ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทำดีแทบตาย​กลายเป็น​วายร้าย​อันดับ​1​ได้​ไงกัน​

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6 มุ่งหน้าสู่ศูนย์​บัญชาการ REWRITE​

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 63


    มุมมองของแดน(ระหว่างเดินทางไปศูนย์​ลับของKEY


    หลังจากที่ผมเจอกับคนชื่อแมททิว(จากนี้จะขอเรียกว่าแมทนะครับ)​เข้าก็เชิญผมกลับเข้าฐาน​ลับของKEY แต่ว่าทั้งตอนพูดคุยหรือระหว่างเดินทาง ทำไมมองผมด้วยสายตาเหมือนมองโจรหรือคนหน้าสงสัยอย่างนั้นละ 


    ว่าแล้วพวกมันต้องสงสัยผมแน่นอนไม่แน่อาจรู้ความจริงว่าผมคิดไม่ซื่อก็ได้ ซวยแล้วไง เพื่อระงับอาการหวั่นวิตก​ผมเลยมองออกไปข้างนอกแล้วกุมช่วงท้องตัวเอง


    'โอ้ย ยังจุกที่โดยยิงไม่หายเลยขนาดใส่เกราะกันกระสุนนะเนี่ยโชคดีที่ฝึกความอดทนมาไม่งั้นตอนโดนยิงคงล้มไปแล้ว แต่เจ็บจนน้ำตาไหลเลยแฮะ'​


    พอมองซักพักแล้วหันกลับมา แมทมันมองผมมากกว่าเดิมอีกอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อกับอะ โอ้ย หยุดมองได้แล้ว


    "มีอะไรจะพูดก็ว่ามา" 

    สมายลี่ย์พูดเพราะทดบรรยากาศ​อันมาคุไม่ไหว


    "ท่าน สมายลี่ย์ ทำไมถึงใสหน้ากากรูปยิ้มตลอดเวลาหรอครับ" 


    แมทพูดถามออกมา


    " ที่ต้องเป็นรูปยิ้มเพราะรอยยิ้มทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ที่ต้องใส่หน้ากากเพราะชั้น… เลือกที่จะซ่อนความเจ็บปวด… ด้วย รอยยิ้ม"


    แมทที่ได้ยิ้นก็ทำหน้าเศร้าลงเล็กน้อย


    "ผมหนะถูกท่านช่วยไว้ที่ตลาดมืดในวันนั้นพร้อมกับโรสต์​และอีกหลายคน จากนั้นก็ถูกพามาที่องกรณ์.." 


    'เดี๋ยวนะช่วยไว้ที่ตลาดหรือว่า'​แดนได้ฟังก็ประมวลผล


    " พวกเราก็ได้ก็เลือกที่จะฝึกซ้อมในการใช้พลังเพื่อหวังว่าจะเป็นกำลังให้ท่านในอณาคต....." 


    "ท่านคนจะเจ็บปวดมากสินะครับที่ต้องรับทุกอย่างไว้คนเดียว ทั้งเพื่อ องกรณ์​เพื่อเพื่อโลกใบนี้"แมทกล่าวออกมา


    'ชัดเจนเลย'​แล้วแดนก็จำเหตุการที่ตลาดมืดและเริ่มปะติดปะต่อ​เรื่อง​ราวได้


    "ชั้นไม่ได้ทำมากขนาดนั้นหรอกน่า"แดนพูดเพราะเขาไม่เคยทำเพื่อองกรณ์​KEYจริงๆ


    แมทมองหน้าผมแล้วทำหน้าฮึดอย่างประหลาดเหมือนจะกล่าวว่า 'จะไม่ทำให้ผิดหวัง'​แล้วจากนั่นก็กล่าวตอบผมว่า


    " ท่านอาจลืมไปว่าองกรณ์​เรามีสกอร์​บอร์ด​อยู่มันจะคอยบอกคะแนนตั้งแต่เข้าองค์​ โดยเกนท์​การให้คะแนนคือ ถ้าทำภาระกิจระดับ

    C 10แต้ม 

    B 50แต้ม 

    A 100แต้ม 

    S 110-500แต้ม 

    SS 510-1000แต้ม

    โดยการทำภาระกิจไม่จำเป็นต้องไม่รับภารกิจ​ที่ฐาน​ลับแค่ทำสำเร็จก็ได้แต้มเลยครับครับ"


