คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนพิเศษ 1 Another Cinderella Story
หลังจากแต่งงานมาได้ 3 เดือน ในคืนนี้
ซินเดอเรลล่า ได้ตัดสินในกระทำการบางอย่าง
เธอสวมชุดสีดำ เอาผ้าดำโพกหน้า
เธอเดินไปตามซอกมืดของปราสาท
“ฉันทำถูกแล้ว
ฉันต้องทำให้ได้” เธอพึมพำกลับตัวเอง
“ซินเดอเรล่า กล้าจังเลยค่ะ พลอย ไม่กล้าไปไหนคนเดียวมืดๆหรอกค่ะ”
“ถูกแล้วลูก
กลางคืนมันอันตราย แต่ซินเดอเรล่า เธอกำลังจะทำอะไรบางอย่าง”
ใช่แล้ว
เธอกำลังหนีออกจากปราสาทของเธอเอง เธอค่อยๆเดินไปตามมุมมืด เดินไปเรื่อยๆ
จนบัดนี้เธอมาถึงประตูแล้ว แต่เวรยามแน่นหนามาก เธอต้องใช้อุบาย
“เจ้าม้า
ชั้นขอโทษนะ” เธอจัดแจงปล่อยเชือกมัดม้า แล้วเธอก็ฟาดแส้ลงไปแรงๆ
“ฮี้ๆ”
เสียงม้าดังสนั่น และวิ่งพล่าน เธออาศัยจังหวะนั้น วิ่งออกจากประตูไป
“ไม่กลัวม้า ด้วยอ่ะ ม้าตัวใหญ่จะตาย” เจ้าพลอยยังไม่หายกลัว
นี่คงจะหลุดจากนิทานเจ้าหญิงเจ้าชายไปไกลสินะ
“พลอยอย่าขัดสิ
กำลังตื่นเต้นเลย” เจ้าเพชร มีสมาธิมาก
เธอวิ่งต่อไปเรื่อยๆ
เมื่อพ้นเขตราชวัง เธอก็ถึงหมู่บ้าน เธอต้องรอจนถึงรุ่งเช้าสินะ
แล้วเธอก็โน้มตัวลงนอนที่กองฟางริมบ้านหลังหนึ่ง
“เธอเป็นใคร
มานอนทำไมที่นี่” เสียงของสาวชาวบ้านคนหนึ่ง ปลุกเธอให้ตื่นจากการนิทรา
“ขอโทษจ๊ะ
ฉันไม่ใช่คนร้ายนะ ชั้นแค่มาขออาศัยนอนซักคืนนะจ๊ะ”
“เหรอ
เธอมาจากที่ไหน ทานอะไรรึยัง”
“ฉันมาจากหมู่บ้านข้างๆนะจ๊ะ
ถ้าไม่รบกวน ขอซุปอุ่นๆซักถ้วยได้ไหม”
นี่คือจุดประสงค์ของเธอ
เธอมาเพื่อสำรวจความเป็นอยู่ของชาวบ้าน สำหรับตัวเธอที่เคยเป็นชาวบ้านมาก่อนนั้น
สิ่งที่เธอแตกต่าง ก็คือ เธอแค่โชคดี หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอ
นั้นหน้าตาสะสวยไม่ต่างจากเธอเลย แต่เธอยังต้องอยู่ในบ้านเก่าๆ
มีอาหารเพียงซุปข้าวโพดเท่านั้น
“ถ้าเป็นพลอยนะ พลอยไม่รอความโชคดีหรอก พลอยจะหาด้วยตัวเอง”
“ใช่แล้วลูก
คนเราต้องมีความพยายาม”
“แต่บางที
ถ้าดวงดี เราก็ทำอะไรได้สะดวกนะ” เจ้าเพชรขัดขึ้น
“ก็ถูกทั้งสองคนแหละลูก
โบราณถึงสอนมาทั้งสองอย่าง ทั้ง แข่งเรือแข่งพายแข่งได้
แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้ ถ้าใครมีบุญมีดวงดี ก็ทำอะไรง่ายขึ้น
ส่วนคนที่ดวงไม่ดี ก็มีคำสอนว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นไง”
ผมสอนลูก แต่ดูแล้วผมคงจะสอนเรื่องยากไป “มาฟังซินเดอเรล่าต่อกัน”
“เธอทำงานอะไรเหรอ”
ซินเดอเรล่าถามหญิงชาวบ้าน
“ฉันไม่ได้ทำอะไร
ฉันแค่ช่วยงานที่บ้านเท่านั้น”
“แล้วเธอไม่คิดจะออกนอกบ้านบ้างเหรอ”
“ฉันไม่มีความสามารถอะไร
อ่านเขียนก็ไม่ออก”
ซินเดอเรล่าเก็บข้อมูลเสร็จ
เธอก็ขอตัวลา พร้อมกล่าวขอบคุณ
