ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : พระองค์เล่า...คิดถึงหม่อมฉันบ้างหรือไม่
"พระสนม...ธูปเทียนเเละอไม้ัเรียมพร้อมเเล้วเพะ" เสียนาำนัลล่าวเเ่สรีที่นั่อ่านำราอยู่ลาำหนั หรือ็ือ ฮวาุ้ยเหริน นามเิมือเป่ยหลิ่ หลัาวันนั้นที่นาไ้รับเลือให้เป็นพระสนมำเเหนุ่้ยเหริน
นาไ้ลับไปเรียมัวเรียนรู้นบธรรมเนียมที่บ้านสุลินหวาลี่เป็นอย่าี พอเมื่อเ้าวัมา นา็เหมือนุหลาบที่เยอออามเเ่ลับเหี่ยวเาในเวลาไม่นาน
หลัาวันนั้น ฝ่าบาทมิไ้เส็มาหานาเลย ฮวาุ้ยเหริน็เป็นเพียสนมั้นล่า มิมีสิทธิ์มีเสียอย่าไรมานั
ร่าเล็ในุอาภร์สีาวบริสุทธ์วาหนัสือบนเเท่นที่นั่ิับผนั ่อนะเินเ้าไปในห้อพระพุทธรูป นาหย่อนัวลนั่ที่พื้น้วยอาารสบ่อนะยมือึ้นมาพนมเพื่อราบไหว้พระพุทธรูป นาหลับาเพื่ออธิษานบาอย่าในใ
ร่าเล็เินออาห้อพระพุทธรูปโยที่ไม่บอล่าวนาำนัลให้เ้าไป่วยพยุ นาเินเนิบ้าไปที่ประู เเละมอออไปบนฟ้า ฮวาุ้ยเหรินเียบันมิไ้พูอะไรเเ่สีหน้าอนาบ่บอว่านาเศร้าใในเรื่อบาอย่า
"พระสนมเพะ พระอ์ทรเศร้าที่ฝ่าบาทมิเส็มาหาใ่หรือไม่เพะ" นาำนัลนสนิทล่าวถาม ฮวาุ้ยเหรินเพียนิ่ิ่อนะเอ่ยออไป
"หาบอว่าไม่เป็นไปไม่ไ้...เเ่้ามิอยาเรียร้อ ฝ่าบาทเป็นบุรุษนเเรที่้าเารพนับถือ าที่้าเยเารพนับถือท่านพ่อ อนนี้้ารู้สึเารพพระอ์ เเละ...เฮ้อ ้ามิอยาเรียร้อ เพราะหา้าสามารถเรียร้อให้ฝ่าบาทมาที่ำหนั้า ็ะเหนื่อยพระอ์ เพราะสรีทุนในวั็ะเรียร้อหาถึพระอ์เ่นัน...." ฮวาุ้ยเหรินล่าว้วยนำเสียเศร้าสร้อย
เเม้นาะไม่ไ้พูำนั้นออไปว่านารู้สึอย่าไร่อฝ่าบาท เเ่ในใอนาเ็มไป้วยำนั้น
ฮวาุ้ยเหรินเหม่อมอท้อฟ้า เเละเห็นพระันทร์ที่ใล้ะเ็มวสุสว่า
'หม่อมันิถึเเ่พระอ์ พระอ์...ทริถึหม่อมันบ้าหรือไม่' ภายนออฮวาุ้ยเหรินอาูเป็นสรีที่ลาเลียว าม มีวามอทน เ็บทุิริยามารยาทารวาัว เเ่เเท้ริเเล้วนา็เป็นเพียสรีนหนึ่ ที่เฝ้ารอให้ว่าที่สวามีิถึเเละมาหานาบ้า
เสียนเฟยำลันั่ื่มาอู่หลอย่าสบายิสบายใ พระนายิ้มริ่ม้วยวามสุ เเ่ทำให้ 'หวัหมิ่น' นาำนัลนสนิทรู้สึเเปลใ เเละล่าวถามนายหิอน้วยวามสสัย
"พระสนม ใยท่านึออัวเป็นนเเร นั้นะไม่เป็นเป้าสนใให้อวีุ๋้ยเฟยเเละินุ้ยเฟยหันมาสนใ เเล้วมอท่านอยู่ในหมาระานอพวนาหรือ" หวัหมิ่นล่าวะมอใบหน้าามหมที่ำลัหลับาพริ้มอยู่บนั้
