คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 เมื่อผมออกเดท
“ตะวัน
ไปเที่ยวสวนสัตว์ด้วยกันไหมครับ”
คำถามที่ผมเอ่ยขึ้น
ในเย็นวันหนึ่ง ตอนมารับเจ้าตัวเล็ก พักหลังมานี่ ผมแทบไม่เจอครูตะวันเท่าไหร่
เพราะเวลาเลิกเรียนอย่างนี้ รถช่างเยอะเสียนี่กะไร แล้วเจ้าตัวเล็กทั้งสองก็เก่งกล้าขึ้นมาก เพราะพอใกล้ถึงเวลา
ก็จะมารอขึ้นรถอยู่ใกล้แล้ว
หลังจากเล่ารายละเอียดให้ฟัง ครูตะวันก็ตอบกลับมาเพียงว่า
“ไม่ได้ไปเที่ยวนานเลยครับ สวนสัตว์
แต่ไม่รู้ว่าจะว่างรึเปล่า ถ้าไง ผมจะโทรหานะครับ”
นี่มันเป็นการปฏิเสธแบบอ้อมๆนี่น่า
“คุณพ่อครับ
เพชรอยากเห็นสิงโต”
“ดูแพนด้าด้วยนะคะ
นะค๊า”
เสียงอ้อนของเจ้าตัวเล็กทั้งสอง
บ่งบอกถึงความสนใจมากๆ คงอดใจถึงวันเสาร์ไม่ไหวแล้วสินะ
“ครับๆ
พ่อจะพาไปอยู่สวนสัตว์ทั้งวันเลย
สัตว์หมดโลกมีอยู่ 500 ชนิด น้องเพชรน้องพลอยจะได้เห็นหมดเลยน้า” โม้ไปครับ ยาวไป หลอกเด็กนี่สนุกดี
“เพชรจะดูให้หมดเลย”
“พลอยจะจำให้ครบ
500 เลยค่ะ”
“คุณพ่อว่า
จะทำแซนวิสไปด้วยดีมั้ยน้า?”
“เอาครับๆ
กินๆ”
หลังจากปรึกษากันตลอดทั้งอาทิตย์ (น่าจะเรียกว่า พ่อเสนอ ลูกสนองมากกว่านะครับ)
เราก็ตกลงกันว่า เราจะทำแซนวิส สลัด กับไก่ทอดกัน
แล้วจะออกบ้านไปสวนสัตว์ประมาณสายๆ หน่อย
ผมยังคงรอโทรศัพท์จากครูตะวันอยู่ครับ คิดกันอยู่สินะ ว่าครูตะวันจะโทรหาผมตอนเย็นวันศุกร์ ครับ ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
“ขอบคุณจริงๆนะครับ
ที่ชวน แต่ตะวัน คงไปไม่ได้ละครับ
พอดีมีปัญหาเรื่องหอพักนิดหน่อยครับ”
“ไม่เป็นไรครับ
เอาไว้โอกาสหน้าเนอะ”
“ขอบคุณนะครับ
แล้วก็ขอโทษด้วย”
นั่นไง
ผมบอกแล้ว ลางสังหรณ์ผมแม่นจริงๆ สรุปแล้ว ก็ไปกันแค่ 3 คน พ่อลูกแล้วล่ะ
เช้าวันเสาร์
ผมชวนเด็กๆเข้าครัวแต่เช้า เพียงแค่ล้างหน้าแปรงฟัน เราก็ลงมือเข้าครัวกันทันที
“น้องเพชร
ลูกแรงเยอะ ตีไข่ให้พ่อนะครับ”
“น้องพลอย
ลูกเด็ดผักสลัดนะคะ”
ส่วนผมก็จัดแจง
สับขาไก่ กับปีกไก่ ให้พอดีคำ คลุกเครื่องเทศ
ซีอิ้วและน้ำปลา ทอดไฟกลางๆ ระหว่างรอไก่สุก ก็มองเจ้าตัวเล็กทั้งสอง
ไปด้วย
“พอรึยังครับ”
เพชรจ้าถามขึ้น คงเมื่อยมือแล้วสินะ
“ครับพอละ
เดี๋ยวพ่อทำต่อ เพชร มาเอาขนมปัง วางบนถาดหน่อยครับ”
“เสร็จแล้วค่ะ
ให้หนูทำอะไรต่อคะ”
“จ๊ะ
งั้นน้องพลอย ล้างผักนะครับ เอามือคนๆไปเรื่อยๆนะครับ”
กลับมาที่ถ้วยไข่
ฝีมือเจ้าเพชร จัดแจงปรุงรส เทใส่กระทะ น้ำมันนิดหน่อย คนๆพอสุก จัดแจง เทใส่ถ้วย
ฟู่ๆ
เจ้าเพชร เอาปากเป่าถ้วยไข่ซะแล้ว คงหิวแล้วล่ะ หรือทนความหอมของไข่คน ไม่ไหว
หรือว่านี่จะเป็นแนวของผม ผมควรจะเป็นเซฟสินะ
แต่นี่ไม่ใช่แนวของผมหรอกนะครับ
แต่นี่คือชีวิตผมเลย ผมคงยังไม่ได้บอกสินะ ว่าผมนั้นเป็นครูคหกรรม วิชาเอก
การอาหาร ครับ ส่วนงานประดิษฐ์ งานผ้า
ก็พอได้ครับ
“เพชรครับ
ติดจมูกแล้ว” เจ้าเพชรนี่เริ่มซนละเนี่ย เอานิ้วจิ้มไข่ซะแล้ว
ผมรู้สึกมีความสุขมากเลยครับเช้านี้
มันเป็นความสุขที่บอกไม่ถูก มันยุ่งๆมันไม่มีเวลาว่าง แต่ความสุขพวกนี้มันหาจากไหนไม่ได้แล้ว
“เรามา
กินข้าวกันก่อนละกันนะลูกๆ” ผมจัดเตรียมข้าวต้ม ใส่ชาม
ซึ่งผมได้ต้มข้าวต้มเครื่องไว้ตั้งแต่เช้ามืดแล้ว เรื่องอาหารการกินขอให้บอกครับ
พร้อม!
