คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 จุดเริ่มต้น
Chapter 1
Status : นู๋นายเล่าเรื่อง
ในที่สุดพี่เจี๊ยบก็สามารถปลุกซอมบี้อย่างฉันขึ้นมาได้ด้วยท่าไม้ตายเดิม…….ไฮคิก เฮ้ย ไม่ใช่ ๆ ใครจะมาซาดิสต์เหมือนฉันล่ะ แต่ช่างเถอะไหน ๆ ก็ตื่นมาแล้วและที่สำคัญวันนี้เป็นวันศุกร์ วันที่ฉันรอคอย ยะฮู้ ๆ ๆ ๆ ๆ เอ่อ ไม่มีอะไรพิเศษหรอกแค่ขี้เกียจไปโรงเรียนน่ะ และนี่ก็คือสวรรค์เพราะฉันเพิ่งสอบกลางภาคเสร็จ ถึงตอนเรียนจะหลับมั่งตื่นมั่ง อ่านการ์ตูนมั่ง แต่ก็เอาตัวรอดมาจากขุมนรกของการสอบอันแสนเลวร้ายได้ฟระ ฮ่า ๆ ๆ
"หวัดดีนังนาย แหมมาโรงเรียนแต่เช้าเหมือนกันนะยะ"เสียงแหลมสูงที่โคตรอุบาทว์ดังขึ้นด้านหลังขณะฉันกำลังเดินเข้าโรงเรียน
"อ้อ นึกว่าใครซะอีก หวัดดีเหมือนกันจ้ะนังพิมพ์ คือโทษทีนะเมื่อกี้มองไม่เห็นอ่ะพอดีไม่ใช่พวกใฝ่ต่ำเท่าไหร่ ว่าแต่อากาศข้างล่างร้อนป้ะ?" ฉันแกล้งตีหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ใส่นังพิมพ์ศัตรูคู่อาฆาตตั้งแต่แรกเห็น
"กรี๊ดดดดดดดดดดด แกว่าฉันเตี้ยเหรอนาย" นังพิมพ์ทำท่าเหมือนจะเล่นงิ้วให้ฉันดูแต่ว่าแกมันเตี้ยจริง ๆ นั่นแหละอายุ 17 ประสาอะไรวะสูง 153
"ป่าว ฉันชมว่าแกสูงต่างหากล่ะ"ฉันตีหน้าใสซื่อเป็นรอบที่สองของวัน
"อีฟขาาาาาาาา นังนายมันด่าว่าพิมพ์เตี้ยอ่ะค่ะ อีฟต้องจัดการให้พิมพ์นะค๊าาา"นัง
พิมพ์หันไปหาเป้าหมายใหม่ทันทีซึ่งก็คือ ไอ้อีฟ แล้วก็อย่าเพิ่งตกใจว่าทำไมนังพิมพ์มันถึงไปออดอ้อนออเซาะผู้หญิง 'ไอ้อีฟ' มันเป็นผู้ชายต่างหากล่ะ ชายทั้งแท่ง แล้วก็ไม่ได้เป็นผู้ชายธรรมดาด้วย มันโคตรหล่อเลยแหละ สูง ขาว ตาโต บ้องแบ๊ว(ดูใสซื่อบริสุทธิ์แต่จริง ๆ แล้วคือตาเหยี่ยวที่มองหาเหยื่อ) จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีแดงธรรมชาติ(มันไม่ได้ตุ๊ดแตกนะอย่าเข้าใจผิด)และที่สำคัญมันรวย ทั้งหมดนี่จึงทำให้เหล่าชะนีร้ายตามเกาะมันเป็นพรวน คล้าย ๆ กับเ-ป-ร-ตตามขอส่วนบุญ รวมทั้งมันด้วย นังพิมพ์
"อีฟขาาาาา นังพิมพ์มันด่าว่านายแรด อ่าค๊า อีฟต้องจัดการให้นายนะค๊าาาา "ฉันหันไปทำหน้ากระแดะใส่ไอ้อีฟมั่ง แล้วทำไมแกต้องทำหน้าอย่างงั้นด้วยวะ - -