"หวัหมิ่น เ้าไปูสิว่ารมพระราวัส่ถ่านหิน เเละระาษทอมาหรือยั" เสียนเฟยพูเหมือนไม่ใส่ใในำพูอหวัหมิ่น นาำนัลนสนิทไม่รู้ะ่อำอย่าไรับพระสนมที่รัสบอน ึทำวามเารพ่อนะเินออไปนอำหนั
เสียนเฟยลืมาึ้นเเละวาถ้วยาลทันที พระนาเินไปที่หน้าพระพุทธรูป่อนะหยิบธูปเทียนึ้นมาไปี้ที่ะเียไฟ ่อนะหันไปไหว้พระพุทธรูป
เสียนเฟย ึ้นื่อว่าเป็นพระสนมที่รัสบเเละเื่อถือทาศาสนามา ทุนในวั่ารู้ันี พระนาเื่อถือในสิ่ศัิ์สิทธ์ะ้อไหว้พระพุทธรูปทุเ้า ลาวัน เย็น เเละพระนายัประพฤินในอเผ่าอู่ลานาลาอย่าเร่รั พระนาเป็นนื่อสัย์ ื่อร เเละรัรอบรัว เเม้พระนาะเ้าวัมาั้เเ่ทรพระเยาว์ เเ่ไม่เยลืมบุุอรอบรัว เเละสุลนถึบันี้
"สัว์โลย่อมเป็นไปามสิ่ที่นระทำ พระผู้เป็นเ้าโปรุ้มรอบิา มารา นในรอบรัว เเละอให้ท่านุ้มรอสวามีอ้า" เสียนเฟยล่าวอย่าเเน่วเเน่ ่อนะนำธูปไปปัที่ระถาธูปใล้เเันอไม้
ทุรั้เสียนเฟยะอพรเ่นนี้วนไปวนมา ถัาที่พระนาเารพบุลในรอบรัว ็มีพระสวามีที่ทรเารพมาที่สุ
าที่เสียนเฟยเป็นนออหน้านเเรในารที่ฮ่อเ้ทรลโทษเหล่าสนมนั้น ไม่ไ้
้อารเอาวามีวามอบให้สนมนอื่นเหม็นหน้า เเ่พระนารู้สึยินีเป็นอย่ายิ่ เเม้พระนาะอบอยู่ในสถานที่สบ ไม่อบสุสิับผู้ใ เเละเเทบไม่มีนาสนมนใสนใพระนา เเ่หลัาวันนี้ ีวิอเสียนเฟยไม่สบ่อไปอีเป็นเเน่
ำหนัหนิิวที่ประทับออวีุ๋้ยเฟย นาำลัหัวเสียับารูสมุบัีทรัพย์สินในำหนั นา้อสละทรัพย์ส่วนนให้เป็นอบริาเเ่ประานเป็นอันมา อันะอาเส็พี่ึ่เป็นุนนายิ่พลอยทำให้ฝ่าบาทมิอบใ อวีุ๋้ยเฟยึทำไ้เพียสละทรัพย์เหล่านั้นไป
"หึ! เสียนเฟยนาทำารอันใไมู่าม้าาเรือ หาว่าผ่อนผันลมา ้าไม่้อสละทรัพย์มามายนานี้ นาะทำัวยโส โอหัไปเเล้ว ้าัน้ำหน้านานั" อวีุ๋้ยเฟยล่าวเเ่ หลี่เฟย นาสนมผู้อบประบสอพลอ
"พระสนมใย้อเอานามาเเ้นเือโรธให้หนัพระทัย เเละพระสนมนอื่นๆ็รู้สึัน้ำหน้านาเ่นเียวัน หาพระนา้อารเเ้เเ้นนาหม่อมันมีวิธีมามายที่ะสั่สอนนาเพะ" หลี่เฟยล่าวเเล้วยิ้มอย่ามีเลศนัย
อวีุ๋้ยเฟยไ้ยินันั้นึยิ้มที่มุมปา เพราะนา็พอะิเเผนสั่สอนเสียนเฟยึ้นมาไ้บาเเล้ว.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น