คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การเริ่มใหม่ 1
วนแม่ทัพให่เหลียเฟิ
วันนี้วนแม่ทัพเหลียเฟิไ้รับเียริ้อนรับารมาเยือนอผู้สูศัิ์แห่แผ่นิน อ์ฮ่อเ้ฮุ่ยหมิและพระนาฮอเฮาเหลียเฟยแห่แว้นฮุ่ย ที่ทรพระเส็มาเยี่ยมอาารอุหนูเหลียฟาเียนหลานรั ผู้เป็นบุรีอแม่ทัพให่เหลียเฟิ ที่ถูรอบทำร้ายนสระน้ำหลว ถึแม้ะ่วยึ้นมาไ้รัษาีวิรุีน้อยวัยสี่ปีไว้ไ้ แ่เหุร้ายนี้็ทำใหุ้หนูเหลียฟาเียนนอนหลับไหลมานานแรมเือนแล้ว
พระนาฮอเฮาเหลียเฟยที่รัหลานสาวหนัหนา็เส็มาเยี่ยมนาอยู่เสมอ แ่รั้นี้แปลออไปฮ่อเ้ฮุ่ยหมิับเส็มา้วยวามเป็นห่วไม่แพ้ัน ปิราิอบ้านมามายรััวไม่สามารถมาเยี่ยมหลานรัไ้้อรออยฮอเฮาไปบอเล่าอาารอหลานสาว
“ถวายพระพรฮ่อเ้ ถวายพระพรฮอเฮาพะยะ่ะ” แม่ทัพให่เหลียเฟิทำวามเารพนายเหนือผู้ปรอแว้น และฮอเฮาแม่อแผ่นินที่เป็นน้อสาวอเ้าเอ
“ลุึ้นเถิอย่ามาพิธีเลยท่านแม่ทัพ” ฮ่อเ้ที่เารพแม่ทัพให่ที่อยู่เียพระอ์มาั้แ่เป็นอ์ายน้อยนไ้ึ้นรอราย์ เินเ้าไปพยุให้ทัพลุึ้นอย่ารวเร็ว
“พะยะ่ะฝ่าบาท”
“ท่านพี่เฟิ่ฟาเออร์ไม่รู้สึัวึ้นมาบ้าเลยหรือเ้าะ” เมื่อมาถึฮอเฮารีบไปนั่บนเียนอนที่มีหลานรันอนหลับมาเนินนาน ฮอเฮาสัมผัสมือน้อยอย่าแผ่วเบา้วยลัวะทำให้หลานรัทรมานมาไปว่านี้
“ทูลฮอเฮาฟาเียนไม่ีึ้นเลยพะยะ่ะ ให้หมอนไหนรวู็บอว่านาไม่ไ้ป่วยรไหนเหมือนแ่นอนหลับเยๆ ” แม่ทัพให่เหลียเฟิมอไปที่ลูสาวนเล็ที่ปินาะอยอออ้อนทุนอย่าสใสร่าเริ แ่บันี้วหน้าที่เยสใสับีาวนน่าใหาย
“โถ่ ฟาเออร์อ้าน่าสสารเหลือเินนายัเ็นั เราะห์รรมอะไรอเ้านะ” ฮอเฮามอหลานรั้วยวามสสารับใ เพราะเหุใหนอหลานสาวอนาัวเล็ถึเพียนี้ยัิะ่าฟันันไ้ลอ
“ฮอเฮาเ้าอย่าไ้เศร้าโศนัถ้าเ้าเป็นอะไรไปอีนแม่ทัพเหลียเฟิ่ะทำอย่าไรเล่า” ฮ่อเ้ฮุ่ยหมิลูบผมอฮอเฮาที่น้ำาอลอยู่ที่วาู่าม พระอ์เอ็สสารหลานรัไม่น้อยไปว่าันแ่็้อปลอบประโลมฮอเฮาสรีอันเป็นที่รัที่ร่าายทรุโทรมลเพราะวามห่วหาอาทรเหลียฟาเียน
“ฝ่าบาทเพะ หม่อนันสสารฟาเออร์นา้อเสียมาราั้แ่เิ แล้วยัมาโนนั่ว้าทำร้ายนน้ำไม่ฟื้นมาแรมเือน หม่อมันะทำอย่าไรีเพะ” ฮอเฮายาที่ะระับวามโศเศร้านี้ ไ้แ่โทษัวพระนาเอทีู่แลหลานรัไม่ีน้อมาประสบเหุร้ายแบบนี้
“เอาอย่านี้เราไปอพรให้ฟาเออร์อเ้าีหรือไม่” ฮ่อเ้เอ็นปัาในารรัษาหลานรั ลอเวลาไ้ส่นออามหาหมอมามายที่มีวามเ่าแ่็ไม่มีใรสามารถรัษานาไ้ เหลือเพียแ่ารอ้อนวอน่ออ์เทพให้เมาเ็น้อยนนี้
“ีเพะเรารีบเส็ันเถอะเพะหม่อนันร้อนใอยาให้นารีบฟื้นแล้ว”
“ฟาเออร์รีบื่นเถิหนา้าและฮอเฮารอเ้าอยู่” ฮ่อเ้ฮุ่ยหมิ้มลลูบหัวอเหลียฟาเียนอย่าอ่อนโยน
“ระหม่อมออบพระทัยฮ่อเ้และฮอเฮาที่มีเมา่อฟาเียนพะยะ่ะ” แม่ทัพให่เหลียีใแทนฟาเียนที่ผู้เป็นให่อแผ่นินนี้ทรมีเมาับนาเหลือเิน
“ล่าวหนัไปแล้วท่านแม่ทัพเหลีย ถึอย่าไรฟาเออร์็เป็นบุรท่านเป็นหลานสาวนเียวอ้าเหมือนัน” ฮ่อเ้มอไปที่แม่ทัพใหู่่ใี่ปีผันผ่าน ็ยัเป็นผู้ที่ื่อสัย์และภัีับพระอ์เสมอ
“ถู้อแล้วท่านพี่้าเห็นนามาั้แ่เิผูพันับนายิ่นั” ฮอเฮาเอ็มีแ่อ์ายพระนาเห็นเหลียฟาเียนเป็นับุรีนนึ อะไรที่ทำเพื่อหลานรัไ้็นา็อยาะทำ
“เอ๊ะ!!”
.
.
นัเียนยัไม่แ้ไำผิ (ปล.ไม่เ่ภาษาไทยออภัยะ)
ความคิดเห็น