คลาสรองผู้กล้าอับโชค

ได้ครับ เดี๋ยวผมจะเขียนบทนำใหม่แบบไม่แบ่งพาร์ตนะครับ!

---

บทนำ: จุดเริ่มต้นของความบังเอิญ

“ปลุกแล้วโว้ย! ตื่นสักที!”

เสียงเพื่อนร่วมห้องตะโกนลั่นจนพัทสะดุ้งเฮือก เขารีบคว้าหมอนปิดหูพลางครางออกมาเหมือนคนหมดแรง

“อีกห้านาที...”

“อีกห้านาทีหัวแกสิ! เดี๋ยวก็สายอีกหรอกไอ้ซวย” เพื่อนพูดจบก็เขวี้ยงหนังสือเล่มใหญ่ลงมาบนเตียง

พัทลุกขึ้นในที่สุด ผมยุ่งยาวเหมือนขนแมวที่โดนไฟฟ้าสถิต เสื้อยืดที่ใส่นอนจนยับเยินเหมือนชีวิตเขาไม่ต่างกัน

ชีวิตของพัท...ไม่เคยมีวันไหนที่ราบรื่น เขาคือคนที่ฝนตกแค่ตรงหัวตัวเอง รถเมล์ที่รอมาก็จอดไม่รับ หรือแม้กระทั่งเครื่องซักผ้าที่ใช้ ดันพังตอนเขาใช้งานพอดี

วันนี้ก็เหมือนกัน หลังจากอาบน้ำเสร็จ รองเท้าผ้าใบคู่เดียวที่เขามีก็ขาด ขากลับยังเผลอเดินชนรถเข็นแม่ค้าแกงที่จอดอยู่ริมฟุตบาท จนต้องยืนช่วยเช็ดถูไปอีกครึ่งชั่วโมง

“โชคดีจริงๆ ที่รอดจากการโดนด่าตาย...” เขาบ่นพลางถอนหายใจ

---

เมื่อกลับถึงห้องพัก พัททรุดตัวลงบนเก้าอี้พลาสติกเก่าๆ โทรศัพท์มือถือส่งเสียงแจ้งเตือน เขากดดูหน้าจอแล้วต้องขมวดคิ้ว

"ขอแสดงความยินดี! คุณคือผู้โชคดีที่ได้รับสิทธิ์พิเศษเข้าร่วมทดสอบเกมเสมือนจริง Eternity World กรุณายืนยันการเข้าร่วม."

พัทยิ้มแหย อ่านข้อความซ้ำแล้วถอนหายใจเบาๆ

“โฆษณาหลอกลวงอีกล่ะสิ...”

แต่ในความเบื่อหน่าย เขาตัดสินใจกดตอบรับด้วยความอยากรู้ มันจะเสียหายอะไรในเมื่อชีวิตเขาไม่ค่อยมีอะไรให้เสียอยู่แล้ว

---

วันถัดมา พัทเดินทางไปยังศูนย์วิจัยที่ระบุไว้ในข้อความ ที่นั่นเขาพบกับตึกใหญ่ทรงล้ำสมัยที่ดูเหมือนหลุดออกมาจากหนังไซไฟ

เจ้าหน้าที่หญิงในชุดสูทยิ้มรับเขาอย่างอบอุ่น

“สวัสดีค่ะ คุณพัท เรารอคุณอยู่เลย”

พัทเลิกคิ้ว

“เอ่อ...แล้วคนอื่นล่ะครับ? ผมไม่น่าจะใช่คนโชคดีหรอก”

เธอยิ้มบางๆ ก่อนจะพาเขาไปยังเครื่อง VR Capsule ที่ตั้งอยู่ในห้องทดลองขนาดใหญ่

“คุณเป็นหนึ่งในผู้ที่เราเลือกเข้าร่วมโครงการพิเศษนี้ค่ะ กรุณานอนลงแล้วผ่อนคลาย ระบบจะจัดการทุกอย่างให้”

พัทมองเครื่องด้วยความไม่มั่นใจ แต่เมื่อคิดว่าเขาคงไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว จึงตัดสินใจลอง

---

ทันทีที่หลับตาลงในเครื่อง ทุกอย่างรอบตัวก็พลันหายไป พัทลืมตาขึ้นอีกครั้ง พบว่าตัวเองยืนอยู่ในทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่

[ระบบแจ้งเตือน]

"ยินดีต้อนรับสู่โลก Eternity World!"

ก่อนที่ข้อความใหม่จะปรากฏขึ้น:

"ผู้เล่นได้รับคลาส: 'ผู้เล่าเรื่องในเงามืด' (The Shadow Narrator)"

พัทอ่านข้อความด้วยความงุนงง

“ฟังดูเท่ดี...แต่ทำไมดาบเริ่มต้นมันดูเหมือนไม้กวาดหักครึ่งล่ะ?”

เสียงคำรามดังขึ้นจากป่าด้านหลัง เงาหมาป่าตัวใหญ่สองตัวโผล่ออกมาพร้อมดวงตาที่แดงฉาน

“อะไรวะ!? เพิ่งเข้ามาก็ต้องหนีตายแล้วเหรอ!?”

---

จบบทนำ

---