ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12 ... เขาที่พึ่งเจอ กับเธอที่มาก่อน 100%
Chapter 13 ..
เเละ่อนที่ผมะระับอ้อมอ ที่ผมรออยมานานเเสนนาน ับนรหน้า
โทรศัพท์ เ้ารรม็ันสั่นมา่ะ่อน
รื~รืๆ
ผมล้วมือเ้าระเป๋าาเเเล้วหยิบโทรศัพท์ออมา่อนที่ะ้อ... ใเล็น้อยับสายที่ยิเ้ามา
----------> ฟาเรนไฮ์ <---------
"เวรเเล้ว" ผมพูออมาเบาๆ่อนที่ะปิเรื่อไป....เเบบำใสุๆ
-------
ทิศเหนือ part
อโทษ่ะ หมายเลทีุ่เรียไม่สามารถิ่อไ้ในะนี้ รุา..."
ผมพยายามโทรหาพายเป็น 100 ๆรอบ เเ่ผลที่ไ้ือ... เธอปิเรื่อ ั้เเ่วันนั้น วันที่ผมเอเธอที่หน้าห้อไฟเอร์.. ผม็ไม่ไ้เอับเธออีเลย ห้อสภา็ไม่เอ.. ไปบ้าน็ไม่เห็น..เเ่เมื่อเ้านี้เธอมาับไฟเอร์.. ผมะทำยัไี ผมรู้สึไม่ีเลย อนนี้ผมอบพายเ้าเเล้วริๆไม่ใ่เล่นๆเหมือนเเ่่อน เเละเป็นเธอที่เ้ามาเปลี่ยนีวิผมใหม่..นผมสามารถลืมน้ำหนาวไ้
....เเ่วันนี้น้ำหนาวลับมา....
เธอนนี้ที่เยฝารอยแผลเป็นันที่สร้าวามร้าวรานให้ผมนเเทบาย ผมเือบละลืมไ้เเล้วผมำลัะเริ่ม้นใหม่ไ้ีอยู่เเล้ว
เธอมาทำไม!! เธอลับมาอีทำไม.. ผมยอมรับนะว่าวันนั้นวันที่ผมสารภาพรัับพาย ผมมีวามสุมาที่พายเอ็ไม่ปิเสธผม เเ่เเล้ว... ผู้หินนั้นเา็ลับมา... รับผมไม่ล้าลบเบอร์เธอทิ้
ผมไม่อยารับโทรศัพท์เธอเเ่เเรอยู่เเล้วเเ่..
"รับโทรศัพท์สิทิศ " เสียเื้อยเเ้วอพายบอผมพลาทำน่ารำานิหน่อย
ผมเลย้อำใ รับโทรศัพท์ นั่น ... ผมใสั่นเล็น้อยทันทีที่ไ้ยินเสียหวานอนปลายสาย... เเ่ผมำ้อีหน้านิ่..เพื่อลบลื่น
"ทิศเหนือ นาย่วยัน้วยนะ ฮื่อๆๆๆ ันโน... ันโน" นปลายสายพูเสียสั่นเรือเหมือนำลัลัวอะไรบาอย่า
หัวใผมหล่นวูปทันทีที่ไ้ยินเ่นนั้น
"หนาว.. หนาวอยู่ไหน" ผมถามลับไป้วยน้ำเสียรีบร้อนสุๆเพราะเธอน่าะพึ่ลับมาาฝรั่เศษอาะโนุหรือเป็นอันรายไ้!
"เ้าอยู่......." ทันทีที่ผมรู้ที่อยู่ผม็ัสายเเล้ววิ่ออไปยัรถให้เร็วที่สุ เร็วมา...เร็วนลืมไปว่า
เมื่อี้...ผมสบัมือออามือน้อยๆอใรนนึที่ำลัุมมือผมไว้...
....ผมอโทษเเ่ผม้อไป เพราะิใ้สำนึอผมมันะโน้อในหัวใ
ว่าาาา
"ผมรัผู้หินนั้น" .. ทำให้ผมรีบเเทบเป็นเเทบายเพื่อไป่วยเธอ
...อโทษนะพาย...
