ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บตัวละคร&อื่นๆ

    ลำดับตอนที่ #6 : The boy who cry เมื่อผมกลายเป็นหนุ่มน้อยเวทมนตร์

    • อัปเดตล่าสุด 13 ต.ค. 61


    Magic Boy 

    หมวดนี้คือเหล่าเด็กหนุ่มผู้ถูกพระเจ้าจอมเอาแต่ใจกลั่นแกล้งให้มีชีวิตอยู่ต่อหลังจากพยายามฆ่าตัวตายหรือเกือบจะตายจากเรื่องอื่น แล้วได้รับพลังพิเศษเป็นเวทมนตร์หนึ่งอย่างพร้อมกับโอกาสในการมีชีวิตอีกครั้ง พวกเขาอาจใช้พลังของตัวเองในทางที่ถูกต้องหรือชั่วร้ายก็ได้(จะเป็นแบบไหนผมจะตัดสินจากประวัตินะครับ เขียนบอกมาได้เลย)

    โดยทั่วไปหลังจากแปลงร่างแล้วจะมีหน้ากากครึ่งหน้าสีขาวติดอยู่ที่หน้าด้วย ถ้าเจ้าของไม่ถอดจะไม่สามารถถอดได้ ต่อได้ถูกฟันขาดมันก็จะสมานกันอย่างรวดเร็ว ส่วนชุดนั้นจะแตกต่างกันไปตามแต่ละคน รวมถึงสัญลักษณ์ของตราเวทย์ก็จะอยู่กันคนละตำแหน่ง หมวดนี้ ไม่รับผู้หญิงนะครับ


    https://i.pinimg.com/originals/26/77/ec/2677ec03ec0ddb78f05f8776a34caaec.jpg

    เห้ย! บอกให้รอแปปนึงดมกาว เอ้ย! ดมยาดมอยู่"


    ชื่อ ENGLISH - ไทย : Alan trevor - อลัน เทรย์เวอร์

    เชื้อชาติ : ฝรั่งเศษ-เดนมาร์ก


    อายุ : 21ปี 

    เพศ : ชาย(รุก) - สนใจ : ชาย/หญิง 

    ส่วนสูง/น้ำหนัก : 177เซนติเมตร/66กิโลกรัม 

    อาชีพ : นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ(เรียนเพราะต้องการเงินไปจุนเจือครอบครัว)

    งานอดิเรก :เล่นหุ้น , เลี้ยงน้องที่บ้านเด็กกำพร้าเทรย์เวอร์ , ดมยาดม(!?)

    ความสามารถพิเศษ : หาเงิน(ได้จากการเล่นหุ้น) ,การพูดจาที่ชวนให้คนมาอัดหน้า ,ดมยาดม(เขายืนยันหนักมากว่ามันคือความสามารถพิเศษ)

    ตำแหน่งของตราเวทมนตร์ : ใต้ฝ่าเท้าด้านขวา(ส้นตีน)

    เวทมนตร์พิเศษ : พลังจิตควบคุมแรงโน้มถ่วง (เคลื่อนย้ายสิ่งของนั่นแหละ) สามารถใช้แรงดึงดูดของโลกทำอะไรก็ได้เช่นลดแรงดึงดูดโลกทำให้ตัวเองหรือสิ่งของลอยได้ หรือกดแรงดึงดูดโลกให้ดูดคนจนติดพื้น

    ข้อดี:ตามชื่อนั้นแหละควบคุมแรงโน้มถ่วงเฉพาะที่ได้หรือจะกดให้บางคนถูกดูดจนติดพื้นตาย

    ข้อเสีย: หากใช้พลังมากไปจะทำให้ระดับความดันในเลือดต่ำและหน้ามืดวินเวียนคล้ายจะเป็นลมจนต้องสูดยาดมมาประชีวิต


    ลักษณะของชุด :
    ปกติจะใส่แค่สเวสเตอร์ไหมพรมสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาว และรองเท้าแตะ(เคยได้ฉายาว่านักเลงร้องเท้าแตะมาแล้วด้วย) แต่ถ้าแปลงร่างจะใส่เสื้อตัวยาวแขนกุดสีดำแนบเนื้อไม่มีซิบ กางเกงขาขาวสีดำ รองเท้าบูทยาวของผู้ชาย 

    นิสัย :  ชอบพูดจาขวานผ่าซาก(ชอบพูดตรงๆ) ชอบมีเรื่องชกต่อยเป็นประจำ(จากการที่เป็นคนพูดตรงๆเนี้ยละ) ก็ไม่ได้อยากมีเรื่องหรอกแต่ชอบมีคนมาหาเรื่องนะไม่รู้ทำไม(ปากแกไง) เกลียดการโดนดูถูกแต่ชื่นชอบการโดนท้าทาย(จะได้อัดมันไง) คิดว่าตัวเองเป็นคนแน่จริง  กล้าได้กล้าเสีย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเขาก็ดูแลบ้านเด็กกำพร้าที่เขาเติบโตมา เขาแคร์คนที่นี่มาก คอยต่อยตีกับเจ้าหนี้ที่มาทวงเงิน คอยทำงานพิเศษหาเงินมาช่วยจุนเจือค่าใช้จ่ายต่างๆ เปรียบเสมือนพี่ใหญ่ของบ้านเด็กกำพร้า ถึงจะดูเลวร้ายในสายตาของคนอื่นๆเป็นเด็กเกเรที่ถ้าหากมีเรื่องอะไรก็จะโทษเขาคนแรก แต่ที่บ้านเด็กกำพร้าเขาจะเป็นที่รักของน้องๆทุกคนและเขาเป็นพี่ที่ดีมากด้วย และสุดท้ายเขาชอบดมยาดมเป็นชีวิตจิตใจ
    กรณีที่อยู่กับดาเลีย : เขารู้สึกว่าเขาต้องปกป้องคนๆนี้ เขาไม่อยากให้คนๆนี้เจ็บปวดหรือร้องไห้ เขารู้สึกว่าดาเลียพิเศษ เขารักเด็กที่บ้านเด็กกำพร้าแบบพี่น้องไม่เหมือนที่รู้สึกกับดาเลีย เขาจะดูแลเอาใจใส่ดาเลียแบบเนียนๆ(แต่ดาเลียน่าจะรู้ตัว) เขาพูดตรงๆกับคนอื่นได้แต่ต้องไม่ใช่กับดาเลีย อลันจะโหดกับคนอื่นๆแต่กับดาเลียนี่คือน้องหมาน้อยๆ 

