คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6 มุ่งหน้าสู่ศูนย์บัญชาการ REWRITE
มุมมองของแดน(ระหว่างเดินทางไปศูนย์ลับของKEY
หลังจากที่ผมเจอกับคนชื่อแมททิว(จากนี้จะขอเรียกว่าแมทนะครับ)เข้าก็เชิญผมกลับเข้าฐานลับของKEY แต่ว่าทั้งตอนพูดคุยหรือระหว่างเดินทาง ทำไมมองผมด้วยสายตาเหมือนมองโจรหรือคนหน้าสงสัยอย่างนั้นละ
ว่าแล้วพวกมันต้องสงสัยผมแน่นอนไม่แน่อาจรู้ความจริงว่าผมคิดไม่ซื่อก็ได้ ซวยแล้วไง เพื่อระงับอาการหวั่นวิตกผมเลยมองออกไปข้างนอกแล้วกุมช่วงท้องตัวเอง
'โอ้ย ยังจุกที่โดยยิงไม่หายเลยขนาดใส่เกราะกันกระสุนนะเนี่ยโชคดีที่ฝึกความอดทนมาไม่งั้นตอนโดนยิงคงล้มไปแล้ว แต่เจ็บจนน้ำตาไหลเลยแฮะ'
พอมองซักพักแล้วหันกลับมา แมทมันมองผมมากกว่าเดิมอีกอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อกับอะ โอ้ย หยุดมองได้แล้ว
"มีอะไรจะพูดก็ว่ามา"
สมายลี่ย์พูดเพราะทดบรรยากาศอันมาคุไม่ไหว
"ท่าน สมายลี่ย์ ทำไมถึงใสหน้ากากรูปยิ้มตลอดเวลาหรอครับ"
แมทพูดถามออกมา
" ที่ต้องเป็นรูปยิ้มเพราะรอยยิ้มทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ที่ต้องใส่หน้ากากเพราะชั้น… เลือกที่จะซ่อนความเจ็บปวด… ด้วย รอยยิ้ม"
แมทที่ได้ยิ้นก็ทำหน้าเศร้าลงเล็กน้อย
"ผมหนะถูกท่านช่วยไว้ที่ตลาดมืดในวันนั้นพร้อมกับโรสต์และอีกหลายคน จากนั้นก็ถูกพามาที่องกรณ์.."
'เดี๋ยวนะช่วยไว้ที่ตลาดหรือว่า'แดนได้ฟังก็ประมวลผล
" พวกเราก็ได้ก็เลือกที่จะฝึกซ้อมในการใช้พลังเพื่อหวังว่าจะเป็นกำลังให้ท่านในอณาคต....."
"ท่านคนจะเจ็บปวดมากสินะครับที่ต้องรับทุกอย่างไว้คนเดียว ทั้งเพื่อ องกรณ์เพื่อเพื่อโลกใบนี้"แมทกล่าวออกมา
'ชัดเจนเลย'แล้วแดนก็จำเหตุการที่ตลาดมืดและเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้
"ชั้นไม่ได้ทำมากขนาดนั้นหรอกน่า"แดนพูดเพราะเขาไม่เคยทำเพื่อองกรณ์KEYจริงๆ
แมทมองหน้าผมแล้วทำหน้าฮึดอย่างประหลาดเหมือนจะกล่าวว่า 'จะไม่ทำให้ผิดหวัง'แล้วจากนั่นก็กล่าวตอบผมว่า
" ท่านอาจลืมไปว่าองกรณ์เรามีสกอร์บอร์ดอยู่มันจะคอยบอกคะแนนตั้งแต่เข้าองค์ โดยเกนท์การให้คะแนนคือ ถ้าทำภาระกิจระดับ
C 10แต้ม
B 50แต้ม
A 100แต้ม
S 110-500แต้ม
SS 510-1000แต้ม
โดยการทำภาระกิจไม่จำเป็นต้องไม่รับภารกิจที่ฐานลับแค่ทำสำเร็จก็ได้แต้มเลยครับครับ"
" แล้วชั้นมีกี่แต้มละ" แดนถามแบบไม่คาดหวังเท่าไรเพราะคิดว่าตนได้ไม่เกิน500แน่นอน
"58430แต้มครับ"แมทกล่าวพร้อยร้อยยิ้ม
"....."แดนในต้อนนี้สมองช็อตไปแล้ว
