ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทำดีแทบตาย​กลายเป็น​วายร้าย​อันดับ​1​ได้​ไงกัน​

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ยมทูตรูปยิ้ม REWRITE

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 64


    *คนที่ยังไม่อ่านข้อมูลเบื้องต้นแนะนำให้ไปอ่านก่อนนะครับไม่งั้นจะไม่เข้าใจ*

     

    ท้องฟ้ายามราตรีกาล​ช่างเงียบ​สงบ​หากแต่ว่ามีเสียงของการไล่ล่าบนตึกใจกลางเมืองแบบไม่ปล่อยระหวางชายชุดสีขาว​ ผมสีฟ้าน้ำทะเล ซึ่งเป็นคนของ WSD กับบุคคล​นอกกฎหมาย​ ผมสีดำในกางเกงยีน​ กับเสื้อฮู้ดสีดำ พร้อม พน้ากากรูปยิ้มบนใบหน้า  

    "แกหยุดซะ!! เจ้าอาชญากร"

    "..." 

    เจ้าหน้าที่​ WSD​ ตะโกน​สุด​เสียง​แต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับ​ มีเพียงความเงียบงัน​ ขณะที่วิ่งไล่กันอยู่จิตใจของเขาเริ่มเหนื่อย​ล่าลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ การมองเห็นเริ่มพร่ามัว​ก่อนที่สติเขาจะดับลงในเวลาต่อมา

    ที่สมาพันธ์​WSD

    ปรากฏ​ภาพชายหนุ่มผมสีฟ้าคนเดิมนอนบนเตียงคนไข้​กับหญิงสาว​ผมสีชมพู​นั่งดูอาการอยู่

    " ขอโทษ​ครับหัวหน้าผมทำ...พลาด..ทั้งที่เป็นภาระกิจแรก​แท้ๆ" ชายผมฟ้ากล่าวด้วยสีหน้าหดหู่และเสียใจ

    "การที่นายรอดได้นั้น​มันก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้วหละ​" ผู้หญิงผมสีชมพูกล่าวด้วยสีหน้าดีใจพร้อมน้ำตาที่เริ่มก่อตัว

    " ทำไมต้องดีใจขนาด​นั้น​ละครับผมแค่สลบในขณะไล่จับผู้ร้ายไปไม่ใช่หรือครับ"ผู้ชายมึนงง​และสับสน​เล็กน้อย

    " นั้นสินะนายเพิ่งจะ​มา​ทำงานในแผนกนี้คงยังไม่ทราบเกี่ยวกับเจ้านั้น​ มันคือหนึ่งในอาชญากร​ที่ชั่วร้าย​ที่​สุด​และมีความต้องการตัวเป็นอันดับต้นๆของ WSD​ มันคือ​​ยมทูต​เงียบ​สมาย​ลี่ย์​ พลังของมันยังไม่แน่ชัดเราไม่ทราบขอบเขตหรือข้อจำกัดของพลังของมัน... " เมื่อกล่าวถึง​ตรงนี้หญิงสาวมีท่าทีลำบากใจและสลดราวกลับว่าคำพูดนั้นช่างยากที่จะพูดคนที่ฟังอยู่

    " แล้วมันน่าเกรงขามยังไงครั-"ชายหนุ่มกล่าว​ไม่ทันจบประโยค​ก็ถูกตัดหน้าด้วยคำตอบจากหัวหน้าของเขา