...อโทษที่พี่ยัลืมผู้หินนั่น.. ไม่ไ้สัที
เเ่พอผมมาถึสนามบิน... ผม็นนหน้าหวานภายใ้เเว่นันเเสีาำลัิบาแฟอุ่นๆอยู่ในร้านอฟฟี่ น่ารัๆเเถวนั้น.. ผมำเธอไม่ผิแน่ เเ่เี๋ยวนะ..เมื่อี้ เธอบอว่า..
เี่ยเอ้ย!!! เธอไม่ไ้บอผมสัหน่อยว่าเธอเป็นอันราย เธอเเ่บอว่าให้่วย ไอ้โ่เหนือเอ้ยยยยยยยยยยยยยย ผมยืน้ายุหน้าร้านนั้นเพื่อนสบ่าัวเอับพลันใบหน้าอนที่ผมำลัะเริ่ม้นใหม่็ผลุึ้นมา
พายยยย.... เธอะทำหน้ายัไที่ผมหนีเธอออมาเเบบนั้น.. เี่ยเอ้ยยยย ผมัสินใะเินลับไปที่รถ.. พอสัทีับผู้หินนั้น เเ่นี้ยัโนหลอไม่พออีหรอว่ะไอ้เหนือ เเะโ่ัานไปถึไหน!!-เเวระำสัทีว่าผู้หินนี้มันร้ายานาไหน!!!!
เเละ่อนที่ผมะเินไปที่รถเเละลับไปหาพาย.. อ่าาาาผมรู้สึผิับเธอั..ทั้ที่มันเป็นวันที่เราลเป็นเเฟนัน มันวระโรเเมนิว่านี้ผมวระอยู่ับเธอเเละพาเธอไปเทเเบบู่รั ... ผมทำอะไรลไป!!!
หมับ... อ้อมอทีุ่้นเยที่เยทำให้หัวใผมพอโเเละลิ่นน้ำหอมที่ทำให้ผมลั้ใล้..มันเป็นลิ่นเียวันับที่ผมื้อให้เธอ..ไม่้อหันหน้าไปผม็รู้ว่านที่สวมอผมาทาน้านหลัือใร... ิถึ...ผมิถึเธอเหลือเิน
ึๆๆๆ ผมรออยเธอมานาน...เเสนนานเหมือนว่าหัวใอผมะยัไม่หลาบำยิ่เธอทำับผมเ็บเท่าไร...ผมปิเสธไม่ไ้เลยว่ายิ่รัเธอมาึ้น...มาึ้นเเละไม่เยลืมเธอไ้เลย
อ่าาา เเล้วพายล่ะ พายนที่ทำให้ผมใสั่นเวลาอยู่ใล้เธอ..ผมอบลิ่นเธอ เสียเธอ..ผมอยารอบรอเธอ มันืออะไร
เสียร้อในหัวใผมยัั้อไปทั่วหัวใ พายเเละ หนาวอนนี้ผมสับสนมา...ับวามรู้สึ..ผมไม่รู้ว่าวรทำยัไ..หรือัใรออไปีผมรู้เเ่ว่าไม่มีหนาวผมอยู่ผม็เเ่เ็บปว.. เเ่ถ้าพายหายไปผมไม่รู้เลยว่าผมะอยู่ไ้อย่าไร..
หนาวสวมอผมอยู่นาน...่อนที่ผมะหลุออาภวั์ ผม็ไ้ยินเสียนหน้าหวานสะอื้นเบาๆอยู่เเผ่นหลัผม
ผมำลัใอ่อน...
ใอ่อนับผู้หินนี้อีเเล้ว
"ันนึว่านายะ อึ มะ..ไม่มา อึ..ฮื่อ" เสียนหน้าหวานยัพร่ำพูสิ่มี่ผมไม่อยาไ้ยิน..