"นายแกเลิกเล่นเหอะฉันจะอ้วกว่ะ" ไอ้อีฟ'เหยื่อ'ที่เพิ่งเดินเข้าาของฉันกับนังพิมพ์เดินมากิดคอฉันแล้วพาเดินออกไปทิ้งให้นังพิมพ์อยู่คนเดียว หุหุ สะใจโว๊ย
"กรี๊ดดดดดด นังชะนีพิมพ์เริ่มแหกปากและวิ่งมาทางเราสองคนทันที(ทำไงได้ขามันสั้น) "อีฟทำอย่างนี้หมายความว่าไงลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน"
"อีฟแกช่วยบอกฉันทีสิว่าตกลงที่นี่มันโรงเรียนหรือสวนสัตว์กันแน่ -''- "
"พิมพ์เธอคงลืมสิ่งที่ฉันพูดกับเธอไปแล้วสินะ"ไอ้อีฟของฉันหันไปทำหน้าโหดใส่นังพิมพ์ซึ่งได้ผลเกินร้อย มันหุบปากสนิททันที "ไปกันเหอะกรูหิวข้าว" แล้วไอ้อีฟก็ลากฉันไปกินข้าวที่โรงอาหารที่มีกับข้าวแสนอร่อย วันนี้ไอ้อีฟมันกระแดะอยากแด๊กซ์(เติมsเพื่อความสุภาพ กิกิ)สปาเก็ตตี้ไก่ ซึ่งมองยังไงก็เหมือนเอาเส้นสปาเก็ตตี้ไปลวกแล้วราดด้วยอาหารหมาแบบเปียกรสตับไม่มีผิด
Status : ฟ้าเล่าเรื่อง
ตอนนี้พวกเรากำลังเรียนวิชาภาษาอังกฤษอยู่ คนสอนเป็นอาจารย์ฝรั่งสุดหล่อ แต่ข้อเสียอย่างเดียวของเค้าก็คือ มักจะทำหน้าหื่นอยู่ตลอดเวลาอย่างที่ได้นายพูดไว้และตอนนี้มันก็ทำการเฝ้าพระอินทร์ไปเป็นที่เรียบร้อย มันบอกว่าจะชิงตำแหน่งสนมเอกมาจากไอ้หมูให้ได้ เมื่อกี้ตอนคาบสอบที่เรียนภาษาไทยมันก็ไปเข้าเฝ้ามาครั้งนึงแล้วล่ะค่ะ
"ฐาณวีร์(ถา-นะ-วี) ไม่สบายรึเปล่าคะ"อาจารยสอนภาษาไทยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย(แน่สิพ่อกะแม่มันบริจาคเยอะนิ่)
"ป่าวค่าาาาาาาา"เสียงมันงัวเงียเล็กน้อยขณะตอบ ซึ่งก็ทำให้อาจารย์หันไปตั้งหน้าตั้งตาสอนต่อไป และเมื่อมันไม่ได้นอนมันก็เลยหันมาชวนฉันคุย(ลักษณะการนั่งของกลุ่มเราก็คือ เฟิร์นกับกิ๊กนั่งหน้าและฉันกับไอ้นายนั่งข้างหลัง ฉันนั่งตรงกับกิ๊กส่วนมันนั่งตรงกะเฟิร์น ส่วนอีฟเรียนอีกห้องที่ในอนาคตอยากจะเป็นวิศวกรและสถาปนิก)
"ฟ้าแกว่าถ้าโยนรองเท้าสีเขียวลงไปในทะเลแดงแล้วเอาขึ้นมามันจะเป็นสีอะไรวะ"
"ฐาณวีร์ พูดว่าอะไรพูดใหม่อีกทีซิคะ"โห อาจารย์หูติดเรด้าร์เหรอคะเนี่ย -*-
"หนูกำลังพูดว่าอาจารย์ไปทำเบบี้เฟกมารึเปล่าคะหน้าถึงดูเด็กขึ้นไปตั้งหลายปี^O^" แล้วไหนแกบอกว่าอาจารย์คนนี้หน้าเหมือนแร้งแก่ ๆไงฟระ
