ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น
Chapter 3
เย็นวันนั้น ใบหม่อน็แอไลน์ะเอมไป
*ื๊อึ* เสียไลน์ะเอมัึ้นะที่ำลัิน้าวับแม่
แม่ะเอม : ะเอม ใรไลน์มาหน่ะ (ทำหน้าุ)
ะเอมหยิบโทรศัพท์ึ้นมาู เห็นว่าเป็นื่อใบหม่อน็รีบอบทันที
ในไลน์
Baimon : สวัสีุแฟนนน
Aim : ว่าไะ?
ะเอมนั่ยิ้มไปแทไปนแม่แปลใ
แม่ : ะเอมุยับใรน่ะลู ิน้าวให้เสร็่อนแล้ว่อยุย
ะเอม : อโทษ่ะแม่ เพลินไปหน่อย555
แม่ : เอ้า รีบๆินนะ น้อแินไปะหมแล้วเนี้ย
ะเอม : *หันไปมอน้อายัวเอ* โหไอ้ัน ินไวัวะ
ัน : ็พี่มัวแ่แทับใรไม่รู้ สมน้ำหน้า เอาานไปเ็บีว่า
แม่ : เธอ็อย่ามัวแ่เล่นโทรศัพท์สิ ิน้าวไป
ะเอมรีบปิเสีย วาโทรศัพท์ แล้วหันไปิน้าว้วยวามรวเร็ว
พอิน้าวเสร็็รีบเ้ามานอนเล่นบนเีย หยิบโทรศัพท์ึ้นมาู
18.32 น. Baimon : ะเอมมมมม
18.32 น. Baimon : สวัสี่าา
18.35 น. Baimon : หายไปหนายยยย
18.36 น. Baimon : ิถึละน้าา
18.40 น. Baimon : ฮัลโหลล
18.42 น. Baimon : ุำรวะ ะมาแ้วาม อยู่ๆแฟน็หายไปไหนไม่รู้่ะ ไลน์ไม่อบเลยย????
ะเอมใที่เห็นใบหม่อนไลน์มาเยอะนานี้เลยอลไป
ะเอม : ฮัลโหล ไ้ยินป่าว?
ใบหม่อน : ฮัลโหลๆ ไ้ยินๆ
ะเอม : ไลน์มาั้เยอะ มีไรป่าว?
ใบหม่อน : อ่อ5555 ไม่มีไรหรอเราวนแเล่นเยๆ
ะเอม : เอ้า นิสัยไม่เ
ใบหม่อน : รำาป่าวอะ โทษทีนะ
ะเอม : ไม่ๆ เราโอเ เราอบ555ูใส่ใี
ใบหม่อน : เ้าใส่ใุแฟนเสมอแหละ
ะเอม : โทษทีนะ เมื่อี้เราิน้าวอะเลยอบ้า
ใบหม่อน : อ่อ ั้นเราไป่อนนะ ฝันีล่วหน้านะะ ุ้บๆ
ะเอม : บายๆๆ
อยู่ๆแม่ะเอม็เินเ้ามาในห้อนอน
แม่ : เอม เมื่อีุ้ยับใร
ะเอม : เพื่อนใหม่่ะ
แม่ : เพื่อนนไหน แม่รู้ัรึป่าว?
