ผม..ต้องการ(รัก)...พี่ชาย (Love you broter)

อึก อื้อ" เสียงครวญครางของร่างบางที่กำลังนอนใต้ร่างของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "น้องชาย" ที่กำลังสนุกกับร่างกายของเขา

"สนุก ไหมล่ะครับ...พี่ชาย" ร่างหนากระตุกยิ้มร่าให้ร่างบางอย่างเจ้าเล่ห์พรางกัดยอดอกสีสวย ด้วยความเสน่ห์หา

". ระ...รัล มันผิด ปล่อยพี่เถอะ" ร่างบางพูดตะกุกตะกักพร้อมน้ำตาที่เริ่มซึม

"ปล่อย ก็ไม่สนุกสิครับ พี่เว~" รัล ขยับเอวสวนขึ้น อย่างเเรงโดยที่เวย์ไม่ทันตั้งตัวทำไห้ร่างบางเจ็บพอสมควร

"อึก" ร่างบางรู้สึกเจ็บเเต่เขาก็ไม่เเสดงอาการเพราะเขากำลังโทษตัวเอง ที่ทำไห้น้องชายของเขาต้องเป็นเเบบนี้

"สนุกกันเถอะ" 

เพราะตัวเขาเองเเท้ๆน้องชายที่เคยน่ารักถึงเป็นเเบบนี้ เด็กคนนั้นมันหายไปไหน เพราะเขาเอง ผิดเอง ฮึก..

ผิดเอง ที่เลี้ยงนายไม่ดี จนเรื่องวันนี้มันเกิดขึ้น ถ้าพี่ไม่ทำอย่างนั้นเรื่องวันนี้คงไม่เกิด พี่..ขอโทษนะ รัล

รัล 

รัล  เอกภพ สัจจนาโรจน์

อายุ 20 คณะวิศวะ 

หล่อ สดใส น่ารัก เเต่! ในความน่ารักนี้เป็นหนามดีๆนี่เอง

"อยากลองดีหรอครับ ยุ่งกับเมียผมอ่ะ"

"พี่เวย์ ผมอยากก"

เวย์ 

เวย์

    สุพากร สัจจนาโรจน์

อายุ 24 คณะ นิติศาสตร์

สูง หล่อ เงียบ เย็นชา เเต่ทว่าก็เป็นดอกบัวในกงจักร

"อ่ะ อึก อ่าาา..ระ..รัล"

นิยาย ชxช น้ะค่ะ รับไม่ได้ออกเลยเด้อ????

❌รูปภาพเเละสถานที่ต่างๆไม่มีส่วนเกี่ยวข้องนะค่ะ??’?

*นิยายเรื่องเเรกง่าา จะมีคนอ่านไหม เรื่องไม่ม่าหรอก  ฝากติดตามด้วยน้า

#รัลเวย์ อย่าเป็นเป็นนักอ่านไร้เงาเม้นบอกด้วยน้า