เธอเดินไปต่อ
เธอผ่านตลาดที่แสนวุ่นวาย เธอพบพ่อค้าสองคนทะเลาะกัน เธอเดินทางไปต่อ จากตลาด ไปโรงพยาบาล
จากโรงพยาบาลไปแปลงปลูกผัก เธอใช้เวลาตลอดอาทิตย์ กับการผจญภัยของเธอเธอค้นพบ
ทั้งคนที่ทุกข์ยากจาก การไม่รู้ จากความเจ็บป่วย จากความยากจน
“น่าสงสารคนพวกนี้จังเลยค่ะพ่อ”
พลอยกล่าวขึ้น
“อือ
ทำไมเขาน่าสงารจังครับพ่อ ทำไมไม่เหมือนเราที่มีทุกอย่าง”
“นั่นสินะ”
ผมไม่ตอบ
เมื่อเธอเดินทางไปต่อเรื่อยๆ
เธอก็หลงเข้าไปในป่า
“เจ้าเป็นใคร”
ผู้ชายร่างใหญ่ถามขึ้น
“ฉันหลงทางมาจ๊ะ”
“หน้าตาสะสวย
ฉันคงไม่แค่ปล้นเธอแล้วล่ะ” พูดจบเจ้าโจรก็พุ่งเข้าใส่เจ้าหญิง
แต่เจ้าหญิงนั้นมีความคล่องแคล่วอย่างมาก
เธอแข็งแรงพอตัว
เธอหลบเจ้าโจรอย่างพริ้วไหว
เจ้าโจรไม่สามารถจับต้องเธอได้แม้แต่ปลายนิ้ว
“เจ้าหญิง
ต้องเรียนยิมนาสติก มาแน่เลยค่ะ” เจ้าพลอยยิงมุก ผมและเจ้าเพชร ได้แต่หัวเราะออกมา
เมื่อเจ้าโจรลุกไล่จนเหนื่อย
ก็งัดนกหวีด ขึ้นมา
“ปี๊ด”
มันเป่าเรียกพรรคพวกของมันมา บัดนี้เจ้าหญิงถูกล้อมรอบด้วยโจร สามคน
เธอปัดป้องเจ้าโจร
ทั้งเตะสูง ทั้งหมัดตรงเข้าปลายคาง และลูกเตะเข้าจุดตาย
“พ่อครับ
ผมว่าเจ้าหญิง จะบู๊เก่งเกินไปละครับ”
“เหรอ งั้นตัดบทอีกนิดละกัน”
ผมหัวเราให้กับการมีส่วนร่วมในการแต่งนิทานของเจ้าตัวน้อย
แต่เจ้าโจร
ที่ร่างกายแข็งแรง ก็ยังไม่ยอมหยุด กำลังกายช่างเยอะเหลือเกิน
เจ้าหญิงกำลังจะแย่
“ฟิ้ว”
เสียงดาบแหวกอากาศ ผ่านหน้าเจ้าโจร ไปปักต้นไม้ เจ้าหญิงหันไปตรงทศตรงข้าม
“เจ้าชาย”
บัดนี้เจ้าชายของเธอมาช่วยแล้ว
กองทหารจับเจ้าโจรทั้งสามไว้
“เจ้าหนีออกมาจากวังทำไม
เจ้าไม่รักข้าแล้วหรืออย่างไร”
“ไม่ใช่อย่างนั้นเพคะ
หม่อมฉันแค่เบื่อกับชีวิตในวัง หม่อมฉันรู้สึกว่าสุขสบายเกินไป ใน
ขณะที่อีกหลายคนกำลังทนทุกข์”
“เจ้าเห็นเป็นอย่างนั้นหรือ
แล้วจะให้ข้าทำอย่างไร”
“หม่อมฉันอยากสร้างโรงเรียนเพคะ
ให้ดิฉันไปสอนหนังสือแก่เด็กๆนะเพคะ”
“ได้สิ”
เจ้าชายรับคำ ทั้งสองก็เสด็จกลับวัง และปกครองบ้านเมืองอย่างสงบสุขต่อไป
“จบแล้วเหรอคะ
มันค้างคาใจจัง” พลอยสวยถามขึ้น ใช่แล้วละ ผมกั๊กเนื้อเรื่องอยู่
“แล้วหนูจะทำยังไงให้บ้านเมืองสงบดีล่ะ”
“โตขึ้นพลอย
จะเป็นครูค่ะ เพราะครูทำให้คนมีการศึกษา แล้วก็จะทำให้คนฉลาดเยอะแยะมากๆเลย พอคนฉลาดเยอะๆ
บ้านเมืองก็เจริญ”
“พ่อครับๆ
เพชรโตขึ้นจะเป็นหมอแหละ จะทำให้คนสุขภาพแข็งแรง พอคนแข็งแรง
ก็จะมีแรงพัฒนาบ้านเมืองครับ”
และแล้วการหลอกให้เด็กๆวาดฝันอนาคต
ก็สำเร็จไปอีกหนึ่งอย่าง
ที่นี้ผมก็จะได้วางแผนให้เด็กๆได้สัมผัสประสบการณ์ที่จะทำให้เขาได้เติบโต
ไปเป็นในสิ่งที่เขาอยากเป็นได้ซะที
ความคิดเห็น