ะเอม : พึ่เอันอะ แม่ไม่รู้ัหรอ
แม่ : ไหนๆแม่อูรูปหน่อย
ะเอม : หวัเลยลูสาวเนี่ย ไอันมีแฟนมาั้หลายนละแม่ไม่เห็นว่ามันบ้า
แม่ : ็ลูสาวแม่นนี้น่ารั แม่็้อหวสิ *อ*
ะเอม : เพื่อนเอมเป็นผู้หินะแม่ ไม่มีอะไรหรอ ไปอาบน้ำ่อนนะ
ืนนั้นผ่านไป เ้าวันเปิเทอม็มาถึทุน่ารีบมาโรเรียนแ่เ้าเพื่อมาอที่นั่โยเพาะใบหม่อนผู้ที่มาโรเรียนสายเป็นประำ แ่ลับมาเป็นนแรในวันเปิเทอมวันแรเสมอๆ
7.10 ใบหม่อนรีบวิ่ึ้นบันไเพื่อที่ะไปอที่นั่
ุ้บ! เสียใบหม่อนวิ่นับะเอมที่เินเล่นเมโทรศัพท์อยู่เ้าอย่าั
ใบหม่อน : เธอเป็นไรรึป่าวอะ เราวิ่ไม่ไ้มอทา อโทษนะ
ะเอม : ไม่เป็นไรๆ เราโอเ *เยหน้าึ้นมามอนที่วิ่มาน*
ทัู้่ : เฮ้ย!!
ใบหม่อน : อ้าว นี่มันุแฟนนี่นา
ะเอม : อรุสวัสิ์นะะเ็หิใบหม่อนน ื่นเ้าเป็น้วยหรอเนี่ย?
ใบหม่อน : เป็นสิ นีุ่แฟนไปอที่แล้วหรอ?
ะเอม : อแย้วว นี่ำลัะลไปโรอาหาร ยัไม่ไ้ิน้าวเ้าเลยเนี่ย
ใบหม่อน : เอ้ออๆๆ รอนี่่อนๆ อไปอที่แป้ป เี๋ยวไปิน้วย หิวมาอะ
ะเอม : เรๆรีบมานะ
ใบหม่อนรีบวิ่เ้าไปอที่ให้ัวเอและเพื่อนๆ แล้ว็วิ่ออมาหาะเอมเพื่อไปิน้าวเ้าที่โรอาหาร้วยัน
โรอาหาร
ใบหม่อน : ุแฟนินไรอะ ่วยิหน่อยิ เ้าิไม่ออ
ะเอม : นี่ ุแฟน รู้ป่าวเ้าอบิน้าวเหนียวหมูทอมาเลยนะ ยิ่ถ้ามีไ่เียวสับนี่แบบ สุยออะ!
ใบหม่อน : ริอ่ะ? ถึว่าล่ะ ั้แหมบเียวว ิน้าวเหนียวเยอะนี่เอ *บีบั้ะเอม*
ะเอม : ไอ้หม่อน!! พูมา
ใบหม่อน : โหห โหัุแฟน ป่ะๆ รีบื้อแล้วไปนั่ินัน เี๋ยวนเยอะ มีเรื่อะถามเ็มไปหมเลยเนี่ย
ทั้สอนเินไปื้อ้าวเหนียวหมูทอแล้วมานั่ินที่โ๊ะไม้หินอ่อนใ้้นไม้ันสอน ใบหม่อนิน้าวเหนียวอย่าเอร็อร่อย
ะเอม : ุแฟน ไหนว่ามีเรื่อุยไ เห็นินอย่าเียวเลย อบิน้าวเหนียวเหมือนัน็ไม่บอนะ
ใบหม่อน : ็ุแฟนไม่ถามอะ เอ้อ เราว่าะถามั้แ่วันนั้นละ ทำไมุแฟนั้ไอีไลน์เป็นำว่าใบพลูอะ?
ะเอม : ุแฟนยุ่ั่ะ! *ทำเสียุ*
ใบหม่อน : เอ้าา ็สสัยอะ ึ้นเสียทำไม *ทำหน้าหอย*
ะเอม : เฮ้อ ใบพลูอะ ื่อเ่าเราเอ แ่มีหมอูที่ไหนไม่รู้ บอว่าื่อนี้ไม่เ้าับเราไรี้อะ แม่เลยให้เปลี่ยนเป็นะเอม
ใบหม่อน : เื่อเรื่อแบบนี้้วยหรอเนี่ย
ะเอม : แม่เรานู่นน
ใบหม่อน : แ่เราอบื่อใบพลูมาว่านะ
ะเอม : ็เรียิ เรา็อบื่อนั้นเหมือนัน :)
ใบหม่อน : แล้ว1408นี่ือวันเิหรอ?