"จริงเหรอจ๊ะ" ไม่ทราบว่าที่บ้านอาจารย์มีกระจกรึเปล่าคะเนี่ย
"ถ้าไม่เชื่อก็ลองถามกมลภัทรดูสิคะ" แกโยนให้ฉันทำซากไรฮะ
"ที่ฐาณวีร์พูดจริงรึเปล่าจ๊ะกมลภัทร" อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิคะ หนูกลัวนะ
"จะ…….จริงค่ะ" แหวะ โคตรกระดากปากเลยอ่ะ TT^TT
"น่ารักจริง ๆ เล้ยพวกเธอเนี่ย" เฮ้อ เป็นไปได้นะคนเรา แล้วฉันกับไอ้นายก็หันมาสบ
ตากัน ต่างคนต่างกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น เฮ้ ไอ้นาย แกอย่ามองหน้าฉันสิฟระ มันจะทำให้ฉันกลั้นหัวเราะไม่อยู่นะเว้ย
แต่ช่างมันเถอะสิ่เลวร้ายสิ่งนั้นได้ผ่านพ้นไปจากชีวิตพวกเราแล้ว…………ขอบคุณพระเจ้า(แต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนี่สิ)
ปังงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!
"ถะนะวี"อาจารย์ฝรั่งชื่อริชาร์ดตบโต๊ะดังปังเพื่อปลุกให้ไอ้นายทูลลาพระอินทร์ที่มันกำลังเข้าเฝ้าเสียที แล้วก็กรุณาอย่าขำที่มิสเตอร์ริชาร์ดเรียกชื่อมันเพี้ยนนะเพราะของฉันน่ะยิ่งกว่าอีก TT_TT
"ขาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"สยองได้ใจมากไอ้นายเพื่อนเลิฟ
"นี่เรากำลังเรียนอะไรกันอยู่"
"เรียนภาษาอังกฤษค่า^O^" ร่าเริงจริงนะมรึง
"งั้นนอนหลังทำไม"
"คนข้าง ๆ หนูมันเป็นกระสือค่ะหนูเลยไม่กล้าสบตา เดี๋ยวโดนกินตับY^Y"เอาเข้าไปนะเมิง(ตอนนี้มันกำลังทำสีหน้าหวาดหวั่นสุดฤทธิ์ พลางชี้นิ้วไปยังโต๊ะที่ห่างออกไปสองแถว…….สงสารเพื่อนคนนั้นจัง)
"จริงเหรอคาโมยพะ"ในที่สุดก็มาถึงฉันจนได้ ฟังสิ คาโมยพะ กับ ขโมยพระ คล้ายกันขนาดไหน T^T
"เอ่อ……..มะ ไม่ทราบค่ะ"ปัญญาอ่อนรึเปล่าฟระเนี่ยที่ทำหน้า(เหมือน)เชื่อที่ไอ้นายพูดเนี่ย -''- ฉันล่ะกลุ้มใจกับอาจาย์โรงเรียนนี้จริง ๆ
ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง ตึ่ง ตึง ตึ๊ง ตึ่ง (เสียงออดไฮโซคล้าย ๆ ในห้างฯ) ทันทีที่ออดดังไอ้นายก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปทันทีโดยที่ไม่ต้องเก็บของ เพราะมันไม่ได้หยิบอะไรขึ้นมาเลยซักชิ้นเดียว ……..เฮ้ยยยยย รอด้วยดิ่!!!!!!!!!
