิน็เอนัวมาระิบ้หูเฮุนลับท้สอนมอหน้าันแล้วพยัหน้า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“แม่ไ้ันแล้วัวร์!!”
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TalkTalk
อนนี้สั้นไปหน่อยแ่ั้ใแ่เ็มที่เลย้าบบบ
อ่านบแล้วอย่าลืมเม้นัน้วยนะ๊ะ
ความคิดเห็น