ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทำดีแทบตาย​กลายเป็น​วายร้าย​อันดับ​1​ได้​ไงกัน​

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ผิดคำสัญญา REWRITE

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 64


    เสียงของผู้ประกาศ​ข่าวในทีวีดังไม่หยุดในห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า​ ซึ่งมีชายคนหนึ่งนั้งเงียบสีหน้าวิตกกังวล​เหงื่อไหลรินออกมาทั่วร่างเพราะความคิดมาก

     

    'เห็นแบบนี้ฉันไม่เคยฆ่าคนเลยนะ​มันจะไปเป็นฉันได้ยังไงบ้าบอที่สุด​ แล้วไอ้คาดว่าระดับ​Sนี้มันอะไร​ พลังของฉันนะน่ะควบคุมอารมณ์​ความรู้สึกของเป้าหมายได้เล็กน้อยเหมือนตอนที่ทำให้เจ้าหน้าหล่อหัวฟ้าง่วงจนหลับอะแล้วมันก็ระดับCไม่ใช่Sที่สำคัญใช้ฆ่าคนไม่ได้ด้วย ที่ผ่านมาหนะน่ะฉันใช้ศิลปะ​ป้องกันตัวกับพลังจัดการกับศัตรู​เสมอแล้วก็ขอย้ำว่าไม่เคยฆ่าใคร​ บ้ามันบ้าไปแล้ว'

     

    "แดน​อยู่หรือป่าวอ่ะ!"

     

    เสียงผู้หญิงตะโกนพร้อมเคาะประตู​ที่ดังขึ้นช่วยดึงสติของชายหนุ่มกลับมาจากความคิดที่โลดแล่น​

     

    "ครับๆอยู่ใน​ห้องนี้แหละ"

     

    "งั้นก็เปิดให้ชั้นเข้าไปสักที​สิ"

     

    เมื่อได้ยินดังนั้น​แดนก็เปิดประตูเพื่อให้คนที่อยู่ข้างนอกเข้ามาได้

     

    "อ่าว​ นึกอยู่ว่าใครที่แท้ก็เธอนี้เองหรอ​ มาริ"

     

    คนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือหญิงสาวทรงผมทวินเทลสีชมพู​ดวงตาสีเขียวมรกตผิวสีขาวเรียบเนียน

     

    " ร้อยวันพันปี​เธอไม่เคยถ่อมาหาแฟนถึงหอเลยนะคุณเจ้าหน้าที่WSDหรือจะให้เรียกว่าหัวหน้าหน่วยที่13ดีหละ"

     

    แดนพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงหยอกล้อ​

     

    "นี้นายรู้ได้ยังไงเนี้ย​ กะจะมาเซอร์ไพรส์​ซะหน่อยว่าแต่เป็นอะไรอะหน้าเคลียดๆนะ​ "

     

    "ไม่มีอะไรมาหรอกว่าก็ว่าเถอะถ้าจะมาเซอร์ไพรส์​ก็อย่าโพสต์​ลงFacebookสิ"แดน​กล่าวจบก็ยกมือถือโชว์​รูปที่มาริถ่ายที่ศูนย์​ปฏิบัติการ​พร้อมกับชายผมสีฟ้าน้ำทะเลอีกคนหนึ่งที่ยืนด้านหลัง

     

    "แต่ก่อนหน้านั้นนะไอ้หัวฟ้าข้างหลังมันเป็นใคร"

     

    "เห~หึงหรอจ๊ะ"มาริกล่าวด้วยเสียงยียวน

     

    " ใช่สิ​ "แดนพูด

     

    "ฮ่าๆ​ ดูนายสิ​ งอนแก้มป่องเลย​โอ๋เอ๋​ไม่งอนนะเขาชื่อเดียร์​เป็นสมาชิกคนแรกในหน่วยชั้นเอง"

     

    เมื่อกวนประสาท​แดนเสร็จมาริก็แนะสมาชิกในรูปทันที

     

    "สรุป​ มาหาทำไมหรอ"

     

    "จะมาบอกให้นายระวังตัวหนะ"

     

    "ทำไมหรอ"

     

    "นายเห็นข่าวเรื่องสมายลี่ย์​รึยังละ"

     

    "เห็นแล้วหละ"

     

    "มันอาจเกี่ยวข้องกับองกรณ์​กุญแจ​โลก​ใต้ดินที่ฆ่าพ่อแม่นายก็ได้นะ"มาริกล่าวจบก็สังเกตเห็น​ว่าแดนที่หน้าเศร้า​ทันตา

     

    "ขอโทษที่กล่าวถึงพ่อแม่มานายนะ"มาริหน้าเกิดอาการเศร้าตาม

     

    " ไม่เป็นไรฉันไม่คิดมากแล้วหละ"แดนกล่าวตอบไป

     

    " นายยังมีชั้นเสมอนะ"

     

    มาริเดินเข้าใกล้แดนเมื่อมาริเข้ามาใกล้​พอแดนก็โอบกอดมาริมันเป็นอ้อมกอด​ที่อบอุ่นและเปี่ยม​ไปด้วยความรู้สึก​ เวลาเดินผ่านไปสักพัก​แดกก็กล่าวว่า

     

    "สัญญา​กับชั้นได้ไหมมาริ ว่าเธอจะไม่เดินเข้าหาอันตราย​จนจากชั้นไปอีกคน"แดนกล่าวจากใจจริง

     

    " อืม​ นายก็ด้วยนะแดนอย่าตายแล้วทิ้งชั้นไว้คนเดียวหละ"

     

    "อืม" แดนกล่าว

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    จากไรท์ คือตอนนี้มันสั้นๆ ไปนิดแต่ต่อไปคงไม่สั้นแบบนี้แล้วหละ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×