ฉัน กิ๊ก และเฟิร์นรีบวิ่งตามนายออกมาติด ๆ เมื่อก้าวเท้าออกมาจากห้องปุ๊บก็เห็นนายอีฟยืนรออยู่แล้ว แต่ทำไมต้องมีสิ่งที่ไอ้นายเรียกว่า'ชะนี'เกาะแขนอยู่ด้วยล่ะ (ไวจริง ๆ ขนาดยัยพิมพ์เรียนอยู่ห้องเดียวกับฉันนะเนี่ย)
ตอนนี้กลุ่มฉันกับกลุ่มของชะนีที่มีนามว่าพิมพ์ หวาน และอ๊อฟ กำลังเผชิญหน้ากันอย่างไม่ลดละ โดยมีอีฟที่กำลังแกะแขนพิมพ์ออกอย่างเอาเป็นเอาตายและไม่ได้มองเลยว่านายมายืนอยู่ตรงหน้าแล้วพร้อมจั้องตากับพิมพ์จนแทบจะละลายหายไปกับอากาศกันไปข้างนึง
Status : อีฟเล่าเรื่อง
ให้ตายเมื่อไหร่ผมจะเอายัยปลิงดูดเลือดนี่ออกไปจากแขนได้ซักทีนะ ไอ้นายก็อีกตัวเมื่อไหร่มรึงจะออกมาวะ
"ไอ้อีฟแกบอกพี่สาวคนนี้มาซิว่านังปอบนี่มันกำลังจะกินตับแกใช่มั๊ย" เสียงแบบนี้ ลักษณะการพูดแบบนี้ เป็นใครอื่นไปไม่ได้ครับนอกซะจากไอ้นายที่รัก ผมเงยยหน้าขึ้นไปมองและก็ไม่ได้ผิดคาดแม้แต่น้อยไอ้นายยืนเท้าเอวตาขวางอยู่ข้างหน้าผม
"แกว่าใครปอบยะนังนาย"ลูกสมุนหนึ่งในสองของยัยพิมพ์แหกปาก
"ก็พวกแกไงล่ะ บ้า ไม่สวยแล้วยังโง่อีกเหรอเนี่ย โห แม้งน่าสงสารโค ตร เลยว่ะ"
"แกอีนายยยยยยยยยยย" เฮ้ยนี่ขึ้นอีกันเลยเรอะ
"ทำไมฮะ อีหมวย อีแวว อีกบ"
"ฝากไว้ก่อนเถอะแกแล้วพวกฉันจะเอาคืนให้สาสม"ยัยพิมพ์ชี้หน้าไอ้นายแล้วก็เดินออกไปทันที
"เรียบร้อยแล้วน้องชาย"ไอ้นายพูดอย่างภาคภูมิใจหลังจากกำจัดปลิงออกไปจากชีวิตผมได้
"ฉันเกิดก่อนแก 8 เดือนนะ"
"ใครบอกแก"
"ก็ฉันนี่ไงล่ะ" จำได้ว่าบอกเป็นรอบที่พันแล้วล่ะ - -a
"ฉันไม่เชื่อ"ดูมันสิ พูดจบก็สะบัดก้นตรงไปยังแคนทีนทันที
"ทำไมพวกนั้นถึงเดินหนีวะเวลาที่แกเรียกว่าหมวย แวว กบอ่ะ"ผมถามข้อข้องใจกับไอ้นายหลังกินข้าวเสร็จ วันนี้ไอ้นายกับผมกินข้าวผัดกุ้งของโปรดมัน ส่วนคนอื่น ๆ กินราดหน้าทะเล
"ไปมุดหัวอยู่รูไหนมาล่ะถึงได้ไม่รู้ชื่อเก่าของนังพวกนั้น"
"ชื่อเก่า????"