    " พลังของมันอาจเป็นระดับ​ S​ ถึงจะเป็นข้อสันนิษฐาน​ก็เถอะ​แต่ตามรายงานบอกว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ยุ่งกับมันมักจะเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจล้มเหลว​ ในตอนแรกสำนักงานคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ​แต่เหตุการที่เกิดขึ้นนั้นมันบ่งชี้ไปที่จุดเดียวกันคือก่อนตายนั้นเจ้าห​น้าที่​ทุกคนพบกับสมายลี่ย์​และ​นับตั้งแต่วินาที่แรกหลังจากที่พบกับเจ้านั้นเจ้าหน้าที่จะสลบอย่างไม่มีเหตุผล​และตามมาด้วยอาการหัวใจล้มเหลวในทันทีหลังจากฟื้นแล้ว โดยรวมมีเจ้าหน้าที่เคยเจอมัน 32​ คน​ แต่มีผู้รอดชีวิตเพียง​ 8​ คนเท่านั้น ผู้ที่รอดชีวิตทั้งหมดล้วนเป็นสมาชิก​ใหม่ของสมาพันธ์​และผู้รอดชีวิตทั้งหมดล้วนไม่ทราบถึงการมีตัวต้นของมันทำให้เราทราบว่าผู้ที่รอดชีวิตนั้นไม่เพราะโชคช่วย​แต่เป็นสมายลี่ย์ไว้ชีวิตเสียมากกว่า​"ผู้หญิงพูดด้วยสีหน้าเศร้าสลด

    " พะ... พลังระดับS ที่ทั้งโลกมีครอบครองไม่ถึง10คนน่ะหรอครับ"

    หญิงสาวพยักหน้า​เป็นการตอบคำถามของชายหนุ่มแล้วพูดว่า

    " ปัจจุบัน​ตัวตนของสมายลี่ย์ยังคงเป็นความลับ​ที่รู้เฉพาะคนในสมาพันธ์​แต่จะถูกประกาศต่อสาธารณชน​ในไม่ช้าแล้วหละ"

    " แบบนี้มันไม่ใช่ว่าเราจะทำให้ผู้คนหวาดกลัวให้เกินไปหรือครับ"

    หญิงสาว​เมื่อได้ยินดังนั้นก็ส่ายหน้า

    "การที่เราเผยตัวตนของมันจะทำให้มันเคลื่อนไหว​ยากขึ้นเพราะความกลัวของประชาชน​ทำให้เกิดการสอดสองและระแวดระวัง"

    " แต่ถ้ามันทำร้ายประชาชนล่ะ"ชายหนุ่ม​กล่าว​ด้วยความพะวง

    " สมายลี่ย์​หนะมีพฤติกรรม​ประหลาด​ นั้นคือมันชอบออกไปช่วยผู้คนจากผู้ก่อการร้าย​ด้วยความรุนแรงบ่อยๆและแน่นอนคนร้ายทุกคนตายด้วยอาการหัวใจล้มเหลวที่โรงพยาบาล ความน่าสนใจคือมันไม่เคยลงมือกับผู้บริสุทธิ์​หรือคนที่ไม่รู้เรื่องเลย"

    เมื่อได้ฟังคำพูดของหัวหน้าชายหนุ่มได้คิดสักพักและทำเสียงสั่นพูดว่า

    " แบบนี้มันเหมือนกับกลุ่ม​ กุญแจโลก​ใต้ดิน​ เลยไม่ใช้หรอครับ"

    " นี้นายรู้จัก​กุญแจโลกใต้ดิน​แต่ไม่รู้จักสมายลี่ย์เนี่ยนะ"

    เมื่อหญิงสาวพูดจบก็มองหน้าชายหนุ่มอย่างเอียนๆ

    " มีขอสงสัยเหมือนกันว่าสมายลี่ย์เป็นสมาชิกระดับสูงของกลุ่ม​ กุญแจโลกใต้ดิน​ เพราะการที่มันรู้ว่าใครเป็นสมาชิกใหม่ของWSJแปลว่ามันสามารถเจาะระบบความปลอดภัย​ของสมาพันธ์​และเข้าถึงฐานข้อมูลหลักได้ ซึ้งคนธรรมดาไม่สามารถทำได้แน่นอนและการกระทำที่ประหลาดของ​สมายลี่ย์ที่ช่วยผู้คนทั้งที่ตนเป็นอาชญากร​นั้นสอดคล้องกัน​กับเป้าหมายกุญแจ​โลกใต้ดิน​ที่ช่วยผู้คนแบบไม่สนวิธีการ"

    " แล้วข้อมูลเหล่านี้จะแพร่สู่สาธารณตอนไหนครับ"