"......." ผมไม่อบอะไรเพียเเ่ึมือเธอออาเอวเเล้ว..หันหน้าลับไปประันหน้าับเธออนนี้ผมำลัหวั่นไหวอีรั้ผมรู้ัวี...เพราะทันทีที่ผมเห็นหน้าหวานนั่นอีรั้ที่ผมพยายามลืม..อ่าาาาน้ำหนาวุยัสวยเหมือนเิมเลยนะ...อนนี้ผมำลัเเพ้ใัวเออีรอบ
"ทิศ....เ้าอยาไปเที่ยว.." เธอพูเเ่นั้น่อนะยิ้มาหยี...ยิ้มที่ผมเยอบบอให้เธอยิ้ม
เ็บีั...
"นะทิศ " ^0^ นหน้าหวานยันอ้อนผม่อ้วยยน้ำเสียที่ผมลอบเเบบที่เธอเยทำในอน3ปี่อนน
นี่เธอำลัะมาฟื้นวามทรำอผมอีใ่ไหม..
"อืม.." ผมอบเเ่นั้น่อนะเินไปที่รถโยนหน้าหวานนั่น็ลาระเป๋าามมา
ให้ายเหอะผมเเพ้ยัยนั่นอีเเล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ลับมาทำไม" ผมถามออไปทันทีที่เ้ามาในรถ..ผมถามออไป้วยวามสสัย..นหน้าหวาน้อหน้าผม่อนะ..
ุฟ ~
"ิถึทิศ" หน้าผมเเล่ำเพราะอยู่ีๆนหน้าหวานนั่น็..เอาปามาุฟผมเเบบเ็... ที่เธออบทำ อีนั่นเเล่ะ
"ะไปไหน" ผมเปลี่ยนเรื่อุยพร้อมับสาร์ทรถออไป...ถ้าไม่วั้นนหน้าหวาน้อพร่ำพูอะไร้ำๆเพื่ออย้ำอีเเละวามรู้สึอผมให้ย่อยยับไปอี
"ที่ๆทิศอเ้าเป็นเเฟน" นหน้าหวานยัทำหน้าาระรื่น เเละยิ้มลอทา หึหลอผมให้มาิับนไ้นะ
"ำไม่ไ้" ผมอบลับไปพร้อมหันหน้าไปเยาะเย้ยเธอ
"เเ่หนาวำไ้นะ...หนาวไม่เยลืม" ึ!! เหมือนโนมีเเทลลาอ...เ็บอีแล้วทำไมทำไมผมถึไ้ไม่เ็ไม่หลาบับวามรัอผู้หินนี้ัที!!!!
"อ้ำ.....ทิศอ้าปาออ หนาวะป้อนเ้อ้ำนะอ้ามมมม"
ผมอ้าปาออามำสั่อนหน้าหวาน...เ้อโแลเ้มๆที่ผมเยอบถูส่เ้ามาในปาผม...ถ้าเป็นเเ่่อนผมอบมาเเละยิ้มเเ้มปริ..เเ่อนนี้ผมไม่ไ้อบเ้นี่ล่ะ... ผมอบินพายมาว่า...
"นี่ๆ่วยทำหน้าีๆหน่อยหนาวมาทั้ทีอ่ะ" 0.0 นหน้าหวานทำท่าเหมือนอนๆ..ผมทำไ้เเ่ายาไปมอเธอเล็น้อย่อนะีหน้าเยเหมือนเิมม...อนนี้ผมมาอยู่ในร้านไอิมเล็ๆที่เเ่ไ้อย่าน่ารั..ผมเลือนั่นิระ..เเละเหมือนผมลืม..ลืมอะไรไปบาอย่าผมทอมอวิว้านหน้า้วยิใสับสนวุ่นวายไปหม..เเสสีส้มนวลๆ..เเละมอูผู้นที่วัไว่ันไปมาเินื้ออเเละมาเินับเเฟนในลาเล็ๆ ... เเ่โระโรเเมนิ...้วยบรรยาาศเเสสีไฟ สอ้าทามีร้านน่ารัๆเปิายสำหรับู่รั...ผมอยาพาพายมาั...่อนที่ผมะหันหน้าลับไปสนในหน้าหวาน...ผม็เหลือบไปเห็นนัวเล็ในุเรสสีำสายเี่ยวเเปลา... ที่ำลัมอ..มาทาผมาหน้าร้าน
อ่าาาาาาพายอผม..... ่อนที่ผมะิออว่าผมลืมอะไร
เี่ย!!! ไอ้เหนือมึลืมนัพายยยยยย!!
