ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : คนคุ้นเคย
วันนี้ รถเมล์ที่ผมำลัะนั่ลับบ้าน นไม่เยอะมา เลยไ้นั่ ผม็นัู่ถนน หนทาไปเรื่อยนาไปสะุับผู้ายนนึ ใสุ่พละสีรมท่าเหมือนรร.ผม ัวสู ผิวสีแทนๆ หน้ามๆ
“นายๆ” ผมเรีย
เาหันมา “อ้าว ปอ”
“รู้ัื่อเราอ้อ”
“รู้ัิ เราเพื่อนไอ้เมห้อ3อ่ะ”
“วันนั้น เรายัถ่ายรูปให้ห้อปออยู่เลย ที่สวนบำเพ็ประโยน์อ่ะ”
*อ่อๆ นึออละ*
“เราุนนะ” เาพูะลุย้ายมานั่้าผม
ผมีใมา เพราะอะไรหรอรับ อย่าที่บอบ้านผมไลารร. แล้วสายรถเมล์สายเนี้ย ไม่่อยะเอเพื่อน หรือเ็ที่เรียนโรเรียนเียวันับผม
“บ้านอยู่แถว xx เหมือนันหรอ” ผมถาม
“ไม่เินะ เราลร nn น่ะ” ่อนหน้าบ้านผมั6ป้ายรับ
แล้วเรา็ุยันยาวเลยรับ นานๆเอนบ้านเียวัน 55555
ทำให้รู้ว่าุน เป็นาล้ออโรเรียนอยู่มรมเี่ยวับวบุมานเสียโรเรียน หรือห้อโส
สัพัุน็อัวลรถรับ
“บายๆ ไว้เอัน” ุนบอ
วัน่อมา....
——ที่โรเรียน——
ผมับไอ้ป๊อ้อทำหน้าที่ หัวหน้าห้อับรอเอาใบรับสมัรนเินพาเหรอะสีเรา ไปแปะโปรโมทามที่่าๆรอบโรเรียน
นพวผมเินไปถึห้อนาศิลป์
ผม็เห็นนุ้นเย ไอ้เหนือำลัุยอยู่ับิม นารำอมรม ท่าทาสนุสนาน มีวามสุ
ผมเห็นแล้ว็แอบสสัย แ่็ไม่ไ้อะไร
นมันหันมาเห็นผม มันเลยเินหา
“ทำไรันวะ” เหนือถาม พร้อมออผม
“โปรโมทพาเหร สีเราอ่ะ” ไอ้ป๊ออบแทน
“มึ อ่ะมาทำไร”
“อ๋อ ุมาหารูเือนเพ็ เอาเอสารมาให้แเ็น
ริๆหน้าที่ไอ้อม แ่วันนี้แม่ไม่มา”
“อ่อ อืมๆ” ผมอบ
“ั้นุไปเรียนละ” ไอ้เหนือบอ เอามือยีหัวผม ่อนเินไป
——อนเย็น——-
ผมนั่เล่น ฟัเพลอยู่โ๊ะไม้้าสนามบาส
แล้ว แพรว ับิม ับเพื่อนอี2น็เินมา
“หวัี ปอ”
“อ้าว หวัีๆ”
“นั่ทำไร เนี่ย” ิมทั
“นี่ ที่ประำเาย่ะเธอ” แพรวบอ
“5555 เรา็นั่เล่นไปเรื่อยอ่ะ” ผมบอ
“เอ้อ ปอะไป่ายผู้นำปะ” ิมถาม
“ยัไม่แน่ใเลย ทำไมอ่อ” เธอพูถึ่ายที่โรเรียนั ไว้ปรับบุลินิสัย ัิรรมนันทนาาร อะไรพวนั้น
“เราับแพรวไปน่ะ เผื่อเอัน” ิมบอ
“ไปสิปอ น่าสนุนะ น้าๆนะ” แพรวเอ่ย
“หรอๆ แหะๆ ” ผมยิ้มแห้
“อย่าไปบัับเพื่อนสิแพรว็” ิม
“55555” แล้ว็หัวเราะันสอน - -*
“ั้นเราไปละ ้อ้อมรำ” ิมลา แล้ว็เินไปับเพื่อนอี2น
่อนแพรวเินไปเธอ็วาโออิิล่อเียวไว้บนโ๊ะ
“อ่ะ ื้อมาฝา่ะ” แพรวบอ่อนเินไป
——————
หลัเลิเรียนผมมาเินห้าใล้รร.ับไอ้เหนือ
เพราะมันบอะเลี้ยสเวนเ่นผม
เห็นแ่ินอีแล้วู
“มึไป่ายผู้นำัน”
“ทำไม อยู่ๆอยาไปวะ” ผมถาม
“็ ไปหาไรทำ อีอย่าไ้เียริบัรไว้ใส่พอร์้วยนะเว้ย”
“อ้อ หรอๆ”
“ไปนะ”
“ไป็ไป”
“ีมา”
ไม่รู้ว่าเรื่อบัเอิหรือเปล่า ที่วันนี้มีนพูถึ่ายนี้ับผมสอรั้แล้ว .....
....
....
าลับบ้านวันนี้ เอุนอีเหมือนเิม
นึว่าะไม่เอเพราะ ผมลับ่อน้า่ำ
“รู้ั่ายผู้นำปะ” ผมถามะอยู่บนรถ
“รู้ๆ”
“ะไปหรอ” ุนถามลับ
“ยัไม่แน่ใอะ” ผมบอ
“เห็นว่าไปแล้วไ้เียริบัร้วย”
“ใ่ๆ”
“เรา้อไปเป็น าล้อไ”
“เอ้อ ใ่แหะ”
่อนแย ผมอเบอร์มันไว้เผื่อไว้ลับบ้านพร้อมันอีวันหลั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น