สวัสดีอีกครั้ง
สำหรับหน้าแรกพบกับผู้เขียนก่อนนะ
เรื่องราวความรักของเด็กม.ปลายที่พบมาตลอดชีวิตจนตอนนี้ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้ว เย้ๆ
แต่....ถึงปัจจุบันความรักที่มีอยู่ จะดีสักแค่ไหน แต่แผลในใจมันก็ยังคงไม่จางไป
เคยไหมให้ใจกับคนที่ไว้ใจ ที่จะฝากความหวังไว้ที่เขา ว่าเขาจะดูแลรักของเรา
.
.
.
.
.
.
แต่เขาก็เหยียบใจเราแหลกจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน
กรีดร้องในใจ แต่ไม่มีใครได้ยิน
ปรึกษาเพื่อน ก็ทำได้แค่ปลอบใจเรา
ใช่ เราโง่เอง โทษใครไม่ได้
ได้แค่เอาเศษหัวใจของเราที่เขาเหยียบ ที่เขาทำลาย มาเย็บคืนที่เดิม
เจ็บปวดแสนสาหัส แต่โทษใครไม่ได้
ในวันที่เราร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด แต่เขาเดินควงผู้หญิงคนอื่นอย่างมีความสุข
ในวันเกิดเราที่นัดกันอย่างดีว่าจะมา แต่ก็ทิ้งให้เราเดินตากฝนร้องไห้คนเดียว
คนที่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งเรา เขาคือคนที่สะบัดเราทิ้งอย่างง่ายดาย
#สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชาย
สุภาพบุรุษของบางคน แต่เป็นเดรัจฉานสำหรับเรา
ความรักสวยงาม
ผู้ชายแสนดี
ต่อให้มีอยู่จริง ก็มีแค่ในนิยาย....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น