ิไ้อย่าั้น่อนที่ผมะพลุลุออไป ....เเ่็ออไปไม่ไ้เมื่อน้ำหนาว..เธอึมือผมไว้่อนที่ะ...
ลิ๊ !!
ใสุ่แมือผมไว้ับมืออเธอ
โถ่วเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
--------------------------
...อนนี้ผม มาอยู่ับน้ำหนาวที่.. เอ่อโรอาหาร =_=-ผมบอเธอเเล้วนะว่าไปิน้านอเธอ็ไม่ยอม .. เพราะอะไรัน็ไม่รู้ลัวผมเปลือน้ำมันมั้
"ไฟเอร์ ินไรี่ะะะ" น้ำหนาวทำเสียน่ารับ๊อเเบ๊วที่เธออบทำเหมือนเมื่อ่อน..ไม่เยเปลี่ยนเลยสินะ ^^ ผมอมยิ้มเล็น้อยเมื่อเห็นนัวเล็ทำาโเเล้วมอหน้าผมลั่ลั 5555
"ินหนาวไ้ไหม.. "ผม้มหน้าลไประิปที่้าหู..น้ำหนาวเบาๆ
"ไฟท์!!! " น้ำหนาวะโนออมาอย่าั...ที่ผมพูออไปแบบนั้น้อนที่หน้าเธอะเเปรี๊ อ่าาาเธอยัน่ารัเหมือนเิม
"ะโนทำไมรับ...นมอหมแล้ว" อนที่เรามาันอนเเร..น็มอันมาอยู่เเล้วยิ่เธอะโนนยิ่มอเบอะไปอี น้ำหนาว้มหน้าเเๆอเธอไ้ไม่ล้ามาสบาผม
"ไฟท์ินอะไร" นหน้าหวานยัพยายามะถามผม..ผมไล่สายามอร้านอาหาร...่อนที่ะไปหยุรร้าน้าวไ่เียวที่มีผู้หิัวเล็..ผมสีน้ำาลธรรมาิ..เเละผิวาวีั.. ผมมอเพีย้าหลัผม็ำไ้ึ้นใว่าเธอเป็นใร
พายเเอปเปิ้ล....
ผมเรียื่อเธอเบาๆ..เเละผมไม่รู้ว่าเธอไ้ยินรึป่าวเพราะอนนี้เธอำลัหันหน้ามา้าๆ...พาย้อหน้าผมอยู่รู่นึ่่อนที่ะ
"ไฟท์ไม่รับโทรศัพท์ฟา เพราะยัยนี่หรอ่ะ!!!!" เสียเเหลมทะลุำเเพอ ฟา หรือ ฟาเรนไฮ์ ัึ้น ทำให้ผมหันหน้าลับไปมอผู้มาใหม่อย่า ๆ
"ือพี่.." ผม็ไม่รู้ว่าะทำยัไเหมือนัน อนนี้ เห้อออฟาเรนไฮ์ มอผมอย่าโธรๆ
"อบฟามาสิพี่ไฟท์!!!" นัวเล็วาทัลั่นโรอาหาร... น้ำหนาวบีบมือผมเบาๆเป็นสัาบอว่า...เธอำลัลัว
"เฮ้ยฟานสวยยยยย" ไอ้ัลเฟอร์พูึ้น่อนะหันหน้ามายิบาผมทีนึ เเล้วมัน็เินไปโอบโหล่ฟาเรนไฮ์ อย่าผู้เป็นเ้าอ
"ออไปัล" ฟาเรนไฮ์ พูเเ่นั่น็ะเินมาุเเน น้ำหนาว ให้ลุึ้น ท่ามลาาายานับ100 ู่
0_0
"เเเป็นใร!!!" ฟาเรนไฮ์ ะโนถามน้ำหนาวเเรๆนนหน้าหวานัวสั่นไปหม..