    ประวัติ : เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อแม่ทิ้ง เพราะเป็นเด็กที่เกิดมาจากความไม่ตั้งใจ แต่ถึงจะโดนทิ้งก็ไม่ได้คิดว่าชีวิตตัวเองแย่อะไร ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีทั้งพี่ เพื่อน และน้องๆมากมายที่เป็นครอบครัวของเขา เขาได้รับความรักและมีความสุขกับที่นี่ดี ถึงบางทีต้องอดมื้อกินมื้อก็ตาม เนื่องจากเป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจากเอกชนหากไม่ได้รับเงินช่วยเหลือ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องมีหนี้มากมายมหาศาลเพื่อมาเลี้ยงดูเด็กๆ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปที่นี่ต้องถูกปิดตัวลงแน่ๆ ดังนั้นถ้าไม่อยากให้บ้านหรือครอบครัวหายไป เขาก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมา แม้จะเหนื่อยทั้งเรียน ทั้งเลี้ยงน้อง ทั้งต่อยคน(!?) ก็ต้องทำ วันหนึ่งขณะที่เขากลับจากที่ทำงานเมื่อมาถึงที่บ้านเขาก็พบว่าที่นี่ถูกทำลายข้าวของเสียหายจนหมด พี่ผู้ดูแลบอกว่าพวกเจ้าหนี้มาจับเด็กบางส่วนไป เขามุ่งหน้าเพื่อไปช่วยเด็กๆทันที เขาทั้งตีทั้งต่อยแม้ไม่มีอาวุธ แม้ไม่มีกำลังมากพอ เขาก็จะสู้ แต่ทว่าเขามาช้าเกินไปเด็กๆพวกนั้นก็โดนพวกค้ามนุษย์ซื้อตัวไปแล้ว ที่โกดังร้างเขาเห็นแค่ซากเด็กๆที่ถูกแล่เนื้อทิ้งเอาไว้ วินาทีนั้นเหมือนโลกทั้งใบกำลังแตกสลายเขาเลือกที่จะใช้มีดที่เต็มไปด้วยคราบเลือดของเด็กๆมาแทงตัวเองจนเกือบตาย แต่ในขณะที่ลมหายใจสุดท้ายกำลังจะหมดไปเขาก็ได้พบกับ...ก้อนตุ๊กตาโมจิพูดได้? เจ้าก้อนเรียกตัวเองว่าพระเจ้าแล้วบอกให้เขาเลือกว่า"จะตายอย่างโง่ๆหรือจะเลือกที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อล้างแค้น" เจ้าก้อนนี่ถามบ้าอะไร? "แต่เอาเถอะถึงนายไม่อยากมีชีวิตอยู่แต่นายก็ไม่มีทางเลือก...ไปใช้ชีวิตโง่ๆของนายต่อซะ" อะไรก็ไม่รู้แหละ..แต่ต่อยเจ้าก้อนนี่ก่อนไปจะได้ไหม!?

    ความลับที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ว่ามี : อลันมีน้องชายต่างพ่อที่โดนแม่แท้ๆของพวกเขาทิ้งให้เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกันอยู่คนหนึ่งเขาชื่อเจสัน เนื่องจากไปอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคนละที่ทำให้ไม่เคยเจอกัน อลันได้เจอครอบครัวดีๆแต่ดูเหมือนว่าน้องชายเขาเจสันจะไม่ได้โชคดีแบบเขาไปด้วย และดูเหมือนว่าพระเจ้าอยากจะเล่นสนุกกับสองพี่น้องคู่นี้เข้าเสียแล้ว

    โรคประจำตัว : โลหิตจาง(เป็นหลังจากได้รับพลัง)

    สิ่งที่ชอบ : เด็กๆที่บ้านเด็กกำพร้า , เงิน , ยาดม

    สิ่งที่ไม่ชอบ : เจ้าหนี้ , คนที่มาหาเรื่อง ,ยาดมหมด

    กลัว : เหตุการ์ณที่เด็กถูกทำร้ายร่างกาย,มีด

    มีอะไรอยากบอกไรท์ไหม "ยาดมเปรียบเสมือนคฑาที่ใช้แปลงร่างของเขาค่ะไม่มีมันเขาก็แปลงร่างไม่ได้"

    "เป็นคู่กับดาเลียค่ะ(รักแรกพบเพราะดาเลียมีรอยยิ้มที่เหมือนเด็กตัวน้อบผู้บริสุทธ์)"

    "เมื่อรู้ความจริงเรื่องเจสันอลันคงเศร้าและกลัวมากและคิดว่าเจสันเป็นคนที่มีชะตากรรมเดียวกับเขาแต่โชคร้ายกว่าดังนั้นเขาจะปกป้องเจสันด้วยอีกคน"

    นี่ลิ้งค์น้องชายค่ะ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1848554&chapter=6

    #ไว้อาลัยแด่ชายที่เรียกพระเจ้าว่าเจ้าก้อนตุ๊กตาโมจิ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×