ระหว่างนั่งโต๊ะทานข้าว
ผมเห็นเจ้าเพชรตะครุบ แอปเปิ้ลไปไว้ในอ้อมกอด สงสัยจะชอบมาก แถมเหลือสองลูกด้วยสิ
“โห
พ่อก็อยากกินแอปเปิ้ลน้า”
หลังจากได้ยินสักพัก
เจ้าตัวเล็กก็ลงมือกัดทั้งสองลูก
ผมงงกับการกระทำ
นี่ลูกผมหวงของมากเลยหรือ ผมว่าเจ้าเพชรไม่ใช่แบบนี้นะ
“ลูกนี้หวานกว่าครับ
เพชรให้พ่อ” ผมถึงกับอึ้ง ลูกผมมันน่ารักจริงๆนะครับ ผมนี่แทบอดใจที่จะจับกอด
ไม่ไหวเลย แต่ตอนนี้ต้องรีบกินข้าวครับ เดี๋ยวสาย
หลังจากจัดแจงเครื่องแต่งกายและตระกร้าปิกนิกเสร็จ
เราก็ออกจากบ้านเกือบ 10 โมง
คงไปถึงเกือบเที่ยง
แล้วคงจะจัดแจงทานข้าวเที่ยงก่อน
หลังจากปูเสื่อที่มีบริการให้เช่า
ก็จัดแจงวางของกินตรงหน้า
แซนวิสออมเลต
แซนวิสสอดไส้ออมเลตปรุงรสสูตรพิเศษ หั่นสี่เหลี่ยม 6 ชิ้น พอดีคำ
สลัดผักออแกนิก
ซอสผลไม้รวมที่ทำไว้ก่อนหน้าแล้ว
ไก่ทอดน้ำปลา
ขนาดพอดีคำ กรอบนอก นุ่มใน
และนำส้มคั้นสด ผมแอบนึกถึงครูตะวันนิดหน่อย
เพราะผมคงวางตัวไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ มันดูเป็นครอบครัว พ่อแม่ลูกมากเลยนะครับ
ผู้ชายอย่างครูตะวัน อาจรู้สึกแปลกๆ หรือรังเกียจก็เป็นได้
แต่เมื่อผมคิดถึงเรื่องเมื่อตอนเช้า
ผมนั้นคิดถูกแล้วที่มากันสามคน ผมรู้สึกมีความสุขกับเด็กๆมาก ความน่ารัก
ความใสซื่อ ความรักที่มีให้ผม มันทำให้ผม ไม่คิดจะแบ่งใจให้ใครอีก
นอกจากเจ้าตัวเล็กทั้งสอง
“มองไปทางด้านซ้ายนะครับ
นั่นคือแรดครับ เป็นสัตว์บกที่มีขนาดใหญ่ เป็นอับดับสองของโลก ส่วนนั่น”
พิธีกรรถไฟฟ้า ที่พาวนรอบสวนสัตว์ ผายมือไปทางรูปปั้นแรด
“เป็นแรดอีกประเภทนึงนะครับ เพราะแรดมีสองประเภท คือ แรดอยู่กับที่ กับ แรดไปทั่วครับ”
หลังจากบรรยายมาตลอดทาง
ซึ่งสร้างเสียงหัวเราะให้กับผู้ร่วมขบวนตลอดทาง
รถก็มาจอดส่งที่บริเวณด้านหน้าอีกครั้ง
“พลอยอยากเห็นยีราฟ
อีกค่ะ” ตอนอยู่บนรถ เราได้แต่เพียงมองไกลๆ รอบนี้ จะเดินให้ขาลากเลย
“จ๊ะ
เดี๋ยวเดินไปกันอีกรอบเนอะ”
“พลอยเห็น
ยีราฟ ม้าลาย แพนด้า หมี กวาง แรด ช้าง” เจ้าพลอย แสดงความฉลาดออกมา
“เก่งมากเลยจ๊ะลูก
จำให้หมด 500 เลยน้า”
“มีเสือด้วยครับ
โฮกๆ”
“นกแก้ว
ร้องจิ๊บๆ”
เด็กน้อยเอ่ยเด็กน้อย
ผมว่าวันนี้ทั้งวัน ผมคงยุ่งอยู่กับการเดทกับเจ้าตัวน้อยทั้งสองต่อไป
แล้วก็คงจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
ความคิดเห็น