"หยุนะฟา!" ผมพูิเสียุๆออไป เเล้วเอื้อมมืออี้าไปุเเน น้ำหนาวให้ลับมา
"ไฟท์ปป้อมันหรอ !!!" ฟาเรนไฮ์ วาัว่าเิท้วยวามโธร่อนะถลามาบน้ำหนาวที่ยืนอยู่้าๆผม
เพี๊ยยยยยย!!! เิวามเียบระทันหันเมื่ออยู่ีๆ็มีบุลปริศนา..วิ่เ้ามารับมือ..อศาฟาเรนไฮ์..เเทนน้ำหนาว
"พายแอปเปิ้ล!!!" ไอ้รีเนียวร้อออมาอย่าใ
เเ่นทั้โรอาหารใว่าที่ไอ้รีเนียวเป็นนร้อออมา =__=
"ทำเินไปแล้วนะ!!! " รีเนียววาฟาเรนไฮ์ลั่นโรอาหาร !!!
"........." ฟาเรนไฮ์เียบ...เหมือนเธอ็อเหมือนันที่อยู่ีๆยัยนี่็วิ่เอาหน้ามารับเเทนน้ำหนาว..ทั้ที่เธอไม่รู้ัันเเท้ๆ
"ฟาเรนไฮ์ ม.4 ลาสเอ ห้อ 10 เธอไม่วระมาทำนิสัยเสียในที่สาธาระะเเละ่อเหุวิวาทนะ" ยัยระสือพูเสียนิ่พลา้อหน้าฟาเรนไฮ์..อย่าเอาเรื่อ'....''' ยัยนี่น่าลัวรนี้นี่เอ
"ฟะ...ฟาไม่ไ้ั้ในะ่ะ พี่พาย" ฟาเรนไฮ์ พูเสียสั่นๆ อ่า ยัยนี่ลัวยัยระสือนี่หรอเป็นไปไ้ =0=
"ไปพบทิศเหนือที่ห้อปรอ!!!" เธอพูุๆ่อนะเินไปหยิบาน้าวไ่เียว ่อนะหันหน้ามาอีว่า
"เธอนะ... ะ้อโนหัะเเนนิวิสัย เเน่ เื่อันสิ " เธอยิ้มอย่ามานาพา่อนที่ะเินออไปพร้อมาน้าวนั่น
"ไอ้เนียวุฝาน้ำหนาว้วยว่ะ" ผมพูออไป่อนะรีบวิ่ออไปามนัวเล็..โนบนานี้เเล้วยัะอวเ่อีนะ
"มึะไปไหนว่ะ!!! " -------> ไอ้ัลเฟออมเสือะโนไล่หลัมา..เเ่ผมไม่สนใหรอ ยัยนั่นโนบหน้าเเนานั้น..ะให้ผมอยู่เยๆไ้ไ
"็เมียมันโนบเละนานั้น มันไปทำหน้าทีผัวที่ีล่ะมั้" -----> ไอ้ปาหมาิลเวอร์ะโนออมา.. อย่าว่าเเ่โรอาหารเลยผมที่วิ่ออมายัวไ้ยินัเเ๋วเลยล่ะ
ไอ้เี่ยิล !! อย่าใหู้ลับไปล่ะัน ูไป่าหมาในปามึเเน่!!!