"อย่าบอกนะว่าแกไม่รู้เรื่องนี้ ฉันว่าฉันประกาศทั่วแล้วเชียว"
"งั้นก็เล่าให้ฟังหน่อยดิ่"
"ก็ได้………แต่มีข้อแม้นะ"
"จะเอาอะไรดีล่ะ คอลเล็กชั่นโดราเอม่อนชุดใหม่ล่าสุดส่งตรงจากญี่ปุ่นเป็นไง
^O^"ผู้รู้ดีว่าสิ่งที่มันปลื้มน้อยกว่าทีมแมนยูนิดนึงก็คือโดราเอม่อนนี่แหละ คราวที่แล้วผมซื้อสแตมป์ที่มีลายเซ็นตที่มีลายเซ็นต์ของนักเตะทุกคนในทีมที่ราคาแพงหูฉีกให้ไปแล้ว คราวนู้นก็โมเดล ส่วนคราวนั้นก็ฝาชักโครกลายน้องม่อนของมันและก็ยังมีอีกนับ 'คราว'ไม่ถ้วน ส่วนคราวนี้คอลเลกชั่นโดราเอม่อนก็น่าสนใจน้อยอยู่เมื่อไร
"แกกำลังด่าว่าฉันงกอยู่นะ"ดูมันตีความไปนั่น
"ไม่ใช่…เพียงแต่ฉันคิดว่าแกชอบเลยจะซื้อให้ต่างหาก แต่ถ้าแกไม่เอาก็ไม่เป็นไร ว่า
ข้อแม้ของแกมาเลยก็ได้"ที่ผมยอมเสนอของให้ก็เพราะว่าไอ้นายมันชอบคิดสิ่งที่มนุษย์ธรรมดาสามัญชนคาดไม่ถึงอยู่ตลอดเวลาน่ะสิ ผมล่ะกลัวใจมันจริง ๆ เลย…ให้ตาย
"ข้อแม้ของฉันก็คือ แกต้องเรียกฉันว่าพี่นายก่อนฉันถึงจะพูด แต่ถ้าแกใจดีจะแถมคอลเล็กชั่นโดราเอม่อนก็ไม่ว่ากัน" อ๋อ ที่แท้มรึงยังติดใจเรื่องที่กรูเกิดก่อน 8 เดือนอยู่เหรอเนี่ย -_-"
"ก็ได้"พึงระลึกไว้เถอะไอ้นายนอกจากแม่กรูแล้วผู้หญิงคนเดียวที่กรูยอมคือมรึงนะโว๊ย
"พูดมาเซ่ะ!!!!พี่สาวคนนี้พร้อมจะฟังแล้ว ฮี่ ๆ ๆ ^O^" ถูกอกถูกใจเหลือเกินนะเมิงที่ทำให้กรูทำหน้าเหมือนเหม็นขี้ได้เนี่ย
"เล่าให้ผมฟังหน่อยเถอะครับ พี่นู๋นาย คนสวย………ชอบเล่นขี้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ "
"กรี๊ดดดดดดดดดด หยาบคาย"พูดจบมันก็แจกหมัดมาที่ผม 3 ทีซ้อน
"หรือไม่จริง^------------^"
"ไอ้สารเลวววววววววววว"พูดจบมันก็งอนตุ๊บป่องออกไปทันที
"งอนเหรอ"ผมตามไปติด ๆ พร้อมยื่นโออิชิต้นตำหรับไปตรงหน้า
หมับ มันไม่ยอมตอบแต่หยิบชาเขียวไปกระดกหน้าตาเฉย
"น่านะขอโทษละกันที่ฉันเอาความหลังครั้งเก่าของแกไปแฉ"
"อย่ามามั่วนะไอ้กร๊วกกก"นี่แหละฉายาที่มันตั้งให้ผมน่ารักซะไม่มีอ่ะ -*-
"ไม่ได้มั่วนะเว้ย ตอนเด็ก ๆ อ่ะแกเคยเล่นขี้จริง ๆ"
"ไอ้เปรตตตตตตตตตตตตตตตต"พูดจบมันก็วิ่งไล่เตะผมทันที อืมมม โคคต กุลสตรี
เลยเพื่อนกรู
ความคิดเห็น