    " พรุ่งนี้"

    ย้อนกลับไปที่ฉากไลล่าก่อนนี้(มุมมองของสมายลี่ย์)​

    ขณะที่ผมกำลังหนีการจับตัวของเจ้าหน้าที่อยู่นั่นเจ้านั้นก็ตะโกนออกมาว่า

    " แกหยุดซะ!! ​ เจ้าอาชญากร​"

    ไม่ไหวๆผมหนะอยู่พวกเดียวกับนายนะ ถึงเป็นแค่ผู้ผดุง​ความยุติธรรม​จอมปลอมก็เถอะ ​แต่เรียกแบบนี้ก็เกินไปนะสงสัยคงต้องทำให้หลับไปซักพักใหญ่​ละนะคิดเสร็จผมก็ใช้พลังทำให้ชายคนนั้นหลับไปและผมก็กลับถึงหอพักอย่างปลอดภัย

    ใครจะคิดหละว่าหลังฉากของฮีโร่​ที่ยิ่งใหญ่​คือเด็กมหาลัยปี 2​ อายุ 21​ รู้ถึงไหนอายถึงนั้น​หลายคนไม่เข้าใจและเคยถามผมว่า 

    'ถ้าอยากเป็นผู้ผดุง​ความยุติธรรม​ทำไม่เข้าร่วมกับ WSD​'​

    ผมก็อย่ากจะตอบคนเหล่านั้นว่า

    'ถ้าทำได้หนะผมทำนานแล้ว​'

    แต่ทางนั้นตั้งกฎว่าการจะเข้าหน่วยยุติความวุ้นวายได้ต้องมีพลังระดับ B ขึ้นไป ซึ่งพลังของผมอยู่ระดับ C พอดีหนะสิเสียใจ​ เลยต้องมาเป็นฮีโร่นอกกฎหมาย​นี้หละและพลังของผมนั้นก็คือพลังควบคุมอารมณ์​ความรู้สึกของฝ่ายตรงช้ามถึงจะมีข้อจำกัดว่าใช้ได้กับคน1คนต่อครั้งแล้วห้ามพูดกับเป้าหมาย​ไม่งั้นจะหลุดจากการควบคุมก็ตาม แต่ว่ามันมีประโยชน์​มาก

    นี่ก็ดึกมากแล้วนอนดีกว่า

    เช้าวันเสาร์​ที่แสนสบายผมตื่นขึ้นมาจากห้วงความฝันในห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้าหรือก็คือ​ห่อพักนักศึกษา​นั้นเอง ผมทำอาหารเช้าแล้วดูข่าวตามกิจวัตร​ประจำวัน

    'ขณะทั้งโลกได้เกิดความหวาดกลัวแก่ตัวตนของอาชญากร​ ฉายายมทูต​เงียบ สมายลี่ย์นะคะ'​

    วายร้ายเต็มไปหมด​เลยนะช่วงนี้เฮ่ออเหนื่อย​ใจ

    'โดยอาชญกรคนนี้ได้ฆ่าชีวิต​ของคนในองค์กรWSDถึง24ชีวิตและผู้การร้ายมากกว่า600ชีวิต​ ช่างเป็นการกระทำที่เลือดเย็นทางการคาดว่าฆาตกร​คนนี้เกี่ยวของกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ​กุญแจโลกใต้ดิน'

    ใครมันกล้าทำถึงขนาดนั้นเลวจริงๆ​แบบนี้มันไม่ใช้คนแล้วเป็นได้แค่เดนมนุษย์เท่านั้นหละ

    '​และนี้คือภาพถ่ายทางอากาศ​ที่ติดคนร้ายคะ'

    ไหนขอดูหน้าไอเศษเดนมนุษย์​นี้หน่อย

    เมื่อผมมองไปที่ทีวีมือผมมันสั่นไปหมดเหงื่อไหลออกทั้งที่ไม่ร้อนนี้มันชุดออกปฏิบัติงานของผมแค่มองหน้ากากก็ชัดแล้ว

     

     

     


     


     

     

     

     

     


     


     

     


     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×