ผมึ่วิ่ึ่เิน..นสุท้าย็ามนัวเล็มาทัน...เเ่อนนี้เธอ้าวับๆเ้าห้อสภาไปเเล้วุที่ผมยืนอยู่้อเินไปอีอย่าน้อ ประมาน30 ้าว่าะถึเธอ..อนนี้ผมรู้เเล้วว่านัวเล็ไปนั่ิน้าวยุในห้อสภา..มันทำให้ผม หันหลัวิ่ไปยัึ c2. รับมันมีห้อพยาบาลยุนั่น...หน้าเเเเบบนั้น้อทายาเเน่ถึะหาย...เเ่ไม่ถึลับ้ำหรอนะ..เเ่ฟาเรนไฮ์ มือหนัะายไป
ผมึ่เินึ่วิ่นมาถึห้อพยาบาลนไ้
ร้อนิปหายยยยยยยยยย! สันนิษาน เลยว่าอนนี้เสื้อนัเรียนสีาวผมเปียไปถึไหน่อไหน..่วยไม่ไ้นิผมมันี้ร้อนนิหว่าาา
ผม้มมอูนาฬิาะรอเอายาารูเวรประำวัน
12:34 .... โอ้วผมวิ่มา15 นาทีเลยรึ ..เเหล่ะ ึ ะึc2. เเม่ึนึอยู่หน้า รร ึหนึยุหลั รร ส่วนึ เอ (พิเศษ) อยู่ใล้โรอาหาร สระว่ายน้ำ สระนามบอล มินิมาร์ท 5555 มันีรนี้ล่ะ ^0^
.
.
.
.
.
ทันทีที่ผมไ้ยาผม็รีบวิ่ไปที่ห้อสภาอีรั้ เี่ยเอ้ยยยย ห้อสภาเเม่ยุึบี อี ผม้อวิ่ลับไป่ะายๆ =_=
เเฮ่ๆ~
ผมหอบหายใอย่าเหนื่อยหน่าย..ว่าะมาถึึบีไ้เล่นเอา เหนื่อยล้าเเทบล้มลไปนอน =_= ผมวรออำลัายเเล้วล่ะผมั่ใอยู่นานเมื่อมาถึห้อสภา เเละ่อนที่ผมะัสินใผลัประูเ้าไป.. ผม็ไ้ยินเสียนุยัน...
"เ็บไหม"... เสียผู้ายเอ่ย้วยน้ำเสียอ่อนโอนฟัู็รู้ว่า..เป็นห่วนที่นถามอยู่เเ่ไหน
"ไม่นิ" เสียที่ผมุ้นเยีอบออมาอย่า เบาๆ... พายน่ะหรอ
"มามะเ็น้อยพี่มายาให้" ผมัสินใผลัประูเ้าไปูเบาๆ่อนที่ะ้อะัับภาพรหน้าา
มันเป็นภาพที่พายำลัยื่นหน้าเ้าไปหาทิศเหนือ..เเละทิศเหนือำลัทายาให้พายเบาๆอยู่รหน้า...นัวเล็หลับาพริ้มเบาๆ..เเล้วยิ้มอ่อนโยนให้ับอีฝ่าย
"เวร" ผมพูเเ่นั้น่อนะปาหลอยาทาเเผลเเ้ พ้ำ นั่นเ้าไปหานทั้ 2 โนไม่สนใว่ามันะโนหัวใร
่อนะปิประูลเสียัๆ...
ปั!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เี่ยเอ้ยยยยยย ุวิ่าเเเพื่อทำห่าไรว่ะ !!!
--------########### อ่าาาาา ลอะไรยัไันน้ออออ ยัยน้ำหนาว เเละฟาเรนไฮ์ ไฟเอร์ะเสน่ห์เเรไปไหนลู 55555 ####### ---------,,
อะไรือน้ำหนาวให้ทิศเหนือไปรับที่สนามบิน เพื่อมาอับไฟเอร์ที่โรเรียนสรี เวๆ5555
ฟาเรนไฮ์ เปิัวมา่ะนาร้ายเียวววว อ่าาาาาาา น่าสสารรร55
#ใรทีมทิศเหนือยมือึ้น!! 5555 เเ่ไรท์ทีมิลเวอร์นะ ปาหมาโนัยยยย555
#รัรีน้าาาา ฝันี้าาาาาาาาาาุฟ
#อนหน้าาาา ไรท์แอบสปอยยยย : รถไฟนัน 55555 ให้เเ่นี้พออยาไ้มาามเอาาา
ไปล่ะลิลิ บั้ยยยยยยบบบบบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น