    " แล้วชั้นมีกี่แต้มละ" แดนถามแบบไม่คาดหวังเท่าไรเพราะคิดว่าตนได้ไม่เกิน500แน่นอน


    "58430แต้มครับ"แมทกล่าวพร้อยร้อยยิ้ม


    "....."แดนในต้อนนี้สมองช็อตไปแล้ว


    "ไม่สิถ้าตอนนี้คงเป็น 58940 แต้มสินะ" แมทพูดเพราะการบุกไปช่วยเหลือคนในองกรณ์​ด้วยตัวคนเดียวแล้วยังปะทะกับWSDทั้งหน่วยก็เป็นภาระกิจระดับ SS ที่นอกจากต้องมีพลังระดับSแล้วก็ต้องมีฝีมือพอสมควร


    แล้วในที่สุดพวกเขาก็มาถึงฐานลับของKEYสักที


    มุมมองของแมท(ช่วงแมทมะโน)​

    หลังจากเดินทางมาเพื่อช่วยโรสต์​ผมก็พบกับคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอนั้นก็คือท่านสมายลี่นั้นเอง ผมก็เชิญท่านกลับเข้าฐาน​ลับของKEY ตอนแรกคิดว่าท่านจะบอกปัดแต่ก็ตามมา


    'ท่านคงจะอยากเห็นการพัฒนา​ขององกรณ์​สินะ'​


    พอผมมองท่านซักพักแล้วก็คิดได้ว่า ผมเวลามองคนอื่นมักโดนทักว่าทำหน้าตาหน้ากลัวตลอดเลยแล้วทุกคนก็จะกลัวผมทั้งที่ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรด้วยซ้ำ แต่ท่านสมายลี่ย์​ไม่แสดงออก​ถึงความรู้สึก​กลัวเลย หรือเพราะใส่หน้ากากเลยมองไม่ออกกันนะ


    "มีอะไรจะพูดก็ว่ามา" 


    ราวกับว่าอ่านความคิดผมได้ท่านก็กล่าวออกมา


    "ท่าน สมายลี่ย์ ทำไมถึงใสหน้ากากรูปยิ้มตลอดเวลาหรอครับ" 


    " ที่ต้องเป็นรูปยิ้มเพราะรอยยิ้มทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ที่ต้องใส่หน้ากากเพราะชั้น… เลือกที่จะซ่อนความเจ็บปวด… ด้วย รอยยิ้ม"


    'อ่าว่าแล้วเชียว... ไม่น่าถามเรื่องไม่เป็นเรื่องเลย'​


    "ผมหนะถูกท่านช่วยไว้ในวันนั้นพร้อมกับโรสต์​และอีกหลายคน จากนั้นก็ถูกพามาที่องกรณ์.." 


    'ใช่แล้วถูกท่านช่วยไว้ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดท่านก็ยังมาช่วยพวกเรา'​


    " จากนั้นพวกเราก็ได้ก็เลือกที่จะฝึกซ้อมในการใช้พลังเพื่อหวังว่าจะเป็นกำลังให้ท่านในอณาคต..... ท่านคนจะเจ็บปวดมากสินะครับที่ต้องรับทุกอย่างไว้คนเดียว ทั้งเพื่อ องกรณ์​เพื่อเพื่อโลกใบนี้"


    'เพื่ออุดมการณ์​ของตนเอง ท่านสมายลี่ย์​ ยอมมือเปื้อน​เลือด​และแบกรับทุกอย่าไว้เพียงคนเดียว ไม่ว่าคนอืนจะมองท่างยังไง ท่านก็จะไม่ล้มเลิกแล้วเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ เขาต้อง มีจิตใจที่เข้มแข็ง​และแน้วแน่มากแน่นอน ขอแค่อย่างน้อยในพวกเราได้ช่วยเหลือท่านซัก 1จาก100ส่วนที่ท่านทำก็ยังดี'​


    "ชั้นไม่ได้ทำมากขนาดนั้นหรอกน่า"

    ในจังหวะนั้นผมมองเห็นน้ำตาของท่านสมายลี่ย์​ที่เป็นเหมือนน้ำตาแห่งความยินดี ที่ยังมีคนเข้าใจคนผมกล่าวกับท่านในใจว่า'​จะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน


    แล้วผมก็กล่าวถึงเรื่องระบบคะแนนให้ท่านฟังและเราก็เดินทางมาถึงองกรณ์​สักที








    จากไรท์   สั้นๆง่ายๆสบายใจไรท์






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×