ะเอม : ถู้อแล้วร้าาบบบ แสนรู้นะเราอะ
ใบหม่อน : อบุ่ะ!! แล้วแมุ่ปะ?
ะเอม : ถามทำไมอะ?
ใบหม่อน : ะไปอลูสาว
ะเอม : โนยิแน่ๆ555555555
ใบหม่อน : โห่ รู้ละว่าโหไ้ใรมา
ะเอม : ธรรม๊าา รีบๆิน้าวเร็วเี๋ยวไปเ้าแถวสาย
*เสียโทรศัพท์ใบหม่อนั*
ใบหม่อน : ฮัลโหล ว่าายยย
พี : หม่อน แอยู่ไหนวะ ื่นสายว่ะ ฝาอที่้วยนะ นั่้าแอะ นะนะนะ เี๋ยวเลี้ยหนม
ใบหม่อน : แหม วันแร็สายเลยนะไอุ้าย
พี : ีว่าุใบหม่อนละันรับ มาเ้าแ่วันแร
ใบหม่อน : ริริ เออออ อที่ให้หมแล้วว รีบๆมานะ เ้าิถึ
พี : เออๆเี๋ยวอาบน้ำละะรีบไปละัน อบุรับบบ *วาสาย*
ะเอม : ุแฟนุยับใรอะ?
ใบหม่อน : หึหรอ
ะเอม : บ้า ใรหึ ไม่มี๊
ใบหม่อน : เนี่ย ็ปาแ็แบบเนี้ย
ะเอม : พอเลย ะอบีๆมั้ย เมื่อีุ้ยับใร
ใบหม่อน : เพื่อน่ะ
ะเอม : โอ๊ยย ไม่ไ้เรื่อ พอเลยหยุินไ้ละ ไปเ้าแถว *หุหิ*
ะเอมลุออไปใบหม่อน็รีบลุามไป
ใบหม่อน : เอ้า เป็นไรอะ พูเล่นเยๆ
ะเอม : ป่าวนี่ ปิ
ใบหม่อน : ปิริหรออ *ระโไปวาหน้าะเอมแล้วมอหน้า*
ะเอม : หลบ
ใบหม่อน : ไม่หลบบ *แลบลิ้น*
ะเอม : อย่าวนไ้ป่ะ
ใบหม่อน : หน่ะ อารมเสียริๆ้วย อนไรเ้า่ะุแฟนนน
ะเอม : ไม่ไ้อน
ใบหม่อนยับลับมาเิน้าๆะเอมเหมือนเิม แล้วเอานิ้ว้อยไปเี่ยว้อยับะเอม ทัู้่เินไปที่แถว หลายๆสายาับ้อมาที่นิ้ว้อยที่เี่ยวันอพวเา
ะเอม : ปล่อยไ้ยั? นมอเยอะแล้วเนี้ย เี๋ยวเ้า็เ้าใผิหรอ *พูเสียเบาๆ*
ใบหม่อน : ไม่ปล่อย นว่าุแฟนะยอมีะเ้า ละ็ะมีใรเ้าใผิล่ะ?
ะเอม : ะโรธอีรอบ็เพราะเป็นี้นี่แหละ ปล่อยๆๆ นที่เ้าใผิ็เ็ๆอเธอไ
ใบหม่อน : เ้าไปมีเ็ๆอนไหนเนี่ย (ใบหม่อนับัวเอพันึ)
ะเอม: ไม่้อมาทำเป็นพูี ไปเ้าแถวไป มิ้นยืนรอนู่นอะ
ใบหม่อน : ั้นเ้าไป่อนนะ ไว้่อยุยัน
บทสนทนาอนนั้นบไปแบบๆ ใบหม่อน็ว่าัวเอไปมีเ็อนไหน ะเอม็ที่ว่าัวเอโมโหเรื่ออะไร แ่ำถามยั้าานถึเย็นวันนั้น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น