"ไม่สิถ้าตอนนี้คงเป็น 58940 แต้มสินะ" แมทพูดเพราะการบุกไปช่วยเหลือคนในองกรณ์ด้วยตัวคนเดียวแล้วยังปะทะกับWSDทั้งหน่วยก็เป็นภาระกิจระดับ SS ที่นอกจากต้องมีพลังระดับSแล้วก็ต้องมีฝีมือพอสมควร
แล้วในที่สุดพวกเขาก็มาถึงฐานลับของKEYสักที
มุมมองของแมท(ช่วงแมทมะโน)
หลังจากเดินทางมาเพื่อช่วยโรสต์ผมก็พบกับคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอนั้นก็คือท่านสมายลี่นั้นเอง ผมก็เชิญท่านกลับเข้าฐานลับของKEY ตอนแรกคิดว่าท่านจะบอกปัดแต่ก็ตามมา
'ท่านคงจะอยากเห็นการพัฒนาขององกรณ์สินะ'
พอผมมองท่านซักพักแล้วก็คิดได้ว่า ผมเวลามองคนอื่นมักโดนทักว่าทำหน้าตาหน้ากลัวตลอดเลยแล้วทุกคนก็จะกลัวผมทั้งที่ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรด้วยซ้ำ แต่ท่านสมายลี่ย์ไม่แสดงออกถึงความรู้สึกกลัวเลย หรือเพราะใส่หน้ากากเลยมองไม่ออกกันนะ
"มีอะไรจะพูดก็ว่ามา"
ราวกับว่าอ่านความคิดผมได้ท่านก็กล่าวออกมา
"ท่าน สมายลี่ย์ ทำไมถึงใสหน้ากากรูปยิ้มตลอดเวลาหรอครับ"
" ที่ต้องเป็นรูปยิ้มเพราะรอยยิ้มทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ที่ต้องใส่หน้ากากเพราะชั้น… เลือกที่จะซ่อนความเจ็บปวด… ด้วย รอยยิ้ม"
'อ่าว่าแล้วเชียว... ไม่น่าถามเรื่องไม่เป็นเรื่องเลย'
"ผมหนะถูกท่านช่วยไว้ในวันนั้นพร้อมกับโรสต์และอีกหลายคน จากนั้นก็ถูกพามาที่องกรณ์.."
'ใช่แล้วถูกท่านช่วยไว้ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดท่านก็ยังมาช่วยพวกเรา'
" จากนั้นพวกเราก็ได้ก็เลือกที่จะฝึกซ้อมในการใช้พลังเพื่อหวังว่าจะเป็นกำลังให้ท่านในอณาคต..... ท่านคนจะเจ็บปวดมากสินะครับที่ต้องรับทุกอย่างไว้คนเดียว ทั้งเพื่อ องกรณ์เพื่อเพื่อโลกใบนี้"
'เพื่ออุดมการณ์ของตนเอง ท่านสมายลี่ย์ ยอมมือเปื้อนเลือดและแบกรับทุกอย่าไว้เพียงคนเดียว ไม่ว่าคนอืนจะมองท่างยังไง ท่านก็จะไม่ล้มเลิกแล้วเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ เขาต้อง มีจิตใจที่เข้มแข็งและแน้วแน่มากแน่นอน ขอแค่อย่างน้อยในพวกเราได้ช่วยเหลือท่านซัก 1จาก100ส่วนที่ท่านทำก็ยังดี'
"ชั้นไม่ได้ทำมากขนาดนั้นหรอกน่า"
ในจังหวะนั้นผมมองเห็นน้ำตาของท่านสมายลี่ย์ที่เป็นเหมือนน้ำตาแห่งความยินดี ที่ยังมีคนเข้าใจคนผมกล่าวกับท่านในใจว่า'จะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน
แล้วผมก็กล่าวถึงเรื่องระบบคะแนนให้ท่านฟังและเราก็เดินทางมาถึงองกรณ์สักที
จากไรท์ สั้นๆง่ายๆสบายใจไรท์
ความคิดเห็น